Τοῦ κ. Νικολάου Ἀ. Κανῆ
«Οἱ ἐχθροὶ ἐμοῦ τε καὶ τοῦ Υἱοῦ μου, ἐπλησίασαν»
Η ΕΠΟΧΗ μας, ἡ ἐποχὴ τῶν μεγάλων ἀλλαγῶν, τῶν ριζικῶν ἀνατροπῶν. Ἡ ἐποχὴ τῆς πρωτοφανοῦς προόδου, τῆς διαδικτυακῆς νοημοσύνης, τοῦ ἀνώτερου πολιτισμοῦ. Τοῦ πολιτισμοῦ μας ποὺ βλέπει τὰ παιδιὰ τῆς Ἀφρικῆς νὰ πεθαίνουν ἀπὸ πεῖνα καὶ δίψα, ἀλλὰ εἶναι τόσο ἀπασχολημένος μὲ τὴν σύνοδο τῶν G8, ποὺ δὲν προλαβαίνει νὰ ἐκφράσει τὴν «βαθιὰ λύπη του».
«ΚΑΙ οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν φόνων αὐτῶν, οὔτε ἐκ τῶν φαρμακειῶν αὐτῶν, οὔτε ἐκ τῆς πορνείας αὐτῶν, οὔτε ἐκ τῶν κλεμμάτων αὐτῶν». (Ἀποκάλυψη Ἰωάννου θ’-21).
ΟΙ ΕΠΙ χίλια χρόνια αἱρετικοὶ παπικοὶ ἔγιναν τώρα «ἐκκλησίες». Καθολικοί, προτεστάντες, ὀρθόδοξοι, ὅλοι ἴσοι καὶ θεολογικὰ ἰσάξιοι. Ἀγάπη, ἀγάπη γιὰ ὅλους φωνάζουν ἐδῶ κι ἐκεῖ οἱ ὑποκριτές, δαιμονοκρατούμενοι οἰκουμενιστές. Νὰ κρατήσουμε τὴν ἀγάπη, λένε οἱ πλανεμένοι ἀγαπολόγοι. Καὶ νὰ κάνουμε συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς δυτικούς. Μιλοῦν γιὰ ἀγάπη αὐτοὶ ποὺ σκοτώνουν καὶ σφάζουν παιδιά, γέρους, γυναῖκες, ἀνυπεράσπιστους ἀνθρώπους, ὅλους ὅσους μπορεῖ νὰ εἶναι ἐμπόδιο στὰ σχέδιά τους. Συμπροσευχὴ μὲ αἱρετικὸ ἔχει ὡς ἐπιτίμιο 40 χρόνια ἀκοινωνησία, γράφει τὸ «Πηδάλιο» τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀλλὰ οἱ κεφαλὲς τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ ἀγνοοῦν. Καὶ συμπροσεύχονται ἀκόμα καὶ μὲ ἀλλόθρησκους. Τὸ δόγμα μας, τὸ Ὀρθόδοξο δόγμα στὰ σκουπίδια. Ἀλήθεια, γιατί οἱ «ποιμένες» μας κρύβουν τὶς ἐντολὲς τοῦ Εὐαγγελίου, τὶς διδαχὲς τῶν Ὀρθοδόξων πατέρων καὶ τὸ τί προβλέπεται γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς δογματικὲς παρεκτροπὲς καὶ ἀνατροπὲς ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς κανόνες, οἱ ὁποῖοι θεσπίστηκαν ἀπὸ τὶς οἰκουμενικὲς συνόδους; Τὶς ἔγκυρες καὶ εὐλογημένες. Τὶς ἐννέα καὶ ὄχι τὴν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου.
ΟΙ ΨΥΧΟΚΤΟΝΕΣ παναιρέσεις τοῦ οἰκουμενισμοῦ, τῆς νέας τάξης καὶ τῆς πανθρησκείας ἔχουν διεισδύσει ἐκβιαστικὰ καὶ ἐκτραχηλιστικὰ στὴν Ὀρθοδοξία μας, σὲ πολλὲς ἐκκλησίες καὶ δυστυχῶς στηρίζονται ἀπὸ ὑποτιθέμενους Ὀρθόδοξους ρασοφόρους.
ΟΛΗ αὐτὴ ἡ κατάσταση δημιουργεῖ μία πνευματικὴ δυσανεξία στὸ Ὀρθόδοξο πλήρωμα τῶν πιστῶν καὶ ἕνα εἶδος δογματικῆς σύγχυσης, ἐνῷ ὁ Λόγος τοῦ Κυρίου στὸ Εὐαγγέλιο ἀλλὰ καὶ τῶν ἑρμηνευτικῶν Πατέρων εἶναι σαφής, περιαυγής, ξεκάθαρος. Πρόσφατα ὁ σ. μητροπολίτης Νέας Ἰωνίας, Φιλαδέλφειας, Ἡρακλείου καὶ Χαλκηδόνος, κ. Γαβριὴλ σὲ ὁμιλία του στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Βαρβάρας Ἀγρινίου, τὴν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς (3/12/2022) τόνισε τὰ ἑξῆς: «Εἶναι λάθος νὰ πιστεύουμε ὅτι κατὰ τὴν μεταβολὴ τῶν τιμίων δώρων κατέρχεται ὁ Χριστὸς μὲ ἀγγελικὲς δυνάμεις. Δὲν κατέρχεται ὁ Χριστός. Ἐμεῖς ἀνεβαίνουμε». Δηλαδὴ αὐτὸ τὸ ὁποῖο πίστεψαν ὥς τώρα δισεκατομμύρια Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ γιὰ 2.000 χρόνια, αὐτὸ τὸ ὁποῖο διακήρυξαν ἑκατομμύρια πατέρες, ἀρχιερεῖς, ἐπίσκοποι, θεολόγοι καὶ πιστοί, ἦταν λάθος καὶ ἦρθε ὁ Σεβασμιώτατος κ. Γαβριὴλ νὰ τὸ διορθώσει. Μὰ ἂν δὲν κατέρχεται ὁ Κύριος καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ποιὸς ἁγιάζει τὰ τίμια δῶρα καὶ μεταβάλλει τὸν ἄρτο σὲ πανάχραντο σῶμα καὶ τὸν οἶνο σὲ πανάχραντο αἷμα; Ποιὸν ἱκετεύει ὁ ἱερέας γονατιστὸς καὶ ποιὸν ἐκλιπαρεῖ λέγοντας· «… καὶ παρακαλοῦμέν σε καὶ δεόμεθα καὶ ἱκετεύομεν. Κατάπεμψον τὸ Πνεῦμα σου τὸ Ἅγιον ἐφ’ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ προκείμενα δῶρα ταῦτα. Καὶ ποίησον τὸν μὲν ἄρτον τοῦτον τίμιον Σῶμα τοῦ Χριστοῦ σου. Ἀμήν. Τὸ δὲ ἐν τῷ ποτηρίῳ τοῦτο τίμιον Αἷμα τοῦ Χριστοῦ σου. Ἀμήν. Μεταβαλών τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ. Ἀμήν. Ἀμήν. Ἀμήν».
ΑΛΗΘΕΙΑ, ὁ προϊστάμενός του Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος συμφωνεῖ μὲ τὰ λεγόμενα τοῦ κ.Γαβριήλ; Ἂν ὄχι, ποῦ ὀφείλεται ἡ σιωπή του;
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ δὲν ἔχω αἰσθανθεῖ ποτὲ νὰ «ἀνεβαίνω», οὔτε πρὶν οὔτε μετὰ τὴ θεία κοινωνία. Οὔτε γνωρίζω κάποιον – κληρικὸ ἢ λαϊκὸ – ὁ ὁποῖος | ἔνιωσε ὅτι «ἀνεβαίνει» πρὸς τὸν οὐρανό.
ΕΔΩ λοιπὸν ὑπάρχει μία βίαιη καὶ κακέμφατη παραποίηση τοῦ δόγματός μας, καθὼς καὶ βασικῶν πυλώνων τῆς πίστης μας, ὅπως ὅλα αὐτὰ εἶναι καταγεγραμμένα ἐδῶ καὶ 2.000 χρόνια τώρα. Καὶ αὐτομάτως ἐγείρεται τὸ ἐρώτημα: Γιατί τὰ εἶπε ὅλα αὐτὰ ὁ Σεβασμιώτατος; Διότι καμία θεολογικὴ σχολὴ δὲν διδάσκει αὐτά, τὰ ὁποῖα ἰσχυρίζεται, ἀντιθέτως πλήττουν βαθιὰ τὴν Ἀλήθεια τοῦ δόγματός μας, τὴ μοναδικὴ Ἀλήθεια, τὴν πηγὴ τῆς Ἀλήθειας. Γιατί λοιπὸν τὸ εἶπε;
ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ δόγμα εἶναι ἡ προβολὴ τῆς Τριαδικῆς ΑΛΗΘΕΙΑΣ στὸν κόσμο, ὅπως ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν κατέγραψε. Εἶναι ἡ γνώση, τὴν ὁποία ἔδωσε ὁ Τριαδικὸς Θεὸς στοὺς ἀνθρώπους – γνώση γιὰ τὸν Ἴδιο – στὸ μέτρο ποὺ εἴμαστε ἱκανοὶ νὰ ἐννοήσουμε καὶ νὰ ἀφομοιώσουμε. Ὡς ἐκ τούτου, τὸ Ὀρθόδοξο δόγμα παραμένει ἀναλλοίωτο εἰς τοὺς αἰῶνες καὶ κανεὶς δὲν εἶναι ἱκανὸς νὰ τὸ ἀγγίξει ἢ νὰ τὸ παραχαράξει οὔτε στὸ ἐλάχιστο.
ΤΟ ΔΟΓΜΑ εἶναι ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ. Ἀνήκει καὶ ἀπευθύνεται σὲ ὅλους τούς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς. Δὲν εἶναι προνόμιο κανενός. Γι’ αὐτὸ ὅποιος ἐκφράζεται ἢ πράττει ἀντιθέτως, δὲ νοεῖται ὡς Ὀρθόδοξος, ἀλλὰ ὡς αἱρετικὸς – ἢ τὸ λιγότερο -εἰς πλάνην εὑρισκόμενος.
Ὁ ΥΙΟΣ καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριός μας ἔθεσε πρὶν 2.000 χρόνια κορυφαῖες, θεμελιώδεις καὶ ἀκλόνητες Ἀλήθειες, οἱ ὁποῖες εἶναι οἱ ἴδιες ἀκριβῶς καὶ σήμερα καὶ θὰ παραμείνουν ὡς ἔχουν «χωρὶς ἕνα γιῶτα νὰ ἀλλάξει» καὶ μετὰ ἀπὸ χιλιετίες καὶ μετὰ ἀπὸ δισεκατομμύρια, τρισεκατομμύρια χρόνια. «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ ἐμοὶ λόγοι οὐ μὴ παρελεύσονται». (Μᾶρκ. ιγ΄ – 31).
Πηγή: Ἐφημερίς «Μαχητής», 4.1.2023.