Σεβαστοὶ Πατέρες Εὐλογεῖτε,
Μὲ αἴσθημα εὐθύνης γιὰ τὴ διαπαιδαγώγηση τῶν 10 παιδιῶν πού μοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς καὶ μὲ πόνο ψυχῆς γιὰ τὴ θλιβερὴ κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ στὸ χῶρο τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας μας καὶ δυστυχῶς καὶ στὸ περιβόλι τῆς Παναγίας, ποὺ ἔρχομαι ὡς προσκυνητὴς ἀνελλιπῶς ἐδῶ καὶ 27 χρόνια περίπου εἴτε μόνος εἴτε μὲ κάποιο ἀπὸ τὰ ἑπτὰ ἀγόρια μου, θὰ ἤθελα νὰ μοῦ λύσετε κάποιες ἀπορίες πού μοῦ δημιουργήθηκαν.
1) Μπορεῖ ἕνας Πατριάρχης νὰ δώσει τόμο Αὐτοκεφαλίας σὲ καθηρημένους, ἀφορισμένους, ἀχειροτόνητους ἢ αὐτοχειροτόνητους χωρὶς νὰ ἔχουν ἐκφράσει δημόσια μετάνοια καὶ χωρὶς νὰ ὑπάρχει συνοδικὴ ἀπόφαση;
2) Ὑπῆρξε στὸ Ἅγιο Ὄρος συνοδικὴ ἀπόφαση γιὰ τὸ οὐκρανικὸ ζήτημα;
3) Μὲ ποιὸ Ἁγιοπνευματικό κριτήριο οἱ Ἡγούμενοι τῶν μονῶν Παντοκράτορος καὶ Ξενοφῶντος συλλειτούργησαν μὲ τοὺς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας;
4) Ἐφόσον δὲν ἔχουν μετανοήσει καὶ δὲν ἔχουν ἀναγνωριστεῖ συνοδικῶς αὐτοὶ ποὺ ἀνήκουν στὴ λεγόμενη Οὐκρανικὴ Ἐκκλησία τοῦ Ἐπιφάνιου Ντουμένκο τὰ μυστήρια καὶ οἱ χειροτονίες τους δὲν εἶναι ἄκυρα;
5) Ἐφόσον κάποιος συλλειτουργεῖ μαζὶ μὲ αἱρετικοὺς ἢ σχισματικοὺς δὲν εἶναι πλέον καθαιρετέος; (Βλέπε καὶ φωτογραφία).
6) Δὲν ἔχετε φωτεινὰ παραδείγματα Ἁγιορειτῶν Πατέρων κατὰ τὴν ἐπίσκεψη ἑνωτικῶν λατινοφρόνων ἐπὶ Πατριαρχείας Ἰωάννη Βέκκου τὸν Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν πρῶτο, ὁ ὁποῖος ἀπαγχονίστηκε, ἐνῶ ἄλλοι ἀποκεφαλίστηκαν καὶ ἄλλοι μαρτύρησαν ἀπὸ τὶς Ἱερὲς μονὲς Βατοπαιδίου, Ἰβήρων, Ζωγράφου, Ξενοφῶντος καὶ ἀπὸ καρυῶτες μονάχους;
7) Εἶναι σύμφωνη ἡ Ἱερὰ Κοινότητα γιὰ τὴν παραχώρηση κελλιοῦ ἀπὸ τὸν Ἡγούμενο τῆς μονῆς Παντοκράτορος σὲ μὴ ἀναγνωρισμένους Οὐκρανοὺς μοναχούς;
Δυστυχῶς βλέπουμε τὴν προώθηση τῆς Οὐνίας, τοῦ Ναζισμοῦ, τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἀπὸ τὴν Οὐκρανικὴ λεγομένη Ἐκκλησία καὶ δὲν γίνεται κάποιος ἔλεγχος.
Κατὰ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ, τὸ τρίτο εἶδος ἀθεΐας εἶναι ἡ σιωπή, ὅταν κινδυνεύει ἡ πίστη.
8) Μήπως μὲ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση δημιουργήθηκε Μέγα σκάνδαλο γιὰ τοὺς πιστούς;
Σίγουρα σὲ ἕνα περιβόλι ὑπάρχουν λουλούδια καὶ ἀγκάθια καὶ σίγουρα οἱ σύγχρονοι καὶ οἱ παλαιότεροι Ἅγιοι ποὺ περάσανε ἀπὸ τὸν ἁγιασμένο τοῦτο τόπο προσεύχονται καὶ τὰ ἀγκάθια νὰ γίνουν λουλούδια.
Συγχωρέστε με ποὺ διατυπώνω ὅλες αὐτὲς τὶς ἀνησυχίες ὡς λαϊκὸς, ἀλλὰ λυπήθηκα ἀφάνταστα ποὺ σιωπήσατε.
Ἐπίσης μὲ παρακίνησε ὁ λόγος τοῦ Κυρίου μας, “ἐὰν οὗτοι σιωπήσωσιν οἱ λίθοι κεκράξονται”.
Ἀσπάζομαι τὴν δεξιά σας
Μὲ τιμὴ
Μιχαὴλ Τσακιρίδης
Θεσσαλονίκη