ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἑβρ. γ΄ 12-16
12 Βλέπετε, ἀδελφοί, μή ποτε ἔσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία πονηρὰ ἀπιστίας ἐν τῷ ἀποστῆναι ἀπὸ Θεοῦ ζῶντος, 13 ἀλλὰ παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τὸ σήμερον καλεῖται, ἵνα μὴ σκληρυνθῇ ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας· 14 μέτοχοι γὰρ γεγόναμεν τοῦ Χριστοῦ, ἐάνπερ τὴν ἀρχὴν τῆς ὑποστάσεως μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν, 15 ἐν τῷ λέγεσθαι· σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ. 16 τίνες γὰρ ἀκούσαντες παρεπίκραναν; ἀλλ᾿ οὐ πάντες οἱ ἐξελθόντες ἐξ Αἰγύπτου διὰ Μωϋσέως;
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτἠρ
12 Προσέχετε λοιπόν, ἀδελφοί, μήπως ὑπάρξῃ εἰς κανένα ἀπὸ σᾶς σκληρὰ καρδία ἄπιστος. Γίνεται δὲ τέτοια ἡ καρδία μὲ τὴν ἀποστασίαν ἀπὸ τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος εἶναι ζωντανὸς καὶ δὲν ἀδρανεῖ, ἀλλὰ τιμωρεῖ ἐκείνους, ποῦ ἀποστατοῦν ἀπὸ αὐτόν. 13 Ἀλλὰ προτρέπετε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον κάθε ἡμέραν, ὅσον καιρὸν τὸ σήμερον τῆς παρούσης ζωῆς διαρκεῖ καὶ σᾶς καλεῖ κατ’ αὺτὸ ὁ Θεός. Προτρέπετε καὶ διορθώνετε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, διὰ νὰ προλάβετε καὶ μὴ σκληρυνθῇ κανένας ἀπὸ σᾶς ἐξαπατώμενος ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν. 14 Πρέπει δὲ νὰ προτρέπετε καὶ νὰ οἰκοδομῆτε ὁ ἔνας τὸν ἄλλον, διότι πρόκειται νὰ διατηρήσωμεν ἢ νὰ χάσωμεν ὑψίστης ἀξίας ἀγαθόν. Διότι ἔχομεν γίνει συμμέτοχοι τῆς ζωῆς καὶ τῶν δωρεῶν τοῦ Χριστοῦ, ἐὰν βεβαίως τὴν πίστιν, μὲ τὴν ὁποίαν ἠρχίσαμεν, τὴν κρατήσωμεν στερεὰ μέχρι τέλους τῆς ζωῆς μας ἀκλόνητον, 15 ἐν ὅσῳ λέγεται· Σήμερον, ἐὰν ἀκούσετε τὴν φωνήν μου, μὴ κάνετε σκληρὰς τὰς καρδίας σας, ὅπως ἔγινε κατὰ τὸν καιρόν,ποὺ μὲ ἐπίκραναν οἱ Ἰουδαῖοι εἰς τὴν ἔρημον. 16 Τὸ παράδειγμα δὲ τῶν Ἰουδαίων πρέπει νὰ φοβίζῃ τὸν καθένα μας. Διότι ποῖοι παρεπίκραναν τὸν Θεόν, καίτοι ἤκουσαν τὸν λόγον του; Δὲν τὸν ἐπίκραναν ὅλοι, ὅσοι ἐβγῆκαν ἐλεύθεροι ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον ὑπὸ τὴν ἀρχηγίαν τοῦ Μωϋσέως; Σχεδὸν ὅλοι.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Μρ. α΄ 35-44
35 Καὶ πρωΐ ἔννυχα λίαν ἀναστὰς ἐξῆλθε καὶ ἀπῆλθεν εἰς ἔρημον τόπον, κἀκεῖ προσηύχετο. 36 καὶ κατεδίωξαν αὐτὸν ὁ Σίμων καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, 37 καὶ εὑρόντες αὐτὸν λέγουσιν αὐτῷ ὅτι πάντες σε ζητοῦσι. 38 καὶ λέγει αὐτοῖς· ἄγωμεν εἰς τὰς ἐχομένας κωμοπόλεις, ἵνα καὶ ἐκεῖ κηρύξω· εἰς τοῦτο γὰρ ἐξελήλυθα. 39 καὶ ἦν κηρύσσων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν εἰς ὅλην τὴν Γαλιλαίαν καὶ τὰ δαιμόνια ἐκβάλλων. 40 Καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν λεπρὸς παρακαλῶν αὐτὸν καὶ γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων αὐτῷ ὅτι ἐὰν θέλῃς, δύνασαί με καθαρίσαι. 41 ὁ δὲ Ἰησοῦς σπλαγχνισθείς, ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· θέλω, καθαρίσθητι. 42 καὶ εἰπόντος αὐτοῦ εὐθέως ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ ἡ λέπρα, καὶ ἐκαθαρίσθη. 43 καὶ ἐμβριμησάμενος αὐτῷ εὐθέως ἐξέβαλεν αὐτὸν καὶ λέγει αὐτῷ· 44 ὅρα μηδενὶ μηδὲν εἴπῃς, ἀλλ᾿ ὕπαγε σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου ἃ προσέταξε Μωϋσῆς εἰς μαρτύριον αὐτοῖς.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτἠρ
35 Καὶ τὸ πρωῒ πολὺ πρὶν ξημερώσῃ, ὅταν ἀκόμη ἦτο κατασκότεινα, ἀφοῦ ἐσηκώθη, ἐβγῆκε καὶ ἐπῆγεν εἰς τόπον ἔρημον καὶ ἐκεῖ προσηύχετο. 36 Καὶ ἔτρεξαν κατόπιν του ζητοῦντες νὰ τὸν εὔρουν ὁ Σίμων καὶ οἱ σύντροφοί του. 37 Καὶ ἀφοῦ τὸν ηὗραν, λέγουν εἰς αὐτόν, ὅτι ὅλοι σὲ ζητοῦν. Ἔλα νὰ συνεχίσῃς τὴν ἐπιτυχίαν σου καὶ μὴ ψυχραίνῃς τὸν ἐνθουσιασμὸν τοῦ πλήθους. 38 Καὶ ἐκεῖνος τοὺς εἶπεν· Ἂς ὑπάγωμεν εἰς τὰ γειτονικὰ μεγαλοχώρια, διὰ νὰ κηρύξω καὶ ἐκεῖ, διότι δι’ αὐτὸ ἐβγῆκα ἀπὸ τὴν πόλιν καὶ ἦλθον ἐδῶ, διὰ νὰ συνεχίσω πρὸς τὰ χωρία αὐτὰ τὴν περιοδείαν μου. 39 Καὶ ἐξηκολούθει νὰ κηρύττῃ εἰς τὰς συναγωγάς των εἰς ὅλην τὴν Γαλιλαίαν καὶ νὰ βγάζῃ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοὺς δαιμονιζομένους ποὺ τοῦ ἔφερναν. 40 Καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν κάποιος λεπρός, ὁ ὁποῖος τὸν παρεκάλει γονατιστὸς ἐμπρός του καὶ τοῦ ἔλεγεν ὅτι, ἐὰν θέλῃς, ἔχεις τὴν δύναμιν νὰ μὲ θεραπεύσῃς καὶ νὰ μὲ καθαρίσῃς ἀπὸ τὰς πληγὰς καὶ τὰ ἐξανθήματα τῆς ἀσθενείας μου. 41 Ὁ δὲ Ἰησοῦς τὸν εὐσπλαγχνίσθη καὶ ἀφοῦ ἄπλωσε τὴν χεῖρα του, τὸν ἤγγισε καὶ τοῦ λέγει· θέλω, καθαρίσου. 42 Καὶ ὅταν εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τὸ θέλω, καθαρίσου, ἀμέσως τὸν ἄφησεν ἡ λέπρα καὶ ἐκαθαρίσθῃ. 43 Καὶ ἀφοῦ τοῦ ἀπηγόρευσεν αὐστηρὰ νὰ μὴ διαδώσῃ τὴν θαυματουργικὴν θεραπείαν του, τὸν ἔβγαλεν ἀμέσως ἔξω ἀπὸ τὸ μέρος ποὺ ἦσαν καὶ τοῦ εἶπε· 44 Πρόσεξε νὰ μὴ εἴπῃς τίποτε εἰς κανένα· ἀλλὰ πήγαινε, δεῖξε τὸν ἑαυτόν σου εἰς τὸν ἱερέα, καὶ πρόσφερε διὰ τὸν καθαρισμὸν καὶ τὴν θεραπείαν σου ἀπὸ τὴν λέπραν ἐκεῖνα, ποῦ διέταξεν ὁ Μωϋσῆς, διὰ νὰ χρησιμεύσῃ ἡ ἐξέτασίς σου ἀπὸ τὸν ἱερέα καὶ ἡ προσφορὰ τοῦ δώρου σου ὡς μαρτυρία καὶ ἀπόδειξις εἰς τοὺς Ἰουδαίους, ὅτι καὶ σὺ πράγματι ἐθεραπεύθης, ἀλλὰ καὶ ἐγὼ δὲν ἦλθον διὰ νὰ καταλύσω τὸν νόμον.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ
Στίς 30 Μαρτίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἁγίου νέου ἱερομάρτυρος Ζαχαρία. Ὁ ἅγιος Ζαχαρίας ἦταν γνήσιος ἀρχιερέας τοῦ Κυρίου, ἐπειδή ὅμως ὁ ἐχθρός τοῦ ἀνθρώπου διάβολος δέν μποροῦσε νά βλέπη νά ὁδηγῆται τό λογικό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ εἰς νομάς σωτηρίας παρακίνησε τούς Ἀγαρηνούς νά τόν συκοφαντήσουν, ὅτι δηλαδή παρακινεῖ μέ γράμματά του τούς Φράγκους νά ἔλθουν νά ἐλευθερώσουν τήν Κόρινθο. Ἔτσι οἱ Τοῦρκοι συνέλαβαν τόν δοῦλο τοῦ Θεοῦ καί τόν ὁδήγησαν σιδηροδέσμιο στόν δικαστή. Ὅταν ὁ κριτής τοῦ ὑπέδειξε νά ἀρνηθῆ τόν Χριστό αὐτός μέ παρρησία τοῦ εἶπε «Νά μή μέ ἀξιώση ὁ Ἅγιος Θεός νά ἀρνηθῶ τόν Κύριό μου Ἰησοῦ Χριστό, τόν ἀληθινό Θεό, γιά τό ὄνομα τοῦ ὁποίου εἶμαι ἕτοιμος νά χύσω καί τό αἷμα μου». Τότε ὁ δικαστής διέταξε νά τόν δείρουν καί νά τόν βασανίσουν ἀπάνθρωπα καί κατόπιν νά τόν φυλακίσουν. Ἐπειδή ὅμως ἡ μακάριος Ζαχαρίας ἔμεινε ἑδραῖος στήν πίστη του ὁ αἱμοβόρος κριτής διέταξε νά τοῦ περάσουν μία σούβλα καί νά τόν ψήσουν σάν πρόβατο. Ὅταν οἱ χριστιανοί πληροφορήθηκαν τήν ἀπόφαση τοῦ δικαστῆ πῆγαν στόν τοῦρκο ἄρχοντα τῆς περιοχῆς καί τόν χρημάτισαν καί αὐτός τότε πρόσταξε νά τόν ἀποκεφαλίσουν. Ἔτσι ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ Ζαχαρίας τήν Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως στίς 30 Μαρτίου τοῦ 1684 ἀξιώθηκε νά λάβη τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου καί τά οὐράνια ἀγαθά.