Tοῦ κ. Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ
Ἡ Ἑταιρεία «Σκοπιὰ» τῶν «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβὰ» αὐτοπροβάλλεται ὡς ἡ μόνη νόμιμη θρησκεία. Ἡ Ἐκκλησία τὴ θεωρεῖ «ἀσυμβίβαστη μέ τήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική πίστη». Χρησιμοποιώντας τή διαδικασία τῶν «17 κριτηρίων»[1] πού χαρακτηρίζουν μιὰ ὁμάδα ὡς σέκτα[2], θὰ προσπαθήσουμε νὰ διαπιστώσουμε ἂν ἡ «Σκοπιὰ» εἶναι σέκτα ἢ ὄχι.
1) Στὴν Ὁμάδα θὰ βρεῖς ἀκριβῶς ἐκεῖνο, ποὺ μάταια ἀναζητᾶς μέχρι τώρα. «Αὐτὴ» ξέρει τί εἶναι αὐτό, πού σοῦ λείπει.
Ἡ «Σκοπιά», ἐκμεταλλευόμενη τὰ προβλήματα τοῦ σύγχρονου κόσμου, προσπαθεῖ νὰ προσελκύσει ὀπαδοὺς ὑποσχόμενη ἕνα «νέο κόσμο» χωρὶς προβλήματα. Ἐπίσης, ἐκμεταλλεύεται τὸν πόνο τῶν ἀνθρώπων ὑποσχόμενη ὅτι «στὸν νέο κόσμο δὲν θὰ ὑπάρχουν ἀσθένειες, γηρατειά, θάνατος» κ.λπ.
2) Ἤδη ἡ πρώτη ἐπαφή σοῦ ἀνοίγει μιὰ ἐντελῶς καινούρια θεώρηση τῶν πραγμάτων.
Τὸν πρῶτο καιρὸ ἡ «Σκοπιὰ» θὰ ἀποφύγει νὰ δείξει ποιὰ πραγματικὰ εἶναι, ἐνῶ παράλληλα θὰ φροντίσει νὰ σὲ πείσει ὅτι αὐτή ἔχει τὴν ἀλήθεια. Ἔτσι θὰ «ἀνακαλύψεις» ὅτι ἡ πίστη σου εἶναι γεμάτη λάθη· -καὶ ἂν δὲν ὑπάρχουν λάθη στὴν πίστη θὰ ἐκμεταλλευτοῦν τὰ λάθη τῶν ἐκπροσώπων της- γιὰ νὰ σὲ πείσουν ὅτι ἡ «Σκοπιὰ» εἶναι ἡ «ἀποκεκαλυμμένη ἀλήθεια». Π.χ.: «Ὁ Θεὸς δὲν ἀντέχει νὰ βασανίζει τοὺς ἀνθρώπους στὴν κόλαση, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ἀνασταίνει τοὺς ἁμαρτωλούς, γιὰ νὰ τιμωρηθοῦν». Ἆραγε, ἡ διδασκαλία περὶ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ «Μεγάλου Σφαγέα», τοῦ ἐξολοθρευτῆ ὅλων τῶν ἐκτός τῆς Ἑταιρείας, παρουσιάζει τὸ Θεὸ καλύτερο;
3) Ἡ κοσμοθεώρηση τῆς Ὁμάδας εἶναι ὑπεραπλουστευμένη καὶ ἐξηγεῖ κάθε πρόβλημα.
Ὁ «πιστός καί φρόνιμος δοῦλος[3]» φροντίζει νὰ ἐξηγεῖ τὰ πράγματα ἁπλά: ὁ Σατανᾶς κυβερνᾶ τὸν κόσμο καὶ μόνο ἡ «Σκοπιὰ» μπορεῖ νὰ σὲ σώσει. Τὰ ὑπόλοιπα εἶναι ἀσήμαντες λεπτομέρειες. Δὲν εἶναι ἄλλωστε τυχαῖο ὅτι σχεδὸν σὲ κάθε τεῦχος τῆς «Σκοπιᾶς» ὑπάρχει ἕνα τουλάχιστον σχόλιο γιὰ τὸ Σατανᾶ ποὺ κυριαρχεῖ καὶ γιὰ τὸν Ἰεχωβὰ ποὺ στὸ τέλος καταστρέφει τὸ Σατανᾶ καὶ ὅλους τούς ἐκτὸς «Σκοπιᾶς».
4) Εἶναι δύσκολο νὰ ἀντιληφθεῖς τὴν πραγματικὴ εἰκόνα τῆς Ὁμάδας. Ἄλλωστε, δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ σκέφτεσαι ἢ νὰ ἐξετάζεις. Οἱ νέοι φίλοι σοῦ λένε: «Αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ ἐξηγηθεῖ, πρέπει νὰ τὸ βιώσεις, ἔλα στὸ Κέντρο μας».
Ἡ πλύση ἐγκεφάλου στὴ «Σκοπιὰ» γίνεται σταδιακά. Ὅταν οἱ Μ.τ.Ἰ. χτυπήσουν τὴν πόρτα σου, πρῶτα θὰ χρησιμοποιήσουν τὴν παραπλανητικὴ ὀνομασία «Χριστιανοὶ Μ.τ.Ἰ.» -πῶς ὅμως λέγονται χριστιανοί, ἀφοῦ δὲν δέχονται τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ὡς Σωτήρα τους;-· μετὰ θὰ σοῦ προτείνουν νὰ ξεκινήσετε Γραφικὴ Μελέτη, ὕστερα θὰ σὲ προσκαλέσουν στὶς συναθροίσεις… Ἂν ἔχεις ἀπορία γιὰ κάτι ἀπὸ ὅσα σοῦ ποῦν, ἡ ἀπάντηση εἶναι μία: «Αὐτὸ δὲν μπορῶ νὰ σοῦ τὸ ἐξηγήσω, ἀλλὰ ξέρω κάποιον ποὺ μπορεῖ», καὶ θὰ σὲ παραπέμψουν σὲ στελέχη μὲ μεγαλύτερη πεῖρα.
5) Ἡ Ὁμάδα ἔχει τὸν ἀρχηγό της. Εἶναι ὁ «προφήτης» (μέντιουμ), ὁ γκουροὺ ἢ ὁ «διδάσκαλος», ποὺ αὐτὸς μόνο κατέχει ὅλη τὴν ἀλήθεια.
Ἡ «Σκοπιὰ» ἔχει τὸν «πιστὸ καὶ φρόνιμο δοῦλο», ὁ ὁποῖος «λαμβάνει τὶς διδαχὲς του ἀπευθείας ἀπὸ τὸν Ἰεχωβὰ» καὶ ὡς ἐκ τούτου, ὁ λόγος του εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.
6) Ἡ διδασκαλία τῆς ὁμάδας ἰσχύει σὰν ἡ μόνη αὐθεντική, αἰώνια ἀληθινὴ γνώση. Ἡ κατοχυρωμένη ἐπιστήμη, ἡ ὀρθολογιστικὴ σκέψη, ἡ λογικὴ κατανόηση ἀπορρίπτονται σὰν διαστρεβλωμένες, ἀρνητικές, σατανικὲς ἢ σκοταδιστικές.
Ἡ «Σκοπιὰ» ἀπαγορεύει ρητὰ τὴν ἐλεύθερη σκέψη. Ὅποιος ἔχει ἄλλη ἄποψη ἀπὸ τὴ δική της, ἀκόμη καὶ ὅποιος ἁπλῶς ζητᾶ ἐξηγήσεις ποὺ ἡ Ἑταιρεία δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ δώσει, λογίζεται «ἀποστάτης» καὶ τελικὰ ἀποκόπτεται. Γνωστὴ ἡ περίπτωση τοῦ Ρέϊμοντ Φρὰνς ποὺ διαφώνησε σχετικὰ μὲ τὸ ζήτημα τοῦ 607 π.Χ.[4]
7) Ἡ κριτικὴ ἀπὸ παράγοντες ξένους πρὸς τὴν Ὀργάνωση, χρησιμοποιεῖται σὰν ἀπόδειξη ὅτι ἡ Ὁμάδα ἔχει δίκιο.
Ἡ «Σκοπιὰ» χρησιμοποιεῖ περιπτώσεις κατὰ τὶς ὁποῖες Μ.τ.Ἰ. φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν ἢ ἀκόμα καὶ ἐκτελέστηκαν ἀπὸ δικτατορικὰ καθεστῶτα, γιὰ νὰ ἑδραιώσει τὴν ἄποψή της ὅτι ὁ Σατανᾶς βρίσκεται πίσω ἀπὸ τὶς κυβερνήσεις καὶ ἄρα οἱ Μ.τ.Ἰ. ὀφείλουν νὰ μὴ τὶς ὑπακούουν. Ἐπίσης στὰ χριστιανικὰ κράτη δηλώνει ἐντελῶς αὐθαίρετα ὅτι πίσω ἀπὸ τὶς κυβερνήσεις κρύβεται πάντα ἡ «κακιὰ» Ἐκκλησία.
8) Ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου εἶναι κοντά. Ἡ ἀνθρωπότητα ὁδηγεῖται στὴν καταστροφὴ καὶ μόνο ἡ Ὁμάδα ξέρει πῶς θὰ σωθεῖ αὐτὸς ὁ κόσμος.
Δὲν ὑπάρχει πιὸ προσφιλὲς θέμα στὴ «Σκοπιὰ» ἀπὸ τὴν συντέλεια τοῦ κόσμου καὶ τὸν Ἀρμαγεδδώνα. Ὅταν παρουσιάζεται μείωση στὶς πωλήσεις της, ἡ «Σκοπιὰ» ἀνακοινώνει πὼς ὁ Ἀρμαγεδδώνας ἔφτασε, καὶ μάλιστα γνωρίζει τὴν ἀκριβῆ χρονολογία (1887, 1914, 1916, 1932, 1975…). Ὅσο γιὰ τὸν τρόπο σωτηρίας, ὑπάρχει μόνο ἕνας: ἐντάξου στὴ «Σκοπιά».
9) Ἡ Ὁμάδα σου εἶναι ἡ ἐλίτ. Ὁ ὑπόλοιπος κόσμος εἶναι ἄρρωστος καὶ χαμένος, στὸ βαθμὸ ποὺ δὲ συνεργάζεται καὶ δὲν ἐπιτρέπει τὴ σωτηρία του.
Ἡ «Σκοπιὰ» ἐφηῦρε τὸ -ἐντελῶς ἀντιγραφικὸ- «Θεοσεβὲς Μῖσος» γιὰ ὅλους ὅσους δὲν ἐντάσσονται σ’ αὐτὴν ἢ ἀποκαλύπτουν τὰ σχέδιά της. «Ὀφείλουμε νὰ μισοῦμε ὅ,τι μισεῖ ὁ Ἰεχωβὰ» τονίζει στοὺς ὀπαδούς της, ἀπομακρύνοντάς τους ἀπὸ τὴν ἐλπίδα σωτηρίας -κι ἂν εἶναι ποτὲ δυνατὸν ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης, ποὺ δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο νὰ τὸν μισεῖ.
10) «Ἔχεις εὐθύνη στὸν Ἑαυτό σου καὶ στὴν Ἀνθρωπότητα. Πρέπει νὰ γίνεις μέλος ἀμέσως».
Χρησιμοποιώντας τὸ «Ἐπίμαχο Ζήτημα[5]», ἡ «Σκοπιὰ» δημιουργεῖ στοὺς ὀπαδοὺς της αἴσθημα εὐθύνης ἀπέναντι στὸν Ἰεχωβά, καθὼς καλοῦνται νὰ τὸν δικαιώσουν. Παράλληλα πρέπει νὰ «διαδώσουν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ» πουλώντας τὶς ἐκδόσεις τῆς «Σκοπιᾶς», πληρώνοντας ἢ/καὶ χτίζοντας τὰ νέα τυπογραφεῖα της καὶ ἐργαζόμενοι σ’ αὐτά.
11) Ἡ Ὁμάδα ἀπομονώνεται ἀπὸ τὸν κόσμο μὲ τὴν ἐνδυμασία, τοὺς κανόνες διατροφῆς, τὴ δική της γλώσσα, τὶς δικές της «ἀνθρώπινες σχέσεις».
Τὸ «Θεοσεβὲς Μῖσος» ἀπομονώνει τοὺς Μ.τ.Ἰ. ἀπὸ τὸν κόσμο, καθὼς καλοῦνται νὰ μισοῦν τὰ πάντα ἐκτός τῆς «Σκοπιᾶς». Παράλληλα, διδασκαλίες ὅπως τὸ «ζήτημα τοῦ αἵματος» βοηθοῦν ἀκόμα περισσότερο στὴν ἀπομάκρυνση αὐτή, καθὼς πείθουν τοὺς Μ.τ.Ἰ. γιὰ τὴν «ἁμαρτωλότητα» τῶν ἄλλων.
12) Ἡ Ὁμάδα θέλει νὰ διακόψεις ὅλες τὶς «παλιές» σου σχέσεις, ἐπειδὴ αὐτὲς ἐμποδίζουν τὴν ἐξέλιξή σου.
Ἔχουν γίνει γνωστὲς πολλὲς περιπτώσεις, ὅπου ὁλόκληρες οἰκογένειες διαλύθηκαν, ἐπειδὴ ἕνας ἀπὸ τοὺς συζύγους ἔγινε Μ.τ.Ἰ. ἢ γονεῖς Μ.τ.Ἰ. πού ἀρνοῦνται νὰ βρεθοῦν μαζὶ μὲ τὰ παιδιὰ τους, ἐπειδὴ αὐτὰ ἀποχώρησαν ἀπὸ τὴν Ἑταιρεία.
13) Ἡ σεξουαλική σου συμπεριφορὰ ἐλέγχεται ἀπόλυτα. Σοῦ ἐπιβάλλουν τὴν ἐπιλογὴ τοῦ ἐρωτικοῦ συντρόφου, τὸ ὁμαδικὸ σὲξ ἢ τὴν ἀπόλυτη ἀποχή.
Οἱ ἀπόψεις τῆς «Σκοπιᾶς» περὶ γάμου ἔχουν ὑποστεῖ ἀλλαγές. Μέχρι τὸ 1987 ὁ γάμος δὲν ἀπαγορευόταν, ὅμως οὔτε καὶ ἐθεωρεῖτο Μυστήριο, ἀλλά μιά ἁπλὴ συμφωνία[6]. Ὕστερα, ἡ Ἑταιρεία ἄλλαξε τακτικὴ ἀποτρέποντας (ἀπαγορεύοντας) τοὺς ὀπαδούς της ἀπό τό νὰ παντρεύονται καὶ νὰ τεκνοποιοῦν καθὼς ὁ Ἀρμαγεδδώνας πλησίαζε… Εἶναι γνωστὸ ἄλλωστε πὼς «ὁ Ἀρμαγεδδώνας εἶναι κοντὰ καὶ οἱ Μ.τ.Ἰ. πρέπει νὰ κηρύξουν τὰ “καλὰ νέα” στοὺς ἀνθρώπους», ἀλλιῶς ἡ Ἑταιρεία δὲν θὰ ἀποκτήσει νέους ὀπαδούς. Ἔτσι, ἀφοῦ ὁ γάμος καὶ ἡ τεκνοποιία θὰ ἐμποδίσει τοὺς Μ.τ.Ἰ. ἀπὸ τὸ «ἔργο», ἡ «Σκοπιά» προσπαθεῖ νὰ ἐμποδίσει τὸ γάμο ὑποσχόμενη πὼς ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς θὰ φροντίσει γιὰ τὸ ζήτημα αὐτὸ στὴ χιλιετῆ βασιλεία, παντρεύοντας «ὅσες γυναῖκες εὐαρεστεῖται καὶ σὲ ὁποιονδήποτε ἐκλέγει»[7] χωρίς, ὅπως φαίνεται, τὴ σύμφωνη γνώμη τους, ἐνῶ θὰ ἐπιτρέψει τὶς γεννήσεις, γιὰ ὁρισμένο, ὅμως, χρονικὸ διάστημα.
14) Ἡ Ὁμάδα καλύπτει ὅλο τὸ χρόνο σου μὲ «ὑποχρεώσεις»: τὴ διάθεση ἐντύπων ἢ βιβλίων, τὴν ἐπαφὴ μὲ νέα μέλη, τὴν παρακολούθηση σεμιναρίων, τὸ διαλογισμό…
Ἡ «Σκοπιὰ» ὄχι μόνον ἀναγκάζει τοὺς ὀπαδούς της νὰ μοιράζουν τὶς ἐκδόσεις της, ἀλλὰ καὶ νὰ σημειώνουν τὶς ὧρες ἐργασίας. Ἐπίσης πρέπει νὰ παρευρίσκονται στὶς συναθροίσεις. Ἂν κάποιος δὲν μπορεῖ νὰ καλύψει τὸ πρόγραμμα αὐτὸ ἀποκόπτεται. Εἶναι ἴσως φυσιολογικὸ γιὰ μιὰ Ἑταιρεία νὰ ἀπολύσει τοὺς ὑπαλλήλους ποὺ δὲν ἐργάζονται ἐπαρκῶς, ἀλλὰ εἶναι σκανδαλῶδες γιὰ μιὰ «θρησκεία» νὰ στερεῖ ἀπὸ τοὺς πιστοὺς τὴ σωτηρία, ἐπειδὴ δὲν μποροῦν νὰ ἱκανοποιήσουν ἄλλες ἀπαιτήσεις, ἀνεξάρτητα μὲ τὴν πίστη τους. Ἄλλωστε γνωρίζουμε ὅτι ὁ Θεὸς δὲν ἀνταμείβει μόνο μὲ βάση τὸ ἔργο (Ματθ. Κ’ 1-16).
15) Εἶναι δύσκολο νὰ εἶσαι μόνος σου. Πάντοτε πρέπει νὰ εἶναι κάποιος τῆς Ὁμάδας μαζί σου.
Σπάνια θὰ δεῖτε ἕνα Μ.τ.Ἰ. νὰ μοιράζει μόνος του ἔντυπα. Μαζί του θὰ βρίσκεται καὶ ὁ ἐκπαιδευτής του, ὥστε νὰ διορθώσει ἂν τυχὸν ὁ ἐκπαιδευόμενος κάνει κάποιο λάθος ἢ ἀδυνατεῖ νὰ ἀπαντήσει σὲ ἐρώτηση ποὺ τυχὸν τοῦ τέθηκε.
16) Ἡ Ὁμάδα ἀπαιτεῖ νὰ ἀκολουθεῖς ἐπακριβῶς τοὺς κανόνες καὶ τὸ «μοναδικὸ τρόπο σωτηρίας», ποὺ αὐτή σοῦ προσφέρει.
«Ἀνταρσία ἐναντίον τοῦ δούλου εἶναι ἀνταρσία ἐναντίον τοῦ Ἰεχωβά». Τὰ σχόλια περιττεύουν.
17) Ἂν ἀμφιβάλλεις, ἂν δὲν βρῆκες τὴν εὐτυχία πού σοῦ ὑποσχέθηκαν, «φταῖς μόνον ἐσύ», γιατί δὲν πιστεύεις ἀρκετὰ καὶ δὲν δραστηριοποιεῖσαι, μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἡ Ὁμάδα σοῦ λέει.
Ὅσες φορὲς ἡ «Σκοπιὰ» δημοσιεύσει ψευδοπροφητεῖες, κατηγόρησε εὐθέως τοὺς ὀπαδούς της ὡς φταῖχτες, ἀποποιούμενη κάθε εὐθύνη. Π.χ.: ἡ διδαχὴ τοῦ ἰδίου τοῦ Καρόλου Ρῶσσελ ὅτι μόνον αὐτὸς εἶναι ὁ «πιστὸς καὶ φρόνιμος δοῦλος» ἢ τὸ φιάσκο τοῦ ’75[8] καταχωρήθηκαν στὶς μετέπειτα ἐκδόσεις τῆς «Σκοπιᾶς» ὡς «ἀπόψεις ὁρισμένων», ποὺ φυσικὰ δὲν ἀνήκουν στὸ «Κυβερνῶν Σῶμα».
Ἀμφιβάλλει λοιπὸν κανείς μετά τὰ ὡς ἄνω πὼς ἡ «Σκοπιὰ» εἶναι ὄντως σέκτα; Ἄν κι ὁ ὅρος «ἀδίστακτη πολυεθνικὴ», πιθανὸν, τῆς ταίριαζε καλύτερα.
Σημειώσεις:
[1] Ὁ Πίνακας τῶν «17 κριτηρίων» ἔχει δημιουργηθεῖ, γιὰ νὰ ἐντοπίζει πότε μία ὁμάδα μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ ὡς σέκτα καὶ δὲν εἶχε ἐφαρμοσθεῖ μέχρι πρό τινος στοὺς Μ.τ.Ἰ.
[2] Ἡ θρησκευτική σέκτα διαφέρει ἀπὸ τὴν αἵρεση ποὺ διαφοροποιεῖται δογματικά, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ σχίσμα ποὺ διαφοροποιεῖται διοικητικά.
[3] Ἡ ἡγεσία τῆς Ἑταιρείας «Σκοπιά».
[4] Ἡ «καταστροφὴ» τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τοὺς Βαβυλώνιους.
[5] Ἡ «ἀποκατάσταση τοῦ τρωθέντος κύρους τοῦ Ἰεχωβὰ» ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων.
[6] Ἔντυπο «Πάντα δοκιμάζετε», σελ. 89.
[7] Περιοδικό «Σκοπιά» 15-11-1987, σελ. 10-20.
[8] Ἡ ψευδοπροφητεία περὶ τοῦ τέλους.