ΚΑΤΑ τὴν ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου ἑορτάζεται τὸ σωτήριο γεγονὸς τῆς εἰσόδου τοῦ Χριστοῦ στὸν ἰουδαϊκὸ Ναὸ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τῆς εὐλογίας Του ἀπὸ τὸν ἅγιο Συμεὼν καὶ τὴν σεβάσμια γερόντισσα καὶ προφήτιδα Ἄννα. Αὐτὴ ἡ τυπικὴ νομικὴ ἐπίσκεψη τοῦ Κυρίου μας στὸ Ναὸ τοῦ Θεοῦ ἐνέχει μεγάλη θεολογικὴ σημασία γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας, διότι ἐκεῖ ἀναγγέλλεται γιὰ πρώτη φορὰ δημόσια ἡ πολυπόθητη γιὰ τὸ ἀνθρώπινο γένος, ἔλευση τοῦ Λυτρωτῆ καὶ εἰπώθηκαν ἀπὸ τοὺς προαναφερόμενους δικαίους, Συμεὼν καὶ Ἄννα, ὕψιστης ἀξίας προφητικὰ λόγια, τὰ ὁποῖα φανερώνουν περίτρανα τὴν θεία καταγωγὴ καὶ τὴ σωτήρια ἀποστολὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο. Στὴν εὐχαριστήρια ᾠδὴ τοῦ θεοδόχου Συμεὼν ἀναφέρεται τὸ συγκλονιστικό, ὅτι ὁ Μεσσίας θὰ εἶναι σωτήρας καὶ λυτρωτὴς ὁλοκλήρου τοῦ κόσμου καὶ ὄχι μόνο τῶν Ἑβραίων, ὅπως αὐτοὶ τὸν περίμεναν. Θὰ εἶναι ὁ σωτήρας «κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν» καὶ «φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν» (Λουκ. 2,32). Ἐπίσης προφήτευσε ὅτι Αὐτὸς θὰ εἶναι τὸ μέγιστο «σημεῖο ἀντιλεγόμενο» τῆς ἱστορίας. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι τὸ μοναδικὸ πρόσωπο, τὸ ὁποῖο ἀγαπήθηκε ἀπὸ δισεκατομμύρια ἀνθρώπους καὶ ταυτόχρονα μισήθηκε ὅσο κανένα ἄλλο πρόσωπο. Στὶς ἀποκαλυπτικὲς ἡμέρες μας, ἡ πολεμικὴ κατὰ τοῦ θείου προσώπου Του εἶναι ἀπερίγραπτη. Ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ Τὸν ὁμολογοῦμε μὲ θάρρος καὶ παρρησία, διότι ἔτσι θὰ μᾶς ὁμολογήσει καὶ ὁ Ἴδιος ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως, ἐνώπιον τοῦ Οὐράνιου Πατέρα (Ματθ. 10,32)!
«Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν»
