Τοῦ Ἱερομονάχου Δαμασκηνοῦ, Ἱερὸν Κελλίον τοῦ Φιλαδέλφου
Ἀριθ. Πρωτ. 95,
1. Τῷ Μακαριωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜῼ
2. Τῇ Σεπτῇ καὶ ἁγίᾳ Ἱεραρχίᾳ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἰς τὰς ἕδρας των
Θέμα: «Τὸ ἀκανθῶδες ἐκκλησιαστικὸν θέμα τῆς Οὐκρανίας καὶ τὸ περίπλοκον αὐτοῦ πολιτικῶς καὶ ἐκκλησιαστικῶς».
Μακαριώτατε,
Σεπτοὶ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς
Ἀναφορικῶς μὲ τὸ Ἐκκλησιαστικὸν πρόβλημα τῆς Οὐκρανίας εὐλαβῶς καθιστῶ Ὑμᾶς κοινωνοὺς ὡρισμένων σκέψεων, ὡς Ἕλλην πολίτης καὶ ὀρθόδοξος χριστιανός, ἐν ὄψει μίας ἐνδεχομένης τοποθετήσεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὸν προσεχῆ Ὀκτώβριον 2019, εἰς τὴν τακτὴν σύγκλησιν Αὐτῆς.
Αἱ πολιτικαὶ ἐπιλογαὶ τῶν Ἑλλήνων Πρωθυπουργῶν μετὰ τῶν ὑπ’ Αὐτῶν κυβερνήσεων ἀπὸ τὸ ἔτος 2009 καὶ ἐντεῦθεν, μὲ τὴν κατάργησιν ἀφ’ ἑνός τῆς κατασκευῆς τοῦ Ἀγωγοῦ Πύργου- Ἀλεξανδρουπόλεως, ὅν ἀπεφάσισε ἡ Ρωσσικὴ κυβέρνησις ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τῆς Κυβερνήσεως τοῦ κ. Κων/νου Καραμανλῆ 2004- 2009, καὶ ἀφ’ ἑτέρου ἡ σύναψις τῆς προδοτικῆς συμφωνίας Πρεσπῶν, μὲ τὴν παραχώρησιν ὀνομάτων συνδεομένων μόνον μὲ τὸν Ἑλληνικὸν Πολιτισμὸν ἐπὶ χιλιετίας, ὡς καὶ ἐν συνεχείᾳ ἡ σύναψις ὑπὸ τῆς κυβερνήσεως Τσίπρα διμερῶν στρατιωτικῶν συμφωνιῶν μὲ τὴν Ἀμερικήν, δι’ ὧν παρεχωρήθησαν στρατιωτικαὶ διευκολύνσεις ἐπὶ Ἑλληνικοῦ ἐδάφους, οἵας δὲν ἔσχεν ἡ Ἀμερικὴ ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ ψυχροῦ Πολέμου ἐναντίον τῆς Ρωσσίας, ἀπεξένωσε τὴν Ρωσσίαν ἀπὸ τὴν φιλίαν μὲ τὴν Ἑλλάδα.
Ἡ σώφρων πολιτικὴ τοῦ Κων/νου Καραμανλῆ εἰς τὴν ἐξωτερικὴν πολιτικὴν τῶν ἴσων ἀποστάσεων, ἔναντι τῶν δύο ὑπερδυνάμεων Ἀμερικῆς καὶ Ρωσσίας, ἐγκατελείφθη, χωρὶς ἡ Ἑλλὰς νὰ ἀπαιτήση ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴν ἀπολύτως οὐδὲ ἕν ἀντάλλαγμα.
Εἰς τὰ Σκόπια ἡ Ἀμερικὴ ὑπεστήριξε τὰ συμφέροντά της. Ἔναντι τῆς Τουρκίας ἡ στάσις τῆς Ἀμερικῆς, εἶναι καιρική, μέχρι νὰ ἐκλείψη ὁ κ. Ἐργογάν. Μόλις ἐκλείψη, θὰ ἐπανέλθη ὁ ἀμερικανικὸς ἐναγκαλισμὸς μὲ τὴν Τουρκίαν.
Τὸ Κυπριακὸν παραμένει ὡς πρόβλημα, τὸ ὁποῖον ἐσχεδίασε ὁ Κίσσιγκερ, ἐκμεταλλευόμενος τὰ λάθη μας καὶ τῆς Κύπου, μὲ τὴν γνωστὴν «ἀντικανονικότητα» τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Μακαρίου. Ἐξαίφνης οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Κύπρου ἐνεθυμήθησαν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας καὶ τοὺς ἐφήρμοσαν «ἀδιακρίτως», μὲ ἀποτέλεσμα τὸν διχασμὸν τοῦ Ἑλληνικοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ.
Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε ὅτι ἡ τραγῳδία τῆς Κύπρου ὀφείλεται εἰς τὴν ἄκαιρον ἀνακίνησιν κανονικῶν θεμάτων, χωρὶς νὰ σταθμίσουν οἱ ὑπερασπισταὶ τοῦ κανονικοῦ δικαίου τὰς συνεπείας. Ἔλεγε: «ἀπορῶ πῶς λειτουργοῦν οἱ κληρικοί, οἱ ὁποῖοι μέ τοὺς κανόνας ἐδίχασαν τὸν λαὸν τῆς Κύπρου!».
Ἐν Οὐκρανίᾳ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον τῶν διαλόγων μὲ τοὺς πάσης φύσεως αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀλλοθρήσκους, ἐγκατέλειψε τὸν Διάλογον μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους Πατριάρχας καὶ τὴν Μόσχαν, μονομερῶς ἐνεργῆσαν καὶ ἐπικαλούμενον τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ ποθητὴ ἑνότητα εἰς τὰ ἐκκλησιαστικὰ νὰ μὴ ἐπιτευχθῆ. Ἡ ἐνέργεια τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου εἰς πολλὰ ὑπενθυμίζει τὴν ἐνέργειαν τοῦ Πάπα Νικολάου Α΄ ἔναντι τοῦ ἁγίου Φωτίου τὸ 867 μ.Χ.
Ἀποτέλεσμα τῶν μελετηθεισῶν ἐπαρκῶς πολιτικῶν ἐνεργειῶν τῶν Ἑλληνικῶν Κυβερνήσεων εἶναι ἡ στέρησις τῆς Ρωσσικῆς φιλίας ἀφ’ ἑνός, καὶ ἀφ’ ἑτέρου ἡ χορήγησις τῆς Αὐτοκεφαλίας εἰς σχισματικοὺς καὶ ἀχειροτονήτους, ἐδίχασε ἔτι περαιτέρω τὸν οὐκρανικὸν λαόν, ἀλλὰ καὶ τὴν παγκόσμιον Ὀρθοδοξίαν, μὲ ἀπειλὴν Σχίσματος μεταξὺ Σλαϋικῆς καὶ Ἑλληνοφώνου Ὀρθοδοξίας.
Τὸ Βατικανὸν τρίβει ἀπὸ χαιρεκακίαν τὰς χεῖρας του.
Αἱ ἐσφαλμέναι πολιτικαὶ τῶν Γ. Παπανδρέου καὶ Ἀλ. Τσίπρα ἀνέτρεψαν τὴν σώφρονα πολιτικὴν τοῦ Κων/νου Καραμανλῆ, ἔναντι τῶν δύο ὑπερδυνάμεων Ἀμερικῆς καὶ Ρωσσίας, πολιτικὴν ἴσων ἀποστάσεων· εἷς ποῦς Ἑλληνικὸς ἐστηρίζετο εἰς τὴν Ἀμερικὴν καὶ εἷς ποῦς εἰς τὴν Ρωσσίαν. Ὁ πρωθυπουργὸς ἠπειλήθη μὲ δολοφονίαν. Ἐρωτῶ: ἐὰν ὁ κ. Παπανδρέου ἐστήριζε τὴν πολιτικὴν τῶν ἴσων ἀποστάσεων, θὰ ἐτόλμα ἡ Ἀμερικὴ νὰ δολοφονήση τὸν Πρωθυπουργὸν τῆς Ἑλλάδος; Ἀσφαλῶς ὄχι• διότι καὶ οἱ διάδοχοί του, ἐὰν εἶχον ἑλληνικὴν συνείδησιν, καὶ ἀπεσκόπουν εἰς τὴν στήριξιν καὶ ὑπηρεσίαν τῶν ἑλληνικῶν μόνον συμφερόντων, καὶ οὐχὶ μόνον τῆς καρέκλας τῆς ἐξουσίας καὶ τῶν ξένων συμφερόντων, ὅλοι θὰ ἦσαν πρόθυμοι νὰ θυσιασθοῦν διὰ τὴν Ἑλλάδα, ὡς οἱ ἥρωες τοῦ 1821, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα εἶναι ἀνάξιοι καὶ νὰ προφέρουν ἐν χείλεσί των.
Ἀποτέλεσμα τῶν ἐσφαλμένων πολιτικῶν εἰς τὴν ἐξωτερικὴν πολιτικὴν τῆς Ἑλλάδος ἔναντι τῆς Ρωσσίας εἶναι ἡ ἀλλαγὴ τῆς στρατηγικῆς τοῦ προέδρου κ. Πούτιν εἰς τὴν περιοχήν.
Ἡ παραχώρησις πρὸς τὴν Τουρκίαν τῶν ἐπικινδύνων διὰ τὴν ἀσφάλειαν καὶ ἀκεραιότητα τῆς Ἑλλάδος πυραύλων S400, ἤλλαξε τὰ στρατηγικὰ δεδομένα εἰς τὴν περιοχήν. Ἡ Ἑλλὰς εἰς μίαν ἐνδεχομένην ἑλληνοτουρκικὴν σύγκρουσιν δυσκόλως θὰ νικήση. Τὶς δύναται νὰ ἀποκλείση ὅτι, εἰς μίαν τοιαύτην σύγκρουσιν, τὴν ὁποίαν θὰ προκαλέση ἡ Τουρκία ἢ θὰ ὑποδαυλίση ἡ Ἀμερική, ἡ τελευταία θὰ κατευθύνη τὴν ἔκβασιν τοῦ πολέμου, διὰ νὰ ἀναδιανείμη τὴν περιοχήν.
Καὶ ἐν περιπτώσει παγκοσμίου πολέμου ΝΑΤΟ- Ρωσσίας, οἱ πυρηνικοὶ πύραυλοι τοῦ κ. Πούτιν, πρὶν νὰ πέσουν εἰς τὴν Ἀμερικήν, θὰ πέσουν εἰς τὴν Ἑλλάδα εἰς τὰς ἀφρόνως παραχωρηθείσας Ἀμερικανικάς βάσεις ἐν Ἑλλάδι.
Ἡ ἱστορικὴ ὕπαρξις τῆς Ἑλλάδος θὰ τερματισθῆ.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Μία ἐνδεχομένη ἀναγνώρισις τῆς ὑπὸ τὸν Ἐπιφάνιον τοῦ Κιέβου αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας ὑπὸ τῆς Ἑλλαδικῆς Ἱεραρχίας, οὐ μόνον δὲν θὰ βοηθήση τὴν ἑνότητα τοῦ οὐκρανικοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἀλληλοσυγκρουομένων ἐκκλησιαστικῶν παρατάξεων, ἀλλὰ καὶ θὰ συντελέση νὰ παγιωθῆ τὸ Σχίσμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μὲ τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσσίας καὶ ἐνδεχομένως ἡ Ὀρθοδοξία θὰ διχασθῆ μονίμως εἰς Σλαϋικὴν καὶ Ἑλληνικὴν Ὀρθοδοξίαν.
Τὸ Βατικανὸν θὰ πανηγυρίση.
Ὁ πρόεδρος κ. Πούτιν ἐνδεχομένως θὰ διπλασιάση τὰς συστοιχίας τῶν πυραύλων εἰς τὴν Τουρκίαν· κατὰ τὰ ἄλλα ἡ ἀφροσύνη τῶν πολιτικῶν τῆς Ἑλλάδος θὰ ἐξακολουθῆ νὰ πιστεύη ὅτι τὸ ΝΑΤΟ θὰ ὑπερασπίση τὴν Ἐθνικὴν Ἀσφάλειαν.
Θὰ τὴν ὑπερασπίση τόσον, ὅσον ὑπερήσπισε καὶ τὴν Κύπρον τῷ 1974, ὅτε ἀπὸ τὴν βάσιν τοῦ Ἑλληνικοῦ οἱ προδόται διὰ τὰ ἑλληνικὰ συμφέροντα Ἀμερικανοὶ, ἔδιδον σῆμα εἰς τοὺς Τούρκους νὰ βυθίσουν τὸ ὀχηματαγωγὸν ΦΑΙΣΤΟΣ τῶν κρητικῶν ἀκτοπλοϊκῶν γραμμῶν, ποὺ μετέφερε τάνκς καὶ ἄλλον ὑλικὸν εἰς τὴν ἐμπόλεμον Κύπρον.
Οἱ κανόνες καὶ τότε τῆς Ἐκκλησίας, ἐγένοντο κανόνια ἐναντίον τῆς Κύπρου, ἐξ αἰτίας ἀδιακρίτων καὶ ἀσυνέτων κληρικῶν καὶ θεολόγων «κανονολόγων», τοὺς ὁποίους ἠνώχλει ἡ «ἀντικανονικότης» τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Μακαρίου, ἐξ ὧν ἐδιχάσθη ὁ Κυπριακὸς λαὸς καὶ εἰσέβαλεν ὁ Ἐτσεβὶτ καὶ κατέλαβε τὸ ἥμισυ τῆς Κύπρου, ἐνῷ οἱ Ἑλληνοκύπριοι ἀλληλοεξοντώνοντο.
Ὡς ἐκ τούτου παρακαλῶ θερμῶς καὶ Σᾶς ἱκετεύω νὰ μελετήσητε σοβαρῶς τὸ θέμα τῆς ἀναγνωρίσεως ἢ ὄχι τοῦ Μητροπολίτου Ἐπιφανίου καὶ τῆς ὁμάδος του. Ἡ προσωπική μου γνώμη εἶναι ἀρνητική. Διότι ἀφ’ ἑνὸς μὲν ὁ Πρόεδρος κ. Πούτιν θὰ ἀντιδράση ἐχθρικῶς ἔτι περαιτέρω ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος καὶ ἀφ’ ἑτέρου ἡ ἑνότης τῆς Παγκοσμίου Ὀρθοδοξίας θὰ ἀπειληθῆ μὲ ὁριστικὸ σχίσμα ἀναμέσον ἑλληνοφώνου καὶ σλαυοφώνου Ὀρθοδοξίας.
Ὁ σεπτὸς Πατριάρχης μας τότε κ. Βαρθολομαῖος, ἀπὸ Πατριάρχης τῆς Ἑνότητος τῶν χριστιανῶν, θὰ μείνη εἰς τὴν ἱστορίαν Πατριάρχης τῶν Σχισμάτων τῆς Ὀρθοδοξίας συνυπεύθυνος μαζὶ μέ τοὺς ἀναξίους Ἕλληνας Πολιτικοὺς διὰ τὰ πυραυλικὰ συστήματα, τὰ ὁποῖα θὰ ἐξαποστείλη εἰς τὴν περιοχὴν ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος ἡ Ρωσσία, κινουμένη ἀπὸ ἐκδίκησιν.
Ὁ διεθνὴς Σιωνισμὸς διὰ τῆς Ἀμερικῆς, λόγω ἐλλείψεως σωφροσύνης τῶν ἡγετῶν τοῦ Ἑλληνισμοῦ, θὰ ἐπιτύχη μὲ ἕνα «σμπάρο» δύο «τρυγόνια», ἤτοι τὴν διάλυσιν τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τὴν ἐξαφάνισιν τῆς Ἑλλάδος.
Ἀπορῶ πῶς ταῦτα τὰ ἁπλά, τὰ ὁποῖα ἀντιλαμβανόμεθα ἡμεῖς οἱ ἁπλοὶ Ἕλληνες, δὲν ἀντιλαμβάνονται οἱ ὑπεύθυνοι διὰ τὴν τύχην τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐκκλησιαστικοὶ καὶ πολιτικοὶ ἡγέτες μας.
Φρονῶ ἀκραδάντως, ὅτι τὴν ὕπαρξιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς τὴν ἱστορίαν θὰ στηρίξη μόνον ὁ Χριστὸς καὶ ἡ προσήλωσεις τῶν ἑκάστοτε ἐκπροσώπων Του ἁγίων Ἀρχιερέων ἀποκλειστικῶς εἰς τὴν ἐν Χριστῷ ἀλήθειαν καὶ τὴν ἐν Χριστῷ ζωὴν καὶ οὐχὶ ἡ ὑποστήριξις οἱασδήποτε ὑπερδυνάμεως, τῆς ὁποίας αἱ ἐπιδιώξεις, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, εἰσὶν ριζικῶς ἀντίθετοι μὲ τοὺς σκοποὺς τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀποβλέπει εἰς τὴν σωτηρίαν ἑκάστου ἀνθρωπίνου προσώπου, ὡς ἀνεπαναλήπτου εἰκόνος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Ἡ πολιτικὴ τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς ἀποβλέπει ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον εἰς ὑλιστικὰ καὶ γήϊνα συμφέροντα. Εἶναι ἡ πολιτικὴ τοῦ Ἀντιχρίστου.
Ἐπὶ δὲ τούτοις διατελῶ μετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ καὶ ἀσπάζομαι τὰς ὑμετέρας Τιμίας Δεξιᾶς.
Κοινοποίησις:
1. Εἰς τὸν Πρωθυπουργὸν κ. Κ. Μητσοτάκην
2. Εἰς τὸν Ὑπουργὸν Ἐθνικῆς Ἀμύνης κ. Παναγιωτόπουλον
3. Εἰς τὸν Ὑφυπουργὸν Ἐθνικῆς Ἀμύνης κ. Στεφανῆν
4. Εἰς τὴν Ὑπουργὸν Παιδείας κ. Κεραμέως