Η Μεγάλη Σύνοδος

Share:
Ορθόδοξος Τύπος Εφημερίδα

Του κ. Γεωργίου Κ. Τραμπούλη, Θεολόγου

Στην παγκόσμια κοινωνία που κτίζεται με ραγδαίους ρυθμούς στις ημέρες μας και σκοπό έχει την θρησκευτική και πολιτιστική πολτοποίηση των λαών, διαμορφώνοντας ανθρώπους χωρίς ιδανικά, αξίες και παραδόσεις, την εξαφάνιση του χριστιανισμού και ιδίως της Ορθοδόξου πίστεως, που κατέχει την Αλήθεια, ενώνοντάς την κατ’ αρχάς με τις αιρετικές ομολογίες και κατόπιν με τις άλλες θρησκείες σε ένα τερατώδες κατασκεύασμα, την Πανθρησκεία, η Μεγάλη Σύνοδος, ακολουθώντας τα βήματα και το πνεύμα της Β Βατικανῆς Συν­όδου, γίνεται και αυτή συνεργός στο κτίσιμο αυτής της αθλιότητας.

Παραλληλίζοντας τις δύο αυτές συνόδους παρατηρούμε κοινές επιδιώξεις αλλά και κοινό σκοπό, την δημιουργία ενός ποιμνίου υπό ένα ποιμένα, τον Πάπα και τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως υπό τον Πάπα.

Η Β Βατικανή Σύνοδος συγκλήθηκε και πραγματοποιήθηκε σε μία εποχή που ο κόσμος άλλαζε, όταν ανέτελλε η υλοποίηση της παγκόσμιας αποχριστιανικοποιημένης κοινωνίας. Η Μεγάλη Σύνοδος γίνεται όταν πια η δυτική κοινωνία έχει πλήρως αποχριστιανοποιηθή. Η Β Βατικανή Σύνοδος συγκλήθηκε ως προσπάθεια τότε του Πάπα προς δημιουργία ενός παγκοσμίου μετώπου εναντίον της κομμουνιστικής αθεΐας, στις ημέρες μας η Μεγάλη Σύνοδος συγκαλείται ως μία προσπάθεια ενός παγκοσμίου πανχριστιανικού μετώπου κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας.

Η Β Βατικανή Σύνοδος προέβαλε μία νέα σύγχρονη εικόνα της παπικής «εκκλησίας» στα πλαίσια μιας θεολογικής εκκλησιολογικής ανανεώσεως, η οποία συνδέθηκε με την σύγχρονη τότε πραγματικότητα, όπου η ενότητα δεν θα ήταν πλέον ζήτημα επιστροφής στην μία αληθινή κατ’ αυτούς «εκκλησία» (την παπική), αλλά ζήτημα συμφιλιώσεως των άλλων ομολογιών με τα δόγματα της παπικής «εκκλησίας», κατά παρόμοιο τρόπο και η Μεγάλη Σύνοδος συγκαλείται με σκοπό την αναπροσαρμογή των Ιερών Κανόνων, βλέπε νηστείας, γάμων κληρικών κ.λπ., ώστε να εκσυγχρονισθή, για να γίνη αποδεκτή από τον κόσμο.

Οι δύο κεντρικοί άξονες που κινήθηκε η Β Βατικανή Σύνοδος είναι꞉

α) Επανέλαβε και επεκύρωσε το δόγμα του πρωτείου και αλαθήτου του Πάπα, που είχε θεσπισθή ως δόγμα με την Α Βατικανή Σύνοδο και β) Εθέσπισε την ανοικτή οικουμενική προσέγγιση όλων των χριστιανικών ομολογιών.

Κατά ανάλογο τρόπο ετοιμάζεται και η Μεγάλη Σύνοδος꞉ Αφ’ ενός κινείται στον άξονα του υπερτονισμού του Επισκόπου Κωνσταντινουπόλεως εισάγοντας την υπεροχή του έναντι των άλλωνΕπισκόπων. Και, αφ’ ετέρου, στον άξονα της θεολογικής νομιμοποιήσεως μιας νέας εκκλησιολογίας, που διακρίνεται για τον δογματικό μινιμαλισμό με σκοπό την τάχα ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ώστε να ενωθή με τις άλλες χριστιανικές ομολογίες.

Για να επιτευχθή ο τελικός άνομος σκοπός, στερούν από τους Επισκόπους που θα λάβουν μέρος σε αυτήν την Σύνοδο το απορρέον από την δογματική Παράδοση της Εκκλησίας δικαίωμα της ατομικής ψήφου, εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο την υποταγή των Επισκόπων στον Πατριάρχη η στον Αρχιεπίσκοπο της κάθε αυτοκέφαλης Εκκλησίας και αυτός με την σειρά του, να παραδίδεται άνευ όρων στον πρώτο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, όπως υποστηρίζουν, τον Οικουμενικό Πατριάρχη!

Η όλη προσέγγιση που επιχειρείται μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τις άλλες χριστιανικές ομολογίες αποβλέπει στην άμεση ένωση όλων των χριστιανών υπό την «Αγία» έδρα της Ρώμης. Και για να επιτευχθή είναι αναγκαίο να υπάρξη μία φωνή στην Ορθόδοξο Εκκλησία, η οποία θα αποδέχεται τόσο τον Πάπα ως πρώτο όσο και τις υπόλοιπες παπικές κακοδοξίες.

Η μη πραγματοποίηση της Μεγάλης Συνόδου, κατά την ταπεινή μας γνώμη, είναι επιτακτική ανάγκη, διότι η πραγματοποίησή της θα είναι πηγή δεινών τόσο για την Ορθόδοξο Εκκλησία όσο και για την Πατρίδα μας και για όλη την οικουμένη, αφού θα αλλοιωθούν οι απαραχάρακτοι χαρακτήρες των δογμάτων της πίστεως. Η μη πραγμάτωση της Μεγάλης Συνόδου θα είναι ανάχωμα στον αγώνα κατά της παγκοσμιοποιήσεως και των δεινών που αυτή θα επιφέρη, δεινά τα οποία ήδη τα γευόμαστε. Αλλά πάνω από όλα θα προστατεύση την Εκκλησία από σχίσματα, που θα προκαλέση η ένωση της Μιας, Αγίας και Αποστολικής Εκκλησίας με τις αιρέσεις. Για αυτό είναι ιστορικές οι ευθύνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος και η μη παρουσία της στην Μεγάλη Σύνοδο είναι ο μόνος τρόπος, για να αποφευχθούν τα δεινά και τα σχίσματα που θα επακολουθήσουν.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Previous Article

Η εξομολόγησις πρέπει να είναι αποφασιστική

Next Article

Μία βόμβα μας απειλεί