Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Ὁ Πάπας Φραγκίσκος σέ δηλώσεις πού ἔκανε στό ἰταλο-ἑλβετικό τηλεοπτικό δίκτυο RSI, μεταξύ τῶν ἄλλων δήλωσε ὅτι «Ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία τροφοδοτεῖται ἀπό τά συμφέροντα διαφόρων “αὐτοκρατοριῶν” καί ὄχι μόνον ἀπό τήν “ρωσική αὐτοκρατορία”». Μέ τήν δήλωσή του αὐτή ὁ Πάπας Φραγκίσκος ἀποδεικνύεται πολύ πιό “φρόνιμος” ὄχι μόνον ἀπό τούς εὐρωπαίους πολιτικούς ἡγέτες, ἀλλά καί ἀπό τούς Προκαθημένους τῶν Ὀρθοδόξων ἑλληνοφώνων Ἐκκλησιῶν, ἀφοῦ ἐπιβεβαιώνει ὅτι ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία ὑποδαυλίζεται λόγῳ τῶν ἀμερικανικῶν σχεδιασμῶν.
Ἡ πληροφόρησις ἔχει ἀντικατασταθῆ ἀπό τήν παραπληροφόρησιν
Γιά νά καταφέρουμε νά μάθουμε τουλάχιστον ἕνα μικρό μέρος τῆς ἀλήθειας γιά τό τί συμβαίνει πραγματικά σήμερα στήν Οὐκρανία καί γενικότερα τί διαδραματίζεται σχετικά μέ τό ζήτημα αὐτό, τήν στιγμή πού ἡ καθημερινή προπαγάνδα καί παραπληροφόρηση ἔχει ξεπεράσει σέ ὅλο τόν δυτικό κόσμο κάθε ὅριο, πρέπει νά καταβάλη κάποιος τεράστια προσπάθεια. Οἱ ἁπλοί ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἡ πλειοψηφία σέ μία κοινωνία, κρίνουν καί ἀντιδροῦν, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, ἄκριτα ὅλα ὅσα παρουσιάζουν οἱ πολιτικοί καί τά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης ὡς ἀλήθεια. Τήν στιγμή μάλιστα πού ζοῦμε σέ ἕνα κόσμο, στόν ὁποῖον ἡ πληροφόρηση ἔχει ἀντικατασταθῆ ἀπό τήν παραπληροφόρηση καί τήν προπαγάνδα καί ἔχει καταστῆ ἐξαιρετικά δύσκολο νά ἀντιλαμβάνεται κανείς τήν φωνή τῆς λογικῆς.
Κατά κοινή ὁμολογία ὁ κόσμος βρίσκεται σήμερα σέ μία ἱστορική καμπή, «μπροστά ἀπό τήν πιό ἐπικίνδυνη καί σημαντική δεκαετία μετά ἀπό τόν Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο», ὅπως δήλωσε χαρακτηριστικά ὁ Πρόεδρος τοῦ Ρωσικοῦ κράτους κ. Βλαδιμήρ Πούτιν κατά τήν διάρκεια τῆς ὁμιλίας του στήν ὁλομέλεια τῆς 19ης ἐτήσιας συνάντησης τῆς Διεθνοῦς Λέσχης Συζήτησης Valdai.
Μία σύγκρουσις διαρκῶς κλιμακουμένη
Ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία, ὅσο περνάει ὁ χρόνος, ἀποδεικνύεται ὅτι πρόκειται γιά μία σύγκρουση διαρκῶς κλιμακούμενη. Καθημερινά ἐπιβεβαιώνεται ὅτι ἡ Δύση δέν εἶναι πλέον τό ὅλον, ὅπως ἦταν κάποτε, ἀφοῦ ὅλα δείχνουν ὅτι ἔχει ἀνατραπῆ ἡ κυριαρχία της γιά πρώτη φορά μετά τό τέλος τοῦ ψυχροῦ πολέμου. Καί ναί μέν μπορεῖ νά μή ἔχουμε ὁδηγηθῆ ἀκόμη σέ ἕνα πολυπολικό κόσμο, παρατηροῦμε ὅμως τίς προσπάθειες κρατῶν καί εἰδικά τῆς Ρωσίας καί τῆς Κίνας νά ἀμφισβητήσουν ἀντικειμενικά τήν ἡγεμονία τῆς Ἀμερικῆς καί τίς δομές πού αὐτή ἔχει διαμορφώσει στόν κόσμο μας, στήν προσπάθειά της νά συγκροτήσουν αὐτόν τόν νέο πολυπολικό κόσμο πού βρίσκεται ὑπό διαμόρφωση.
Ἡ Δύση ὑπό τήν κηδεμονία τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν στόχο ἔχει τήν διαφύλαξη τῆς παγκόσμιας ἡγεμονίας της, τήν διατήρηση τοῦ μονοπολικοῦ κόσμου καί ταυτόχρονα τήν ὑπεράσπιση τῆς παγκόσμιας τάξης καί τούς κανόνες, τούς ὁποίους αὐτή ἔχει διαμορφώσει καί καθορίσει. Ἡ ἀμφισβήτηση ἐκ μέρους τῆς Ρωσίας, ἀλλά καί τῆς Κίνας σήμερα αὐτοῦ τοῦ μονοπολικοῦ κόσμου συνεπάγεται, ἄμεσα ἤ ἔμμεσα, μία ριζική ἀνακατανομή τῆς παγκόσμιας δύναμης καί τήν ἀμφισβήτηση τῆς τρέχουσας διεθνῆς τάξης. Ἡ ἱστορική πρόκληση γιά τούς δυτικούς ἔγκειται στό ὅτι ἡ ὅποια ἀποτυχία νά ἐπικρατήσουν στόν πόλεμο στήν Οὐκρανία, θά εἶχε ὡς ἄμεσο ἐπακόλουθο τήν ἀκύρωση γιά τό μέλλον τῆς ὁλοκλήρωσης τῆς παγκόσμιας τάξης. Τῆς παγκοσμιοποίησης, ἡ ὁποία ἀσκεῖται μέ ἰδιαίτερη ἔνταση τά τελευταῖα δέκα χρόνια, ἐπειδή θέλουν νά ὁδηγηθῆ στήν ὁλοκλήρωσή της καί σήμερα μέ τόν πόλεμο ἀμφισβητεῖται σοβαρά. Τήν ἀκύρωση τῆς ἄμεσης διακυβέρνησης ὅλου τοῦ κόσμου ἀπό τήν παγόσμια ἐλίτ, ἀπό σιωνιστές τραπεζίτες καί πολυδισεκατομμυριούχους – αὐτούς πού ὀργανώνουν τά παγκόσμια οἰκονομικά φόρουμ στό Νταβός. Μία ἐλίτ πού κατέχει τόν μισό παγκόσμιο πλοῦτο, τό 1% καί θέλει νά ἐπιβάλλη τήν νέα ἀπολυταρχία της στήν παγκόσμια κοινότητα.
Ἕνας κυρίαρχος πού ἀποφασίζει ποιός εἶναι ὁ ἐχθρός καί ποιός ὁ φίλος, τί εἶναι δημοκρατία καί τί ὄχι
Οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες μέ τήν λήξη τοῦ ψυχροῦ πολέμου, νικητές μιᾶς μακροχρόνιας σύγκρουσης, ἔχουν θεσπίσει μία νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων ὑπό τήν ἀδιαμφισβήτητη ὑπεροχή τους. Ἡ Ἀμερική εἶναι πλέον ὁ κυρίαρχος τῆς παγκόσμιας τάξης, ἀφοῦ ἔχει τήν δύναμη νά χρησιμοποιῆ βία, ὅταν τό κρίνη ἀπαραίτητο, τήν δύναμη νά εἰσβάλλη σέ ὁποιαδήποτε χώρα καί νά ἐπιβάλλη τά στρατηγικά της συμφέροντα στούς κανόνες τοῦ διεθνοῦς δικαίου, κάτι τό ὁποῖο ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τήν εἰσβολή στό Ἰράκ, τόν πόλεμο στήν Λυβίη, στήν Συρία καί τό Ἀφγανιστάν.
Αὐτή ἡ συμπεριφορά παραμένει ἡ ἴδια ἀπό τό τέλος τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ἔχοντας ὡς βασική της στρατηγική νά ἐπεμβαίνη στρατιωτικά, ὅταν τό κρίνη σκόπιμο, μέ ἤ χωρίς τήν συμφωνία τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν. Ἔχοντας ὡς ἀρχή ὅτι ἡ φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη, πού αὐτή ἐκφράζει, πρέπει νά προστατεύεται, νά ὑπερασπίζεται καί νά προωθῆται. Πρόκειται γιά τόν διαρκῆ πόλεμο μεταξύ τῆς καλῆς Δύσης καί τοῦ κακοῦ, ἑνός κακοῦ τό ὁποῖο ὑποστασιάζεται σήμερα στόν Ρῶσο πρόεδρο Πούτιν καί ἐχθές στόν ἰρακινό ἡγέτη Σαντάμ Χουσεΐν, γιά τόν πόλεμο μεταξύ τῆς δημοκρατίας καί τῶν διαφόρων αὐταρχισμῶν. Ἡ οὐσία αὐτοῦ τοῦ μονοπολικοῦ κόσμου εἶναι οὐσιαστικά ἡ ἑξῆς: ἕνας κυρίαρχος (οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες) πού ἀποφασίζει ποιός εἶναι ὁ ἐχθρός καί ποιός ὁ φίλος, τί εἶναι δημοκρατία καί τί ὄχι.
Μέ τήν λήξη τοῦ ψυχροῦ πολέμου ἡ Ρωσία, ὅ,τι δηλαδή εἶχε ἀπομείνει ἀπό τό πρώην Σοβιετικό κράτος, ἀναγκάσθηκε νά δεχθῆ τήν ὑποταγή της. Ἡ οἰκονομία της, τό κρατικό της μοντέλο καί ὁ διεθνής της ρόλος ἔπρεπε νά ὑποταχθοῦν σέ αὐτή τήν νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων πού ὁρίζουν καί κατευθύνουν οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες.
Ὑπό αὐτές τίς συνθῆκες οἱ κυβερνήσεις τῶν ΗΠΑ εἶχαν καί ἔχουν τήν ὑποχρέωση νά ὑπερασπισθοῦν τήν παγκόσμια τάξη μέ ἕνα συγκεκριμένο στόχο, νά ἀποτρέψουν δηλαδή τήν ἀνάδυση μιᾶς δύναμης ἤ μιᾶς ὁμάδας δυνάμεων πού θά μποροῦσαν νά τίς ἀμφισβητήσουν.
Τό κεντρικό ἐρώτημα πού δέν μπορεῖ νά ἀποφευχθῆ σέ αὐτή τήν ἱστορική στιγμή εἶναι, ἐάν θά ἀποδεχθοῦν οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες ἕνα πολυπολικό κόσμο, στόν ὁποῖο δέν θά εἶναι πλέον ἡ ἡγεμονική δύναμη ἤ θά τοῦ ἀντιταχθοῦν μέ ὅλες τίς οἰκονομικές καί στρατιωτικοπολιτικές τους δυνατότητες.
Ἡ ἀπάντηση αὐτοῦ τοῦ ἐρωτήματος ἔχει δοθῆ ἀπό τήν νῦν ἀμερικανική κυβέρνηση μέ σαφῆ τρόπο ἕνα χρόνο τώρα ἀπό τήν ἔναρξη τῆς σύγκρουσης. Ὅτι δηλαδή, θά προχωρήση στήν στρατιωτική σύγκρουση καί θά προσπαθήση νά ἀπομονώση καί νά περιορίση τήν Ρωσία καί πάνω ἀπό ὅλα τήν Κίνα. Αὐτό ἐπιβεβαιώνεται καί ἀπό τό ὅτι ἡ σύγκρουση στόν ἕνα χρόνο πού διαρκεῖ εἶναι συνεχῶς κλιμακούμενη, ἀφοῦ ὅσο περνάει ὁ χρόνος συνεχῶς ἀναβαθμίζεται καί ἡ στρατιωτική καί ἡ πολιτική ὑποστήριξη τῆς Δύσης ἔναντι τῆς Οὐκρανίας. Ἀποδεικνύοντας ἔτσι ὅτι ἡ ἡγεμονία τῶν Η.Π.Α. εἶναι ἄμεσα συνδεδεμένη μέ τήν κρίση καί τόν πόλεμο στήν Οὐκρανία.
Ἕνα δεύτερο ἐρώτημα πού τίθεται ἀναπόφευκτα εἶναι, ἐάν ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία εἶναι ἀποτέλεσμα ἑνός καλά μελετημένου καί ὑπολογισμένου σχεδιασμοῦ τῶν Η.Π.Α.
Βέβαια, ἡ ἔναρξη πρίν ἕνα χρόνο τῆς στρατιωτικῆς ἐπιχείρησης κατά τῆς Οὐκρανίας ἀπό τό ρωσικό κράτος, στόχο εἶχε νά ἐλευθερώση τίς ρωσόφωνες περιοχές καί νά διασφαλίση τήν ἐθνική της ἀσφάλεια καί τήν ἀνεξάρτητη ὑπόστασή της, τά ὁποῖα θεωρεῖ ἀδιαπραγμάτευτα γιά τήν ὕπαρξή της. Αὐτό εἶναι ἀδιαμφισβήτητο.
Κάλλιστα ὅμως μπορεῖ κάποιος νά ἰσχυρισθῆ ὅτι ὁ πόλεμος αὐτός εἶναι ἀποτέλεσμα μιᾶς καλά μελετημένης καί ὑπολογισμένης στρατηγικῆς τῆς Δύσης, ἕνας πόλεμος τοῦ ΝΑΤΟ ἐναντίον τῆς Ρωσίας μέσῳ ἑνός πληρεξουσίου. Κανείς δέν μπορεῖ νά ἀρνηθῆ ὅτι οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες πάντα ἔψαχναν γιά ἕνα γεγονός πού θά πυροδοτοῦσε μία σύγκρουση μέ τό κράτος πού εἶχε προχωρήσει πάρα πολύ γιά τά στρατηγικά συμφέροντα τῶν Η.Π.Α. καί θά ἔπρεπε νά σταματήση πάσῃ θυσίᾳ. Μία ἐπιχείρηση τήν ὁποία θά μποροῦσαν νά δημοσιοποιήσουν στά ἐλεγχόμενα ἀπό αὐτές μέσα ἐνημέρωσης καί πού θά τούς ἐπέτρεπε νά δικαιολογήσουν καί νά νομιμοποιήσουν τήν ἔνοπλη παρέμβασή τους. Κάτι ἀνάλογο μέ τό Pearl Harbour πρίν τήν εἴσοδο τῆς Ἀμερικῆς στόν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ἤ τά ὅπλα μαζικῆς καταστροφῆς, γιά τά ὁποῖα κατηγόρησαν τό Ἰράκ ὅτι διαθέτει καί ἔτσι δικαιολόγησαν τήν εἰσβολή τους. Ἔτσι καί ἀλλιῶς εἶχε ἑδραιωθῆ ἀπό τό 2014 στήν Οὐκρανία ἕνα ἄγρια ἀντιρωσικό ἐθνικιστικό-ναζιστικό καθεστώς, τό ὁποῖο προετοιμαζόταν γιά τήν σύγκρουση αὐτή.
Ἡ σύγκρουσις εἰς τήν Οὐκρανίαν εἶναι ὑπαρξιακή διά τήν Ρωσίαν
Γίνεται φανερό ὅτι μία περαιτέρω κλιμάκωση τοῦ πολέμου, ἡ ὁποία θά ἔχη ὀλέθριες ἐπιπτώσεις γιά τήν ἀνθρωπότητα, εἶναι πολύ πιό δυνατό νά συμβῆ σήμερα ἀπό ὅτι ἦταν ἐχθές. Γίνεται φανερό ὅτι τό νά ξεσπάση ἕνας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος εἶναι κάτι τό ὁποῖο μπορεῖ νά συμβῆ. Ἄλλωστε πληθαίνουν οἱ φωνές πού δηλώνουν ὅτι ὁ τρίτος παγκόσμιος πόλεμος ἔχει ἤδη ξεκινήσει. Μάλιστα ὁ πάπας Φραγκίσκος πρίν λίγους μῆνες, ἀναφερόμενος στήν Οὐκρανία, εἶχε τονίσει ὅτι «Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες εἶχα πεῖ ὅτι ζοῦμε ἕνα Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σέ διαφορετικές φάσεις. Τώρα μπορῶ νά πῶ ὅτι πρόκειται γιά ἕνα ὁλικό Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Ἀπαιτεῖται λοιπόν ὅσο ποτέ ἄλλοτε ἀπό ὅλους μας μετάνοια, γιά τό ὅτι ὅλοι μας πταίουμε γιά τό κατάντημα τοῦ κόσμου μας, συναίσθηση τοῦ τί σημαίνει πολέμος, τίς ἐπιπτώσεις του, τόν πόνο καί τίς καταστροφές πού θά ἐπιφέρη στίς κοινωνίες. Ἀπαιτεῖται ὅσο ποτέ ἄλλοτε ἡ κινητοποίηση ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ὥστε νά ἐπιτευχθῆ μία ἀνακωχή ἤ μία ἐκεχειρία στήν Οὐκρανία, γιά νά τερματισθῆ ἕνας ἐξαιρετικά αἱματηρός πόλεμος πού ἀπειλεῖ νά γίνη παγκόσμιος. Ἀπαιτεῖται νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ σύγκρουση στήν Οὐκρανία εἶναι ὑπαρξιακή γιά τήν Ρωσία, ἀλλά ὄχι γιά τήν ΕΕ ἤ τίς ΗΠΑ. Γιά τόν λόγο αὐτό, γιά νά ἀποφευχθῆ ὁ πόλεμος ἴσως ἀφενός θά πρέπη νά διασφαλισθῆ ἡ πλήρης οὐδετερότητα τῆς Οὐκρανίας, ἀφετέρου νά σταματήση ἡ ὅποια παρενόχληση τῆς πολυπληθῆς ρωσικῆς μειονότητας πού ζεῖ στήν Οὐκρανία.
Τέλος, ὡς Ὀρθόδοξο Ἑλληνικό Ἔθνος θά πρέπη νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ εὐθυγράμμιση μέ τήν Δύση σημαίνει νά προδώσουμε τόν ἑαυτό μας καί τούς σημαντικότερους καθοριστικούς παράγοντες τῆς ταυτότητάς μας. Ὅτι ἡ εὐθυγράμμιση μέ τήν Δύση μᾶς ὁδηγεῖ σέ μή ἀναστρέψιμες καί τελικά αὐτοκαταστροφικές καί ἀποσυνθετικές διαδικασίες τόσο γιά τήν Πίστη ὅσο καί γιά τόν Ἑλληνισμό.