Πρὸς Παναγιώτατο Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ.κ Βαρθολομαῖο καὶ τὴν περὶ αὐτοῦ ἁγία Ὁμήγυρη.
Καὶ πρὸς τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο καὶ τὴν περὶ αὐτοῦ Ἁγία Σύναξη.
Μετὰ λύπης μου πολλῆς, διαβάζοντας κάποια ἄρθρα διάσπαρτα στὸ διαδίκτυο μοῦ κίνησαν τὴν περιέργεια νὰ ἀσχοληθῶ περαιτέρω μὲ αὐτὴν τὴν ὑπόθεση καὶ νὰ διαβάσω κάποια ἄρθρα, ἀλλὰ καὶ νὰ δῶ ἰδίοις ὄμμασι τὴν ἔναρξη τῶν Ὀλυμπιακῶν ἀγώνων, σηματοδοτώντας πλέον καὶ φανερὰ τὴν ἔναρξη τῆς ἀποστασίας καὶ τοῦ ξεπεσμοῦ τῆς Δύσης μὲ τὸν πλέον χειρότερο τρόπο καὶ ὑβριστικὸ στὸ Πρόσωπο Τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ καὶ τῆς Ἁγίας καὶ ἀμωμήτου Πίστεώς μας. Ἐμεῖς ὡς Ἕλληνες ὡς Χριστιανοὶ πῶς μποροῦμε νὰ συμμετέχουμε σὲ ἀγῶνες μετὰ ἀπὸ μία τέτοια ἔναρξη, ποὺ ὑποδηλώνει μὲ τὸν πιὸ κατηγορηματικὸ τρόπο τὴν προσκύνηση τοῦ διαβόλου… ὅπως παλιὰ στοὺς εἰδωλολατρικοὺς ναούς, διότι αὐτὸ τὸ μήνυμα ἔστειλε ἡ ἔναρξη.
Ἐδῶ ἀναρωτιέμαι ὄχι γιὰ αὐτοὺς ποὺ ὄντως εἶναι μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ὅπως μᾶς ἀναφέρει καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, σὲ κάποια ἐπιστολή του, ὅτι τὸν ἀπασχολοῦν οἱ ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ πιστοὶ καὶ γιὰ αὐτοὺς ἀγωνίζεται καὶ μεριμνᾶ νύκτα καὶ ἡμέρα. Ἔτσι καὶ ἐγὼ πάλι ἀναρωτιέμαι: πῶς ἡ Ἐκκλησία, πρῶτον δὲν στηλίτευσε τὴν ἔναρξη καὶ δεύτερον δὲν ἐνημέρωσαν τὸ ποίμνιο τὸ Ὀρθόδοξον στὴν Ἑλλάδα καὶ ἁπανταχοῦ τῆς οἰκουμένης νὰ ἀπέχουν ἀπὸ τὰ ἀγωνίσματα, ποὺ δηλώνουν ὕβρη στὸ Πρόσωπο Τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν ἔναρξη καὶ προσκύνηση στὸν διάβολο, ποὺ ἀοράτως ἦταν ὁ ἐξάρχων, ὅπως παλιὰ στοὺς εἰδωλολατρικοὺς ναοὺς καὶ ὅσους δὲν συμμορφώνονται νὰ εἶναι ἀποκομμένοι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία… Καὶ ξανὰ ἀναρωτιέμαι, ποῦ εἶναι ἡ φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας νὰ προστατεύσει τὸ ποίμνιο Τοῦ Χριστοῦ; Ἄν οἱ μάρτυρες, οἱ ὁμολογητὲς σιωποῦσαν τότε ἡ Ἐκκλησία θὰ εἶχε στερηθεῖ τόσους Ἁγίους· Μὰ θὰ μοῦ πεῖτε δὲν συμμετέχουμε· πῶς δὲν συμμετέχουμε δεχόμενοι ἀπὸ αὐτοὺς τὰ στεφάνια τῆς νίκης καὶ ἀναγνωρίζοντας τὰ ἔπαθλά τους. Οἱ μάρτυρες πηγαίνοντάς τους γιὰ νὰ θυσιάσουν στοὺς ναοὺς τοὺς ἔβαζαν θυμίαμα καὶ αὐτοὶ προτιμοῦσαν νὰ τρυπήσει ὁ καρπὸς τοῦ χεριοῦ παρὰ νὰ τὸ ἀναποδογυρίζουν, καὶ ἐμεῖς λέμε δὲν συμμετέχουμε, συν-πανηγυρίζοντας μὲ τὶς ὕβρεις; Καὶ πάλι ἀναρωτιέμαι ὄχι γιὰ τοὺς μακρὰν τῆς Ἐκκλησίας διότι αὐτοὶ ὡς μέλη ποὺ ἐσάπισαν λόγῳ τῆς ἀναισθησίας καὶ πορώσεως τῆς ψυχῆς τους, διότι κατήντησαν ὡς ἄλογα ζῷα, ὅπως λέγει καὶ ὁ ψαλμῳδὸς (ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὤν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις…). Θὰ ἀκολουθήσουν τὶς τιμωρίες, ποὺ μᾶς λέγει ὁ ἀπόστολος διὰ τοὺς τοιαῦτα πράττοντας, ὅτι Βασίλεια Θεοῦ δὲν θὰ κληρονομήσουν. Ἔχουμε καὶ τὸ παράδειγμα τῆς Ἰατρικῆς, ὅταν ἕνα μέλος τοῦ σώματος σαπίσει, τὸ ἀποκόπτουν, ὥστε νὰ μὴ βλάψει τὸ ὑγιὲς σῶμα , λοιπὸν καὶ αὐτοὶ θὰ ἀποκοποῦν· μὲ ποιὸν τρόπο; Μὲ κατακλυσμὸ δὲν πρόκειται, διότι ὁ Θεὸς ὑποσχέθηκε ὅτι δὲν θὰ ξαναγίνει. Τότε μὲ ποιὸν τρόπο; Τὸν τρόπο μᾶς τὸν διδάσκει ἡ Ἁγία Γραφή. Ὅταν οἱ Ἰσραηλίτες ξέφευγαν ἀπὸ τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ, ἀλλόφυλα ἔθνη τοὺς αἰχμαλώτιζαν καὶ ἔτσι ἐπανέρχονταν εἰς μετάνοια. Ἔτσι ἐδῶ ὁ Θεὸς χρησιμοποιεῖ τὴν ἁγία Ρωσία μὲ τοὺς χιλιάδες μάρτυρες ἐπὶ κομμουνισμοῦ νὰ ἐξαλείψει ἀπὸ τὴν Δύση τὴν σήψη, γιὰ νὰ μὴ δημιουργήσει γάγγραινα καὶ στὸ ὑπόλοιπο σῶμα τὸ ὑγιές, ὥστε νὰ ἀναγεννηθεῖ ἀπὸ τὸ ὑγιὲς σῶμα μία νέα ζύμη. Εὐχόμεθα καὶ ἐγὼ ὁ γράφων, συγχωρεῖστε με, καθημερινὰ πέφτω σὲ ποικίλους πειρασμοὺς καὶ ἁμαρτίες, ἀλλὰ μετανοῶ καὶ ἐλπίζω στὸ πέλαγος τῆς εὐσπλαγχνίας τοῦ Θεοῦ. Ναὶ ὁ Θεὸς μᾶς δίδαξε τὴν μετάνοια γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ ἐδῶ δὲν ὑπάρχει, ἀντὶ αὐτοῦ ἔχουν ἀποθρασυνθεῖ, λόγῳ τοῦ ξεπεσμοῦ. Αὐτὰ γιὰ τοὺς ἐκτὸς Ἐκκλησίας, γιὰ τοὺς πιστοὺς ποὺ βρέθηκαν ἐκεῖ νὰ ἀγωνιστοῦν ἤ γιὰ τὴν ἔναρξη.. ποιὰ εἶναι ἡ πρόνοια τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας, ποῦ εἶναι ἡ φωνὴ Τοῦ Χριστοῦ νὰ φωτίσει τοὺς πιστούς; Ἐδῶ εἶναι ὁ πόνος μεγαλύτερος καὶ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἡ ἀγωνία τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας, διότι χωρὶς καθοδήγηση εἴμαστε ὡς πρόβατα χωρὶς ποιμένα. Καὶ ἀναρωτιέμαι πάλι καὶ ὡς Χριστιανὸς Ὀρθόδοξος ὄχι ὡς μοναχός, διότι ὅλοι εἴμαστε μέσα στὴν Ἐκκλησία οἱ Βαπτισμένοι, θέλω μία ἀπάντηση, θέλω μία κίνηση ἀπὸ τὴν διοικοῦσα Ἐκκλησία… μπορῶ νὰ πῶ καὶ ὡς ἀπαίτηση λόγῳ τοῦ ὕψους καὶ τῆς εὐθύνης ποὺ φέρουν γιὰ τὴν κάθε ψυχὴ ποὺ θὰ χαθεῖ. Δὲν θέλω νὰ πῶ ὅτι τελικὰ εἴμαστε ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα. Περιμένω, Παναγιώτατε τὴν μαρτύρια ἀπὸ τὸ Φανάρι. Περιμένω Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε τὴν μαρτύρια τῆς Ὀρθόδοξης Ἑλλάδος τοῦ μικροῦ ποιμνίου. Μετὰ πολλῆς ἀγάπης καὶ σεβασμοῦ. Ἀσπάζομαι τὴν δεξιὰ σας καὶ ζητῶ τὴν συγχώρηση γιὰ ὅ,τι τόλμησα νὰ πῶ, ἀλλὰ νομίζω πὼς ἔχει ξεχειλίσει τὸ ποτήρι γιὰ τὴν Δύση τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ.
Μ. Νεκτάριος
Ἱ. Κ. Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου…
Σκήτη Ἁγίου Παντελεήμονος