ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΑ ΜΑΤΡΩΝΑ Η ΕΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚῌ
Στίς 27 Μαρτίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴ μνήμη τῆς Ἁγίας Ματρώνης, ἡ ὁποία ἔζησε κατὰ τοὺς ἀρχαίους χριστιανικοὺς χρόνους, ὅταν τὸ Εὐαγγέλιον καταδιωκόταν ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς ἐθνικούς, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους. Ἡ Ἁγία Ματρώνα ὑπηρετοῦσε στὸ σπίτι ἑνὸς ἀνώτερου ἀξιωματικοῦ, ἑβραϊκῆς καταγωγῆς. Ἐν ἀγνοίᾳ τῶν κυρίων της ἡ Ἁγία Ματρώνα ἔγινε χριστιανή. Γιὰ ἕνα χρονικὸ διάστημα ἡ μεταστροφή της δὲν ἔγινε γνωστή. Ὅμως γρήγορα τὸ ἔμαθε ἡ κυρία της, ὀνόματι Παντίλλα, ἡ ὁποία ἄλλαξε συμπεριφορὰ ἀπέναντί της καὶ δὲν δίστασε νὰ τὴν κακοποιήσει ἀγρίως. Ἡ Ἁγία Ματρώνα δὲν ἐπηρεάστηκε ἀπ᾽ τὴ συμπεριφορὰ τῆς κυρίας. Ἔμεινε σταθερὴ στὴν πίστη της καὶ ἀρνήθηκε νὰ ὑπακούσει στὶς συμβουλὲς τῆς Παντίλλας. Τὰ πράγματα ἔφθασαν στὸ ἀπροχώρητο καὶ ἡ Ἑβραία κυρία βασάνισε ἐκ νέου τὴν Ἁγία καὶ τὴν ὁδήγησε στὴ φυλακὴ ὅπου εἶχε μαρτυρικὸ θάνατο.
Πρωτ. Δ.Δ.Τ.
Ἀπολυτίκιον
(Ἦχος γ΄. Τήν ὠραιότητα.)
Γνώμην ἀήττητον, Ματρῶνα φέρουσα, πίστιν τὴν ἔνθεον, ἄσυλον ἔσωσας, μὴ δουλωθεῖσα τὴν ψυχήν, Ἑβραίων τῇ ἀπηνείᾳ· ὅθεν ἀριστεύσασα, καὶ τὸν δόλιον κτείνασαι, μυστικῶς νενύμφευσαι, τῷ Δεσπότῃ τῆς κτίσεως. Αὐτὸν οὖν ἐκτενῶς ἐκδυσώπει, πάσης ἡμᾶς ρυσθῆναι βλάβης.
Μεγαλυνάριον
Οὐδόλως δεδούλωσαι τήν ψυχήν, ἀλλ΄ ἐλευθερίᾳ, ἐνδιέπρεψας εὐσεβεῖ, καί ἀρρενωθεῖσα τήν φρένα ὧ Ματρῶνα, ἠγώνισαι ἀνδρείως κατά τοῦ ὄφεως.