Παραθέτομεν δημοσίευμα τῆς ἱστοσελίδος «ilialive.gr» τῆς 3ης Ἀπριλίου 2023:
«Πλῆθος ἱεραρχῶν, ἐκπροσώπων τοπικῶν ἀρχῶν καὶ κόσμου, παραβρέθηκαν τὸ πρωὶ τῆς Κυριακῆς στὸν Μητροπολιτικὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου στὸν Πύργο, ὅπου τελέστηκε τὸ 40ήμερο μνημόσυνο τοῦ Μητροπολίτη πρώην Ἠλείας Κυροῦ Γερμανοῦ.
Στὴν Θεία Λειτουργία καὶ τὴν ἐπιμνημόσυνη δέηση χοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ.κ. Διονύσιος, ἐνῶ συμμετεῖχαν ἀκόμη ὁ Μητροπολίτης Ἠλείας καὶ Ὠλένης κ.κ. Ἀθανάσιος Β’ , ὁ Μητροπολίτης Μέμφιδος Αἰγύπτου κ.κ. Νικόδημος, ὁ Μητροπολίτης Φωκίδος κ.κ. Θεόκτιστος, ὁ Μητροπολίτης Ζακύνθου κ.κ. Διονύσιος, ὁ Μητροπολίτης Κεφαλληνίας κ.κ. Δημήτριος καὶ ὁ Ἐπίσκοπος Ἀνδρούσης κ.κ. Κωνστάντιος.
Φυσικὰ παρόντα ἦταν τὰ μέλη τῆς οἰκογένειας τοῦ Μακαριστοῦ Γερμανοῦ, τὰ ἀδέρφια καὶ τὰ ἀνίψια του καὶ οἱ λοιποὶ συγγενεῖς του, ἐμφανῶς συγκινημένα ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ κόσμου ποὺ “πλημμύρισε” τὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου, γιὰ νὰ τιμήσει τὸν ἐπὶ 40 ἔτη Ἱεράρχη τῆς Ἠλείας
Πρὶν τὴν τέλεση τοῦ μνημοσύνου καὶ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου μίλησε γιὰ τὸν μακαριστὸ Γερμανὸ Παρασκευόπουλο χαρακτηρίζοντάς τον Σεμνό, ταπεινό, αὐστηρό, ταυτόχρονα γλυκύ. Ἕναν ἄνθρωπο ποὺ τὸ δύσκολο κοινό τοῦ Πύργου, καίτοι ἦταν Ἀμαλιαδαῖος τὸν ἀπεδέχθη ὡς προϊστάμενο τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ, γιατί ἦταν προικισμένος μὲ πολλὰ χαρίσματα ἀπὸ τὸ Θεό, ἀλλὰ καὶ μὲ ἄλλα, τὰ ὁποῖα ὁ ἴδιος καλλιέργησε.
“Δεν θὰ ἄκουγες λόγο σαθρὸ νὰ βγεῖ ἀπὸ τὰ χείλη του. Πάντα μὲ μέτρο, καὶ τὸ ἀστεῖο του, διότι εἶχε χιοῦμορ, δὲν θὰ ξέφευγε ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ὀνομάζουμε ἐμεῖς ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα. Τηροῦσε πάντοτε τὶς ἀποστάσεις, ἀλλὰ καὶ ταυτόχρονα ἦταν οἰκεῖος, πατρικὸς καὶ στοργικός” ἀνέφερε ὁ Μητροπολίτης Κορίνθου καὶ συνέχισε κάνοντας μία ἀναδρομὴ στὴν περίοδο ποὺ γνώρισε τὸν Μακαριστὸ Γερμανό…
“Διακονήσαμε, ἐκεῖνος ὡς Πρωτοσύγκελλος στὴ συνέχεια κι ἐγὼ ὡς Πρωτοδιάκονος τοῦ μακαριστοῦ Ἀθανασίου τοῦ Α΄. Στὴν Ἁγία Κυριακὴ ἀρχικὰ ἐγὼ ὡς Διάκονος καὶ στὴ συνέχεια ἐδῶ εἰς τὸν Μητροπολιτικὸ Ναό. Οἱ λειτουργίες του ἦταν πλήρεις κατανύξεως, μυσταγωγίες πραγματικές.
Τὸ κήρυγμά του, περιεκτικότατο, θεολογικότατο, περιληπτικότατο, δὲν κούραζε ποτέ, ὅπως καὶ τὰ γραπτά του. Καθὼς ἐξελίσσονταν μέσα στὴν Ἐκκλησία, ἔβλεπε κανεὶς τὴν ὡριμότητά του. Συμπτωματικῶς ἀκολούθησα κάποια ἀπὸ τὰ βήματά του καὶ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ μὲ ἐνέταξε χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω καὶ χωρὶς νὰ τὸ ξέρω, στὴν οἰκογένεια τὴν πνευματικὴ ποὺ ἵδρυσε ὁ ἀείμνηστος Δαμασκηνὸς Παπανδρέου, ὁ Μητροπολίτης Κορινθίας καὶ μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπος, Ἀντιβασιλεὺς καὶ Πρωθυπουργός. Ὁ ὁποῖος ἐχειροτόνησε τὸν Γερμανὸ Γκούμα, ποὺ ἐχειροτόνησε τὸν Γερμανὸ Παρασκευόπουλο ποὺ κάνουμε σήμερα τὸ μνημόσυνό του. Ὁ Ἀθανάσιος Βασιλόπουλος ὑπῆρξε κληρικὸς τῆς Μητροπόλεως Κορίνθου πρὶν γίνει Ἐπίσκοπος.
Ὅταν ἦρθα ἐδῶ, οὔτε ἤξερα ἀπὸ ποῦ προήρχετο ἡ ἐκκλησιαστική του καταγωγή, καὶ δύο μῆνες πρὶν κλείσει τὰ μάτια του μὲ φώναξε καὶ μοῦ εἶπε: Ἔλα κάτω, σὲ θέλω. Πάρε αὐτὸν τὸν Σταυρό, τὸν ἔδωσε ὁ προκάτοχός σου ὁ Ἀντιβασιλεὺς Δαμασκηνὸς στὴ χειροτονία τοῦ Γερμανοῦ τοῦ Γκούμα εἰς Ἐπίσκοπον, ὅταν τὸν ἔκανε Μητροπολίτη Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας τὸ 1936. Πάρτον, γιατί καὶ ὁ Γκούμας εἶχε ὑπηρετήσει πρωτοσύγκελλος στὴ Μητρόπολη Κορίνθου καὶ εἶχε προσφέρει σημαντικὸ ἔργο, ὅταν τὸ 1928 ὑπῆρξαν σεισμοί”.
Συνέχισε σκιαγραφώντας τὸ προφὶλ τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτη πρώην Ἠλείας λέγοντας ὅτι “…λιτὸς ὁ Γερμανὸς Παρασκευόπουλος, δὲν περιαυτολόγησε ποτέ. Ἐπετέλεσε σημαντικότατο ἔργο, καὶ δὲν σᾶς ἀποκρύπτω, ὅτι δὲν τοῦ τὸ εἶχα. Μοῦ εἶπε ὁ ἴδιος τὴν ἡμέρα τῆς χειροτονίας του. «Ἀδερφέ, ὁ καθένας μὲ τὰ χαρίσματά του. Ὁ Ἀθανάσιος ἔφτιαξε. Καὶ ἔφτιαξε πολλὰ καὶ μεγάλα καὶ καλά. Νὰ δῶ τώρα, πῶς ἐγὼ θὰ τὰ συντηρήσω». Ναί, Δεσπότη μου, θὰ τὰ συντηρήσεις.
Καὶ πραγματικὰ μετὰ ἀπὸ 40 χρόνια καὶ τὰ αὔξησε, καὶ τὴν περιουσία τους τὴν αὔξησε ὥστε νὰ εἶναι λειτουργικὰ αὐτοδύναμα. Εἶναι μεγάλη ὑπόθεση αὐτό. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη, νὰ ἀσχολεῖται μὲ ὅλα. Κοιτάω τόμους ποὺ ἔχει γράψει καὶ τοὺς ὀνομάζει ἡ Διακονία μου καὶ βλέπει κανεὶς ἐπιστολὲς ποὺ μπορεῖ νὰ ἔχει ἀπευθύνει στὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, τὸν Πρωθυπουργό, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, τὸ Ὑπουργικὸ Συμβούλιο, ἀλλὰ καὶ στὴν κυρὰ- Μαρία καὶ στὸν κὺρ Γιῶργο καὶ τὸν κὺρ Γιάννη καὶ στὴν ἐφημερίδα, ποὺ ἔγραψε ὁ ἀνώνυμος, ὁ ταπεινός, ὁ ἁπλός. Λιτὰ καὶ οὐσιαστικά.
Καὶ λέει κανείς: Πότε εὕρισκε αὐτὸς ὁ Ἄνθρωπος τὸ χρόνο νὰ ἀναλωθεῖ γιὰ τὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ αὐτὰ ἀθόρυβα. Γιὰ αὐτὸ συγκεντρωθήκαμε σήμερα ἐδῶ” ἀνέφερε ὁ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ.κ. Διονύσιος.
Ὁ Μητροπολίτης Κορίνθου, ἀναφέρθηκε καὶ στὴν βαθιὰ γνώση τῆς νομοθεσίας γύρω ἀπὸ τὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα ποὺ εἶχε ὁ Μακαριστὸς Μητροπολίτης Κυρὸς Γερμανὸς “Εἶπε κάποιος ὅτι σὰν τὸν Γερμανὸ σπανίζουν προσωπικότητες. Θὰ πῶ τοῦτο τὸ τελευταῖο. Ὅταν Ἀρχιεπίσκοπος ἦταν ὁ Μακαριστὸς Σεραφεὶμ καὶ εἶχε ἡ Ἐκκλησία τὶς διενέξεις μὲ τὴν κυβέρνηση γιὰ τὸ θέμα τὸ περιουσιακό, ἦταν Γραμματεὺς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Καὶ μοῦ εἶπε τότε ὁ Νομικὸς Σύμβουλος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ἀλλὰ καὶ τοῦ Πρωθυπουργοῦ ταυτοχρόνως τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου. «Σὰν τὸν Γερμανὸ δὲν ὑπάρχει Δεσπότης καὶ Κληρικὸς ποὺ νὰ ξέρει τὴ Νομοθεσία καὶ τὴ Νομολογία γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα. Πρὶν πάω νὰ μιλήσω στὸν Πρωθυπουργὸ καὶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο τὸν συμβουλεύομαι. Καὶ μετὰ κάνουμε, ὅτι κάνουμε».
Καὶ ἔληξε ἐκείνη ἡ κρίση μὲ συμφιλιωμένους τὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τὸν Πρωθυπουργὸ καὶ ἐν πολλοῖς ὀφείλετο αὐτὸ στὴν παρέμβαση τοῦ Γερμανοῦ”.
Ὁ Μητροπολίτης Κορίνθου κατέληξε λέγοντας ὅτι “… γιὰ ὧρες θὰ μπορούσαμε νὰ μιλήσουμε γιὰ αὐτόν. Εἶναι καύχημα γιὰ τὴν Ἠλεία ὅτι πέρασε ἀπὸ ἐδῶ καὶ ὅτι τὸν ἄφησε ὁ Θεὸς νὰ εἶναι ὁ μακροβιότερος Ἐπίσκοπος τῆς σύγχρονης Ἠλειακῆς Ἐκκλησίας. Μὲ τεράστιο ἔργο καὶ προσφορά.
Γι’ αὐτὸ προσευχηθεῖτε ὁ Θεὸς νὰ συγχωρήσει τὰ ἀνθρώπινα λάθη του καὶ νὰ τὸν ἀξιώσει, γιατί τὸ ποθοῦσε πολύ, τὸ ἀγαποῦσε, τὸ ἤθελε, τὸ προσπαθοῦσε νὰ εἶναι ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θὰ ἀναστηθοῦν, καὶ θὰ εἶναι καὶ αὐτός, ὄχι ρουσφετολογικά, ἀλλὰ κατὰ Χάριν Θεοῦ σὲ αὐτοὺς ποὺ θὰ κρίνουν τὶς φυλὲς τῶν ἀνθρώπων γιὰ τὴν πίστη τους.
Ἂς ἔχουμε τὴν εὐχή του καὶ ἂς τὸν ἀναπαύσει ὁ Θεός, κι ἐσεῖς νὰ χαίρεσθε γιατί εἴχατε τέτοιον Ἐπίσκοπο, ποὺ σᾶς ἄφησε ἕναν ἄλλον, καλὸ καὶ εὐλογημένο διάδοχο νὰ συνεχίσει τὸ ἔργο καὶ τοῦ Ἀθανασίου τοῦ Α΄ καὶ τὸ δικό του.
Αἰωνία τους ἡ μνήμη!”