Ἀνεγνώσαμεν συνέντευξιν τοῦ Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κεντρικῆς Οἰκονομικῆς Ὑπηρεσίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ΕΚΥΟ), Ἀρχιμ. Ν. Φαρμάκη. Δὲν γνωρίζομεν, ἂν ὁμιλῆ ὡς ἱερεὺς ἢ ὡς «μάνατζερ». Ἐνδιαφέρον παρουσιάζει ἡ ἀποκάλυψις ὅτι τὸ σχέδιον συνεκμεταλλεύσεως τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας μὲ τὸ Κράτος ἐναυάγησεν. Ἐκεῖνο διὰ τὸ ὁποῖον ἐφιστῶμεν τὴν προσοχὴν εἶναι νὰ μὴ «φαλιρίση» πλήρως ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία, πνευματικῶς καταλαμβανομένη ἀπὸ τὸ ἐπιχειρηματικὸν πνεῦμα καὶ οἰκονομικῶς ἀπὸ μυστικὰ ἐπενδυτικὰ προϊόντα. «Ἐργοστάσιον» ἁγιότητος ἐπιθυμεῖ ὁ λαὸς τὴν Ἐκκλησίαν του καὶ ὄχι δεκανίκι τοῦ «ἐθνικοῦ πλούτου»! Παραθέτομεν ἀποσπάσματα ἀπὸ τὰς δηλώσεις τοῦ π. Νικοδήμου ὡς ἐδημοσιεύθησαν εἰς τὴν ἐφημερίδα «Κιβωτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας» τῆς 30ῆς Ἰουνίου 2022:
«Ὁ στόχος εἶναι ξεκάθαρος. Ἡ σύννομη καὶ διαυγής προσαρμογὴ καὶ δυναμικὴ ἀνταπόκριση στὰ ραγδαίως μεταβαλλόμενα δεδομένα τῆς οἰκονομίας καί, γιατί ὄχι, στὴν ἐνίσχυση τῆς ἐπιρροῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴ διαμόρφωση θετικῶν δεδομένων γιὰ τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐθνικὴ μας οἰκονομία…
Τελικὰ δὲν χρειάστηκε περισσότερο ἀπὸ ἕνα ἔτος, γιὰ νὰ νιώσουμε ἕτοιμοι καὶ νὰ ἀρχίσουμε νὰ χαράσσουμε τὴν πορεία τῆς Ε.Κ.Υ.Ο. ἐπὶ χάρτου καὶ μὲ συγκεκριμένα βήματα πρός τὴν ὑλοποίηση μεγαλόπνοων σχεδιασμῶν…
Σὲ κάθε ὀργανισμὸ ποὺ θέλει νὰ ἀναπτυχθεῖ, κατὰ τὴν ἄποψή μου, ὁ πιὸ σημαντικὸς παράγοντας ἐξέλιξης εἶναι ὁ ἄνθρωπος. Γιὰ τὴν Ἐκκλησία, αὐτὸ εἶναι τὸ πυρηνικὸ δόγμα τῆς ζωῆς καὶ τῆς ἀνάπτυξής της, καὶ αὐτὴ ἡ ἰδέα πέρασε μετὰ ἀπὸ αἰωνόβιες ζυμώσεις καὶ στὸν κοσμικὸ οἰκονομικὸ πολιτισμό. Τελικά, τοποθετώντας τὸν ἄνθρωπο στὸ ἐπίκεντρο, ἐνθαρρύνοντας καὶ ἐμπνέοντας τὸ ἀνθρώπινο δυναμικό τῆς Ὑπηρεσίας, κατορθώσαμε μετὰ ἀπὸ πολλὰ «ἅλματα πίστης» νὰ βιώσουμε τὸ θαῦμα τῆς ἀφυπνίσεως καὶ τῆς ἐγέρσεως πρὸς μία ἀνοδικὴ πορεία τῶν οἰκονομικῶν τῆς Ἐκκλησίας σὲ μία πολὺ δύσκολη ἐποχή…
Ἀποδεικνύεται ὅτι μὲ τὴν ἀνάληψη ἐξουσιοδοτήσεων, ἐπιχειρησιακοῦ χαρακτήρα ἀπὸ τὴν Ε.Κ.Υ.Ο. ἀντιμετωπίζεται τὸ φαινόμενο τῆς πολυδιάσπασης στὴν ἐπικοινωνία Κράτους καὶ Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία στὸ παρελθὸν ἔχει καταγράψει δραματικὸ κόστος σὲ ἀπώλεια χρόνου, κόπου καὶ ἐνέργειας, ἐνῷ πολὺ συχνὰ καταλήγει σὲ ματαιώσεις στόχων καὶ ἐπιδιώξεων…
Ἤδη, ἐφαρμόζουμε μία νέα προσέγγιση διακριτῶν ρόλων στὴ συνεργασία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Πολιτείας, ἀφοῦ ὁ παλαιότερος σχεδιασμὸς τῆς ἵδρυσης ἑταιρείας γιὰ τὴν ἀπὸ κοινοῦ ἀξιοποίηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας μὲ τὸ Κράτος οὐδέποτε προχώρησε στὴν πράξη. Πρῶτος καρπὸς αὐτῆς τῆς συνεργασίας διακριτῶν ρόλων εἶναι ἡ ἔνταξη τοῦ ἀναπτυξιακοῦ ἔργου σὲ μεγάλο ἐκκλησιαστικὸ ἀκίνητο στὸ Σχιστό…
Βρισκόμαστε, ἐπίσης, σὲ στάδιο ὥριμων διαπραγματεύσεων γιὰ τὴν ἀξιοποίηση ἀκινήτων μας σὲ ἐμβληματικὴ ἐπένδυση ποὺ δὲν ἔχει προηγούμενο στὴν Ἑλλάδα. Θὰ προσελκύσει κεφάλαια τοῦ ἐξωτερικοῦ καὶ θὰ δημιουργήσει θέσεις ἐργασίας ποὺ ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα θὰ ὑπερβαίνει τὶς 3.500. Στὴ δὲ πλήρη ἀνάπτυξή του θὰ αὐξήσει σημαντικὰ τὸ ἐθνικὸ προϊόν. Ἡ ἐπένδυση αὐτή, βέβαια, προαπαιτεῖ νομοθετικὴ ρύθμιση. Μετὰ ἀπὸ τὴν ἐπιτυχία στὸ Σχιστό, ὅλα δείχνουν ὅτι καὶ σὲ αὐτὴ τὴν ἐπένδυση θὰ ἔχουμε σύμμαχο καὶ ἀρωγό μας τὴν Πολιτεία γιὰ τὸ καλό τῆς ἐθνικῆς οἰκονομίας.
Ἐπίσης, ἐκτὸς τῶν ἄλλων project ποὺ ἐπεξεργαζόμαστε γιὰ τὴν ἀξιοποίηση περιουσίας ποὺ ἔχει μείνει στὰ ἀζήτητα, βρίσκεται στὰ «σκαριὰ» καὶ ἕνα ἐπίσης μεγαλεπήβολο project ποὺ σηματοδοτεῖ μία στροφὴ καὶ πρὸς μία ἀγορὰ ποὺ δὲν ἀφορᾶ ἀκίνητα. Δυστυχῶς, δὲν μοῦ ἐπιτρέπεται νὰ πῶ περισσότερα στὴν παροῦσα φάση…
Στὸ Βυζάντιο, τὴν ἐποχὴ ποὺ θεσπίστηκαν οἱ Ἱεροὶ Κανόνες, ὑπῆρχε τὸ «ἐργόχειρο» καὶ ἡ ἀγροκαλλιέργεια καὶ ἐν γένει οἰκονομικὴ ἐκμετάλλευση τῶν λεγόμενων “Κυριακῶν”, δηλαδὴ τῶν κινητῶν καὶ ἀκινήτων κτημάτων ποὺ ἀνῆκαν στὴν Ἐκκλησία ἀπὸ δωρεὲς τῶν μελῶν της. Στὴ σημερινὴ ἐποχή, ἡ οἰκονομία προσφέρει καὶ ἄλλα εἴδη περιουσιακῶν στοιχείων, ὅπως μερίσματα, μετοχές, ὁμόλογα κ.ἄ…
Ὅσοι νομίζουν ὅτι ἡ μόνη θεμιτὴ οἰκονομικὴ δραστηριότητα γιὰ τὴν Ἐκκλησία, μὲ σκοπὸ τὴν παραγωγὴ εἰσοδήματος, εἶναι ἡ μίσθωση καὶ ἐκποίηση κινητῶν καὶ ἀκινήτων, γιατί θεωροῦν ὅτι οἱ δραστηριότητες αὐτὲς δὲν ἔχουν ἐμπορικὸ χαρακτῆρα, εἶναι ὑπόλογοι στὸν νόμο τῆς ἀντίφασης, γιατί σήμερα ἡ ἀξιοποίηση τῆς κινητῆς καὶ ἀκίνητης περιουσίας ἀποτελοῦν ἀντικείμενο ἐπιχειρήσεων καὶ μία κατεξοχὴν ἐμπορικὴ δραστηριότητα…
Ὅλα αὐτὰ γίνονται πρὸς ὄφελος τῆς κοινωνίας γιὰ τὴν ἀνάπτυξη δομῶν πρόνοιας καὶ φιλανθρωπίας, γιὰ τὴ δημιουργία θέσεων ἐργασίας καὶ τὴ βελτίωση τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου τοῦ λαοῦ, γιὰ τὴν ἐνίσχυση τοῦ ἐθνικοῦ πλούτου καὶ τῆς θέσης τῆς χώρας μας στὴ διεθνῆ οἰκονομία. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι, μέχρι νὰ λάβουν σάρκα καὶ ὀστᾶ καὶ νὰ εἶναι ἀνακοινώσιμα τὰ ἑπόμενα μεγάλα project, τὸ project τῆς Σχιστὸ Α.Ε. ἀποτελεῖ τὴ ναυαρχίδα μας…».