ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἐφεσ. δ’ 7-13
7 Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. 8 διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. 9 τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; 10 ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. 11 καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, 12 πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, 13 μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
7 Πρέπει λοιπὸν νὰ εἴμεθα ὅλοι ἕνα. Ἐὰν δὲ διάφορα καὶ ποικίλα χαρίσματα καὶ ὄχι τὰ αὐτὰ εἰς ὅλους ἐδόθησαν, κατ’ οὐδένα λόγον ἐπιτρέπεται ἡ διανομὴ αὐτὴ νὰ γίνεται αἰτία χωρισμοῦ μεταξύ σας. Διότι ἡ διανομὴ αὐτὴ δὲν εἶναι τυχαία, ἀλλὰ γίνεται ἀπὸ αὐτὸν τὸν Χριστόν. Εἰς ἕνα ἕκαστον ἀπὸ ἡμᾶς δηλαδὴ ἐδόθη ἡ χάρις σύμφωνα μὲ τὸ μέτρον, τὸ ὁποῖον σοφῶς καὶ δικαίως χρησιμοποιεῖ ὁ Χριστὸς εἰς τὴν διανομὴν τῆς δωρεᾶς του. 8 Καὶ ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Χριστὸς διανέμει τὰ χαρίσματα, δι’ αὐτὸ λέγει καὶ ἡ Γραφὴ εἰς τοὺς ψαλμούς: Ὅταν ἀνέβη διὰ τῆς ἀναλήψεώς του ὁ Χριστὸς ὑψηλὰ εἰς τὸν οὐρανόν, ἔδεσεν αἰχμαλωτισμένους τοὺς ἐχθρούς του, ἤτοι τὸν σατανᾶν καὶ τὸν θάνατον καὶ ἔδωκε χαρίσματα εἰς τοὺς ἀνθρώπους. 9 Μὲ τὸ νὰ λέγῃ δὲ ἡ Γραφὴ διὰ τὸν Χριστὸν τὸ ἀνέβη, τί ἄλλο σημαίνει παρὰ ὅτι προτήτερα καὶ κατέβη ὁ Χριστὸς εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς, ἐνανθρωπήσας καὶ σταυρωθείς; 10 Ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος κατέβη, αὐτὸς εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος καὶ ἀνέβη ἐπάνω ἀπὸ ὅλους τοὺς οὐρανούς, διὰ νὰ γεμίσῃ μὲ τὴν παρουσίαν του καὶ τὰς δωρεάς του τὰ πάντα. 11 Καὶ αὐτὸς ἔδωκεν ἄλλους μὲν ἀποστόλους, ἄλλους δὲ προφήτας, ἄλλους δὲ εὐαγγελιστάς, ἄλλους δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, 12 πρὸς τὸν σκοπόν του νὰ καταρτίζωνται οἱ Χριστιανοὶ καὶ νὰ ἐπιτελῆται τὸ ἔργον τῆς διακονίας, μὲ τὸ ὁποῖον οἰκοδομεῖται τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. 13 Μέχρις ὅτου φθάσωμεν νὰ ἔχωμεν ὅλοι μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἀληθῆ πίστιν καὶ τελείαν γνῶσιν τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ αὐξηθῶμεν εἰς τέλειον ἄνδρα ὑπὸ ἔποψιν πνευματικὴν καὶ ἀποκτήσωμεν τὸ μέτρον τῆς πνευματικῆς ὡριμότητος, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ ἔχωμεν πλήρεις τὰς δωρεὰς καὶ τὴν ἠθικὴν τελειότητα τοῦ Χριστοῦ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Μτθ. δ΄ 12-17
12 Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. 13 καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ, 14 ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· 15 γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, 16 ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς. 17 Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
12 Ὅταν δὲ ἤκουσεν ὁ Ἰησοῦς, ὅτι ὁ Ἰωάννης παρεδόθη ὑπὸ τοῦ βασιλέως Ἀντίπα εἰς φυλακήν, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. 13 Καὶ ἀφοῦ ἀφῆκε τὴν Ναζαρέτ, ἦλθε καὶ κατοίκησεν εἰς τὴν Καπερναούμ, ἡ ὁποία ἦτο κτισμένη πλησίον τῆς λίμνης, εἰς τὰ σύνορα τῶν φυλῶν Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ, 14 διὰ νὰ ἐπαληθεύσῃ καὶ πραγματοποιηθῇ ἐκεῖνο, ποὺ εἶπεν ὁ Θεὸς διὰ μέσου τοῦ προφήτου Ἡσαΐου, ὁ ὁποῖος λέγει· 15 Ἡ χώρα τῆς φυλῆς Ζαβουλὼν καὶ ἡ χώρα τῆς φυλῆς Νεφθαλείμ, ποὺ ἐκτείνεται πλησίον τῆς θαλάσσης καὶ πέραν ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην, πρὸς ἀνατολὰς αὐτοῦ, ἡ Γαλιλαία, εἰς τὴν ὁποίαν κατοικοῦν πολλοὶ ἐθνικοί, 16 ὁ λαός, ποὺ κάθηται ὡσὰν κρατημένος καὶ ἀκίνητος εἰς τὸ πνευματικὸν σκότος τῆς εἰδωλολατρικῆς πλάνης καὶ τῆς ἀσεβείας, εἶδε φῶς πνευματικὸν μέγα, τὸν Χριστόν, καὶ εἰς ἐκεῖνους, ποὺ κάθηνται εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν σκιάζει τὸ πυκνότατον σκότος τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου, ἔλαμψεν ἐξ οὐρανοῦ φῶς εἰς αὐτούς. 17 Ἀπὸ τότε ἤρχισεν ὁ Ἰησοῦς νὰ κηρύττῃ συστηματικῶς καὶ νὰ λέγῃ· Μετανοεῖτε, διότι ἐπλησίασαν αἱ ἡμέραι κατὰ τὰς ὁποίας ὁ Μεσσίας μὲ τὴν νέαν, πνευματικήν, ἁγίαν καὶ οὐράνιον ζωήν, ἡ ὁποία θὰ μεταδίδεται ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ του, θὰ ἐγκαθιδρύσῃ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΜΕΡΤΙΟΣ
Στίς 12 Ἰανουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Μερτίου. Ὁ ἅγιος μάρτυς Μέρτιος ἦταν στρατιώτης, ἀνῆκε στό τάγμα τῶν Μαύρων κι ἔζησε στούς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ, τό 298. Ἐπειδή ἦταν χριστιανός, τόν ἔφεραν μπροστά στόν βασιλιά, ὁ ὁποῖος τόν ὑποχρέωνε νά θυσιάσει στά εἴδωλα. Ὁ ἅγιος ὅμως δέν πειθόταν, γι’ αὐτό τοῦ ἀφαίρεσαν τήν στρατιωτική του ζώνη, σημάδι τῆς στρατιωτικῆς του ἀξίας κι ἔπειτα τόν ἔδειραν τόσο δυνατά, ὥστε ξεσχίστηκε τό σῶμα του. Ὁ μάρτυρας ὑπέμενε μέ μεγάλη γενναιότητα τά βασανιστήρια καί δέν βγῆκε καμμία φωνή ἀπό τό στόμα του. Ὁ τύραννος ἐξεπλάγη ἀπό τήν ὑπομονή του καί ὅταν πιά τό σῶμα τοῦ ἁγίου ἔγινε ὅλο μία πληγή, τόν ἔριξαν στή φυλακή. Μετά ἀπό ὀκτώ ἡμέρες οἱ πάμπολλες πληγές τοῦ μάρτυρος ἀνέδιδαν φοβερή δυσωδία. Ὁ ἅγιος Μέρτιος ἀπέκαμε πιά ἀπό τούς πόνους, παρέδωσε τήν ψυχή του στόν Κύριο καί ἔλαβε τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.