ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Α΄ Πετρ. ε΄ 6-14
6 Ταπεινώθητε οὖν ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς ὑψώσῃ ἐν καιρῷ. 7 πᾶσαν τὴν μέριμναν ὑμῶν ἐπιῤῥίψαντες ἐπ᾿ αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλει περὶ ὑμῶν, 8 νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ. 9 ᾧ ἀντίστητε στερεοὶ τῇ πίστει, εἰδότες τὰ αὐτὰ τῶν παθημάτων τῇ ἐν κόσμῳ ὑμῶν ἀδελφότητι ἐπιτελεῖσθαι. 10 Ὁ δὲ Θεὸς πάσης χάριτος, ὁ καλέσας ὑμᾶς εἰς τὴν αἰώνιον αὐτοῦ δόξαν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὀλίγον παθόντας, αὐτὸς καταρτίσει ὑμᾶς, στηρίξει, σθενώσει, θεμελιώσει· 11 αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. 12 Διὰ Σιλουανοῦ ὑμῖν τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ, ὡς λογίζομαι, δι᾿ ὀλίγων ἔγραψα, παρακαλῶν καὶ ἐπιμαρτυρῶν ταύτην εἶναι ἀληθῆ χάριν τοῦ Θεοῦ, εἰς ἣν ἑστήκατε. 13 Ἀσπάζεται ὑμᾶς ἡ ἐν Βαβυλῶνι συνεκλεκτὴ καὶ Μᾶρκος ὁ υἱός μου. 14 ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἀγάπης. Εἰρήνη ὑμῖν πᾶσι τοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· ἀμήν.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
6 Ταπεινώθητε λοιπὸν κάτω ἀπὸ τὸ δυνατὸν χέρι τοῦ Θεοῦ διὰ νὰ σᾶς ὑψώσῃ εἰς τὸν κατάλληλον χρόνον, ὅταν θὰ ἀποκαλυφθῇ ὁ Κύριος. 7 Ὅλην δὲ τὴν φροντίδα, τὴν ὁποίαν σᾶς προκαλοῦν οἱ διωγμοί, ρίψατέ την μὲ ἐμπιστοσύνην ἐπὶ τοῦ Κυρίου, διότι αὐτὸς νοιάζεται καὶ ἐνδιαφέρεται διὰ σᾶς. 8 Ἐγκρατεύθητε, γίνετε ἄγρυπνοι καὶ προσεκτικοί· ὁ ἀντίπαλος καὶ κατήγορός σας διάβολος σὰν λεοντάρι, ποὺ βρυχᾶται, περιπατεῖ μὲ μανίαν καὶ ζητεῖ, ποῖον νὰ ἀποσπάσῃ ἀπὸ τὴν πίστιν διὰ νὰ τὸν καταπίῃ. 9 Πρὸς τὸν ἀντίπαλον τοῦτον ἀντισταθῆτε στηριγμένοι στερεὰ εἰς τὴν πίστιν, παρηγορούμενοι ἀπὸ τὴν γνῶσιν, ὅτι τὰ ἴδια ἀκριβῶς παθήματα γίνονται εἰς ὅλους τοὺς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς σας, ποὺ εἶναι διεσπαρμένοι μέσα εἰς τὸν μακρὰν τοῦ Θεοῦ κόσμον. 10 Ὁ δὲ Θεός, ποὺ εἶναι ἡ πηγὴ πάσης δωρεᾶς καὶ σᾶς ἐκάλεσε διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τὴν ἐν οὐρανοῖς αἰώνιον δόξαν, ἀφοῦ ἐπὶ ὀλίγον χρόνον ὑποστῆτε πρόσκαιρα παθήματα καὶ θλίψεις, αὐτὸς θὰ σᾶς καταρτίσῃ, θὰ σᾶς στηρίξη, θὰ σᾶς ἐνδυναμώσῃ, θὰ σᾶς θεμελιώσῃ. 11 Εἰς αὐτὸν τὸν Θεόν ἀνήκει ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 12 Διὰ τοῦ Σιλουανοῦ, τοῦ ἐμπίστου ἀδελφοῦ, σᾶς ἔγραψα, καθὼς νομίζω, δι’ ὀλίγων, καὶ σᾶς προτρέπω καὶ σᾶς παρέχω τὴν μαρτυρίαν, ὅτι αὐτά, ποὺ σᾶς ἔγραψα, εἶναι ἡ ἀληθὴς Θρησκεία καὶ χάρις, ποὺ μᾶς ἀπεκάλυψεν ὁ Θεός, εἰς τὴν ὁποίαν διὰ τῆς πίστεως καὶ ὑπακοῆς σας στέκεσθε. 13 Σᾶς στέλλει χαιρετισμοὺς ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης τῆς παρομοιαζομένης διὰ τὴν διαφθορὰν τῶν κατοίκων της πρὸς τὴν Βαβυλῶνα. Ἡ Ἐκκλησία της ὅμως εἶναι μαζὶ μὲ σᾶς ἐκλεκτὴ τοῦ Θεοῦ, καὶ μετ’ αὐτῆς σᾶς ἀσπάζεται καὶ ὁ Μᾶρκος ὁ πνευματικὸς υἱός μου. 14 Χαιρετίσατε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον μὲ φίλημα ἁγνῆς καὶ ἁγίας ἀγάπης. Εἴθε νὰ εἶναι εἰρήνη εἰς ὅλους σας, ποὺ διὰ τῆς ἑνώσεώς σας μὲ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀποτελεῖτε ἕνα σῶμα. Ἀμήν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἰω. β΄ 12-22
12 Μετὰ τοῦτο κατέβη εἰς Καπερναοὺμ αὐτὸς καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐκεῖ ἔμειναν οὐ πολλὰς ἡμέρας. 13 καὶ ἐγγὺς ἦν τὸ πάσχα τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη εἰς Ἱεροσόλυμα ὁ Ἰησοῦς. 14 καὶ εὗρεν ἐν τῷ ἱερῷ τοὺς πωλοῦντας βόας καὶ πρόβατα καὶ περιστεράς, καὶ τοὺς κερματιστὰς καθημένους. 15 καὶ ποιήσας φραγέλλιον ἐκ σχοινίων πάντας ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ, τά τε πρόβατα καὶ τοὺς βόας, καὶ τῶν κολλυβιστῶν ἐξέχεε τὸ κέρμα καὶ τὰς τραπέζας ἀνέστρεψε, 16 καὶ τοῖς τὰς περιστερὰς πωλοῦσιν εἶπεν· ἄρατε ταῦτα ἐντεῦθεν· μὴ ποιεῖτε τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου οἶκον ἐμπορίου. 17 ἐμνήσθησαν δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι γεγραμμένον ἐστίν, ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου καταφάγεταί με. 18 ἀπεκρίθησαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶπον αὐτῷ· τί σημεῖον δεικνύεις ἡμῖν ὅτι ταῦτα ποιεῖς; 19 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον, καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν. 20 εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· τεσσαράκοντα καὶ ἓξ ἔτεσιν ᾠκοδομήθη ὁ ναὸς οὗτος, καὶ σὺ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερεῖς αὐτόν; 21 ἐκεῖνος δὲ ἔλεγε περὶ τοῦ ναοῦ τοῦ σώματος αὐτοῦ. 22 ὅτε οὖν ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν, ἐμνήσθησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι τοῦτο ἔλεγε, καὶ ἐπίστευσαν τῇ γραφῇ καὶ τῷ λόγῳ ᾧ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
12 Ὕστερα ἀπὸ τὸ θαῦμα τοῦτο κατέβη εἰς τὴν Καπερναοὺμ αὐτὸς καὶ ἡ μητέρα του καὶ αὐτοί, ποὺ ἐνομίζοντο ἀπὸ τὸν πολὺν κόσμον ἀδελφοί του, καὶ οἱ μαθηταί του καὶ ἔμειναν ἐκεῖ ὅχι πολλὰς ἡμέρας. 13 Καὶ ἐπλησίαζε τὸ Πάσχα τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. 14 Καὶ εὗρε μέσα εἰς τὸν ἱερὸν περίβολον τοῦ ναοῦ ἀνθρώπους, ποὺ ἐπωλοῦσαν βώδια καὶ πρόβατα καὶ περιστέρια δι’ ἐκείνους, ποὺ θὰ προσέφεραν μὲ αὐτὰ θυσίας. Εὗρεν ἀκόμη καὶ τοὺς ἀργυραμοιβούς, ποὺ ἀντήλλασσαν τὰ ξένα νομίσματα τῶν προσκυνητῶν μὲ Ἰουδαϊκά, νὰ κάθηνται κοντὰ εἰς τὰ τραπέζια τους. 15 Καὶ ἀφοῦ ἐτοίμασε μαστίγιον ἀπὸ σχοινία, ἔβγαλεν ἔξω ὅλους ἀπὸ τὸν περίβολον, μαζὶ δὲ μὲ αὐτοὺς καὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰ βώδια, καὶ τῶν ἀργυραμοιβῶν ἐσκόρπισε κάτω τὰ νομίσματα καὶ ἀναποδογύρισε τὰ τραπέζια. 16 Καὶ εἰς ἐκείνους ποὺ ἐπωλοῦσαν τὰ περιστέρια εἶπε· Σηκώσατε τὰ ἀπ’ ἐδῶ. Μὴ μεταβάλλετε τὸ σπίτι τοῦ πατέρα μου εἰς ἐμπορικὸν κατάστημα. 17 Ἐνεθυμήθησαν δὲ οἱ μαθηταί του, ὅτι εἶχε γραφῆ εἰς τοὺς Ψαλμούς· Ὁ ζῆλος, Πάτερ μου, τὸν ὁποῖον ἔχω διὰ τὴν δόξαν τοῦ οἴκου σου, σὰν ἄλλη φωτιὰ θὰ καταφλέξῃ καὶ θὰ καταφάγῃ ὁλόκληρον τὸ ἐσωτερικόν μου. 18 Ὕστερον λοιπὸν ἀπὸ αὐτά, ποὺ ἔκαμεν εἰς τὸ ἱερόν, ἔλαβαν τὸν λόγον οἱ Ἰουδαῖοι καὶ τοῦ εἶπαν· Ποῖον σημεῖον ἔχεις νὰ δείξῃς, ποὺ νὰ μαρτυρῇ καὶ νὰ ἐπιβεβαιώνῃ, ὅτι ἔχεις πράγματι ἐξουσίαν νὰ πράττῃς αὐτά; 19 Ἀπεκρίθη δὲ ὁ Ἰησοῦς καὶ τοὺς εἶπε· Κρημνίσατε τὸν ναὸν αὐτὸν καὶ εἰς τρεῖς ἡμέρας θὰ τὸν ἀνεγείρω μὲ μόνην τὴν δύναμίν μου, διότι θὰ ἀναστηθῶ ἐκ τοῦ τάφου ζωντανὸς ναὸς τοῦ Θεοῦ καὶ ἀθάνατος κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας μου, ἡ ὁποία θὰ ἀντικαταστήσῃ διὰ παντὸς τὸν ναόν σας, ποὺ θὰ καταστροφῇ· 20 Εἶπον λοιπὸν οἱ Ἰουδαῖοι· Ἐχρειάσθησαν σαρανταὲξ χρόνια διὰ νὰ κτισθῇ ὁ ναὸς αὐτός, καὶ σὺ θὰ τὸν κτίσῃς μέσα εἰς τρεῖς ἡμέρας; 21 Ἐκεῖνος ὅμως ἔλεγε διὰ τὸν ἀσυγκρίτως λαμπρότερον καὶ ἁγιώτερον ναὸν τοῦ σώματός του, βεβαιώνων προφητικῶς, ὅτι μετὰ τὸν σταυρικὸν θάνατόν του θὰ ἀνέσταινε τὸν ναὸν τοῦτον ζωντανὸν ἐκ τοῦ τάφου. 22 Ὅταν λοιπὸν ἀνεστήθη ἐκ νεκρῶν, ἐνεθυμήθησαν οἱ μαθηταί του, ὅτι εἰς τὴν περίστασιν αὐτὴν ἔλεγε περὶ τῆς ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως του, καὶ ἐνισχύθη ἡ πίστις των τόσον εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν, ὅπου εἶχε προφητευθῇ ἡ ἀνάστασις αὐτή, ὅσον καὶ εἰς τὸν λόγον τὸν ὁποῖον εἶπεν ὁ Ἰησοῦς.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΡΚΟΣ
Ὁ Ἅγιος Εὐαγγελιστής Μᾶρκος κήρυξε τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ σέ ὅλη τήν Αἴγυπτο, τήν Λιβύη, τήν ὑπόλοιπη Βόρεια Ἀφρική καί τήν Πεντάπολη κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Τιβερίου τό 64 μ.Χ. Ὅταν ἦρθε στήν Κυρήνη τῆς Πενταπόλεως ἔκανε πολλά θαύματα καί μετά πῆγε στήν Ἀλεξάνδρεια καί τέλος στήν Πεντάπολη. Ἀφού θαυματούργησε κι ἐκεῖ, ἔχτισε ναούς καί χειροτόνησε Ἐπισκόπους καί κληρικούς. Ἐπέστρεψε στήν Ἀλεξάνδρεια καί συνέχισε να κηρύτει τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Οἱ εἰδωλολάτρες ὅμως δέν ἄντεχαν να βλέπουν τήν πίστη τῶν χριστιανῶν νά ἐξαπλώνεται καί νά αὐξάνει, γι’ αὐτό ἔδεσαν τόν Ἀπόστολο μέ σχοινιά καί τόν ἔσερναν πάνω σέ πέτρες. Οἱ σάρκες του καταξεσχίστηκαν καί τό αἷμα του κοκκίνησε τήν γῆ. Μετά τόν ἔβαλαν στή φυλακή, ὅπου τοῦ φάνηκε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός καί τοῦ φανέρωσε τήν δόξα πού θά λάμβανε στούς οὐρανούς. Μετά ἀπό μία ὥρα ἐπανέλαβαν τό βασανιστήριο οἱ ἐθνικοί καί τέλος ὁ ἅγιος εὐαγγελιστής παρέδωσε τό πνεῦμα του. Ὁ Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ ἦταν πολύ προσηνής κι εὐπροσήγορος, ὥστε οἱ ἀρετές του ἔλαμπαν μαζί μέ τήν φυσική χάρη τοῦ σώματός του.
Ἀπολυτίκιον
(Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.)
Τοῦ Πέτρου συνέκδημος, καὶ κοινωνὸς ἱερός, τοῦ Λόγου διάκονος, καὶ ὑποφήτης σοφός, ἐδείχθης Ἀπόστολε, ὅθεν τὸ τοῦ Σωτῆρος, Εὐαγγέλιον θεῖον, Μᾶρκε διαχαράττεις, ὡς οὐράνιος μύστης, διὸ Εὐαγγελιστὰ σέ, πόθω γεραίρομεν.
Μεγαλυνάριον
Πέτρῳ τῷ Θεόπτῃ μαθητευθείς, τῶν ὑπερκοσμίων, ἐχρημάτισας μιμητής· ὅθεν τοῦ Σωτήρος, ἡμῖν εὐηγγελίσω, ὦ Μάρκε θεηγόρε, τήν συγκατάβασιν.