Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ εἶναι ὁ μήνας τῆς Παναγίας μας, μὲ ἐπίκεντρο τὴ μεγάλη θεομητορικὴ ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεώς Της καὶ εἰς οὐρανοὺς Μετάστασή Της. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία θέσπισε δεκαπενθήμερη πνευματικὴ προετοιμασία γιὰ τοὺς πιστούς, μὲ νηστεία, ἐξομολόγηση, θεία κοινωνία, ὥστε νὰ ἑορτάσουμε θεάρεστα τὴ μεγάλη ἑορτή. Νὰ Τὴν τιμήσουμε ὅπως τῆς ταιριάζει. Κι’ αὐτὸ διότι ἡ Θεοτόκος ὑπῆρξε τὸ ἁγιώτερο ἀνθρώπινο πρόσωπο καὶ γι’ αὐτὸ ἀξιώθηκε νὰ γίνει ἡ νοητὴ σκηνή, στὴν ὁποία καταδέχτηκε νὰ σκηνώσει ὁ Θεός. Ἡ Παναγία μας ὀνομάζεται «Δεύτερη Εὔα». Στὴν πρώτη Εὔα χρωστᾶμε τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξή μας, ἀλλὰ ἐκείνη, διὰ τῆς παρακοῆς, μᾶς κληροδότησε τὴν ἁμαρτία, τὴ φθορὰ καὶ τὸ θάνατο. Στὴ «Δεύτερη Εὕα», χάρις στὴν ὑπακοή Της, χρωστᾶμε τὴν ἀναγέννησή μας, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀπελευθέρωσή μας ἀπὸ τὴ δουλεία τῆς ἁμαρτίας καὶ τὸ θάνατο. Ὁ Θεῖος Τόκος Της, ὁ Λυτρωτής μας Χριστός, ἔγινε ἄνθρωπος, χάρις στὴ συγκατάθεσή Της νὰ καταστεῖ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος κατὰ χάριν Θεός. Ἐὰν ἡ Παναγία μας δὲν ἔλεγε ἐκεῖνο τὸ τρισευλογημένο «ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμα σου» (Λουκ.1,38), ἡ σωτηρία μας θὰ ἦταν ἀδύνατη! Ἡ Θεοτόκος χαρακτηρίζεται ὡς ἡ Μητέρα τοῦ κόσμου, διότι χάρη στὴ δική Της συμβολὴ ἀναγεννήθηκε τὸ ἀνθρώπινο γένος καὶ συντελέστηκε τὸ θεῖο ἔργο τῆς σωτηρίας μας. Καὶ μετὰ τὴν σεπτή Της Κοίμηση καὶ τὴν εἰς οὐρανοὺς Μετάστασή Της, συνεχίζει νὰ εἶναι ὁ ὑπέρτατος ἀρωγός μας, καθότι δέεται ἀέναα γιὰ τὴν σωτηρία μας καὶ τὴ λύση τῶν καθημερινῶν μας προβλημάτων. Γι’ αὐτὸ ἔχουμε τὴν ὑποχρέωση νὰ Τὴν μακαρίζουμε καὶ νὰ Τὴν τιμοῦμε, ὅπως ταιριάζει, ὡς ἀληθῆ Μητέρα τοῦ Θεοῦ καὶ δική μας!