Διὰ τὰς μὴ κανονικὰς «χειροτονίας»

Share:

Τοῦ Πρωθιερέως Ραστισλὰβ Γιαρέμα εἰς τὸ Radonezh

Στὶς 25 Αὐγούστου 2019 γνωστὴ οὐκρανικὴ ἱστοσελίδα, ἡ ὁποία κατὰ κανόνα ἀναρτᾶ ἐπιθέσεις καὶ ἐνίοτε χειραγωγικὰ ἢ συκοφαντικὰ δημοσιεύματα σὲ βάρος τῆς κανονικῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς κανονικῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, γιὰ πολλοστὴ φορὰ ἐπιχείρησε νὰ ἀποδείξει τὴ δῆθεν κανονικότητα τῶν «χειροτονιῶν» τμήματος τῆς σημερινῆς Ἱεραρχίας τῆς οὕτως λεγόμενης «Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας» (ΟΕΟ), ἡ ὁποία τὶς καταβολές της ὀφείλει στὸν θλιβερῆς φήμης τυχοδιώκτη καὶ αὐτόκλητο Βίκτωρα (Βικέντιο) Τσεκάλιν.

Ἡ μελέτη ἰσχυρίζεται ὅτι στὶς χειροτονίες αὐτὲς δῆθεν συμμετεῖχε ὁ ἀοίδιμος κανονικὸς Ἀρχιεπίσκοπος Βαρλαὰμ (Ἰλγιούσενκο).

Πρὸς τεκμηρίωση τοῦ γεγονότος αὐτοῦ καταχωρήθηκε τὸ «Χειροτονητήριο», τὸ ὑπογεγραμμένο ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Βαρλαάμ.

Τὸ ἄρθρο μεταφράσθηκε καὶ στὰ Ἑλληνικὰ καὶ ἀναδημοσιεύθηκε σὲ ἱστοσελίδες, ποὺ ὑποστηρίζουν τὶς ἐπὶ τοῦ ἐν λόγω θέματος θέσεις τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.

Μποροῦμε νὰ ὑποθέσουμε ὅτι τὰ δημοσιεύματα αὐτὰ ἑτοιμάσθηκαν προκειμένου νὰ ἐπηρεάσουν τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία συνῆλθε τὴν ἑπόμενη ἡμέρα μετὰ τὴ δημοσίευση.

Ἐνθυμούμαστε ὅτι τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ὁρισμένα οὐκρανικὰ καὶ ἑλληνικὰ ΜΜΕ, ἰσχυρίζονταν ὅτι μόνο ἕνα 24ωρο ὑπολειπόταν μέχρι τὴν ἀναγνώριση τῆς «ΟΕΟ» ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Ὅμως κάτι τέτοιο δὲν συνέβη!

Ἀμέσως μετὰ τὴ λήξη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, στὶς 30 Αὐγούστου, ὁ Πρωθιερέας Νικόλαος Ντανιλέβιτς, δημοσίευσε ἀναίρεση τῶν παραπάνω μὲ τίτλο «Περὶ τοῦ δῆθεν ἐγκύρου τῶν χειροτονιῶν τῆς Οὐκρανικῆς Αὐτοκεφάλου Ὀρθοδόξου Ἐκ­κλησίας (ΟΑΟΕ): ἀπὸ τὸν Μάξιμο τὸν Κυνικὸ μέχρι τὸν Βικέντιο Τσεκάλιν».

Στὴ μελέτη αὐτὴ δόθηκαν δύο ἀπαντήσεις ἀπὸ τοὺς θιασῶτες τῆς λεγόμενης Αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας.

Ἡ μία ἀπὸ τὸ γνωστὸ οὐκρανικὸ site καὶ ἡ δεύτερη στὴν Ἑλληνόφωνη μπλογκόσφαιρα ἀπὸ γνωστὸ ἕλληνα Ἀρχιμανδρίτη, ὁ ὁποῖος, καθὼς φαίνεται, συνεργάζεται στενῶς μὲ τὴ συντακτικὴ ὁμάδα τοῦ ἐν λόγω Οὐκρανικοῦ site.

Ὅμως καὶ τὰ δύο δημοσιεύματα δὲν πείθουν!

Οἱ ἀντίπαλοι ἐπέλεξαν νὰ μὴ ἀπαντήσουν ἐπὶ τῆς οὐσίας τῆς συζητήσεως, προσπαθώντας νὰ ρίξουν στὸν πρωθιερέα Νικόλαο Ντανιλέβιτς, κατηγορίες καὶ στοιχεῖα ἄσχετα μὲ τὸ πρόβλημα τῶν χειροτονιῶν τοῦ οὐκρανικοῦ σχίσματος.

Στὴν οὐσία, τὸ ὕποπτο «Χειροτονητήριο» μὲ στραβὰ τοποθετημένη τὴν ὑπογραφὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Βαρλαάμ, χωρὶς νὰ ἀναφέρεται ὁ τίτλος του, εἶναι τὸ μόνο ποὺ εἶναι σὲ θέση νὰ προσκομίσουν οἱ ὑποστηρικτὲς τῶν «χειροτονιῶν» τοῦ Τσεκάλιν.

Ἐν τούτοις ὑπάρχει ὁλόκληρη σειρὰ ἐγγράφων, τῶν ὑπογεγραμμένων ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἰωάννη Μποντναρτσούκ, τὰ ὁποῖα ὑποστηρίζουν τὸ ἀντίθετο…

Ἀκόμη, μία πρόχειρη ἀναζήτηση στὰ ἀρχεῖα καταδεικνύει ὅτι ὑπάρχει γραπτὴ καταχώρηση τῆς ἀκριβοῦς συνθέσεως τῶν μετεχόντων στὶς «χειροτονίες» τοῦ Τσεκάλιν στὴν περιφέρεια Λβὸφ τὸν Μάρτιο – Ἀπρίλιο τοῦ 1990.

Μεταξὺ τῶν ἐγγράφων, ποὺ σώζονται στὰ ἀρχεῖα τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ὑπάρχουν, λ.χ. τὰ ἀκόλουθα.

Τὸ ἀπὸ 15ης Ἰανουαρίου 1993 γράμμα μετάνοιας τοῦ Ἰωάννη Μποντναρτσοὺκ μὲ ἀποδέκτη τὸν Ἁγιώτατο Πατριάρχη Μόσχας καὶ Πασῶν τῶν Ρωσιῶν Ἀλέξιο, ὅπου ἀπαριθμεῖ ὅλους τοὺς μετέχοντες στὶς ἀντικανονικὲς ἐνέργειες, ζητώντας τὴν ἀποκατάστασή του «εἰς τὸν ἀρχιερατικόν μου βαθμόν».

Τὸ γράμμα λέγει ἄμεσα ὅτι στὴν πρώτη «χειροτονία» τοῦ Βασιλείου Μποντναρτσούκ, τοῦ κατὰ σάρκα ἀδελφοῦ του Ἰωάννη, «συμμετεῖχαν»: «ὁ ὑπογράφων, ὡς πρώην Ἐπίσκοπος Ζιτομίρ, καὶ ὁ, ὅπως αὐτοσυνεστήθη, Ἐπίσκοπος Γιάσναγια Πολιάνα Βικέντιος»…

Εἰλικρινῆ συμπόνια προκαλοῦν τὰ τελευταῖα του λόγια, τὰ ὁποῖα προσέθεσε ἰδιοχείρως: «Ἁγιώτατε, παρακαλῶ πολὺ τὴν Ὑμετέρα Ἁγιότητα ὅπως εὐαρεστουμένη ἐπιταχύνητε τὴν ἀντιμετώπισιν τῆς ὑποθέσεώς μου. Τὸ ἔχω μεγάλη ἀνάγκη. Δὲν ἀντέχω ἄλλο. Ἰωάννης»…

Τὸ διάστημα 1992-1993 ὁ Ἰωάννης Μποντναρτσοὺκ συνέταξε μία δεκάδα περίπου ἀπὸ παρόμοια γράμματα μετανοίας, ποὺ εἶχαν ἀποδέκτες τὸν Πατριάρχη Ἀλέξιο καὶ τὴν Ἱερὰ Σύν­οδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας.

Δι’ αὐτῶν δέχεται ἄμεσα τὴν ἔλλειψη ἀπὸ αὐτὸν τῆς χάριτος τῆς ἀρχιερωσύνης μετὰ τὴν καθαίρεση, τὴν ἀντικανονικότητα τῆς συγκροτηθείσης ἀπὸ αὐτὸν καὶ τὸν Βικέντιο Τσεκάλιν «ἱεραρχίας» τῆς ΟΑΟΕ, ἐνῶ ἔνδακρυς ζητᾶ νὰ γίνει δεκτὸς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία…

Δυστυχῶς, δὲν πρόλαβε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας νὰ δεχθεῖ τὴ μετάνοιά του…

Τρανὴ ἀπόδειξη τῶν παραπάνω ἀποτελεῖ ἕνα ἀξιοπερίεργο καὶ ἐλάχιστα γνωστὸ ἔγγραφο τὸ ἐρωτηματολόγιο τοῦ Ἰωάννη Μποντναρτσούκ, στὸ ὁποῖο ἀπαντᾶ κατόπιν ὑποβολῆς αἰτήματος μετάνοιας στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας.

Κάθε σελίδα του πιστοποιεῖται μὲ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ ἐρωτώμενου.

Στὶς σελίδες 13-14-15 τοῦ ἐρωτηματολογίου ὁ Ἰωάννης Μποντναρτσοὺκ ἐκθέτει λεπτομέρειες ἀπὸ τὴν πλαστογράφηση ἀπὸ τὸν ἴδιο καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ τοῦ ἐν λόγω «Χειροτονητηρίου», τὸ ὁποῖο καὶ ἀναρτήθηκε τώρα ἀπὸ τὴν γνωστὴ οὐκρανικὴ ἱστοσελίδα…

Καθὼς ὁμολογεῖ ὁ Ἰωάννης Μποντναρτσούκ, «ἀντέγραψε» τὴν ὑπογραφὴ ἀπὸ τὰ συγχαρητήρια γράμματα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Βαρλαάμ…

Τὰ παρατιθέμενα ἔγγραφα πιστοποιοῦν τὸ ψευδὲς καὶ τῆς δεύτερης μαρτυρίας, ποὺ ἀναρτήθηκε ἀπὸ τὸ οὐκρανικὸ site.

Πρόκειται γιὰ ἔγγραφο ὑπογεγραμμένο ἀπὸ ἕνα Ἴγκορ Σάς-Ζουρακόφσκι σχετικὰ μὲ τὴ δῆθεν συμμετοχὴ τοῦ Βαρλαὰμ Ἰλγιούσενκο στὴ «χειροτονία» τοῦ Βασιλείου Μποντναρτσούκ, ἐπικυρωμένο ἀπὸ τοὺς Μποντναρτσοὺκ καὶ τὸν πατέρα τοῦ μάρτυρα.

Τουλάχιστον δύο ἀπὸ τοὺς τέσσερις ὑπογράφοντες – ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Βασίλειος Μποντναρτσοὺκ – γνώριζαν γιὰ τὴν πλαστογράφηση τῆς ὑπογραφῆς στὸ «χειροτονητήριο» τοῦ Βασιλείου, ἐνδιαφερόμενοι γιὰ τὴν ἀπόκρυψη τῆς ἀλήθειας…

Φαίνεται ὅτι ἐν προκειμένῳ στοὺς δημοσιογράφους τῶν συγκεκριμένων ἱστοσελίδων, παραμένει μόνον ἕνας τρόπος νὰ περισώσουν τὴν ἀξιοπρέπειά τους.

Θὰ πρέπει δημοσίως νὰ δεχθοῦν ὡς πλαστὸ τὸ ἀναρτηθὲν ἀπὸ αὐτοὺς «Χειροτονητήριο» καὶ ὡς ψευδῆ τὴ «μαρτυρία τῶν αὐτόπτων μαρτύρων», ζητώντας συγγνώμη ἀπὸ τὸ Ὀρθόδοξο κοινὸ γιὰ τὴν ἀκούσια παραπληροφόρηση.

Διότι ἀναμφισβήτητο γεγονὸς παραμένει ἡ ἔλλειψη ἔστω καὶ τυπικῶν, ἐξωτερικῶν χαρακτηριστικῶν τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς ἀπὸ τουλάχιστον μία μερίδα τῆς «ἱεραρχίας», τῆς οὕτως λεγόμενης «Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας».

Οἱ «ἐπίσκοποι» τῆς πρώην «Οὐκρανικῆς Αὐτοκεφάλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», ἡ ὁποία ἐντάχθηκε στὴν «ΟΕΟ», προέρχονται ἀπὸ τὸν πρώην ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος καθαιρέθηκε νόμιμα καὶ δεχόταν γραπτῶς ὅτι ἀποχώρησε «<ἀπὸ τοὺς κόλπους> τῆς Ἐκκλησίας, εὑρισκόμενος ἐκτὸς τοῦ χώρου αὐτῆς», μὲ σύμπραξη ἑνὸς πιθανῶς ἐπ’ ἀμοιβῇ συμμετασχόντος πρώην διακόνου, ἀπατεώνα καὶ κομπιναδόρου, προαγωγοῦ ἀνηλίκων ἀγοριῶν, τοῦ αὐτοπαρουσιαζόμενου ἀνάλογα μὲ περιστάσεις εἴτε ὡς «ἐπίσκοπος τῆς γνησίας ὀρθοδόξου ἐκκλησίας», εἴτε ὡς «καθολικὸς ἐπίσκοπος», εἴτε ὡς «μυστικὸς ἀγγλικανὸς ἐπίσκοπος», εἴτε ὡς ψυχίατρος μὲ πτυχίο τῆς «σχολῆς τῆς KGB».

Καὶ μὲ αὐτοὺς τοὺς «ἐπισκόπους» προτείνεται τώρα νὰ «συλλειτουργήσουν» ἀδελφικὰ οἱ Ἀρχιερεῖς τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν;

Διερωτᾶται κανεὶς μετὰ ἀπὸ αὐτά, γιατί ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, ἔκρινε ἀδύνατο νὰ συνεχίσει νὰ συλλειτουργεῖ μὲ ὅσους μὲ μία μονοκονδυλιὰ δέχθηκαν στὴν «κανονικὴ κοινωνία» τέτοιους «ἱεράρχες»;

Πηγή: Ἱστοσελὶς Romfea.gr, 05.10.2019.

Σημ. «Ο.Τ.»: Ἀναδημοσιεύομεν κατ’ ἐπιλογήν μόνον τὰ κυριώτερα μέρη ἀπὸ τὸ ἐκτενὲς κείμενον.

Previous Article

Οἱ Ὀρθόδοξοι εἶναι τὸ πρόβλημα τοῦ διαλόγου μὲ τοὺς Λουθηρανούς

Next Article

Πώς σχολιάζει η Ρωσική Εκκλησία την απόφαση της Εκκλησίας της Ελλάδος για την ουκρανική αυτοκεφαλία