Ἂς ἀναλογισθοῦν ὅλοι οἱ ὑπεύθυνοι τάς εὐθύνας των, κυρίως αἱ δυτικαί χῶραι, αἱ ὁποῖαι διατείνονται ὅτι εἶναι αἱ μεγάλαι προασπισταί τῆς δημοκρατίας. Ἄλλωστε, αὐτὸ δὲν εἶναι τὸ μόνον μέσον καταπιέσεως τῆς ρωσικῆς μειονότητος εἰς τὴν Οὐκρανίαν. Ἤδη ἀπὸ τὸ 2018 ὑπάρχει ὁ νόμος ποὺ ἀπαγορεύει τὴν χρῆσιν τῆς ρωσικῆς γλώσσης. Εἰς τὸ ἐκκλησιαστικὸν ὅμως θέμα βασικοὶ ὑπεύθυνοι εἶναι οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ταγοί, οἱ ὁποῖοι, εἰσπηδῶντες εἰς τὴν δικαιοδοσίαν ἄλλου Πατριαρχείου, ὑπηρέτησαν τὰ γεωπολιτικὰ συμφέροντα τῆς νατοϊκῆς Δύσεως.
Εἰς τὴν ἐφημερίδα «Δημοκρατία» (σελ. 20) τῆς 24ης Σεπτεμβρίου διαβάζομεν τὴν ἑξῆς εἴδησιν:
«Σὲ ἰσχὺ τίθεται (24 Σεπτεμβρίου 2024) στὴν Οὐκρανία ὁ νόμος 8371, ὁ ὁποῖος ἀπαγορεύει τὴ Ρωσικὴ Ἐκκλησία στὴ χώρα… Ἀρκετοὶ πιστοὶ ἐκφράζουν ἀνησυχίες σχετικὰ μὲ τὶς θρησκευτικὲς ἐλευθερίες στὴν Οὐκρανία, φοβούμενοι ἐνδεχόμενη καταπίεση τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας στὴν Οὐκρανία. Κάποιοι μάλιστα κάνουν λόγο γιὰ διώξεις χριστιανῶν καὶ γιὰ ἀπαγόρευση τέλεσης τῆς θείας λειτουργίας… Ὁ νόμος 8371, γνωστὸς καὶ ὡς “νόμος γιὰ τὴν προστασία τῆς συνταγματικῆς τάξης στὸν τομέα τῶν δραστηριοτήτων τῶν θρησκευτικῶν ὀργανώσεων”» στοχεύει «νὰ ἐμποδίσει τὴ λειτουργία θρησκευτικῶν ὀργανώσεων ποὺ διοικοῦνται ἀπὸ τὴ Ρωσία… Οἱ θρησκευτικὲς ὀργανώσεις θὰ ἔχουν ἐννέα μῆνες, γιὰ νὰ διακόψουν τὶς σχέσεις μὲ τὴ Ρωσία. Ἂν δὲν τὸ κάνουν, ἡ κρατικὴ ὑπηρεσία (γιὰ τὴν Ἐθνοτικὴ Πολιτικὴ καὶ τὴν Ἐλευθερία τῆς Συνείδησης) θὰ μπορεῖ νὰ καταθέσει ἀγωγή, μὲ τὸ δικαστήριο νὰ ἀποφασίζει γιὰ τὴν ἀναστολὴ λειτουργίας τους».