Γράφει ὁ κ. Διονύσιος Πελέκης, Δικηγόρος παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ
Ὅλα τά ἰσχύσαντα Συντάγματα συντάσσονται καί ἰσχύουν εἰς τό ὄνομα τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου καί Ἀδιαιρέτου Τριάδος.
Τό Σύνταγμα μέ σειράν ἄρθρων (3,13 παρ. 1, 16 παρ. 2 κ.λπ.) ἐναρμονίζει πλήρως τίς ἀπαρτίζουσες τήν Ἑλληνικήν Πολιτείαν δύο συνιστῶσες, ἤτοι τήν Ἑλληνικότητα τῶν πολλῶν χιλιάδων ἐτῶν καί τήν Ὀρθοδοξίαν τῶν δύο χιλιάδων ἐτῶν. Μνηστέον ἐδῶ τοῦ Μεγάλου Θεολόγου π. Ἰωάννου Ρωμανίδη, ὁ ὁποῖος εἰς τήν «ΠΑΤΕΡΙΚΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑΝ» σελ. 23, ἀναφέρει ὅτι «ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ θεραπεία τῆς θρησκείας». Καί σήμερον ἀνδροῦται παγκόσμιος κίνησις μέ σύνθημα ὅτι: «Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ εἶναι ἡ μόνη ἐλπίδα διασώσεως τῆς ἀνθρωπότητος». Βεβαίως, αὐτό τό ἀγνοεῖ ὁ στερούμενος καί ἴχνους Ἑλληνοχριστιανικῆς παιδείας, κακή τή τύχη μας, Πρωθυπουργός τοῦ 25% τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Σημαντική, εἰς τό ἐν λόγῳ πλέγμα σχέσεων πορείας τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑλληνισμοῦ εἶναι ἡ διάταξις τοῦ ἄρθρου 21 παρ. 1 τοῦ Συντάγματος κατά τήν ὁποίαν: «Ἡ οἰκογένεια, ὡς θεμέλιο τῆς συντήρησης καί προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους, καθώς καί ὁ γάμος, ἡ μητρότης καί ἡ παιδική ἡλικία τελοῦν ὑπό τήν προστασίαν τοῦ Κράτους». Αὐτά ὅλα καταλύονται μέ τόν ὑπό ψήφισιν νόμου περί ὁμοφυλοφιλικῶν γάμων. Ἔχω λάβει γνῶσιν τοῦ σχεδίου τοῦ ἑτοιμαζομένου νόμου διά τόν γάμον τῶν τοιούτων συνανθρώπων μας. Προκαλεῖ φρίκην ἐν ταῖς λεπτομερείαις του, τοῦ λαοῦ τελοῦντος εἰς φονικήν ἄγνοιαν. Ποῦ εἶσαι Χριστόδουλε. Μαζί ἐδώσαμε τόν ἀγῶνα, καί εἰς τό Σ.τ.Ε. διά τό θρήσκευμα. Δυστυχῶς, σήμερον, «μαυρίλα» παντοῦ.
Μνημονεύω ἐδῶ δι’ ἐλαχίστων: α) τό ἄρθρον 293 τῆς Νομοθεσίας τοῦ Σόλωνος, κατά τό ὁποῖον ὁ γάμος ἔχει σκοπόν τήν τεκνοποιίαν. Εἰς τά προικοσύμφωνα ἀναφέρεται ρητῶς ὅτι: «Ἐπ’ ἀρότρῳ παίδων ἄγομαι γαμετήν. Ἤτοι νυμφεύομαι, διά νά τεκνοποιήσω».
β) τήν διδασκαλίαν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης: «Μετ’ ἄρσενος οὐ κοιμηθήσῃ».
γ) Τήν πρώτην πρός Ρωμαίους ἐπιστολήν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Αἱ θήλειαι ἐξεκαύθησαν ἐπί τάς θηλείας καί ἄρσενες ἐν ἄρσεσιν τήν ΑΣΧΗΜΟΣΥΝΗΝ κατεργαζόμενοι» καί δ) Τόν κοινῶς γνωστόν ἡμῖν ὁρισμόν τοῦ εἰδωλολάτρου Μοδεστίνου (Γάμος ἐστίν ἕνωσις ἀνδρός καί γυναικός καί συγκλήρωσις τοῦ βίου παντός, ΘΕΙΟΥ καί ἀνθρωπίνου δικαίου κοινωνία).
Παραλείπων τά ἀνωτέρω, κοινῶς γνωστά τοῖς τυχοῦσιν Ἑλληνορθοδόξου παιδείας, ἐπισημαίνω ἐμφαντικῶς ὅτι: Τό ἑτοιμαζόμενον νομοθέτημα βρίθει σωρείας ἐκτρωματικῶν διατάξεων, ἀνατρεπουσῶν ἄρδην τίς ρυθμίσεις τοῦ οἰκογενειακοῦ δικαίου τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικος.
Ὁ λαός εἶναι παντελῶς ἀπληροφόρητος διά τίς ρυθμίσεις τοῦ νομοθετικοῦ αὐτοῦ τερατουργήματος. Εἰς τά 62 ἔτη δικηγορίας μου θά ἐπαναλάβω τόν ἀγῶνα, τόν ὁποῖον διεξήγαγον μετά τοῦ ἀειμνήστου Ἑλληνοπρεποῦς καί Ὀρθοδόξου Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου διά τό θρήσκευμα στίς ταυτότητες, ὅλως ἥσσονος σημασίας ἔναντι τῶν νῦν τεκταινομένων.
Θεωρῶ ὅτι τό τερατῶδες αὐτό νομοθέτημα, δεῖγμα ὑποταγῆς τοῦ ἐπιδιώκοντος προσωπικά ἀνταλλάγματα Μητσοτάκη εἰς τά κελεύσματα τοῦ Σβάμπ καί τῶν σύν αὐτῷ, ἵνα εἶναι ἀρεστός στήν παντοίως, ἀείποτε, βλάψασαν Βυζάντιον καί Ἑλλάδα «ΔΥΣΙΝ», προσκρούει εὐθέως εἰς τό Σύνταγμα, ὡς ἄνω ἐκθέτω, καί ἀμέσως θά ἀναζητήσω ὁδόν προσφυγῆς εἰς τό Σ.τ.Ε. κατά τῆς σκερτσώας αὐτῆς παρανομοθετήσεως. Γρηγοροῦντες, δυστυχῶς, εἶναι πολύ ὀλίγοι.
Ἐν Ἀθήναις τῇ 29/01/2024
Μετά τιμῆς
Διονύσιος Πελέκης