ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Φιλιπ. γ’ 20-δ’ 3

     Ἡμῶν γὰρ τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ὃς μετασχηματίσει τὸ σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν εἰς τὸ γενέσθαι αὐτὸ σύμμορφον τῷ σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ δύνασθαι αὐτὸν καὶ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα. Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ καὶ ἐπιπόθητοι, χαρὰ καὶ στέφανός μου, οὕτω στήκετε ἐν Κυρίῳ, ἀγαπητοί. Εὐοδίαν παρακαλῶ καὶ Συντύχην παρακαλῶ τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν Κυρίῳ· ναὶ ἐρωτῶ καὶ σέ, Σύζυγε γνήσιε, συλλαμβάνου αὐταῖς, αἵτινες ἐν τῷ εὐαγγελίῳ συνήθλησάν μοι μετὰ καὶ Κλήμεντος καὶ τῶν λοιπῶν συνεργῶν μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν βίβλῳ ζωῆς.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Λκ. ιζ’ 26-37, ιη’ 8

     Καθὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· ἤσθιον, ἔπινον, ἐγάμουν, ἐξεγαμίζοντο, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε ὁ Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας. ὁμοίως καὶ ὡς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ· ἤσθιον, ἔπινον, ἠγόραζον, ἐπώλουν, ἐφύτευον, ᾠκοδόμουν· ᾗ δὲ ἡμέρᾳ ἐξῆλθε Λὼτ ἀπὸ Σοδόμων, ἔβρεξε πῦρ καὶ θεῖον ἀπ᾿ οὐρανοῦ καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας. κατὰ τὰ αὐτὰ ἔσται ᾗ ἡμέρᾳ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτεται. ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὃς ἔσται ἐπὶ τοῦ δώματος καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐν τῇ οἰκίᾳ, μὴ καταβάτω ἆραι αὐτά, καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ ὁμοίως μὴ ἐπιστρεψάτω εἰς τὰ ὀπίσω. μνημονεύετε τῆς γυναικὸς Λώτ. ὃς ἐὰν ζητήσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολέσῃ αὐτήν, ζωογονήσει αὐτήν. λέγω ὑμῖν, ταύτῃ τῇ νυκτὶ δύο ἔσονται ἐπὶ κλίνης μιᾶς, εἷς παραληφθήσεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήσεται· δύο ἔσονται ἀλήθουσαι ἐπὶ τὸ αὐτό, μία παραληφθήσεται καὶ ἡ ἑτέρα ἀφεθήσεται· δύο ἐν τῷ ἀγρῷ, εἷς παραληφθήσεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήσεται. καὶ ἀποκριθέντες λέγουσιν αὐτῷ· ποῦ, Κύριε; ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ὅπου τὸ σῶμα, ἐκεῖ ἐπισυναχθήσονται καὶ οἱ ἀετοί. λέγω ὑμῖν ὅτι ποιήσει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν ἐν τάχει. πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;

ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΟΣ ΚΛΗΜΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΡΩΜΗΣ

    Στίς 24 Νοεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Κλήμεντος ἐπισκόπου Ρώμης. Ὁ ἅγιος Κλήμης ἔζησε στούς χρόνους τοῦ ρωμαίου αὐτοκράτορα Δομετιανοῦ καί καταγόταν ἀπό βασιλικό γένος. Ἀφοῦ ἔγινε κάτοχος ὅλης τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, γνώρισε τόν Ἀπόστολο Πέτρο, ἀπό τόν ὁποῖο καί διδάχθηκε τήν ἀληθινή πίστη. Κατόπιν ἔγινε κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου, ἔγραψε τίς διατάξεις τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί τέλος χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος Ρώμης. Γιά τόν λόγο αὐτό συνελήφθηκε καί ἐξορίσθηκε στήν περιοχή τῆς Χερσώνας. Ἐκεῖ τοῦ ἔδεσαν μία ἄγκυρα στό λαιμό καί τόν ἔρριξαν στήν θάλασσα καί ἔτσι πνίγηκε καί ἔλαβε τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου. Ὁ Θεός γιά νά δοξάση τόν δοῦλο του κάθε χρόνο στήν ἑορτή του τά νερά τῆς θάλασσας ἀποσύρονταν καί ἐμφανιζόταν τό σκήνωμά του. Ἔτσι οἱ χριστιανοί συναθροίζονταν στόν τόπο ἐκεῖνο καί ἑόρταζαν γιά ἑπτά ἡμέρες τήν μνήμη του. Κατόπιν ἡ θάλασσα ἐπανερχόταν στήν θέση της, μέχρι τό ἑπόμενο ἔτος, ὅπου ἐπαναλαμβανόταν τό θαῦμα. Κάποτε ἔτυχε νά ξεχάσουν κάποιοι γονεῖς τό παιδί τους στόν τάφο τοῦ ἁγίου μέ ἀποτέλεσμα ἡ θάλασσα νά τό καλύψη μέ νερό. Τήν ἑπόμενη χρονιά στήν ἑορτή τοῦ ἁγίου, ὅταν ἡ θάλασσα ἀποσύρθηκε, οἱ γονεῖς βρῆκαν τό παιδί ὑγιές δίπλα στόν τάφο. Μόλις τό ρώτησαν πῶς διαφυλάχθηκε σῶο, τούς ἀπάντησε ὅτι ὁ ἅγιος Κλήμης καθημερινῶς τό προστάτευε ἀπό κάθε κίνδυνο καί τό ἔτρεφε.