Εἴθε ἡ ἀνάκτησις γῆς νὰ σημάνη καὶ δικαίωσιν καὶ δι’ ἄλλας ὑποθέσεις τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἔναντι κάθε καταπατητοῦ, καθὼς κάθε σπιθαμὴ γῆς εἰς τοὺς Ἁγίους Τόπους εἶναι κρίσιμος διὰ τὸ μέλλον. Εἴθε ὅμως νὰ ὑπάρξη πολλαπλῆ ἐπιμέλεια διὰ τὴν πνευματικὴν πρόοδον καὶ ἐπίσης οἱ ἰθύνοντες νὰ ἀποδίδουν δικαιοσύνην, ὅπως καὶ οἱ ἴδιοι τὴν ἀπαιτοῦν (βλ. περιπτώσεις Ἀσκάλωνος, Καπιτωλιάδος κ.ἄ.) Παραθέτομεν τὸ ἀνακοινωθὲν:
«Τὸ Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀνέκτησεν ἐπιτυχῶς τὰ πλήρη δικαιώματα αὐτοῦ εἰς ἕνα οἰκόπεδον εἰς τὴν συνοικίαν Ἀμποὺ – Τὸρ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀξίας 80 ἑκατομμυρίων NIS περίπου. Τοιουτοτρόπως, τὸ Πατριαρχεῖον κατώρθωσε νὰ ἀπελευθερώση πλήρως τὴν γῆν ἀπὸ πάντας τοὺς περιορισμούς, οἱ ὁποῖοι ἐκώλυον τὴν ἰδιοκτησίαν αὐτῆς, οἱ ὁποῖοι προέκυψαν συνεπείᾳ παλαιῶν συμφωνιῶν μισθώσεως καὶ ἐπιφυλάξεων τῆς Ἰσραηλινῆς Κυβερνήσεως ὡς ἀπαντήσεως εἰς δικαστικὰς ἀποφάσεις ἐκδοθείσας παλαιότερον.
Τὸ Πατριαρχεῖον τῇ καθοδηγήσει καὶ ἐπιμελείᾳ τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Θεοφίλου Γ΄ κατώρθωσε νὰ ἀποκαταστήση τὸ στρατηγικὸν τοῦτο τεμάχιον γῆς εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ κατόπιν μιᾶς δεκαετίας συνεχοῦς προσπαθείας, δεδομένης τῆς θρησκευτικῆς κληρονομίας καὶ τῆς ἀρχαιολογικῆς ἀξίας τῆς γῆς ταύτης.
Τὸ Πατριαρχεῖον εἶχε συνάψει προηγουμένως ἀξιολόγους συνεργασίας διὰ τὴν ἀνάπτυξιν τοῦ τεμαχίου τῆς γῆς ταύτης, διὰ πολλοὺς λόγους, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἡ οἰκονομικὴ δυσπραγία, τὴν ὁποίαν ὑπέστη τότε, ἀλλὰ προϊόντος τοῦ χρόνου, τὸ Πατριαρχεῖον ἐπενόησε λύσεις καὶ μεθόδους διὰ τὴν ἀνάκτησιν τῆς ἰδιοκτησίας αὐτοῦ. Τὸ προαναφερθὲν οἰκόπεδον εὑρίσκεται πλησίον της Ὀρθοδόξου Μονῆς τοῦ Ἁγίου Μοδέστου εἰς τὸ Ἀμποὺ – Τόρ, ἡ ὁποία περιλαμβάνει ἀρχαιότητας ἐκ τῆς βυζαντινῆς ἐποχῆς.
Ἐπὶ πλέον, τὸ Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἐξέδωσεν ἀνακοίνωσιν, διὰ τῆς ὁποίας πληροφορεῖ ὅτι ἡ ἀποκατάστασις τῆς γῆς θεωρεῖται θετικὴ πρόοδος καὶ ἁπτὸν ἀποτέλεσμα τῆς πολιτικῆς ἀποκαταστάσεως καὶ προστασίας τῆς Ὀρθοδόξου περιουσίας, τὴν ὁποίαν υἱοθέτησεν ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀπὸ τοῦ ἔτους ἐκλογῆς τοῦ Μακαριωτάτου Θεοφίλου Γ’ ὡς Πατριάρχου Ἱεροσολύμων καὶ πάσης Παλαιστίνης καὶ Ἰορδανίας, ὁ Ὁποῖος παρακολουθεῖ προσωπικῶς, καθημερινῶς, τὸν φάκελλον τῆς ἀνακτήσεως τῶν Ὀρθοδόξων περιουσιῶν.
Τὸ Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων θεωρεῖ αὐτὴν τὴν ἱστορικὴν ἀνάκτησιν δικαιωμάτων εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἀμπού – Τόρ, ὡς μίαν πρακτικὴν καὶ ρεαλιστικὴν ἀπάντησιν εἰς τὰς ἐνεργείας ριζοσπαστικῶν ὁμάδων, αἱ ὁποῖαι ἀποσκοποῦν εἰς τὴν οἰκειοποίησιν τῆς ἀκινήτου περιουσίας τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸν περιορισμὸν τῆς αὐθεντικῆς Χριστιανικῆς παρουσίας εἰς Ἱεροσόλυμα».