ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Β΄ Κορ. η΄ 7-15
7 Ἀλλ᾿ ὥσπερ ἐν παντὶ περισσεύετε, πίστει καὶ λόγῳ καὶ γνώσει καὶ πάσῃ σπουδῇ καὶ τῇ ἐξ ὑμῶν ἐν ἡμῖν ἀγάπῃ, ἵνα καὶ ἐν ταύτῃ τῇ χάριτι περισσεύητε. 8 οὐ κατ᾿ ἐπιταγὴν λέγω, ἀλλὰ διὰ τῆς ἑτέρων σπουδῆς καὶ τὸ τῆς ὑμετέρας ἀγάπης γνήσιον δοκιμάζων· 9 γινώσκετε γὰρ τὴν χάριν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι δι᾿ ὑμᾶς ἐπτώχευσε πλούσιος ὤν, ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσητε. 10 καὶ γνώμην ἐν τούτῳ δίδωμι· τοῦτο γὰρ ὑμῖν συμφέρει, οἵτινες οὐ μόνον τὸ ποιῆσαι, ἀλλὰ καὶ τὸ θέλειν προενήρξασθε ἀπὸ πέρυσι· 11 νυνὶ δὲ καὶ τὸ ποιῆσαι ἐπιτελέσατε, ὅπως καθάπερ ἡ προθυμία τοῦ θέλειν, οὕτω καὶ τὸ ἐπιτελέσαι ἐκ τοῦ ἔχειν. 12 εἰ γὰρ ἡ προθυμία πρόκειται, καθὸ ἐὰν ἔχῃ τις εὐπρόσδεκτος, οὐ καθὸ οὐκ ἔχει. 13 οὐ γὰρ ἵνα ἄλλοις ἄνεσις, ὑμῖν δὲ θλῖψις, ἀλλ᾿ ἐξ ἰσότητος ἐν τῷ νῦν καιρῷ τὸ ὑμῶν περίσσευμα εἰς τὸ ἐκείνων ὑστέρημα, 14 ἵνα καὶ τὸ ἐκείνων περίσσευμα γένηται εἰς τὸ ὑμῶν ὑστέρημα, ὅπως γένηται ἰσότης, 15 καθὼς γέγραπται· ὁ τὸ πολὺ οὐκ ἐπλεόνασε, καὶ ὁ τὸ ὀλίγον οὐκ ἠλαττόνησε.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
7 Καὶ οἰ μὲν Μακεδόνες ἐδείχθησαν τόσον γενναῖοι. Ἀλλὰ σεῖς, καθὼς εἰς ὅλα παρουσιάζεσθε προκομμένοι μὲ τὸ παραπάνω, καὶ εἰς τὴν πίστιν καὶ εἰς τὸν λόγον τῆς σοφίας καὶ εἰς τὴν γνῶσιν τῆς ἀληθείας καὶ εἰς κάθε προθυμίαν καὶ ζῆλον, καὶ εἰς τὴν ἀγάπην ποὺ δεικνύετε σεῖς καὶ τὴν ἀπολαμβάνομεν ἡμείς, φροντίσατε καὶ εἰς τὴν χάριν αὐτὴν τῆς ἐλεημοσύνης νὰ δειχθῆτε μὲ τὸ παραπάνω γενναιόδωροι. 8 Δὲν λέγω αὐτὸ προστακτικῶς, ἀλλὰ σᾶς κάνω γνωστὸν τὸν ζῆλον καὶ τὴν προθυμίαν τῶν ἄλλων διὰ νὰ ἀποδείξω, πόσον γνησία εἶναι ἡ ἀγάπη σας. 9 Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ σᾶς διατάξω. Διότι γνωρίζετε καλὰ τὴν χάριν, ποὺ ἔδειξεν ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός· διότι διὰ σᾶς ἔγινε πτωχός, ἐνῷ ἦτο πλούσιος λόγῳ τοῦ ἀπείρου μεγαλείου τῆς θεότητός του. Καὶ ἐφόρεσε τὴν πτωχὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ ἔγινεν ἄνθρωπος, διὰ νὰ γίνετε σεῖς πλούσιοι πνευματικῶς μὲ τὴν πτωχείαν Ἐκείνου. 10 Δὲν σᾶς διατάσσω, ἀλλ’ ἁπλῶς δίδω γνώμην εἰς τοῦτο. Διότι αὐτό, τὸ νὰ φανῆτε δηλαδὴ γενναιόδωροι εἰς τὴν εἰσφορὰν αὐτήν, εἶναι ἰδικόν σας συμφέρον. Ξεύρετε δὲ καλὰ τὸ συμφέρον σας αὐτὸ σεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀρχίσατε ἀπὸ πέρυσι, προτοῦ ἐγὼ νὰ σᾶς προτρέψω, ὄχι μόνον νὰ ἐνεργῆτε τὴν συνεισφοράν, ἀλλὰ καὶ ἐξεδηλώσατε πρῶτοι τὴν θέλησιν νὰ ἐνεργήσετε αὐτήν. 11 Τώρα δὲ συντελέσατε καὶ ἀποτελειώσατε τὸ ἔργον τῆς συνεισφορᾶς, ὥστε καθὼς ὑπῆρχεν ἡ προθυμία τοῦ νὰ θέλετε, ἔτσι νὰ τελειώσῃ καὶ νὰ ἔλθῃ εἰς ἐπιτυχὲς πέρας καὶ ἡ συνεισφορά, ἀναλόγως μὲ ὅσα ἔχετε. 12 Λέγω ἀναλόγως μὲ ὅσα ἔχετε, διότι, ὅταν ὑπάρχῃ ἡ προθυμία καὶ ἡ καλὴ διάθεσις, τότε κανεὶς εἶναι εὐπρόσδεκτος μὲ ὅ,τι ἔχει· ὄχι μὲ ὅ,τι δὲν ἔχει. 13 Διότι δὲν ἐννοῶ μὲ τὴν συνεισφορὰν αὐτὴν νὰ γίνῃ εἰς ἄλλους ἀνακούφισις, εἰς σᾶς δὲ στέρησις, ἀλλὰ λέγω σύμφωνα μὲ τὴν ἰσότητα, ποὺ πρέπει νὰ ὑπάρχῃ μεταξὺ ἀδελφῶν, τὸ ἰδικόν σας χρηματικὸν περίσσευμα να συμπληρώσῃ εἰς τὴν παροῦσαν δύσκολον περίστασιν τὸ ὑστέρημα ἐκείνων. 14 Ἄλλα καὶ ἡ ἰδική των πρὸς τὸν Θεόν παρρησία, ποὺ λόγῳ τῶν δοκιμασιῶν των εἶναι περίσσια, νὰ συμπληρώσῃ τὸ ἰδικόν σας τυχὸν πνευματικὸν ὑστέρημα, διὰ νὰ γίνῃ ἔτσι ἰσότης καὶ εἰς τὰ σωματικὰ καὶ εἰς τὰ πνευματικά. 15 Νὰ γίνῃ δὲ ἡ ἰσότης αὐτὴ σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι γραμμένον εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν· Ἐκεῖνος ποὺ ἐμάζευσεν ἀπὸ τὸ μάννα τὸ πολύ, δὲν ἐσχημάτισε περίσσευμα, καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἐμάζευσε τὸ ὀλίγον, δὲν ἐστερήθη οὔτε ἐπῆρεν ὀλιγώτερον. Αὐτὸ λοιπὸν ποὺ ἔγινε εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας τότε ἀναγκαστικῶς διὰ θαύματος τοῦ Θεοῦ, κάμετέ το σεῖς σήμερον μὲ τὴν ἐλευθέραν προθυμίαν καὶ γενναιοδωρίαν σας.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Λκ. γ΄ 19-22
19 Ὁ δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράρχης, ἐλεγχόμενος ὑπ᾿ αὐτοῦ περὶ Ἡρῳδιάδος τῆς γυναικὸς τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ περὶ πάντων ὧν ἐποίησε πονηρῶν ὁ Ἡρῴδης, 20 προσέθηκε καὶ τοῦτο ἐπὶ πᾶσι καὶ κατέκλεισε τὸν Ἰωάννην ἐν τῇ φυλακῇ. 21 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ βαπτισθῆναι ἅπαντα τὸν λαὸν καὶ Ἰησοῦ βαπτισθέντος καὶ προσευχομένου ἀνεῳχθῆναι τὸν οὐρανὸν 22 καὶ καταβῆναι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον σωματικῷ εἴδει ὡσεὶ περιστερὰν ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ γενέσθαι λέγουσαν· σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ εὐδόκησα.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
19 Ἀλλ’ ὁ τετράρχης Ἡρῴδης, ἐπειδὴ ἠλέγχετο ἀπὸ τὸν Ἰωάννην διὰ τὴν Ἡρῳδιάδα τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Φιλίππου, μὲ τὴν ὁποίαν συνέζη παρανόμως, καθὼς καὶ δι’ ὅλα τὰ κακὰ καὶ παράνομα ἔργα, ποὺ εἶχε κάμει ὁ Ἡρῴδης, 20 ἐπρόσθεσε καὶ αὐτὸ εἰς ὅλα τὰ ἐγκλήματά του, ἔκλεισε δηλαδὴ τὸν Ἰωάννην εἰς τὴν φυλακήν. 21 Πρὸ τῆς φυλακίσεως ὅμως τοῦ Ἰωάννου, ἀφοῦ εἶχε βαπτισθῇ ὅλος ὁ λαός, ποὺ κατ’ ἐκείνην τὴν στιγμὴν παρευρίσκετο ἐκεῖ, καὶ ὅταν καὶ ὁ Ἰησοῦς ἐβαπτίσθη καὶ προσηύχετο, συνέβη νὰ ἀνοιχθῇ ὁ οὐρανός, 22 καὶ νὰ καταβῇ ἐπάνω του τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο ἐνεφανίσθη μὲ σχῆμα καὶ εἶδος ἐξωτερικὸν καὶ σωματικόν, ποὺ ὠμοίαζε πρὸς περιστεράν, χωρὶς ὅμως καὶ νὰ εἶναι πραγματικὴ περιστερά. Καὶ ἦλθε φωνὴ ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ἡ ὁποία ἔλεγε· Σὐ εἶσαι ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπημένος εἰς σὲ εὐηρεστήθην, διότι καὶ ὡς ἄνθρωπος ἀπολύτως ἀναμάρτητος ἔκαμες πάντοτε τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιόν μου.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΕΥΦΗΜΙΑ
Στίς 16 Σεπτεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος καί πανευφήμου Εὐφημίας. Ἡ ἁγία Εὐφημία ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ, καταγόταν ἀπό τήν Χαλκηδόνα, ἀπό γονεῖς πλούσιους καί εὐσεβεῖς, οἱ ὁποῖοι τῆς δίδαξαν τήν πίστη. Τήν ἐποχή ἐκείνη ἀνθύπατος τῆς Ἀσίας ἦταν ὁ εἰδωλολάτρης Πρίσκος, ὁ ὁποῖος εἶχε προστάξει νά θυσιάσουν οἱ κάτοικοι τῆς ἐπαρχίας τῆς Χαλκηδόνας στόν ψεύτικο θεό Ἄρη. Γιά τόν λόγο αὐτό οἱ χριστιανοί κρυβόντουσαν, ὅταν ὅμως συνελήφθηκε ἡ ἁγία Εὐφημία μαζί μέ ἄλλους χριστιανούς καί ὁδηγήθηκαν στόν ἡγεμόνα ὁμολόγησαν μέ πολύ θάρρος τήν πίστη τους, μέ ἀποτέλεσμα νά τούς δείρουν γιά εἴκοσι ἡμέρες τόσο σκληρά πού οἱ δήμιοι ἔπεσαν στήν γῆ ἡμιθανεῖς. Ὅταν τούς ἀποφυλάκισαν ἡ ἁγία παρά τούς βασανισμούς ἔλαμπε ἀπό τήν χάρη τοῦ Θεοῦ· ὅμως καί πάλι τήν κτύπησαν στό πρόσωπο μέ ὠμά δέρματα καί τήν ξαναφυλάκισαν. Κατόπιν τήν ὁδήγησαν στόν ἀνθύπατο, ὁ ὁποῖος διέταξε νά συντρίψουν τό σῶμα της μέ τροχούς, ἡ χάρις ὅμως τοῦ Θεοῦ τήν διατήρησε ἀβλαβῆ. Ἔτσι ὁ Πρίσκος διέταξε νά τήν ρίξουν σέ μία ἀναμμένη κάμινο, ὅμως ἄγγελος Κυρίου τήν προστάτευσε καί μάλιστα οἱ ὑπηρέτες πού τήν ὁδήγησαν στήν κάμινο βλέποντας τό θαῦμα πίστευσαν στόν Χριστό καί βρῆκαν μαρτυρικό θάνατο. Κατόπιν τήν ἔρριξαν σέ ἕνα λάκκο μέ νερό γεμάτο μέ σαρκοβόρα θηρία τῆς θάλασσας πού καί πάλι ἔμεινε ἀβλαβής. Μετά τήν ἔρριξαν σέ ἄλλο λάκκο στρωμένο μέ αἰχμηρά σουβλιά, ἀπό τά ὁποῖα διατηρήθηκε ὑγιής. Ἔπειτα τήν πριόνισαν καί τήν ἔκαψαν σέ τηγάνια πυρωμένα, ὅμως ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τήν προστάτευσε. Τέλος τήν ἔδωσαν σέ ἄγρια θηρία, ὅπου ἡ ἁγία παρέδωσε τό πνεῦμα της στόν Κύριο μετά ἀπό ἕνα δάγκωμα ἀπό ἀρκούδα. Τό ἅγιο λείψανό της οἱ γονεῖς της τό ἐνταφίασαν κοντά στήν Χαλκηδόνα μέ πολύ εὐλάβεια.
Ἀπολυτίκιον
(Ἦχος γ΄ . Τὴν ὡραιότητα.)
Τῷ θείῳ ἔρωτι, Λαμπρῶς ἀθλήσασα, εἰς ὀσμὴν ἔδραμες, Χριστοῦ πανεύφημε, οἴα νεᾶνις παγκαλλής, καὶ Μάρτυς πεποικιλμένη, ὅθεν εἰσελήλυθας, εἰς παστάδα οὐράνιον, κόσμῳ διανέμουσα, ἰαμάτων χαρίσματα, καὶ σώζουσα τοὺς σοὶ ἐκβοῶντας, χαίροις θεόφρον Εὐφημία.
Μεγαλυνάριον
Εὔφημόν σε αἶνον καί ἱερόν, πανεύφημε Μάρτυς, ἀναμέλπωμεν εὐπρεπῶς· σύ γάρ Εὐφημία, ἐμπρέψασα εὐφήμως, τῷ Λόγῳ ἐδοξάσθῃς ὡς καλλιπάρθενος.