Ἀγαπητέ μου Μητροπολίτη Πάφου κ. Τυχικέ,
Ἀπὸ τότε ποὺ ἔμαθα γιὰ τὴν θέση ποὺ πῆρες στὴν σύνοδο γιὰ τὸ Οὐκρανικὸ ἡ καρδιά μου δὲν σταμάτησε νὰ Δοξάζει τὸν Τριαδικὸ Θεό. Δόξα σοι ὁ Θεός, Δόξα σοι ὁ Θεός, Δόξα σοι ὁ Θεός. Θὰ σὲ πολεμήσουν, Δεσπότη μου (σὲ πολεμᾶνε), θὰ σὲ συκοφαντήσουν (σὲ συκοφαντοῦνε) καὶ θὰ σὲ ὑποτιμήσουν (σὲ ὑποτιμοῦν), ἀλλὰ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα πληροφορεῖ ὅλους τοὺς Ρωμιοὺς σὲ ὅλη τὴν Οἰκουμένη πὼς σήκωσες τὸ λάβαρο τῆς Ὀρθόδοξης Πνευματικῆς ζωῆς πολὺ ψηλὰ καὶ δὲν πρόκειται νὰ τὸ κατεβάσεις ἄχρι θανάτου. Λίγοι θὰ ἀντέξουν δίπλα σας δυστυχῶς, Πανιερώτατε, τὰ δυσθεώρητα ὕψη τῆς προσωπικῆς σας μετάνοιας καὶ τῆς προσωπικῆς σας ταπείνωσης τώρα, ποὺ ἄρχισαν τὰ δύσκολα καὶ πρέπει νὰ ὁμολογήσουν καθαρὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη μας. Ὁ δρόμος φαίνεται πὼς θὰ εἶναι μαρτυρικός, Πανιερώτατε, ἀπὸ ἐδῶ καὶ ἐμπρὸς ἀλλὰ ὅλος Χάρη. Ἀπὸ τώρα μᾶς ἔδειξες πὼς τὸν δρόμο καὶ τὸν τρόπο τῶν Ἁγίων Πάτερων ἀκολουθεῖς καὶ θὰ ἀκολουθήσεις μέχρι τὸ τέλος. Ἐμεῖς ταπεινὰ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ θὰ εἴμασθε δίπλα σας ἄχρι θανάτου γιὰ τὴν Δόξα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ τὴν προσωπική μας σωτηρία.
Μὲ ἐν Χριστῷ ἀγάπη,
Νεκτάριος Ἀλέξη