Τὸ Μορφωτικὸν Κέντρον Λόγου καὶ Τέχνης “Ἀληθῶς” τῆς Ἱ. Μ. Ζακύνθου, παρουσίασεν εἰς τὸν Ἱ. Ν. Παναγούλας Βανάτου συναυλίαν διὰ τὴν Σμύρνην. Παραθέτομεν σχετικὸν σχόλιον τοῦ ἰατροῦ κ. Λ. Νάνη:
«Τὸ δαιμονικὸ πνεῦμα τῆς ἐκκοσμικεύσεως, ὡς ἄλλο “βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως”, μὲ τὴν πρωτοβουλία καὶ τὴν ἀνοχὴ τῶν ποιμένων ἀλλὰ καὶ τὴ σκανδαλώδη ἀδιαφορία καὶ τὸν ἔνοχο συμβιβασμὸ ἱκανῆς μερίδας κλήρου καὶ λαοῦ, εἰσήλασε ἀναιδῶς καὶ θρασέως σὲ τόπους ἁγίους καὶ φοβερούς, σὲ τόπους στοὺς ὁποίους τελεσιουργεῖται τὸ Μυστήριο τῶν Μυστηρίων καὶ τὸ Θαῦμα τῶν Θαυμάτων.
Οἱ παρατιθέμενες φωτογραφίες τυγχάνουν ἄκρως ἀποκαλυπτικές τῆς συντελούμενης βλασφημίας καὶ ἀσεβείας. Καὶ τὸ δίχως ἄλλο θὰ πρέπει νὰ ξεσηκώσουν θύελλα ἀντιδράσεων ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ ὑγιῶς φρονοῦντος ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος, αὐτοῦ, δηλονότι, ποὺ ἐκφράζει τὴν ἀγρυπνοῦσα καὶ γρηγοροῦσα, ὑγιῆ ἐκκλησιαστικὴ συνείδηση.
Μπροστὰ στὸ Ἅγιο Βῆμα μουσικὰ ὄργανα, τραγούδια κοσμικὰ-ἐρωτικά, ἀνεκδιήγητη στάση καὶ ἐμφάνιση ἐνίων ἐκ τῶν συμμετεχόντων , ἄκρως προσβλητική τῆς ἱερότητας τοῦ χώρου, κ.τ.ο.
QUO VADIS λοιπόν;
Τόσο πολὺ ἔχουν ἀλλοιωθεῖ καὶ διαστραφεῖ τὰ ποιοτικὰ καὶ ἀξιολογικὰ κριτήρια ποιμένων καὶ ποιμαινομένων;
Πῶς συμβιβάζουν τὰ ἀσυμβίβαστα, πῶς μειγνύουν τὰ ἄμεικτα, πῶς καταπατοῦν ἀδεῶς καὶ ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ τὰ ὅρια μεταξὺ ἁγίου καὶ βεβήλου;
Ἀντὶ νὰ ἐκκλησιαστικοποιηθεῖ ὁ κόσμος, κοσμικοποιεῖται, ὅλο καὶ περισσότερο, ὁ ἐκκλησιαστικὸς βίος.
Τὸ χειρότερο, ἐν προκειμένῳ, συνίσταται σὲ αὐτὸ ποὺ διαλαμβάνει ἡ ἀνάρτηση, στὸ γεγονὸς δηλαδὴ ὅτι ἡ ὅλη κατάσταση ἔχει γίνει πλέον μόδα…
Ἡ σχετικὴ εὐθύνη , πρωτίστως καὶ κυρίως, βαρύνει τοὺς κατὰ τόπους μητροπολίτες ποὺ ἢ πρωτοστατοῦν σὲ τέτοιου εἴδους ἐκδηλώσεις ἢ παρέχουν ἀφειδῶς τὴν εὐλογία τους γιὰ τὴ διοργάνωσή τους.
Ἡ κατάσταση ὁμολογουμένως ἔχει παραγίνει».