ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ τῶν οὐνιτῶν δὲν ἔχει ὅρια, εἰδικὰ στὴν μαρτυρικὴ Οὐκρανία, ὅπου οἱ δαιμονοκίνητοι οὐνίτες αἱρετικοὶ κυριολεκτικὰ «ἁλωνίζουν», μὲ τὴν ἀνοχὴ καὶ τὶς «εὐλογίες» τοῦ Πατρ. Βαρθολομαίου καὶ τὴν ἀγαστὴ συνεργασία τῆς ψευδοεκκλησίας τοῦ Ἐπιφάνιου! Ὁ θρασὺς οὐνίτης «ἀρχιεπίσκοπος» Σβιατοσλὰβ Σεβτσούκ, ἀπαιτεῖ νὰ ἔχει πρόσβαση ἡ «ἐκκλησία» του στὰ ὀρθόδοξα προσκυνήματα! Δεῖτε τὴν εἴδηση: «Ὁ Σβιατοσλὰβ Σεβτσοὺκ σὲ συνέντευξη στὸ “Ἀποστορὸφ” δήλωσε ὅτι “τὰ ἱερὰ πρέπει νὰ εἶναι προσβάσιμα σὲ ὅλους”. Ἀπαντώντας στὴν ἐρώτηση γιὰ τὴν ἰδιοκτησία τῶν Λαυρῶν Ποτσάεβ καὶ Κιέβου-Πετσέρσκ, ὁ Σεβτσοὺκ ἀνέφερε ὅτι, “ὅταν κάποια ἐκκλησία μονοπωλεῖ ἢ ἰδιωτικοποιεῖ κάποιο ναὸ ἢ ἱερό, τότε αὐτὸ σημαίνει ὅτι κάποιο ἄλλο μέρος τῆς κοινωνίας αὐτόματα ἀποκλείεται”. Σύμφωνα μὲ τὰ λόγια του, ὑπάρχουν ἀρκετὰ ἱερὰ ποὺ πρέπει νὰ εἶναι προσβάσιμα σὲ ὅλους. Σὲ αὐτὰ συμπεριέλαβε τὴ Σοφία τοῦ Κιέβου καὶ τὴ Λαύρα τοῦ Κιέβου-Πετσέρσκ»! Δήλωσε ἐπίσης πὼς «Αὐτὴ εἶναι ἡ κούνια (κοιτίδα) τοῦ μοναχισμοῦ τοῦ Κιέβου, ἀπὸ ὅπου προῆλθαν ὅλες οἱ μοναστικὲς κοινότητες ὅλων τῶν ἐκκλησιῶν μας, ποὺ ἀνήκουν σὲ αὐτὴ τὴν παράδοση τοῦ μοναχισμοῦ τοῦ Κιέβου. Ἑπομένως, ἂν σκεφτοῦμε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, τότε θὰ μπορέσουμε, ἀπὸ τὴ μία πλευρά, νὰ ἀπελευθερωθοῦμε ἀπὸ τὸ μονοπώλιο τοῦ ρωσικοῦ κόσμου στὴν ἱστορία μας. Διότι πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἤθελαν νὰ οἰκειοποιηθοῦν αὐτὴ τὴν ἐκκλησία-μητέρα τοῦ Κιέβου. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, νὰ κτίσουμε τὴν ταυτότητά μας ποὺ νὰ μὴ περιθωριοποιεῖ κανέναν, ἀλλὰ νὰ δημιουργεῖ χῶρο ἐλευθερίας γιὰ ὅλους”. Ἔτσι, σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Σεβτσούκ, οἱ Ἑλληνοκαθολικοί, ὡς “κληρονόμοι αὐτῆς τῆς ἐκκλησίας τοῦ Κιέβου”, πρέπει “νὰ μποροῦν νὰ ὑπηρετοῦν μαζὶ τὸν Θεὸ καὶ τὸν οὐκρανικὸ λαό”». (Πηγή: spzh.eu)! Ἡ θρασύτητα τῶν οὐνιτῶν δὲν ἔχει ὅρια, ὅπως καὶ ἡ ἐνδοτικότητα τῶν «δικῶν» μας «ἀδελφῶν» τους!
Οἱ Οὐνῖται τῆς Οὐκρανίας διεκδικοῦν Ὀρθόδοξα Προσκυνήματα!
