Φωτογραφία: puhtitsa.ee
Η Ηγουμένη της Μονής Κοιμήσεως της Πουχτίτσας στην Εσθονία, Μητέρα Φιλαρέτh (Καλάτσεβα), απάντησε εγγράφως στον Υπουργό Εσωτερικών Lauri Läänemets, ανταποκρινόμενη στις απαιτήσεις του κράτους να αποχωρήσουν το μοναστήρι και η εσθονική εκκλησία από τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Μόσχας.
Η Ι. Μονή Κοιμήσεως της Πουχτίτσας ιδρύθηκε το 1891, με τη βοήθεια του Αγίου Ιωάννη της Κρονστάνδης. Μαζί με το μοναστήρι των Σπηλαίων του Pskov, είναι ο μόνοι ιεροί τόποι που δεν έκλεισαν ποτέ κατά τη διάρκεια των μακρών δεκαετιών της αθεϊστικής κυριαρχίας των Μπολσεβίκων. Ωστόσο, τώρα το μοναστήρι αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να κλείσει λόγω της κανονικής του ιδιότητας. Αν και στην επικράτεια της Εσθονίας, είναι ένα σταυροπηγιακό μοναστήρι, που σημαίνει ότι υπάγεται απευθείας στην επισκοπική εποπτεία του Πατριάρχη Μόσχας και πάσης Ρωσίας Κυρίλλου. Εν τω μεταξύ, η Εσθονική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ένα αυτοδιοικητικό όργανο εντός του Πατριαρχείου Μόσχας.
Στη νέα της έκκληση, η Μητέρα Φιλαρέτη παρουσιάζει επιχειρήματα που εξηγούν γιατί το μοναστήρι, με δική του πρωτοβουλία, δεν μπορεί και δεν έχει δικαίωμα να αποκηρύξει την τρέχουσα σταυροπηγιακή του ιδιότητα ή να απευθύνει έκκληση στις εκκλησιαστικές αρχές για αλλαγή της δικαιοδοσίας του και μεταφορά στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, αναφέρει μια συνοπτική της μακροσκελούς απάντησης της Μονής Pükhtitsa .
Υπήρξαν δύο Ορθόδοξες δικαιοδοσίες στην Εσθονία από τότε που το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ίδρυσε μια δομή παράλληλη με την ήδη υπάρχουσα Εκκλησία υπό το Πατριαρχείο Μόσχας το 1996. Η Εσθονική Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης πρότεινε τη δημιουργία μιας αντιπροσωπείας για την υπαγωγή των ναών της Εσθονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας , αλλά η τελευταία απέρριψε αυτήν την επιλογή . Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Läänemets υπέβαλε πρόσφατα νομοσχέδιο για την απαγόρευση του Πατριαρχείου Μόσχας.
Το ίδιο το μυστήριο του μοναχισμού και οι όρκοι που δίνονται κατά τη διάρκεια της κουράς (φτώχεια, αγνότητα, υπακοή) καθιστούν αδύνατο για τις μοναχές να αλλάξουν αυθαίρετα και ηθελημένα τρόπο ζωής, γράφει στην έκκλησή της η Ηγουμένη Φιλαρέτη.
Με βάση αυτό, στο πλαίσιο του ζητήματος των απαιτήσεων του κράτους, η υποτιθέμενη παραχώρηση δικαιωμάτων ψήφου σε άτομα υπό υπακοή σχετικά με την επιλογή της δικαιοδοσίας έρχεται σε άμεση αντίθεση τόσο με την ίδια την έννοια του μοναχισμού όσο και με τους όρκους που δίνουν οι μοναχές, οι οποίοι βασίζονται στην παραίτηση από τα εγκόσμια, εξηγεί η ηγουμένη.
Ο τρόπος ζωής του μοναστηριού καθορίζεται από το καταστατικό του, το οποίο απαγορεύει τη μη εξουσιοδοτημένη αλλαγή δικαιοδοσίας. Παραδείγματα από την ιστορία της μονής δείχνουν ότι οι αλλαγές στη δικαιοδοσία της έγιναν αποκλειστικά λόγω συγκεκριμένων ιστορικών και πολιτειακών αλλαγών και πραγματοποιούνταν πάντα με απόφαση των εκκλησιαστικών αρχών, εξηγεί η ηγουμένη.
Επιπλέον, ούτε το καταστατικό της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ούτε το καταστατικό της μονής επιτρέπουν στον Πατριάρχη να αλλάξει μονομερώς τη δικαιοδοσία του, σημειώνει η Ηγουμένη Φιλαρέτη. «Μια τέτοια απόφαση δεν λαμβάνεται μονομερώς αλλά απαιτεί συλλογικότητα και προϋποθέτει μια σειρά κανονικο-νομικών εκκλησιαστικών αποφάσεων».
Η έκκληση της ηγουμένης εκφράζει τη βεβαιότητα ότι οι εσθονικές αρχές θα αξιολογήσουν σωστά τη δέσμευση της μονής για τήρηση των θεμελιωδών κανόνων της εκκλησιαστικής ζωής, δεδομένου ότι το κράτος δεν είχε ποτέ και δεν έχει κανένα παράπονο για τις ενέργειες όσων εγκαταβιώνουν στην Ι. Μονή.