Διώκεται ὁ ἀγωνιστής π. Βασίλειος Βολουδάκης

Ἡ πολιτικὴ ἐξουσία ἐπιβάλλει σιωπὴν εἰς τὸ ἐκκλησιαστικὸν σῶμα. Ἐπίκεινται καὶ νέοι ἐμβολιασμοὶ καὶ νέα lockdown;

ΔΙΩΚΕΤΑΙ Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ

Ἐστήριξε χιλιάδας πιστῶν, πνευματικῶς καὶ ψυχικῶς. Ἤλεγξε τὰς κρατικὰς ἀρχὰς διὰ τὸ κλείσιμον τῶν Ἱερῶν Ναῶν καὶ διὰ τὴν προπαγάνδα τοῦ κορωνοϊοῦ.

  Μέ ὅλη τήν δύναμη τῆς ψυ­χῆς μας ἡ ἐφημερίδα “Ὀρθόδοξος Τύπος” θέλει νά ἐκφράση τήν ἀμέριστη συμπαράστασή της στόν διωκόμενο πρωτοπρεσβύτερο π. Βασίλειο Βολουδάκη καί στήν Πρεσβυτέρα του.

  Ὁ ἐκλεκτός λευίτης τοῦ Κυρίου εἶναι γνωστός σέ ὅλη τήν Πατρίδα μας καί ὄχι μόνον, γιά τόν δεινό του κηρυκτικό λόγο, γιά τήν ὀρθόδοξη θεολογική του κατάρτιση καί τό πλούσιο συγγραφικό του ἔργο. Ὡς ἱε­ρεύς τῆς Ἐκκλησίας χαρακτηρίζεται γιά τό ἀνεπίληπτο ἐκκλησιαστικό του ἦθος, Ἡ ζωή του, ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη πλήρως στόν Θεό, ἀναλίσκεται καθημερινά στήν ἐκπλήρωση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χρέους, σέ κόπους, σέ ἀγῶνες καί ἱδρῶ­τες. Ἀναλώνεται γιά τήν προκοπή τοῦ Εὐαγγελίου καί τόν καταρτισμό καί τήν σωτηρία ψυχῶν ἀθανάτων.

  Καί βέβαια ὅλοι γνωρίζουμε ἐκ πείρας ὅτι ὁ πατήρ Βασίλειος εἶναι ζηλωτής πιστός, πού ἀγαπᾶ μέ πάθος τήν Ἀλήθεια καί τόν Χριστό, τήν ὁποία πάντα τήν προασπίζεται μέ δύναμη μέσῳ τοῦ χειμαρρώδους, τόσο τοῦ προφορικοῦ, ὅσο καί τοῦ γραπτοῦ λόγου του. Μαχητής ἀπτόητος, δεκαετίες τώρα, πάντα μέσα στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὅπου πολεμεῖ μέ παρρησία τά ἐπιλήψιμα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βίου. Δραστήριος, ὅσο λίγοι, δριμύς καί ἐλεγκτικός ὁ λόγος του πρός τούς κάθε εἴδους ὑποκριτές, καί πάνω ἀπό ὅλα δίνει ἀνελλιπῶς τό “ παρών”  ἐκεῖ ὅπου τόν ὁδηγεῖ ἡ φωνή τῆς συνειδήσεώς του καί ἡ αἴσθηση τῆς ὀφειλῆς καί τοῦ χρέους.

  Καί γιά αὐτή του τήν μαχητικότητα, ὑπέρ τῆς Ἀληθείας, παραπέμφθηκε σέ δίκη. Φοβερό ὄντως! Καί διερωτᾶται κανείς, τί ἔπραξε ὁ λευίτης μαχητής τοῦ Χριστοῦ, γιά νά ὁδηγηθῆ σέ δίκη; Μήπως διέπραξε ἄσεμνες πράξεις καί μέ τήν συμπεριφορά του ἔγινε αἰτία νά σκανδαλισθοῦν χριστιανικές ψυχές; Μήπως ὑπεξέρεσε χρήματα ἤ πολύτιμα ἱερά ἀντικείμενα;

  Ὄχι! Ὁ σεβαστός πατήρ ἔκανε τό αὐτονόητο κατά τήν περίοδο τοῦ κορωνοϊοῦ καί τῶν lockdown, ἐπιτέλεσε τό ἱερατικό καί ἐφημεριακό του καθῆκον, ὅπως ἄλλωστε τό ἐπιτάσσει ἡ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ἡ συνείδηση κάθε πραγματικοῦ κληρικοῦ. Δηλαδή, λειτούργησε, στήριξε χιλιάδες πιστῶν ἀνθρώπων, τόσο ψυχικά, ὅσο καί πνευματικά, ἤλεγξε τίς κρατικές ἀρχές γιά τό κλείσιμο τῶν ἱερῶν ναῶν, ὅταν ὅλοι σιωποῦσαν. Μέ τεκμηριωμένο πάντα λόγο, ξεσκέπασε τήν προπαγάνδα τοῦ κορωνοϊοῦ καί ἄσκησε ἔλεγχο γιά ὅσα κατάπτυστα λέχθηκαν γιά τήν θεία κοινωνία ἐκείνη τήν περίοδο μέ ἀφορμή τόν ἰό.

  Δέν γνωρίζουμε, ἐάν πίσω ἀπό τούς καταγγέλλοντας ὑποκρύπτονται πολιτικά ἤ ἐκκλησιαστικά πρόσωπα, ὅμως ὡς κληρικός τοῦ Ὑψίστου ἔχει ὑποχρέωση νά ἐλέγξη. Ἄλλωστε, ὁ σοφός μακαριστός Γέροντας πατήρ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος τονίζει ὅτι «Ὁ ἔλεγχος εἶναι ἀναπόσπαστον στοιχεῖον τῆς δημόσιας ζωῆς. Ἄνευ αὐτοῦ δέν δύναται νά νοηθῆ δημόσια ὑπηρεσία. Ἡ ἀξία αὐτοῦ εἶναι μεγίστη. Αὐτός ἐξασφαλίζει τήν ὁμαλήν καί εὔρυθμον λειτουργίαν πάσης δημοσίας ὑπηρεσίας. Αὐτός ἐγγυᾶται τήν πιστήν ἐκτέλεσιν τῶν καθηκόντων ἑκάστου. Αὐτός τέλος ἐξασφαλίζει τήν δικαίαν δι’ ἕκαστον κρίσιν καί βάσει τῶν πορισμάτων αὐτοῦ οἱ πιστοί εἰς τό καθῆκον ἀμείβονται καί οἱ παραβάται αὐτοῦ τιμωροῦνται. Ὁ φόβος τοῦ ἐλέγχου κρατεῖ πάντας εἰς τά πλαίσια τῆς ἠθικῆς ἀκεραιότητος. Τούς τυχόν δέ μή φοβουμένους αὐτόν καί ἐναντίον τῆς ἠθικῆς νομιμότητος πράττοντας, ἐκσφενδονίζει τῆς θέσεως αὐτῶν, παραδίδει εἰς τήν κοινήν περιφρόνησιν οὐ μήν ἀλλά καί νομικάς κυρώσεις ἐπιβάλλει εἰς αὐτούς».

  Δυστυχῶς, ὅμως στίς δύστηνες ἡμέρες μας, ὄχι μόνον τούς παρεκτρέποντας δέν «ἐκσφενδονίζει τῆς θέσεως αὐτῶν, καί παραδίδει εἰς τήν κοινήν περιφρόνησιν οὐ μήν ἀλλά καί νομικάς κυρώσεις ἐπιβάλλει εἰς αὐτούς», ἀλλά αὐτούς πού ἐλέγχουν νομίμως τούς ὁδηγοῦν σέ δίκες καί νομικές κυρώσεις, ἀλλά ὄχι ὅμως στήν κοινή περιφρόνηση. Διότι γιά τούς ἁπλούς ἀνθρώπους τέτοιοι ἄνθρωποι, ὅπως ὁ πατήρ Βασίλειος, ἀνεβαίνουν στήν ὑπόληψή τους καί εἶναι ἕτοιμοι νά θυσιασθοῦν γιά αὐτούς. Γιά αὐτό ἄς προσέξουν, διότι ὁ λαός ὀλίγον θέλει γιά νά ξυπνήση.

  Γίνεται κατανοητό ὅτι μέ τήν δίωξη τοῦ πατρός Βασιλείου καί τῆς Πρεσβυτέρας του δίδεται τό μήνυμα στό ἐκκλησιαστικό σῶμα ἀπὸ τὴν πολιτικὴ ἐξουσία τῆς ἐπιβολῆς τῆς σιωπῆς, τῆς σιωπῆς ὡς παιδαγωγικό ἐργαλεῖο. Ἆραγε ἐπίκεινται καί νέοι ἐμβολιασμοί καί νέα lockdown; καί μέ τήν δίωξη τοῦ πατρός στέλνεται τό μήνυμα τῆς σιωπῆς; Κάτι ἀνάλογο, ὅπως τό σιωπητήριο τῆς Μητροπόλεως Αἰτωλοακαρνανίας, τὸ ὁποῖο μήπως θά γενικευθῆ σέ ὅλη τήν Ἐκκλησία;

  Γίνεται φανερό ὅτι ἀπό τήν περίοδο τοῦ κορωνοϊοῦ καί μετά, τό ἑλληνικό κράτος ὅλο καί ξεγλιστράει, θεληματικά καί μέ ἐπίγνωση, στήν βαρβαρότητα. Ὅτι ἡ κυβέρνηση ἔχει βρεθῆ μέ διάφορες προφάσεις νά συνωμοτῆ στό κλῖμα τῆς τυραννίας καί τῆς ἀνελευθερίας, νά ἀπειλῆ τόν ἄνθρωπο ὄχι πιά ἀπό τό παρασκήνιο, ἀλλά ἀνοικτά καί ἀπροκάλυπτα. Νά προωθῆ καί νά μεθοδεύη τήν φαλκίδευση τῶν θεσμῶν, νά ὑπονομεύη τήν ζωή καί τήν ἀξιοπρέπεια τῶν Ἑλλήνων, νά περνᾶ ἀόρατες ἁλυσίδες στούς ἐλεύθερους ἀνθρώπους. Νά καταδικάζη τό φυσικό καί νά προωθῆ τό ἀφύσικο, τό παράνομο ἀκόμη καί τό διεφθαρμένο.

  Τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι, ἐμεῖς τί θά κάνουμε; θά ἀρκεσθοῦμε στόν ρόλο τοῦ ἀποβλακωμένου καί παραδομένου λαοῦ; ἤ θά ἀναλογισθοῦμε τίς εὐθύνες μας καί τίς ὑποχρεώσεις μας πρός αὐτόν τόν τόπο καί στούς προγόνους μας;

  Καλούμεθα νά στηρίξουμε τόν πατέρα Βασίλειο καί τήν Πρεσβυτέρα του, ἐντείνοντας τήν προσευχή μας καί τήν μετάνοιά μας. Ἄλλωστε τούς τό χρωστᾶμε, ὅπως ἐκεῖνοι μᾶς στήριξαν στήν ἐποχή τοῦ κορωνοϊοῦ, τώρα καλούμεθα ἐμεῖς νά τούς στηρίξουμε μέ τίς πενιχρές μας δυνάμεις.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ