Τὸ Δελτίον Τύπου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Κισάμου καὶ ἄλλο θέμα ἀνέδειξε

Share:

Τοῦ κ. Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Τὸν τελευταῖο καιρὸ στὴν Κρήτη καὶ συγκεκριμένα στὴ Μητροπολιτικὴ Περιφέρεια Κισάμου καὶ Σελίνου, ἡ αἱρετικὴ κοινότητα τῶν Πεντηκοστιανῶν, ἡ λεγόμενη «Ἐλευθέρα Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς», μὲ φυλλάδια καὶ ὀργανωμένα κλιμάκια προσπαθεῖ νὰ παρασύρει Ὀρθόδοξους Χριστιανούς.

Πρὸς τοῦτο ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Κισάμου καὶ Σελίνου, στὴ σχετικὴ ἱστοσελίδα της imks.gr, ἔχει ἀναρτήσει “Δελτίο Τύπου’’, στὸ ὁποῖο καταγράφοντας κάποιες ἀπὸ τὶς πάμπολλες κακοδοξίες τῶν αἱρετικῶν αὐτῶν, προσπαθεῖ νὰ προστατέψει τοὺς πιστούς.

Τὸ “Δελτίο Τύπου” παράλληλα μὲ τὴν προστασία τῶν πιστῶν ἀπὸ τὸν κίνδυνο τῆς αἵρεσης τῶν Πεντηκοστιανῶν, ἀνέδειξε κι ἄλλο θέμα, αὐτὸ τοῦ ἀτοπήματος τῶν “ἐκκλησιολογικῶν” προϋποθέσεων τῆς “Δήλωσης τοῦ Τορόντο”, οἱ ὁποῖες παρεισέφρησαν ὡς μὴ ὤφειλαν στὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης.

Μέσα ἀπὸ τὴ καταγραφὴ τῶν κακοδοξιῶν τῶν Πεντηκοστιανῶν στὸ “Δελτίο Τύπου” τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κισάμου καὶ Σελίνου, διαφαίνεται καὶ τὸ ἄτοπο τῶν λεγόμενων “ἐκκλησιολογικῶν” προϋποθέσεων τῆς “Δήλωσης τοῦ Τορόντο”.

Ἡ συνέπεια τοῦ ἀτοπήματος τῶν “ἐκκλησιολογικῶν” προϋποθέσεων τῆς “Δήλωσης τοῦ Τορόντο”, εἶναι πολὺ μεγάλη, τόσο γιὰ τοὺς Ὀρθόδοξους πιστούς, ὅσο καὶ γιὰ τοὺς πλανεμένους συνανθρώπους μας.

Τὸ 1ο σημεῖο τὸ ὁποῖο σημειώνεται γιὰ τοὺς αἱρετικοὺς αὐτούς, στὸ “Δελτίο Τύπου” τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κισάμου καὶ Σελίνου εἶναι τὸ ἑξῆς: “Ἀπορρίπτουν τὴν ὕπαρξη καὶ καταπολεμοῦν λυσσαλέα τὸ ἔργο καὶ τὴν ἀποστολὴ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἀποκαλώντας την «Βαβυλῶνα» καὶ «Πόρνη»”. Αὐτὴ τὴ δυσσέβεια τὴν ἔχουν ὅλες οἱ ὁμάδες Πεντηκοστιανῶν, εἴτε ἀνήκουν στὸ Π.Σ.Ε., εἴτε ὄχι.

Ποιὰ στοιχεῖα ἀληθοῦς ἐκκλησίας μπορεῖ νὰ ἐφευρεθοῦν στὶς αἱρετικὲς ὁμάδες τῶν “Πεντηκοστιανῶν”, μὲ βάση τὴ σχετικὴ “ἐκκλησιολογικὴ” προϋπόθεση τῆς “Δήλωσης τοῦ Τορόντο”;

Στὰ σημεῖα 2 καὶ 3 στὸ “Δελτίο Τύπου” τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κισάμου καὶ Σελίνου ἀναφέρονται τὰ ἑξῆς γιὰ τὴν αἱρετικὴ αὐτὴ κοινότητα: (2ο) – “Ἀρνοῦνται τὴν πίστη στὴν Ἁγία Τριάδα. (3ο) – “Ὑβρίζουν τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μὲ τὴ διδασκαλία ὅτι δῆθεν εἶχε καὶ ἄλλα ἀδέλφια”. Ποιὰ στοιχεῖα ἀληθοῦς ἐκκλησίας μπορεῖ νὰ ἐφευρεθοῦν στὶς αἱρετικὲς κοινότητες των Πεντηκοστιανῶν καὶ στοὺς ὅμοιούς τους;

Στὰ σημεῖα 4, 5, καὶ 6 στὸ “Δελτίο Τύπου” τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κισάμου καὶ Σελίνου ἀναφέρονται τὰ ἑξῆς: “(4ο) – Ἀπορρίπτουν τὰ Ἱερὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. (5ο) – Ἀρνοῦνται τὴν Θεοτόκο Μαρία, τὴν Παναγία μας. (6ο) – Ἀρνοῦνται καὶ ἀπορρίπτουν τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας”.

Στὴν παράγραφο 8 τῆς «Δήλωσης τοῦ Τορόντο», ἀναφέρεται ὅτι «οἱ ἐκκλησίες-μέλη (τοῦ Π.Σ.Ε.) εἰσέρχονται σὲ πνευματικὲς σχέσεις, γιὰ νὰ οἰκοδομηθεῖ τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ἀνακαινισθεῖ ἡ ζωὴ τῶν ἐκκλησιῶν*».

Μέσα ἀπὸ τὶς δῆθεν πνευματικὲς σχέσεις μὲ τὶς καλούμενες “ἐκκλησίες – μέλη” τοῦ Π.Σ.Ε. καὶ ὡς ἐκ τούτου καὶ μετὰ τῶν αἱρετικῶν Πεντηκοστιανῶν, θὰ “οἰκοδομηθεῖ τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ” καὶ θὰ “ἀνακαινισθεῖ ἡ ζωὴ τῶν ἐκκλησιῶν”»*; Ἄπαγε τῆς βλασφημίας.

Ἰσχύει γιὰ τοὺς αἱρετικοὺς Πεντηκοστιανοὺς αὐτὸ ποὺ ἀναφέρεται στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ὅτι εἶναι “ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν” (Πράξ. 20, 30).

Τὸ “Δελτίο Τύπου” τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κισάμου καὶ Σελίνου, παράλληλα μὲ τὴν προστασία τῶν πιστῶν ἀνέδειξε καὶ τὰ ὅσα ἄτοπα παρεισέφρησαν στὸ κείμενο τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης.

Μὲ τέτοια ἄτοπα, πῶς νὰ μὴ ὑπῆρχε ἡ “χρεία” ἀρωγῆς μὲ τὶς ἀντιδημοκρατικὲς “ἀντ’ αὐτοῦ” ὑπογραφές, γιὰ νὰ ὑπερπηδηθεῖ ἡ ὁμολογιακὴ στάση Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, οἱ ὁποῖοι ἀρνήθηκαν νὰ τὶς ὑπογράψουν.

Κι ὅμως, παρόλα τοῦτα τὰ ὁλοφάνερα ἄτοπα, Ἱεράρχης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδας χαρακτήρισε τὸ κείμενο τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης γιὰ τὰ θέματα αὐτά, ὡς δῆθεν “διπλωματικό”.

Δὲν ἦταν θέμα οἰκονομίας, ὅπως ἔγινε προσπάθεια νὰ προβληθεῖ. «Οἰκονομητέον γὰρ ἔνθα μὴ παρανομητέον», ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. «Προσλαμβάνομεν τὸ ἀλλότριο, φθείροντες τὸ ἡμέτερον, ὃ κακῶν ὄντως ἐστὶν οἰκονομῶν», λέγει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος (PG 35, 1124).

*«Ἡ συμβολὴ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ θεολογίας στὸ Πα­γκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν» (Στυλιανοῦ Χ. Τσομπανίδη).

Previous Article

«Περί τῶν Ἱερῶν Ἡσυχαστηρίων»

Next Article

Μονομερὴς ὁ Περιστερίου