15 Ὀκτωβρίου

Share:

 

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Ἐφεσ. β΄ 19 – γ΄ 7

  19 Ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, 20 ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, 21 ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ· 22 ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι.

  γ΄ 1 Τούτου χάριν ἐγὼ Παῦλος ὁ δέσμιος τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ ὑπὲρ ὑμῶν τῶν ἐθνῶν, 2 εἴγε ἠκούσατε τὴν οἰκονομίαν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τῆς δοθείσης μοι εἰς ὑμᾶς, 3 ὅτι κατὰ ἀποκάλυψιν ἐγνώρισέ μοι τὸ μυστήριον, καθὼς προέγραψα ἐν ὀλίγῳ, 4 πρὸς ὃ δύνασθε ἀναγινώσκοντες νοῆσαι τὴν σύνεσίν μου ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῦ Χριστοῦ, 5 ὃ ἑτέραις γενεαῖς οὐκ ἐγνωρίσθη τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων ὡς νῦν ἀπεκαλύφθη τοῖς ἁγίοις ἀποστόλοις αὐτοῦ καὶ προφήταις ἐν Πνεύματι, 6 εἶναι τὰ ἔθνη συγκληρονόμα καὶ σύσσωμα καὶ συμμέτοχα τῆς ἐπαγγελίας αὐτοῦ ἐν τῷ Χριστῷ διὰ τοῦ εὐαγγελίου, 7 οὗ ἐγενόμην διάκονος κατὰ τὴν δωρεὰν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι κατὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς δυνάμεως αὐτοῦ.

 

Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ

  19 Ἀπ’ ὅλα αὐτά λοιπόν βγαίνει τό συμπέρασμα ὅτι δέν εἶστε πλέον ξένοι καί προσωρινοί κάτοικοι στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά εἶστε συμπολίτες τῶν ἁγίων καί μέλη τῆς οἰκογένειας τοῦ Θεοῦ. 20 Καί σάν ζωντανοί λίθοι κτισθήκατε πάνω στό θεμέλιο. Καί τό θεμέλιο αὐτό εἶναι οἱ ἀπόστολοι καί οἱ προφῆτες, ἐνῶ ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος, τό ἀγκωνάρι πού βαστάζει καί στηρίζει ὅλο τό οἰκοδόμημα, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός. 21 Πάνω σ’ αὐτόν λοιπόν καί διαμέσου αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ ἡ οἰκοδομή ὅλη τῆς Ἐκκλησίας ἑνώνεται ἁρμονικά καί στερεά καί αὐξάνει, ὥστε νά γίνεται ναός ἅγιος, ὅπως τόν θέλει ὁ Κύριος. 22 Μέ τήν ἕνωσή σας μέ τόν Κύριο κι ἐσεῖς οἰκοδομεῖστε μαζί μέ τούς ἄλλους πιστούς γιά νά γίνετε ναός καί κατοικητήριο, στό ὁποῖο θά κατοικεῖ ὁ Θεός μέ τό Πνεῦμα του.

  γ΄ 1 Ἐπειδή λοιπόν δέν εἶστε πλέον ξένοι ἀλλά μέλη τῆς οἰκογένειας τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτό κι ἐγώ ὁ Παῦλος, πού εἶμαι φυλακισμένος γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό ἐξαιτίας τῆς δράσεώς μου γιά νά σωθεῖτε ἐσεῖς οἱ ἐθνικοί, δέομαι καί παρακαλῶ τόν Θεό γιά σᾶς. 2 Eἶμαι φυλακισμένος ὡς δικός σας ἀπόστολος, ἐξουσιοδοτημένος νά κηρύττω τό Εὐαγγέλιο στά ἔθνη. Σχετικά μ’ αὐτό δέν θά σᾶς μένει καμία ἀμφιβολία, ἐάν βεβαίως ἔχετε ἀκούσει γιά τό σοφό τρόπο πού μεταχειρίστηκε ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ γιά νά μέ προσκαλέσει στό ἀποστολικό ἀξίωμα. Αὐτή ἡ χάρις μοῦ δόθηκε γιά σᾶς. 3 Μιλῶ γιά τό σοφό τρόπο πού χρησιμοποίησε ὁ Θεός προκειμένου νά γίνω ἀπόστολός σας. Διότι αὐτός μέ ἀποκάλυψη μοῦ φανέρωσε τήν ἀλήθεια πού μέχρι τότε ἦταν κρυμμένη, ὅτι δηλαδή θά σώζονταν καί οἱ ἐθνικοί καί θά γίνονταν μέλη τῆς οἰκογένειας τοῦ Θεοῦ, ὅπως μέ λίγα λόγια σᾶς ἔγραψα προηγουμένως.  4 Σύμφωνα λοιπόν μέ ὅσα σᾶς ἔγραψα, μπορεῖτε νά ἀντιληφθεῖτε, ὅταν τά διαβάσετε, πόσο τέλεια γνωρίζω τήν ἀλήθεια πού μοῦ φανέρωσε ὁ Θεός γιά τή σωτηρία καί τῶν ἐθνικῶν διαμέσου τοῦ Χριστοῦ. 5 Αὐτή ἡ ἀλήθεια ἦταν μυστήριο σέ ἄλλες γενιές καί ἐποχές, καί δέν εἶχε φανερωθεῖ στούς ἀνθρώπους ὅπως τήν ἀποκάλυψε τώρα τό Ἅγιον Πνεῦμα στούς ἁγίους ἀποστόλους του καί στούς Χριστιανούς προφῆτες. 6 Τό Ἅγιον Πνεῦμα δηλαδή φανέρωσε ὅτι οἱ ἐθνικοί μαζί μέ τούς Ἰουδαίους πού πίστεψαν εἶναι συγκληρονόμοι καί ἑνωμένοι σ’ ἕνα σῶμα, καί συμμετέχουν στήν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ. Καί ἀποκτοῦν τά ἔθνη τά δικαιώματα αὐτά ἐπειδή ἔχουν κοινωνία καί ἕνωση μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό, ἡ ὁποία πραγματοποιεῖται μέ τήν πίστη τους στό Εὐαγγέλιο. 7 Κι ἐγώ ἔγινα ὑπηρέτης τοῦ Εὐαγγελίου αὐτοῦ σύμφωνα μέ τή δωρεά πού μοῦ ἔκανε ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ. Καί γιά νά μοῦ δοθεῖ ἡ δωρεά αὐτή, ἐνήργησε μέσα μου ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἀπό διώκτη μέ μετέβαλε σέ ἀπόστολο.

 

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Λκ. θ’ 23-27

  23 Ἔλεγε δὲ πρὸς πάντας· εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἔρχεσθαι, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καθ᾿ ἡμέραν καὶ ἀκολουθείτω μοι. 24 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, οὗτος σώσει αὐτήν. 25 τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος κερδήσας τὸν κόσμον ὅλον, ἑαυτὸν δὲ ἀπολέσας ἢ ζημιωθείς; 26 ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους, τοῦτον ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ τοῦ πατρὸς καὶ τῶν ἁγίων ἀγγέλων. 27 λέγω δὲ ὑμῖν ἀληθῶς, εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἳ οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.

 

Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ

   23  Ἔλεγε δὲ πρὸς ὅλους· Ἐὰν κανένας θέλῃ νὰ μὲ ἀκολουθῇ ὡς ὀπαδός μου, ἂς διακόψῃ κάθε φιλίαν καὶ σχέσιν πρὸς τὸν διεφθαρμένον ἑαυτόν του καὶ ἂς λάβη τὴν σταθερὰν ἀπόφασιν καὶ σταυρικὸν ἀκόμη θάνατον δι’ ἐμὲ νὰ ὑποστῇ, τὴν ἀπόφασιν δὲ αὐτὴν ἂς ἀνανεώνῃ κάθε ἡμέραν νεκρώνων τὰ πάθη τῆς σαρκός, καὶ ἂς μὲ ἀκολουθῇ μιμούμενος τὸ παράδειγμά μου. 24 Μὴ διστάσῃ δὲ πᾶς τις νὰ προβῇ εἰς τὰς ἀποφάσεις καὶ θυσίας αὐτάς. Διότι ὅποιος θέλει νὰ σώσῃ τὴν πρόσκαιρον ζωήν του, θὰ χάσῃ τὴν πνευματικὴν καὶ μακαρίαν ζωὴν τοῦ μέλλοντος. Ἐκεῖνος δὲ ποὺ θὰ χάσῃ τὴν ζωήν του διὰ τὴν πίστιν του καὶ ὑπακοήν του εἰς ἐμέ, αὐτὸς θὰ σώσῃ τὴν ψυχήν του ἐν τῷ μέλλοντι βίῳ, ὅπου θὰ κερδήσῃ τὴν αἰωνίαν ζωήν. 25 Ἐκείνη δὲ ἡ σωτηρία εἶναι τὸ πᾶν. Διότι, τί ὠφελεῖται ὁ ἄνθρωπος, ἐὰν κερδήσῃ ὅλον αὐτὸν τὸν ὑλικὸν κόσμον, ὑποστῇ δὲ πλήρη ἀπώλειαν ἢ ἔστω καὶ μερικὴν ζημίαν εἰς τὴν πνευματικὴν ψυχήν του, ἡ ὁποία εἶναι ὁ κυρίως ἐαυτός του καὶ ἡ ὁποία ὡς πνευματικὴ καὶ ἄφθαρτος δὲν συγκρίνεται μὲ κανὲν ἀπὸ τὰ ὑλικὰ τοῦ φθαρτοῦ κόσμου ἀγαθά; 26 Θὰ χάσῃ δὲ τὴν ψυχήν του ἐκεῖνος, ποὺ δὲν θὰ ὑποστῇ δι΄ ἐμὲ τὰς θυσίας αὐτάς. Διότι ὁποιοσδήποτε ἐντραπῇ ἐμὲ καὶ τοὺς λόγους μου ἐπηρεαζόμενος ἀπὸ τὰς περιφρονήσεις καὶ τοὺς χλευασμοὺς τῶν ἀνθρώπων τοῦ κόσμου, θὰ ἐντραπῇ αὐτὸν καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ θὰ τὸν ἀποκηρύξῃ, ὅταν θὰ ἔλθῃ μὲ τὴν δόξαν, τὴν ὁποίαν ὡς Θεάνθρωπος Κριτὴς θὰ ἔχῃ, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν δόξαν τοῦ Πατρός του καὶ τῶν ἁγίων ἀγγέλων, ποὺ θὰ τὸν συνοδεύουν εὐλαβῶς καὶ θὰ τὸν ὑπηρετοῦν. 27 Σᾶς λέγω δὲ ἀληθινά, ὅτι ὑπάρχουν μερικοὶ ἀπὸ αὐτούς, ποὺ στέκονται ἐδῶ, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ δοκιμάσουν θάνατον, προτοῦ νὰ ἴδουν νὰ καταλύεται κατὰ τὴν καταστροφὴν τῶν Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ ναοῦ των ἡ Παλαιὰ θεία τάξις καὶ διαθήκη, διὰ νὰ θεμελιωθῇ μὲ δύναμιν ἀκαταγώνιστον καὶ ὑπερφυσικὴν ἡ Νέα θεία τάξις ἐν τῷ κόσμῳ, τὴν ὁποίαν θὰ ἐκπροσωπῇ ἡ Ἐκκλησία, ὡς ἡ ἄλλη βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς.

 

 

ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΙΝΟΣ

   Στίς 15 Ὀκτωβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Σαβίνου. Ὁ ἅγιος Σαβῖνος ἐπειδή ἦταν στολισμένος μέ πολλές ἀρετές χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος· ὅμως ἀδυνατοῦσε νά ἀνταπεξέλθη στίς ταραχές καί σέ ὅσα ἐπακολουθοῦν τό ἐπισκοπικό ἀξίωμα, γι’ αὐτό ἀναχώρησε γιά τήν ἔρημο. Λόγω τῆς μεγάλης του ἀγάπης πρός τόν Κύριο ἀλλά καί τῶν πολλῶν πνευματικῶν του ἀγώνων, ὁ Χριστός τόν ἀξίωσε νά ἀποκτήση τήν ἀρετή τῆς θαυματουργίας ἀλλά καί νά προλέγη αὐτά πού πρόκειται νά συμβοῦν. Πολλούς ἀνθρώπους θεράπευσε ἀπό σωματικές ἀρρώστιες καί ἄλλους τούς ἀπάλλαξε ἀπό τά δαιμόνια πού τούς κατατυραννοῦσαν. Ἔτσι, ἀφοῦ ὠφέλησε πολλούς ἀνθρώπους μέ τό παράδειγμά του καί τούς ἔπεισε νά ἀπαρνηθοῦν τίς χαρές τοῦ κόσμου καί νά ἀφιερωθοῦν ὁλοκληρωτικά στόν Χριστό, ἀναπαύθηκε ἐν Κυρίῳ καί ἀξιώθηκε τῆς οὐρανίου μακαριότητος.

Previous Article

16 Ὀκτωβρίου

Next Article

14 Ὀκτωβρίου