Ο καθηγητής Ροζάκης ως «τελάλης» των ελληνοτουρκικών εξελίξεων και της κεντρικής προσέγγισης της Αθήνας στα εθνικά ζητήματα
Πριν μερικές ώρες, μιλώντας στην ΕΡΤ για τα ελληνοτουρικά, ο Καθηγητής Χρήστος Ροζάκης, είπε μεταξύ άλλων πως η Αθήνα δεν πρέπει και δεν μπορεί να περιμένει την Κύπρο να λύσει το εθνικό της πρόβλημα, για να προχωρήσει στη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών. Σε τόνο μάλιστα εκδικητικό, ο Καθ. Ροζάκης υπογράμμισε πως η Κύπρος είχε δύο ευκαιρίες να λύσει το εθνικό της πρόβλημα, και δεν το έπραξε!
Συγκεκριμένα ανέφερε «Η Κύπρος έχει χάσει ευκαιρίες να λύσει το πρόβλημα και φυσικά δεν μπορούμε να περιμένουμε χιλιάδες χρόνια προτού εμείς χωρίς την Κύπρο λύσουμε τα προβλήματα με την Τουρκία […] Μην ξεχνάτε ότι η Κύπρος έχασε δύο μεγάλες ευκαιρίες τουλάχιστον για να λύσει το πρόβλημά της. Είναι το σχέδιο Άναν και είναι και η πρόσφατη στο Κραν Μοντανά. Βέβαια στο Κραν Μοντανά είναι ευθύνη της Κύπρου το ότι δεν προχώρησε σε μία επίλυση, παρά το γεγονός ότι είχαν φτάσει πολύ κοντά σε αυτήν. Ως εκ τούτου, και εμείς δεν μπορούμε να περιμένουμε επ’ άπειρον να λυθεί το Κυπριακό προκειμένου να λύσουμε τα ελληνοτουρκικά».
Ο Καθηγητής Χρήστος Ροζάκης είναι γνωστός για τις προσεγγίσεις του στα εθνικά ζητήματα, είτε ως πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών επί ΠΑΣΟΚ, είτε ως μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ, είτε ως επίσημος ή ανεπίσημος σύμβουλος πολιτικών, όπως ο Σημίτης, η Ντόρα κ.α.
Ανήκει στο αθηναϊκό κλαμπ που προκρίνει την υποχωρητικότητα στα ελληνοτουρκικά, σε βαθμό πολλές φορές που ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις θέσεις της Άγκυρας ή ενίοτε τις ξεπερνάει κιόλας.
Ως εκ τούτου, η πιο πάνω τοποθέτησή του για τη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών «χωρίς την Κύπρο», δεν προκαλεί καμία έκπληξη.
Αυτό όμως που πρέπει να επισημανθεί, είναι η χρονική στιγμή που έγινε: λίγες ώρες μετά την επίσκεψη Γεραπετρίτη στην Άγκυρα, εκεί όπου οι δύο ΥΠΕΞ επικύρωσαν την συνδιαμόρφωσης «θετικής ατζέντας» για εμπορικά, τουριστικά και άλλα πεδία διακρατικής συνεργασίας, κάνοντας «γαργάρα» τις απειλές της Τουρκίας προς Κύπρο και Ελλάδα.
Ο Ροζάκης φαίνεται να δηλώνει δημοσίως, αυτό που υποστηρίζει ένα τμήμα του πολιτικού κόσμου των Αθηνών, κομμάτι του οποίου μάλιστα βρίσκεται σε θέσεις κλειδιά, ακόμα και στο πρωθυπουργικό γραφείο: Να προχωρήσει η Ελλάδα στη διευθέτηση κορυφαίων ελληνοτουρκικών διαφορών, αφήνοντας απ’ έξω την «απείθαρχη» Κύπρο που είχε δύο (τουλάχιστον) ευκαιρίες να λύσει το Κυπριακό και τις πέταξε, θυσιάζοντάς την ουσιαστικά σαν άλλη «Ιφιγένεια».
Αυτή η ανησυχητική κατάσταση καλλιεργείται ανησυχητική -παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις Αθηνών και Λευκωσίας περί αρραγούς μετώπου: Η Αθήνα φαίνεται να μην περιλαμβάνει στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών το κυπριακό, παρά μόνο σαν διαπραγματευτικό χαρτί, έτοιμη να το κάψει προκειμένου η Τουρκία να δείξει καλή θέληση για να λυθούν διαφορές στο Αιγαίο, στη Θράκη κ.α.
Η προσέγγιση αυτή που ο Ροζάκης διατύπωσε δημοσίως και την οποία εξάλλου ενστερνίζονται ευρύτεροι κύκλοι των αθηναϊκών ελιτ διαχρονικά, ενισχύεται τώρα, σε μια περίοδο που οι μεγάλοι παίχτες και ειδικότερα οι ΗΠΑ, σχεδιάζουν και επιχειρούν τη διευθέτηση ανοιχτών ζητημάτων στην ευρύτερη περιοχή μας.
Σε αυτό το πλαίσιο, όσο κυκλοθυμικές και αν είναι οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία και ειδικότερα τον Ερντογάν, δεν πρόκειται να γκρεμίσουν όλες τις γέφυρες με την Άγκυρα, αφενός επειδή είναι μεγάλος παίχτης και αφετέρου επειδή αργά η γρήγορα τον Ερντογάν θα διαδεχτεί μια νέα κατάσταση με την οποία πρέπει να είναι σε θέση να συνομιλούν.
Οι ΗΠΑ προσπαθούν να βάλουν Αθήνα και Άγκυρα στο τραπέζι του διαλόγου, διασφαλίζοντας από πριν πως και οι δύο πλευρές κάτι θα δώσουν, κάπου θα κάνουν πίσω. Στόχος εξάλλου είναι να βγει αποτέλεσμα από τον ελληνοτουρκικό διάλογο προκειμένου να «κλείσουν» διαχρονικές πηγές εντάσεων στη περιοχή για να είναι διαχειρίσιμος ο γεωπολιτικός έλεγχος, οι ενεργειακοί σχεδιασμοί κλπ.
Φαίνεται λοιπόν πως ο μπαρουτοκαπνισμένος καθηγητής Ροζάκης, στην τοποθέτησή του, δεν έκανε τίποτα άλλο από το να δηλώσει πως οι διαχρονικές για αυτόν και το σινάφι του θέσεις στα ελληνοτουρκικά, μπορούν τώρα, να αποτελέσουν στο υφιστάμενο γεωπολιτικό – διπλωματικό πλαίσιο, την κεντρική πολιτική των Αθηνών.
Αυτό εξάλλου γινόταν επί δεκαετίες ολόκληρες όταν κυρίαρχη πολιτική της Αθήνας και της Λευκωσίας, ήταν η κατευναστική, υποχωρητική στάση έναντι της Τουρκίας. Πράγμα που εν πολλοίς ισχύει και τώρα. Και τα αποτελέσματα είναι γνωστά: Με τα Ίμια, με το ανυποχώρητο casus belli, με τις υπερπτήσεις, το γκριζάρισμα του μισού Αιγαίου, την αποσταθεροποίηση στη Θράκη, τους υβριδικούς πολέμους, την συνεχιζόμενη κατοχή στην Κύπρο, τις πειρατικές παρεμποδίσεις στους ενεργειακούς σχεδιασμούς και τόσα άλλα που θρέφουν τον τουρκικό επεκτατισμό.
Εν κατακλείδι, η τοποθέτηση του καθηγητή Ροζάκη στην χρονική στιγμή την οποία γίνεται, κάθε άλλο παρά αθώα μπορεί να είναι. Προφανώς αντανακλά μια ολόκληρη πολιτική τάση που μάλιστα ευνοείται συγκυριακά. Το σημαντικό είναι όμως πως η δήλωση του κ. Ροζάκη πρέπει να χτυπήσει καμπανάκι για το τι μέλλει γενέσθαι…
simerini.sigmalive.com