ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Share:

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
7 ΜΑΪΟΥ 2023
Ἀπόστολος: Πράξ. θ΄ 32-42
Εὐαγγέλιον: Ἰωάν. ε΄ 1-15
Ἦχος: γ΄.-Ἑωθινόν: Ε΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

«αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων
καὶ ἐλεημοσυνῶν ὧν ἐποίει» (Πράξ. Θ΄ 36).

Ἡ Ταβιθά

Χριστιανὴ μαθήτρια τῆς πρώτης Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Εὑρίσκεται καὶ κατοικεῖ εἰς τήν, ἕως τῆς σήμερον, ὑπάρχουσαν πόλιν τῆς Ἰόππης, ὀλίγα χιλιόμετρα μακρὰν τῆς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων. Ἡ εὐσεβὴς αὕτη γυνὴ διακρίνεται διὰ τὴν εἰλικρινῆ καὶ βαθεῖα ἀγάπην της πρὸς τὸν συνάνθρωπον, καὶ διὰ τοῦτο, ἐξοδεύει πᾶν ὅ,τι διαθέτει, διὰ τὴν συντήρησιν καὶ τὴν διατροφὴν τῶν πτωχῶν καὶ ὀρφανῶν καὶ χηρῶν! Ὄχι δὲ μόνον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ἐργάζεται «ταῖς ἰδίαις χερσί», καὶ ποιεῖ «χιτῶνας καὶ ἱμάτια», διὰ νὰ ἐνδύσῃ τοὺς γυμνοὺς καὶ ρακενδύτους, τῆς Ἰόππης ἀλλὰ καὶ τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς! Αἱ ἐλεημοσύναι καὶ αἱ ἀγαθοεργίαι της ἔχουν ἐπιδράσει καταλυτικῶς εἰς τὰς καρδίας τῶν πτωχῶν καὶ ἀδυνάτων, ὥστε θεωροῦσι ταύτην ὡς «μητέρα» καὶ τροφὸν καὶ συμπαραστάτην των!

Ὅμως, ὡς συμβαίνει συνήθως, συνέβη καὶ ἐν προκειμένῳ νὰ ἀσθενήσῃ ἀσθένειαν σοβαρὰν καὶ ἀνίατον, διὰ τὰ δεδομένα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἡ ὁποία (ἀσθένεια) ἐξελίσσετο ἐπιδεινουμένη, καὶ ἐπέφερε συντόμως τὸν θάνατόν της! Ἀμέσως, ἡ εἴδησις τοῦ θανάτου της διεδόθη ὡς ἀστραπή, καὶ ἤρχισαν νὰ καταφθάνουν εἰς τὴν οἰκίαν της, ἅπαντες καὶ ἅπασαι, ἐκεῖνοι καὶ ἐκεῖναι, οἱ ὁποῖοι εὐηργετήθησαν ἐκ τῶν ἁγίων χειρῶν της! Δὲν ἤρχοντο μόνον διὰ νὰ τῆς ἀποτίσουν τὰς εὐχαριστίας καὶ τὴν εὐγνωμοσύνην των! Οὔτε ἤρχοντο διὰ νὰ κλαύσουν καὶ θρηνήσουν διὰ τὴν ἀπώλειάν της, ἀλλὰ καὶ διὰ νὰ παρακαλέσουν τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ὡς ἤγειρεν ἐκ τοῦ θανάτου, τόν τε υἱὸν τῆς χήρας εἰς τὴν Ναΐν, ἀλλὰ καὶ τὴν θυγατέρα τοῦ ἀρχισυναγώγου Ἰαείρου, ὡς καὶ τὸν Αὐτοῦ φίλον Λάζαρον, νὰ θαυματουργήσῃ καὶ πάλιν, καὶ ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν ζωήν, τὴν ἠγαπημένην των Ταβιθά!

Ποῖος, ὅμως, θὰ ἠδύνατο νὰ ἀπευθύνῃ τοιαύτην «ἰσχυρὰν παράκλησιν καὶ ἱκεσίαν» πρὸς τὸν Θεόν, καὶ κάμψη τοσοῦτον, τὸ Θεῖ­ον ἔλεος καὶ τὴν εὐσπλαγχνίαν τοῦ Κυρίου; Καὶ ἐνῶ ἡτοίμαζον τὴν κεκοιμημένην διὰ τὰ τοῦ ἐνταφιασμοῦ αὐτῆς, κάποιοι ἐκ τῶν χριστιανῶν τῆς Ἰόππης ἤκουσαν ὅτι ὁ κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων, Πέτρος, εὑρίσκεται εἰς τὴν πόλιν τῆς Λύδδης, ἡ ὁποία ἀπεῖχεν ἐκ τῆς Ἰόππης, ὀλίγην μόνον ἀπόστασιν! Ἔσπευσαν, λοιπόν, καὶ «ἀπέστειλαν δύο ἄνδρας πρὸς αὐτὸν παρακαλοῦντες μὴ ὀκνῆσαι διελθεῖν ἕως αὐτῶν» (Πράξ. Θ΄ 38)! Ὄντως, ὁ Πέτρος ἔσπευσεν ἀνταποκρινόμενος εἰς τὰς παρακλήσεις τῶν ἀπεσταλμένων καὶ ἦλθε μετ’ αὐτῶν καὶ «ὃν παραγενόμενον ἀνήγαγον εἰς τὸ ὑπερῷον, καὶ παρέστησαν αὐτῷ πᾶσαι αἱ χῆραι κλαίουσαι καὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτῶνας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ᾿ αὐτῶν οὖσα ἡ Δορκάς»! Μία, ἰδιαιτέρως συγκλονιστικὴ εἰκών, περιγράφεται εἰς τὸ ἱερὸν κείμενον, τὴν ὁποίαν ἀντίκρυσεν ὁ Πέτρος, εἰσερχόμενος εἰς τὸ ὑπερῶον, ὅπου ἔκειτο τὸ σῶμα τῆς Ταβιθᾶς!

Ἅπαντες οἱ εὐεργετηθέντες, μετὰ δακρύων ἐπιδεικνύουν τὰ δῶρα τῆς θανούσης καὶ παρακαλοῦν τὸν Ἀπόστολον διὰ τὴν ἀνάστασίν της! Ὁ Πέτρος τοὺς παρακαλεῖ νὰ τὸν ἀφήσουν μόνον πρὸ τοῦ ἱεροῦ σκηνώματος, καὶ ἀφοῦ ἐγονάτισε καὶ προσηυχήθη, ἐπικαλούμενος τὴν δύναμιν τοῦ Ἔχοντος τὴν ἐξουσίαν τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, ὡμίλησεν, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸ νεκρὸν σῶμα, καλῶν τὴν Ταβιθὰ νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν ζωήν! Ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ὑπεσχέθη ὅτι «πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε» (Ματθ. ΚΑ΄ 22), ἀνταπεκρίθη εἰς τὰς δεήσεις τοῦ μαθητοῦ Του, καὶ ἔφερε καὶ πάλιν εἰς τὴν ζωὴν τὴν κεκοιμημένην, χαροποιῶν τούς, πρὸ ὀλίγου, ὀδυνωμένους χριστιανούς!

Ἡ σημασία τοῦ θαύματος

Πολλάκις ἔχομεν εἴπει, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅτι τὰ θαύματα τὰ ὁποῖα ἔγιναν καὶ γίνονται ἀπὸ τὸν Κύριον, εἴτε ὑπ’ Αὐτοῦ τοῦ ἰδίου, εἴτε διὰ μέσου τῶν ἐπικαλουμένων τὸ Θεῖον Αὐτοῦ Ὄνομα, ἔχουν σκοπὸν τὴν διδαχὴν καὶ σωτηρίαν ἡμῶν! Εἰδικῶς δὲ ὅταν ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος «ἐμερίμνησε» κάποια ἐκ τῶν τοιούτων θαυμάτων νὰ περιληφθοῦν εἰς τὰς σελίδας τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τὰ τοιαῦτα ἀπαιτοῦν ἰδιαιτέραν προσοχήν!

Εἰς τὸ προαναφερθὲν θαῦμα, εὐκόλως ἀντιλαμβάνεταί τις ὅτι ὁ σκοπὸς τοῦ τοιούτου θαύματος, δὲν ἦτο ἁπλῶς ἡ ἐπαναφορὰ ἑνὸς κεκοιμημένου εἰς τὴν βιολογικὴν ζωήν, – ἀναμφισβητήτως καὶ τοῦτο εἶναι θαυμαστόν, – ἀλλὰ τὸ γεγονὸς ὅτι, ἡ ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων τῆς Ἰόππης πρὸς τὴν εὐεργέτιδά των, «ἔκαμψεν» τὸ Θεῖον ἔλεος καὶ διὰ τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου ὁ Κύριος ἐπεβράβευσε, καὶ τὴν ἐλεήμονα Ταβιθά, ἀλλὰ καὶ τοὺς εὐγνώμονας Ἰοππεῖς! Κατ’ ἐπέκτασιν δέ, θὰ ἐλέγομεν ὅτι διὰ τοῦ τοιούτου θαύματος, ἐπαινεῖται καὶ ἐξυψοῦται αὐτὴ αὕτη ἡ θεοπρεπὴς ἀρετὴ τῆς Ἐλεημοσύνης!

Πόσα, ἆραγε, θὰ ἠδυνάμεθα νὰ εἴπωμεν, περὶ τοῦ τοιούτου Θείου θησαυροῦ; Διότι θησαυρὸς ἀνέκλειπτος εἶναι ἡ ἐλεημοσύνη! Θησαυρὸς ἄφθαρτος, παραμένων εἰς τοὺς αἰῶνας! Θησαυρὸς τὸν ὁποῖον, «οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν» (Ματθ. ΣΤ΄ 21)! Θησαυρὸς τὸν ὁποῖον μᾶς συνιστᾷ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, καὶ μάλιστα,  ὑποδεικνύων καὶ τὸ τρόπον κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ πρέπῃ νὰ ἐνεργῇται ἡ Θεία αὕτη ἐντολή! «Προσέχετε τὴν ἐλεημοσύνην ὑμῶν μὴ ποιεῖν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὸ θεαθῆναι αὐτοῖς· Ὅταν οὖν ποιῇς ἐλεημοσύνην, μὴ σαλπίσῃς ἔμπροσθέν σου, σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου, ὅπως ᾖ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ­ κρυπτῷ­ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ» (Ματθ. ΣΤ΄ 1-5)!

Τοιουτοτρόπως εἰργάζετο τὴν τοιαύτην ἱερὰν ἐργασίαν τῆς ἐλεημοσύνης ἐν προκειμένῳ καὶ ἡ Ἁγία καὶ ἐλεήμων Δορκάς! Προσέφερε, κατ’οὐσίαν, τὸν πόνον καὶ τὴν ἀγάπην της, ἀποβλέπουσα ἀποκλειστικῶς εἰς τὴν ἀνάπαυσιν καὶ παρηγορίαν τοῦ πλησίον της καὶ οὐδόλως ἐπεδίωξε τὴν προβολὴν τοῦ προσώπου της! Τοῦτο βεβαίως εἶναι αὐτονόητον, καθ’ ὅσον αἱ προσφοραί της, κατὰ τὴν οἰκονομικὴν ἐκτίμησιν, ἦσαν ἀσήμαντοι, ἀλλὰ διὰ τὸν Θεὸν καὶ τοὺς πτωχούς, ἦσαν σημαντικώτατοι!

«Ἡ ἀγάπη καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν» (Α΄ Πέτρ. Δ΄ 8)

Εὑρισκόμεθα, φίλοι μου ἀναγνῶσται, εἰς ἐποχὰς δυσκόλους, ὅπου ἡ ἀγάπη μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά, ἀκόμη καὶ μεταξὺ τῶν οἰκογενειῶν τείνει νὰ ἐκλείψῃ! Ὁ ἀτομισμὸς καὶ ἡ ὑπερηφάνεια, ἀλλὰ καὶ ἐξιδανίκευσις τοῦ ἑαυτοῦ μας, μᾶς ἔχουν ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν συνάνθρωπο καὶ εἶναι σπάνιαι πλέον αἱ περιπτώσεις, κατὰ τὰς ὁποίας κάποιος τείνει τὸ ἐνδιαφέρον καὶ τὴν ἀγάπην του διὰ τὸν ἀδελφόν Δι’ ἐκεῖνον τὸν ἀδελφόν, «δι’ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν»! Δι’ ἐκεῖνον, ὄπισθεν τοῦ ὁποίου κρύπτεται Αὐτὸς οὗτος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός!

Ἂς μὴ ξεχνῶμεν ὅμως, ὅτι ἡ «ἐλεημοσύνη ἐκ θανάτου ρύεται, καὶ αὐτὴ ἀποκαθαριεῖ πᾶσαν ἁμαρτίαν» (Τωβίτ ΙΒ΄ 9)! Τοῦ­το καὶ μόνον, εἶναι ἀρκετὸν νὰ διορθώσῃ τὴν κακότητα καὶ ἀναλγησίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, καὶ ἀναλογιζόμενοι ὅτι θὰ ζητήσωμεν καὶ ἡμεῖς, ἔλεος, ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως, ἂς σπεύδωμεν εἰς ἔργα ἀγάπης καὶ ἐλέους!

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκήρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Previous Article

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Next Article

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ