Ὅταν ὁ ὀλέθριος γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ταλαίπωρος γιὰ τὸν ἑαυτό του, ἀλήστου μνήμης Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, εἶχε διαβεῖ ὅλα τὰ ἐσκαμμένα γιὰ τὴν προδοσία τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, ὁ μακαριστὸς ὁμολογητὴς Κὺρ Φώτης Κόντογλου, τοῦ ἔστειλε μία βαρυσήμαντη ἀνοικτὴ ἐπιστολή, μήπως καὶ τὸν συνεφέρει. Παραθέτουμε ἕνα ἀπόσπασμα, γιὰ νὰ ἀναμοχλεύσουμε τὴν μνήμη μας. «Ναί! Εἴμεθα ἕτοιμοι νὰ μαρτυρήσωμεν μετὰ χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, τὴν ὁποίαν κρατοῦμεν ὡς τὸν μέγιστον θησαυρόν. Μακαρίζομεν τοὺς ἑαυτούς μας, διότι θὰ διωχθῶμεν καὶ θὰ ἀποθάνωμεν ὑπὲρ πίστεως καὶ ἀληθείας. Ἀκονίσατε τὴν μάχαιραν τῆς αἰσχύνης. Ἀποστείλατε τὰ ὄργανα τῆς βίας, τὰ ὁποῖα σᾶς δορυφοροῦν καὶ μὲ τὰ ὁποῖα εἶναι πάντοτε πάνοπλος ἡ ἀποστασία. Ἀποστείλατέ τα ἐναντίον μας. Ἤδη εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος ἐνεφανίσθη τὸ αἱματωμένον καὶ ἀποτρόπαιον φάσγανον τῆς βίας, διὰ νὰ ἐνσπείρη τὸν τρόμον εἰς τὰς ἁγίας καρδίας τῶν γερόντων, τῶν ἀσκητῶν καὶ τῶν ἐρημιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν ἐν δοκιμασίαις, ἐν στερήσει, ἐν τελείᾳ ἀπαρνήσει τοῦ σαρκίου των, διὰ νὰ εὐαρεστήσουν τὸν Κύριον. Τὸ φρικτὸν πρόσωπον τῆς βίας ἐμφανίζεται ὡς τὸ τῆς μυθικῆς κεφαλῆς τῆς Μεδούσης εἰς τὸν ἁγιασμένον κῆπον τῆς Παναγίας. Καὶ ὄπισθεν αὐτοῦ τοῦ βδελύγματος τῆς βίας εὑρίσκεσθε σεῖς, οἱ «ποιμένες οἱ μισθωτοί», οἱ τρίδουλοι τῶν ἀρχόντων τοῦ σκοτεινοῦ κόσμου τοῦ χρήματος, τῆς ἀθεΐας, τοῦ ἐκφυλισμοῦ καὶ πάσης ἀκολασίας. Σπαράξατε τοὺς ἀθῴους, τοὺς ἁγίους ὁμολογητάς, ἀφοῦ ἐγίνατε λύκοι σεῖς οἱ ἴδιοι οἱ ποιμένες. Σπαράξατε τὴν Ὀρθοδοξίαν μέσα εἰς τὸ Κολοσσαῖον εἰς τὸ ὁποῖον παρίστανται οἱ Καίσαρες τῆς σημερινῆς κακούργου ἀθεΐας. Εἶναι καιρὸς ὅμως ν’ ἀποβάλλετε τὴν δορὰν τοῦ προβάτου, καθ’ ὅσον αὕτη δὲν ἀπατᾶ πλέον κανένα. «Ὅ ποιεῖτε, ποιήσατε τάχιον!» (Πηγὴ «Ὀρθόδοξος Τύπος», Ἀπρίλιος 1965)! Ἂς εἶναι αἰώνια ἡ μνήμη τοῦ μακαριστοῦ ὁμολογητῆ!
Μνημειώδης ἐπιστολὴ πρὸς Πατριάρχην Ἀθηναγόραν
