Τοῦ κ. Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Πρόσφατα (15 Νοεμβρίου) ἦταν τὸ μνημόσυνο τοῦ μ. Πατριάρχη Σερβίας Παύλου, τοῦ ὁποίου ἡ μοναχικὴ μορφὴ ἀποτελοῦσε “σιωπηλὴ διδαχή”, ὅταν χρησιμοποιοῦσε λεωφορεῖο ἢ ὅταν περιερχόταν μὲ τὰ πόδια τοὺς δρόμους τοῦ Βελιγραδίου.
Μία πολὺ σημαντικὴ πτυχὴ τῆς “σιωπηλῆς διδαχῆς” τοῦ μ. Πατριάρχη Σερβίας Παύλου, ἦταν καὶ ἡ καλὴ ἐντύπωση ποὺ σχημάτιζαν πολλοὶ ἑτερόδοξοι, ἀκόμη καὶ ἀλλόθρησκοι, οἱ ὁποῖοι συχνὰ τὸν ἔβλεπαν νὰ χρησιμοποιεῖ λεωφορεῖο ἢ νὰ περιέρχεται μὲ τὰ πόδια τοὺς δρόμους τοῦ Βελιγραδίου. Καὶ αὐτὴ ἡ “σιωπηλὴ διδαχὴ” ἀποτελοῦσε συνάμα μία πράξη ἱεραποστολική.
Κάθε φορά ὅμως ποὺ περνῶ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Κύπρου, ὅπου στὸν προαύλιο χῶρο της ἐκτίθενται τὰ δύο πολυτελῆ αὐτοκίνητα, ἡ ὑπερπολυτελὴς candillac καὶ ἡ mercedes 600, ποὺ χρησιμοποιοῦσε ὡς πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας ὁ μ. Ἀρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄, διερωτῶμαι γιὰ τὴ χρεία τῶν ἐκθεμάτων αὐτῶν στὸ χῶρο αὐτό.
Διερωτῶμαι, γιατί νὰ ὑπάρχουν ὡς ἐκθέματα στὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Κύπρου καὶ ὄχι σὲ χῶρο τοῦ προεδρικοῦ μεγάρου, ἀφοῦ κιόλας μὲ τὴν ἰδιότητά του ὡς πρόεδρος τὰ κατεῖχε. Ἔχουν ἀναλογιστεῖ ποτὲ ὅτι δὲν ἀποτελοῦν “σιωπηρὴ διδαχὴ” καὶ στὸ πλῆθος τῶν ἑτερόδοξων τουριστῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπισκέπτονται τὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη καὶ τὸ Βυζαντινὸ μουσεῖο, δίπλα στὴν Ἀρχιεπισκοπή;
Ἐφόσον τὰ δύο αὐτὰ ὑπερπολυτελῆ αὐτοκίνητα τὰ εἶχε ὡς πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας ὁ μ. Ἀρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄, θὰ πρέπει νὰ ἐκτίθενται σὲ χῶρο τοῦ προεδρικοῦ μεγάρου ἢ κάπου ἀλλοῦ. Δὲν ὑπάρχει καμιὰ χρεία νὰ ἐκτίθενται στὸν προαύλιο χῶρο τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου.
Ὅσοι δὲν ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὰ δύο αὐτὰ ὑπερπολυτελῆ αὐτοκίνητα πιθανὸν νὰ ἐπαναπαύονται στὴν “ἱστορικότητά” τους.
Πιθανὸν ἐπίσης ἡ ἀναφορὰ αὐτὴ νὰ προσκρούσει σὲ ἀντιλήψεις ξένες πρὸς αὐτὲς ποὺ Ἅγιοί μας, παλαιοὶ καὶ σύγχρονοί μας, δίδαξαν. Εἶναι καιρὸς νὰ ὑπερβοῦμε τέτοιους, ἀλλὰ καὶ παρόμοιους δισταγμούς.
Ἡ “σιωπηρὴ διδαχὴ” τοῦ μ. Πατριάρχη Σερβίας Παύλου, ἂς ἀποτελέσει ἀφορμὴ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἡ ἄλλη “διδαχὴ” τῶν δύο αὐτῶν ἐκθεμάτων ὑπερπολυτελείας.