Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
Ἡ ἀδίστακτος Κυβέρνησις, ἀποκρούουσα τὴν σωτήριον χάριν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ καταπατοῦσα κάθε πανανθρώπινον καὶ συνταγματικὸν δικαίωμα θρησκευτικῆς λατρείας, κλείει καὶ πάλιν τοὺς ἱερούς μας ναούς. Μάλιστα αὐτὰ συμβαίνουν καθ’ ἥν στιγμὴν ἑορτάζομεν τὰ 200 ἔτη τῆς ἀπελευθερώσεως, ἀκριβῶς διὰ νὰ σβήσουν ἀπὸ τὴν μνήμην ὅτι ἡ ἐπανάστασις ἐκυοφορήθη μέσα εἰς τοὺς ἱεροὺς ναούς, ὅπου οἱ Ἕλληνες ἐμάνθανον νὰ ἀψηφοῦν τὸν θάνατον ποὺ ἐνίκησεν ὁ Χριστὸς καὶ νὰ ἐπιζητοῦν τὴν ἐλευθερίαν ποὺ ἐχάρισεν εἰς αὐτούς, διὰ νὰ μὴ εἶναι δοῦλοι. Τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» καὶ τὸ «Τῇ Ὑπερμάχῳ» ἦσαν οἱ πρότεροι Ἐθνικοί μας Ὕμνοι, ποὺ διεκράτησαν τοῦτο τὸ Γένος εἰς τὰ σκληρότερα χρόνια τῆς τυραννίας. Τώρα ὅμως, καθὼς ἐγγίζει καὶ ἡ Μ. Τεσσαρακοστή, τίποτε ἀπὸ αὐτὰ τὰ θεολογικὰ «ποιήματα» ἀμιμήτου κάλλους καὶ ἀνυπερβλήτου βάθους δὲν θὰ ἀντιλαλήση εἰς τοὺς αἰθέρας, ἀφοῦ ὡς ἐδήλωσεν ὁ ἁρμόδιος Ὑφυπουργὸς Προστασίας τοῦ Πολίτου κ. Ν. Χαρδαλιᾶς «οὔτε φέτος θὰ κάνουμε Πάσχα»! Ἡ «Προστασία τοῦ Πολίτη» ἀναλώνεται μᾶλλον εἰς τὸ νὰ «προστατεύη» τοὺς πιστοὺς ἀπό… τὴν πίστιν, καθὼς ὅπως συνεχίζουν νὰ διακηρύττουν οἱ ἐναρμονισμένοι μὲ τοὺς πολιτικοὺς Ἐπίσκοποι «δὲν κινδυνεύει ἡ πίστη, ἀλλὰ οἱ πιστοὶ» καὶ φροντίζουν νὰ τὸ διατρανώνουν ἔμπρακτα, φέροντες μάσκα κατὰ τὴν τέλεσιν ἱερῶν μυστηρίων, διὰ νὰ καταδείξουν ὅτι ἡ ἀπειλὴ τῶν πιστῶν προέρχεται ἀπὸ τὴν ἄκτιστον χάριν, ἀπὸ τὸ Τίμιον Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου, δηλ. ἀπὸ τὴν πίστιν! Δυστυχῶς, μὲ ὅσα πράττουν ἀποδεικνύεται τελικῶς ὅτι κινδυνεύει ἡ ἰδική τους πίστις καὶ ὄχι βεβαίως οἱ πιστοὶ ἀπὸ τὸν Χριστόν!
Ὁ κ. Χρυσοχοΐδης δὲν ἔχει δικαίωμα νὰ ὁμιλῆ
Ὁ Προϊστάμενος τοῦ κ. Χαρδαλιᾶ, ὁ κ. Μ. Χρυσοχοΐδης, ἀντελήφθη ὅτι αἱ δηλώσεις τοῦ «εἰς πολλὰς ἁμαρτίας περιπεσόντος» ὑφισταμένου του, προεκάλεσαν τὴν ἀντίδρασιν τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος. Προέβη, λοιπόν, τὴν 10ην Φεβρουαρίου 2021 εἰς βιντεοσκοπημένον μήνυμα, τὸ ὁποῖον παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι διαρκεῖ μόλις 1:30 λεπτὸν περιέχει δύο ἀναφορὰς εἰς τὸ Πάσχα καὶ μάλιστα τοποθετημένας εἰς τὴν ἀρχὴν καὶ εἰς τὸ τέλος τοῦ λόγου του, ὥστε νὰ δοθῆ ἔμφασις καὶ νὰ ἐντυπωθῆ εἰς τὸν νοῦν τῶν πολιτῶν: «Κερδίζουμε τὸν πόλεμο. Τὸ Πάσχα θὰ κάνουμε Ἀνάσταση… Γιατί ξέρουμε πιὰ πολὺ καλά, πὼς ὅλα αὐτὰ εἶναι, γιὰ νὰ κάνουμε Ἀνάσταση. Γιὰ νὰ ’μαστε ὅλοι ἐκεῖ!». Ξαφνικὴ ἐπίδειξις θεοσεβείας; Ὄχι. Τὸ κεντρικὸν μήνυμα ἦτο ἡ παρώθησις διὰ ἐμβολιασμόν: «Ὁ ἐμβολιασμὸς πάει πολὺ καλά… Μὴν ἀκοῦτε τί λένε. Ὅταν εἶναι ἡ σειρά σας, ἐμβολιασθεῖτε!… Γιὰ νὰ μὴν ἐπηρεασθεῖ ὁ ρυθμὸς τοῦ ἐμβολιασμοῦ…». Πῶς ἐξηγεῖται αὐτὸς ὁ συνδυασμὸς (Πάσχα καὶ ἐμβολιασμὸς) ἀπὸ τὸν κ. Ὑπουργόν; Ἐξηγεῖται μόνον, ἂν κανεὶς μελετήση τὸ φύλλον τοῦ «Ο.Τ.», ποὺ μόλις εἶχε κυκλοφορήσει καὶ εἰς τὸ ὁποῖον εἰς περιόπτους θέσεις ἐτίθεντο ὑπὸ κριτικὴν σκοπιὰν τὰ ἀνωτέρω ζητήματα. Βεβαίως, ὑπάρχουν πολλὰ ἱστολόγια εὐσεβῶν χριστιανῶν, τὰ ὁποῖα ἀγωνίζονται πρὸς τὴν αὐτὴν κατεύθυνσιν καὶ δι’ αὐτὸ τὰ συγχαίρομεν θερμῶς, ἀλλὰ Μέσον Ἐνημερώσεως ποὺ νὰ ἀντιστέκεται κατὰ τῆς παρούσης ἀντιεκκλησιαστικῆς καὶ ἀντιδημοκρατικῆς λαίλαπος, δυστυχῶς, πρὸς μεγάλην μας λύπην, ἀπέμεινε μόνον ὁ «Ο.Τ.» καὶ ὡς γνωστὸν ὁ Τύπος πηγαίνει εἰς τὰ Ὑπουργικὰ γραφεῖα. Δὲν τὸ ἀναφέρομεν, διὰ νὰ δρέψωμε δάφνας, κάθε ἄλλον, τὸ παραθέτομεν, διὰ νὰ ἀναθαρρήσετε, ἀδελφοί, ὅτι μπορεῖ μὲν ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία νὰ καθεύδη, ἀλλὰ οἱ πάσης φύσεως Κυβερνῶντες ὑπολογίζουν ἀκόμη σοβαρὰ τὴν σθεναρὰν ἀντίδρασιν τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας. «Εἰ ὁ Θεὸς μεθ’ ἡμῶν, οὐδεὶς καθ’ ἡμῶν»!
Δὲν εἶναι ἄλλωστε ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ὁ κ. Ὑπουργὸς λαμβάνει ὑπόψιν του τὸν Τύπον. Ἂς ὑπενθυμίσωμεν ὅτι καὶ ἀρχὰς Δεκεμβρίου ὁ «Ο.Τ.» εἶχεν ἐπικρίνει αὐτὸν διὰ ἐπαφὰς ποὺ εἶχε μὲ συγκεκριμένους Μητροπολίτας, οἱ ὁποῖοι ὄχι τυχαῖα φέρονται ἀπὸ διαφόρους ὡς ὑποψήφιοι Ἀρχιεπίσκοποι, προκειμένου νὰ πείση αὐτούς, διὰ τὰ ἀδικαιολόγητα μέτρα κατὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἠναγκάσθη ἔπειτα νὰ περιορίση τὰς ἐπαφάς του. Ὡστόσον, δὲν εἶναι δικαίωμα τοῦ κ. Χρυσοχοΐδη καὶ οἱουδήποτε Ὑπουργοῦ νὰ ἀποφαίνεται, ἂν θὰ ἑορτάσωμεν τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἢ ὄχι! Μήπως ὁ κορωνοϊὸς ἐνίκησε τὸν Χριστόν;! Διατί τόση σημασία εἰς τὰ λόγια ἑνὸς μὴ ἔχοντος σχέσιν μὲ τὴν πίστιν; Ἂς τὸν ἐρωτήση κάποιος δημοσιογράφος νὰ μᾶς εἴπη, ἂν γνωρίζη τὰ δόγματα ἢ ἔστω τὸ «Πιστεύω»… Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει τὴν παραμικρὰν ἰδέαν περὶ Ἀναστάσεως, ὁ ἀσήμαντος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὑπουργὸς θὰ καθορίση πόσον σημαντικὴ εἶναι ἡ Ἀνάστασις;
Ἡ «ἀριστερὰ» ἐπικροτεῖ τὴν «δεξιάν»
Δὲν εἶναι μόνον ἡ Κυβέρνησις ἔνοχος δι’ ὅσα συμβαίνουν, ἀλλὰ συνένοχος εἶναι καὶ ἡ ἀντιπολίτευσις καὶ μάλιστα ἡ μείζων, ἡ ὁποία συναινεῖ ἀπολύτως, διὰ τοῦτο δὲν εἶναι καὶ τυχαῖον ὅτι καὶ τὸ ἐπίσημον ὄργανόν της, ἡ ἐφημερὶς «Αὐγὴ» (8.1.2021), ἐπέκρινε τὴν θεολογίαν περὶ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ Ἁγ. Συμεὼν Θεσσαλονίκης, ποὺ ἐδημοσιεύθη εἰς τὸν «Ο.Τ.» (25.12.2020).
Τὸ μεῖζον, ὡστόσον, εἰς τὸ ὁποῖον ἀξίζει νὰ ἐπικεντρωθῶμεν εἶναι ἡ συμπόρευσις εἰς τὴν παροῦσαν ἐπιδημίαν Κυβερνήσεως καὶ Ἀντιπολιτεύσεως. Ποῦ, ἆραγε, ὀφείλεται; Ἡ σύγκλησις δὲν συμβαίνει μόνον ἐξαιτίας τῆς καταργήσεως τῶν ἰδεολογιῶν εἰς τὴν σύγχρονον ἐποχήν, ποὺ ὁδηγεῖ τὰ κόμματα εἰς τὸν ρόλον τῆς θεραπαινίδος τῶν διεθνῶν σχεδίων πολιτικῆς, ἀλλὰ εὑρίσκεται εἰς τὸ κοινὸν ἔδαφος, ἀπὸ τὸ ὁποῖον τρέφονται αἱ ρίζαι των. Σήμερα ἁπλῶς βλέπομεν τὴν κατάληξιν μακροχρονίων διαδικασιῶν ποὺ ἤδη ὑπῆρχαν εἰς τὴν γένεσιν τῆς νεωτέρας πολιτικῆς, ἡ ὁποία δὲν εἶχε βεβαίως καμίαν σχέσιν μὲ τὸ «διὰ τοῦ Σταυροῦ πολίτευμα» τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς.
Ἡ νεωτέρα εὐρωπαϊκὴ «πολιτικὴ» θεμελιοῦται εἰς τὰ ὅσα ἔγραψεν ὁ φιλόσοφος Τόμας Χόμπς, υἱὸς πάστορος, τοῦ ὁποίου ἡ θεωρία διαμορφώνεται κατὰ τὴν ἄνθησιν τοῦ Καλβινισμοῦ εἰς τὴν Βρεττανίαν μετὰ τὴν σύγκρουσιν τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας μὲ τοὺς Πουριτανούς. Τὸ χαρακτηριστικώτερον ἔργον του εἶναι αὐτὸ ποὺ ἔχει τὸν τίτλον «Λεβιάθαν ἢ τὸ ζήτημα, ἡ μορφὴ καὶ ἡ δύναμη μιᾶς Κοινοπολιτείας ἐκκλησιαστικῆς καὶ πολιτικῆς». Θὰ ἀνέμενε κανεὶς ὅτι πρόκειται δι’ ἕν ἀπηρχαιωμένον σύγγραμμα, ἀφοῦ ἐξεδόθη τὸ 1651 μ.Χ. καὶ ὅμως αὐτὸ τὸ ἔργον ἀναμοχλεύουν κατὰ καιροὺς καὶ προσφάτως πολλὰ δημοσιεύματα ἑλληνικῶν φιλοαντιπολιτευτικῶν ἀλλὰ καὶ φιλοκυβερνητικῶν μέσων ἐνημερώσεως. Προσφάτως, ἄρθρον τοῦ Καθηγητοῦ τοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου κ. Κ. Χατζημπίρου, ποὺ ἀνήκει εἰς τὴν λεγομένην «ἀνανεωτικὴν ἀριστεράν», μὲ τίτλον «Χρειάζονται Λεβιάθαν» ὄχι ἁπλῶς ἐδημοσιεύθη εἰς τὴν ἐφημερίδα «Τὰ Νέα» (10.2.2021), τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν καὶ ὁ κ. Χρυσοχοΐδης προέβη εἰς δηλώσεις, ἀλλὰ καὶ ἔγινε θέμα ἀναμεταδόσεως ἀπὸ τὸν δημοσιογράφον κ. Α. Πορτοσάλτε, εἰς τὸν ραδιοφωνικὸν σταθμὸν «Σκάι», ὁ ὁποῖος λίγο ἀπέχει ἀπὸ τὸ νὰ καταστῆ ἐπίσημον μέσον ἐνημερώσεως τῆς Νέας Δημοκρατίας. Καὶ πάλιν εἶχε προηγηθῆ κεντρικὸν δημοσίευμα τοῦ «Ο.Τ.», τὸ ὁποῖον ἀνεφέρετο εἰς τὸν «Λεβιάθαν» ὡς τὸ σατανικὸν σύστημα ποὺ τρομοκρατεῖ τοὺς ἀνθρώπους.
Τί ὅμως περιλαμβάνει ὁ «Λεβιάθαν»; Δὲν πρόκειται διὰ βιβλίον πολιτικόν, ἀλλὰ ἄκρως θεολογικόν. Ἤδη εἰς τὸ ἐξώφυλλον τῆς πρώτης ἐκδόσεως ἀπεικονίζεται μία συλλογικὴ μορφή, ἡ ὁποία κρατάει τὰ σκῆπτρα καὶ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Πολιτείας, ἐνῶ τὸ ἥμισυ καὶ πλέον τοῦ βιβλίου ἀσχολεῖται μὲ τὴν Ἐκκλησίαν. Ὁ Χόμπς ἐκκινεῖ ἀπὸ τὴν σταθερὰν θέσιν ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀπὸ τὴ φύσιν του κακός, δηλ. ἀπὸ τὸ προτεσταντικὸν δόγμα καὶ καταλήγει ὅτι ἡ πρωταρχικὴ κατάστασις συμβιώσεως τῶν ἀνθρώπων συνίσταται εἰς τὸν πόλεμον ὅλων ἐναντίον ὅλων! Διὰ τὴν ἀποφυγήν, λοιπόν, τῆς ἀλληλοεξοντώσεως μία λύσις προκρίνεται: ἡ ἀναγνώρισις μιᾶς ἐξουσίας π.χ. μιᾶς κοινοβουλευτικῆς πλειονοψηφίας, ποὺ θὰ ὑπέρκειται ὅλων καὶ θὰ κατεξουσιάζει. Αὐτὴ ἡ ἀρχὴ θὰ εἶναι ὁ δημιουργὸς τοῦ νόμου, θὰ ἵσταται ὑπεράνω τοῦ νόμου καὶ κάθε ἐξουσία θὰ ἀπορρέη ἀπὸ αὐτήν, δηλ. τελικὰ ἀπὸ τὸ Κράτος, εἰς τὸ ὁποῖον καὶ δίδεται τὸ ὄνομα τοῦ μυθικοῦ τέρατος «Λεβιάθαν». Αὐτὸς θὰ μετατρέψη τὴν Ἐκκλησίαν εἰς κρατικὸν τομέα, θὰ διοικῆ αὐτήν, θὰ καθορίζη τὴν ὀργάνωσίν της καὶ τὴν ἑρμηνείαν τῶν γραφῶν της. Αὐτὸς θὰ ὁρίζη ὑπὸ τινα μορφὴν θὰ λατρεύεται τὸ θεῖον καὶ θὰ διακρίνη ἐκεῖνος τὴν θρησκείαν ἀπὸ τὴν δεισιδαιμονίαν! Ποῖον θὰ εἶναι τὸ κίνητρον, διὰ νὰ δεχθοῦν οἱ πολῖται μίαν τοιαύτην παρέμβασιν εἰς τὰ μύχια τῆς ζωῆς των; Τὸ κράτος θὰ ἐγγυᾶται τὴν προστασίαν τῆς ζωῆς! Δι’ αὐτὸ οἱ πολῖται θὰ ὑποτάσσωνται πρόθυμα καθὼς ὁ λογικὸς φόβος (διὰ τὸ τί θὰ συμβῆ ἀπὸ τὴν ἐνδεχομένην μὴ ὕπαρξιν αὐτῆς τῆς ἐξουσίας ποὺ τοὺς «διαφυλάσσει») θὰ τοὺς ὁδηγῆ εἰς μίαν ἀπολύτως ὀρθολογικὴν συναίνεσιν, παραιτούμενοι ἀπὸ κάθε δικαίωμά των.
Ὅλα τὰ ἀνωτέρω δὲν εἶναι ἰδικαί μας σκέψεις, ἀλλὰ ἀναφέρονται εἰς τὸ βιβλίον καὶ τὰ ἔχουν ἀπὸ χρόνια ἀναδείξει πλῆθος μελετητῶν. Μήπως αὐτὰ δὲν πραγματοποιοῦνται σήμερα μὲ τὴν ἐπιδημίαν: τὸ κράτος ὑπόσχεται τὴν προστασίαν ἀπὸ τὸν κορωνοϊὸν καὶ οἱ πολῖται («πιστοὶ» καὶ ἄπιστοι) παραιτοῦνται ἀπὸ κάθε δικαίωμά των, καθὼς ὁ φόβος τοὺς κατευθύνει πρὸς τὸν μονόδρομον τῆς συναινέσεως. Ἡ ἰδία ἡ Ἐκκλησία ἔχει καταστῆ ὑποχείριον τῆς Πολιτείας, ἡ ὁποία καθορίζει τὴν διοίκησιν τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ δὲν τῆς ἐπιτρέπει νὰ συνεδριάση ἡ Ἱεραρχία, καθορίζει τὴν ὀργάνωσίν της, ἀφοῦ ἡ συμμετοχὴ εἰς τὰς εὐχαριστιακὰς συνάξεις ἀποτελεῖ πλέον ἀντικείμενον ΦΕΚ, χειραγωγεῖ τὴν ἑρμηνείαν τῶν Ἁγ. Γραφῶν, ὥστε νὰ παρουσιάζεται ὡς πεμπτουσία τῆς Ὀρθοδοξίας ἡ ἄρνησις τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ, καὶ χαρακτηρίζει δεισιδαιμονίαν τὴν πίστιν ὅτι ἡ Θεία Λειτουργία δὲν μεταδίδει ἀσθενείας! Τὸ μόνον ποὺ ἀλλάζει εἶναι τὸ σύνθημα τῆς ἐποχῆς: Εἰς τὸν «Λεβιάθαν» τὸ ἀναδυόμενον σύνθημα εἶναι «πάσῃ θυσίᾳ εἰρήνη», ἐνῶ εἰς τὴν παροῦσαν κρίσιν τὸ νέον σύνθημα εἶναι «πάσῃ θυσίᾳ ὑγεία».
Λέγουν ψέματα;
Μόνον ποὺ ἡ ὑποσχομένη αὐτὴ «ὑγεία» ταυτίζεται μὲ τὴν βιολογικὴν ἐπιβίωσιν καὶ ὄχι μὲ τὴν ἀνθρωπίνην ζωήν, ἡ ὁποία ἔχει πνευματικὰς διαστάσεις, ὡς μάλιστα πλέον ἐπισημαίνουν καὶ ἄνθρωποι τῆς ἰντελιγκένσιας. Ἑπομένως, ὁ παρονομαστὴς καὶ εἰς τὰ δύο ἀνωτέρω συνθήματα τυγχάνει ὁ ἴδιος: θυσιάζω τὴν ζωὴν ὄχι διὰ τὴν ζωὴν τοῦ συνανθρώπου μου (ὅπως παραπλανητικὰ μᾶς λέγουν), ἀλλὰ διὰ τὴν ἀόριστον «δημοσίαν ὑγείαν», δηλ. τὴν γυμνὴν ἐπιβίωσιν τῶν πολιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἐκχωρήσει τὰ δικαιώματα ζωῆς καὶ θανάτου εἰς τὸ κράτος. Αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ ζῆ εἶναι μόνον τὸ κράτος! Ἄλλωστε, τὰ συνθήματα περὶ «δημοσίου ὑγείας» καὶ ὅτι αὐτὸ γίνεται «διὰ τὸ καλόν τοῦ ἄλλου», ὅπως μᾶς τὰ παρουσίασε τὸ κράτος, δὲν σημαίνει ὅτι αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ πραγματικότης. Πολλάκις τὸ κράτος εἶπε ψέματα εἰς τοὺς πολίτας: «τὰ μέτρα ποὺ λαμβάνουμε θὰ φέρουν οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη», ἐνῶ τελικὰ κατελήξαμεν εἰς τὴν χρεωκοπίαν καὶ εἰς μνημόνια ποὺ μᾶς ἔδεσαν «χειροπόδαρα» καὶ ὑπεθήκευσαν τὸν ἐθνικὸν πλοῦτον διὰ δεκαετίας! Αἱ πρόσφατοι μελέται διὰ τὴν ἐπιδημίαν τοῦ διεθνῶς καταξιωμένου Καθηγητοῦ τοῦ Στάντφορντ κ. Γ. Ἰωαννίδη, ἀλλὰ καὶ ἄλλων Καθηγητῶν, κατατείνουν εἰς ὅμοιον συμπέρασμα: καταδεικνύουν ὅτι τὰ μέτρα ποὺ ἀπεφάσισε τὸ κράτος τελικῶς στρέφονται κατὰ τῆς ὑγείας τῶν πολιτῶν! Τὸ κράτος μᾶς εἶπε δι’ ἀκόμη μίαν φορὰν ψέματα, ἀλλὰ μὲ τὴν συνεργίαν τῶν κρατικοδίαιτων μέσων ἐνημερώσεως καὶ τὸν φόβον ποὺ ἔχει κατακυριεύσει τοὺς πολίτας δὲν γίνεται γνωστὴ ἡ ἀλήθεια.
Ἑπομένως, θυσιάζονται οἱ πιστοὶ (εἴτε ἑκούσια, ἐπειδὴ ὑπακούουν εἰς τὸ κράτος-Λεβιάθαν εἴτε ἐξ αἰτίας τῶν μέτρων τοῦ κράτους ποὺ πιθανὸν νὰ εἶναι θανατηφόρα), θυσιάζοντες τὴν πίστιν τους, διὰ νὰ σωθῆ τὸ κράτος ἢ ὅπως ἀκούομεν συνήθως «διὰ νὰ μὴ καταρρεύση τὸ σύστημα ὑγείας», νὰ σώσωμεν ἕνα σύστημα ὄχι τοὺς ἀνθρώπους, διότι ἂν ἐνδιαφερώμεθα νὰ σώσωμεν τοὺς ἀνθρώπους πρώτιστον μέλημα θὰ ἦτο νὰ μὴ καταρρεύση τὸ «σύστημα», τὸ ὁποῖον ἀποκαλοῦμεν Ἐκκλησία, διότι ἐκεῖ διαφυλάσσεται ἡ ζωὴ ποὺ ἐκτείνεται εἰς τὸ διηνεκὲς καὶ δὲν γνωρίζει θάνατον! Τελικῶς κινδυνεύει καὶ ἡ πίστις καὶ οἱ πιστοί, ἐπειδὴ κατεστήσαμεν κυρίους τοῦ ἑαυτοῦ μας ὄχι τὸν Θεόν, ἀλλὰ τὸν κ. Χρυσοχοΐδην καὶ κάθε Χρυσοχοΐδην, διὰ τὸν ὁποῖον ὁ Ἀπ. Παῦλος θὰ ἔλεγεν «εἰ δέ τις τοῦ ἰδίου οἴκου προστῆναι οὐκ οἶδε, πῶς ἐκκλησίας Θεοῦ ἐπιμελήσεται;» (A΄ Τιμ. 3,5).