Τοῦ κ. Γεωργίου Τραμπούλη, θεολόγου
Τό ἱστολόγιο newsbreak.gr ἀναφέρει σχετικά μέ τήν προσπάθεια τοῦ νέου ἰδιοκτήτη τοῦ Twitter Ἔλον Μάσκ νά ἀποδοθοῦν εὐθύνες ἀναφορικά μέ τήν διαχείρηση τῆς “πανδημίας” τοῦ κορωνοϊοῦ, ὅτι «Τά νέα ἀρχεῖα τοῦ Twitter πού δόθηκαν στήν δημοσιότητα φανερώνουν μία ἐκστρατεία φίμωσης ἀπό τό Twitter σέ συνεργασία μέ τήν κυβέρνηση τῶν ΗΠΑ, προκειμένου νά ἀπαλειφθοῦν ὁποιεσδήποτε ἀπόψεις δέν συμφωνοῦσαν μέ τό κυρίαρχο ἀφήγημα γιά τήν πανδημία, τά ἐμβόλια, τά lockdown καί τά περιοριστικά μέτρα ἀκόμη καί ἄν αὐτές οἱ ἀπόψεις προέρχονταν ἀπό κορυφαίους ἐπιστήμονες», ἀνεφέρει τό δημοσίευμα.
Ἡ πραγματικότητα ἐπιβεβαιώνει ὅτι ἡ Δύση σήμερα ἔχει παραιτηθῆ ἀπό τήν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης, κάτι τό ὁποῖο μέχρι ἐχθές ἀποτελοῦσε τήν βάση, πάνω στήν ὁποία οἰκοδομήθηκε τό πολιτικό καθεστώς της τούς δύο τελευταίους αἰῶνες. Στίς περισσότερες κοινωνίες ἔχει ἐπιβληθῆ ἡ λογοκρισία, ἀφοῦ ἡ ἰδέα ὅτι δέν μποροῦμε νά ποῦμε τά πάντα ἔχει ἤδη ἐπικρατήσει. Ἀκόμη καί διανοούμενοι καί κορυφαῖοι ἐπιστήμονες, γνωρίζοντας ὅτι ἡ ἐπαγγελματική τους ἐπιβίωση ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ἐπαγγελματικὴ ὑποταγή τους, πολλοί ἀπό αὐτούς ἔχουν μετατραπῆ σέ ὑποστηρικτές τῆς ἐξουσίας εἴτε οἰκονομικῆς εἴτε πολιτικῆς, ἔχοντας ἀρνηθῆ τήν κριτική τους λειτουργία.
Ἡ ἐποχή τοῦ κορωνοϊοῦ τό ἐπιβεβαίωσε μέ τόν τρανότερο τρόπο, ὅπου ἀκόμη καί χριστιανοί ἐπιστήμονες ἀρνήθηκαν νά κρίνουν τίς ἀποφάσεις τῆς ἐξουσίας, φοβούμενοι τόν ἐξοβελισμό τους ἀπό τήν ἐπιστημονική κοινότητα, καί σύν στρατεύθηκαν στήν ἐπιβολή τοῦ κυρίαρχου ἀφηγήματος. Κανείς δέν ζητᾶ νά διενεργηθοῦν ἔρευνες γιά τίς παρενέργειες τῶν ἐμβολίων καί γιά ὅσους πεθαίνουν λίγο μετά τόν ἐμβολιασμό τους. Καί ἐνῶ κανείς ἀπό τούς ὑψηλόβαθμους θεσμικούς ἀξιωματούχους δέν προχωρᾶ σέ ἔρευνες σχετικά μέ τήν κατηγορία ὅτι τό ἐμβόλιο τοῦ κορωνοϊοῦ στόχο ἔχει τήν μείωση τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ καί ὅτι ὁ ἐμβολιασμός προκαλεῖ στειρότητα στούς ἄνδρες καί στίς γυναῖκες αὔξηση τοῦ κινδύνου τῆς ἀποβολῆς (Database Italia 19/10/22), τήν ἴδια στιγμή τά μέσα ἐνημέρωσης ἀπαξιώνουν τούς ἐπιστήμονες πού διαφωνοῦν καί φιμώνεται κάθε ἀντίθετη ἄποψη.
Ἡ Δύσις ἔχει παραιτηθῆ ἀπὸ τὴν ἐλευθερίαν τῆς ἐκφράσεως
Οἱ πρωτοφανεῖς μεθοδεύσεις τῆς Δύσης νά φιμωθοῦν τά ρωσικά μέσα ἐνημέρωσης, στό πλαίσιο τῶν κυρώσεων κατά τῆς Ρωσίας, ἐπιβεβαιώνουν ὅτι ἡ Δύση ἔχει παραιτηθῆ ἀπό τήν ἐλευθερία τῆς ἒκφρασης. Ἡ ἐλίτ πού κινεῖ τά νήματα ἐξουσίας ἀποφάσισε νά πολεμήση τήν Ρωσία, χρησιμοποιώντας τήν λογοκρισία καί τήν ρωσοφοβία, γιά νά κρατήση ἀπληροφόρητες τίς δυτικές κοινωνίες γιά τό τί πραγματικά διακυβεύεται. Ἔτσι τό ρωσικό σύνδρομο ἔχει κυριεύσει καί πάλι τόν δυτικό κόσμο σέ σημεῖο πού νά ἀμφισβητῆται καί ὁ ρωσικός πολιτισμός καί μάλιστα ὅσοι διαφωνοῦν νά χαρακτηρίζωνται ὡς ρωσική πέμπτη φάλαγγα.
Ἐάν οἱ κυρώσεις ἐναντίον τῆς Ρωσίας στό σύνολό τους, κατά τήν ἀντιπαράθεση μεταξύ Δύσης καί Ρωσίας, μποροῦν ἀκόμη καί νά ἐξηγηθοῦν μέ κάποιο τρόπο, ἡ ρωσοφοβία πού προπαγανδίζεται καί ἐπιβάλλεται ἀπό τά μέσα ἐνημέρωσης σέ καθημερινό ἐπίπεδο δέν ἑρμηνεύεται παρά μόνον ὡς ἐργαλεῖο, ὥστε οἱ δυτικές κοινωνίες νά ἀνέχωνται καί νά δικαιολογοῦν τίς ὅποιες ἀντιρωσικές ἐνέργειες. Ἡ ἴδια ἀνελευθερία ἔκφρασης εἶχε συμβῆ στήν ναζιστική Γερμανία πρίν ἀπό τόν Β΄ παγκόσμιο πόλεμο κατά συγκεκριμένων μειονοτήτων, μετατρέποντας τά μέσα ἐνημέρωσης σέ ὄργανα ὑποστήριξης τῆς ἰδεολογίας, τήν ὁποία θέλουν νά ἐπιβάλλουν καί ἔτσι νά χειραγωγήσουν καί νά φιμώσουν τίς κοινωνίες.
Ἡ ἐπιλεκτική ἐνημέρωση φανερώνει τήν δυτική συνωμοσία κατά τοῦ Ρωσικοῦ λαοῦ πού ἀμφισβητεῖ ἀκόμη καί θεσμικά τήν δυτική ὁλοκληρωτική προπαγάνδα. Ὅπως κατά τήν περίοδο τοῦ κορωνοϊοῦ λογοκρινόταν καί φιμωνόταν κάθε ἀντίθετη ἄποψη μέ τήν κατηγορία τοῦ πολέμιου τῆς ἐπιστήμης, ἔτσι καί τώρα λογοκρίνεται καί φιμώνεται ὅποιος ἀρνεῖται νά ἀποδεχθῆ τό κυρίαρχο ἀφήγημα κατά τοῦ Ρωσικοῦ λαοῦ. Χαρακτηρίζεται ὡς ρωσική πέμπτη φάλαγγα ὅποιος ὁμολογεῖ ὅτι τήν ψευδοεκκλησία τοῦ Μητροπολίτη Ἐπιφανίου τήν ἀπαρτίζουν σχισματικοί ἐπίσκοποι καί ἱερεῖς, ἀχειροτόνητοι, αὐτοχειροτόνητοι, καθηρημένοι καί ἀφορισμένοι, ὅσοι ἀρνοῦνται νά ξεχάσουν πῶς ἀνέλαβε τήν ἐξουσία ἡ κυβέρνηση τοῦ ἠθοποιοῦ Ζελένσκι, μετά δηλαδή ἀπό τό ὑποκινούμενο πραξικόπημα τοῦ 2014, τίς δολοφονίες τῶν Ρωσόφωνων ἀμάχων στό Ντονμπάς κατά τήν διάρκεια τοῦ πολέμου ἀλλά καί πρίν, ὅσοι ἀποκαλύπτουν τίς σχέσεις τῆς οὐκρανικῆς κυβέρνησης μέ τόν ναζισμό καὶ τὸν παγανισμό.
Ἡ λογοκρισία καί ἡ ρωσοφοβία ἔχει ξεκάθαρο στόχο, νά ἀποτρέψη τήν ἐνημέρωση τοῦ δυτικοῦ κόσμου γιά τό τί πραγματικά συμβαίνει μέ τόν πόλεμο στήν Οὐκρανία. Νά παρέχεται δηλαδή ἡ δικαιολογία στήν ἑλληνική κυβέρνηση νά ἀφοπλίζη τά νησιά τοῦ Αἰγαίου ἀπό ἀναγκαῖο ὁπλισμό καί νά στέλνεται δωρεάν στό διεφθαρμένο καθεστώς τοῦ Κιέβου. Ὅμως στήν πραγματικότητα ἡ λογοκρισία καί ἡ ρωσοφοβία ἐξυπηρετεῖ κάτι βαθύτερο καί οὐσιαστικότερο.
Πῶς μποροῦμεν νὰ ὑπερασπιζώμεθα τὴν Δύσιν;
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι οἱ δυτικοί λαοί σήμερα ἐξουσιάζονται ἀπό μία ἄθεη καί ἀντίχριστη ἐλίτ, ἡ ὁποία δέν δίνει ἀπολογία σέ κανένα γιά τίς ἀποφάσεις της, δέν ἀναγνωρίζει κανένα πάνω ἀπό τόν ἑαυτό της καί ὅτι, γιά νά ἐπιβάλλη τήν παγκόσμια κυριαρχία της, δέν διστάζει νά θέση σέ κίνδυνο τήν ἀσφάλεια, τίς οἰκονομίες ἀκόμη καί τίς ζωές δισεκατομμυρίων ἀνθρώπων καί αὐτό μέ τήν συμμετοχή τῶν πολιτικῶν καί τῶν μέσων ἐνημερώσεως. Στήν Δύση βρίσκεται σέ ἐξέλιξη μία συνωμοσία κατά τοῦ ἀνθρώπου καί μία προσπάθεια κατάργησης τοῦ θείου νόμου, ὅπου τά μέσα ἐνημέρωσης πρωτοστατοῦν γιά τήν πραγματοποίησή της, παρουσιάζοντας κάθε τί τό διαστροφικό καί διεφθαρμένο. Πρόκειται γιά ἕνα καθεστώς ριζικά ἐχθρικό πρός τόν χριστιανισμό, τό ὁποῖο ἐργάζεται συστηματικά ὄχι ἁπλά τόν ἐξοβελισμό τῆς πίστεως, ἀλλά καί ἐάν εἶναι δυνατόν νά τήν σβήση ἀπό τίς μνῆμες τῶν ἀνθρώπων.
Γιά τόν λόγο αὐτό δέν μποροῦμε οὔτε θέλουμε νά εἴμασθε μέ τό μέρος τῆς Δύσης. Σίγουρα ὄχι ἐπειδή δέν βλέπουμε τό δρᾶμα τοῦ πολέμου καί τῶν ἀθώων θανάτων, ὅμως πῶς μποροῦμε νά ὑπερασπιζώμασθε τήν Δύση, ὅταν ἡ ἴδια ἡ Δύση κάνει τό πᾶν νά ἀποχριστιανοποιηθῆ, κάνει κάθε τί πού τήν ὁδηγεῖ στήν καταστροφή της; Ἡ λογοκρισία καί ἡ ρωσοφοβία σέ αὐτό ἀποσκοπεῖ, νά ἀποτρέψη τούς Δυτικούς νά καταλάβουμε καί νά ἐκφράσουμε τήν συμπάθειά μας πρός ἕνα λαό πού ἀρνεῖται νά ὑποταχθῆ στούς σχεδιασμούς, στούς ὁποίους ἐμεῖς ἔχουμε ἐνδώσει, σέ ἕνα λαό ὁ ὁποῖος εἶναι ὁμόδοξος μέ τόν ἑλληνικό.
Ὁ πολιτικός ἐπιστήμονας Samuel Huntington στό βιβλίο του «Ἡ σύγκρουση τῶν Πολιτισμῶν», ἀναφερόμενος στά ἀνατολικά σύνορα τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ, σημειώνει μεταξύ τῶν ἄλλων ὅτι «(οἱ Ἕλληνες) ἡ ἱστορία τους ἐκτυλίσσεται μαζί μέ τήν ἱστορία τῆς Δύσης. Παρόλα αὐτά, ἡ Ἑλλάδα ἀποτελεῖ ἐξαίρεση ὡς ὀρθόδοξος ξένος στούς δυτικούς ὀργανισμούς. Δέν ὑπῆρξε ποτέ ἕνα εὔκολο μέλος οὔτε γιά τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἀλλά οὔτε καί γιά τό ΝΑΤΟ, καί δυσκολεύεται νά προσαρμοσθεῖ στίς ἀρχές καί τά ἤθη καί τῶν δύο….Συχνά οἱ ἡγέτες της φαίνονταν ὅτι ἔκαναν ὅ,τι μποροῦσαν, γιά νά παρεκκλίνουν ἀπό τά δυτικά πρότυπα καί νά ἀντιτίθενται στίς δυτικές κυβερνήσεις….
Στό μεταψυχροπολεμικό κόσμο, ἡ πολιτική πού ἀκολούθησε ἡ Ἑλλάδα ἀπέκλινε σημαντικά ἀπό τήν Δύση. Τό ἐμπάργκο κατά τῆς Μακεδονίας ἀποδοκιμάσθηκε δυναμικά ἀπό τίς δυτικές κυβερνήσεις καί εἶχε ἀποτέλεσμα ἡ Εὐρωπαϊκή Ἐπιτροπή νά ζητήσει τήν παραπομπή τῆς Ἑλλάδος στό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο. Ὅσον ἀφορᾶ τήν σύγκρουση στήν πρώην Γιουγκοσλαβία, ἡ Ἑλλάδα διαχώρισε τήν θέση της ἀπό τίς πολιτικές τῶν σημαντικότερων δυτικῶν δυνάμεων, ὑποστήριξε ἐνεργά τούς Σέρβους καί παραβίασε κραυγαλέα τίς κυρώσεις πού εἶχαν ἐπιβάλει τά Ἡνωμένα Ἔθνη ἐναντίον τῶν Σέρβων. Μέ τήν διάλυσή τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης καί τήν λήξη τῆς κομμουνιστικῆς ἀπειλῆς, ἡ Ἑλλάδα εἶχε κοινά συμφέροντα μέ τήν Ρωσία ἐναντίον τοῦ κοινοῦ της ἐχθροῦ, τήν Τουρκία. Ἐπέτρεψε στήν Ρωσία νά ἐγκαθιδρύσει σημαντική παρουσία στήν ἑλληνική Κύπρο. Ὡς ἀποτέλεσμα “τῆς κοινῆς τους ἀνατολικοορθόδοξης πίστης” οἱ Ἑλληνοκύπριοι ὑποδέχθηκαν Ρώσους καί Σέρβους στό νησί. Συνολικά, ἡ ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική ἔχει πάρει ἕνα ἔντονα ὀρθόδοξο προσανατολισμό. Ἡ Ἑλλάδα θά παραμείνει ἀναμφισβήτητα ἐπίσημο μέλος τοῦ ΝΑΤΟ καί τὴς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης. Καθώς ἡ διαδικασία τῆς πολιτιστικῆς ἀναδιαμόρφωσης ἐνισχύεται, ἡ συμμετοχή στούς ὀργανισμούς αὐτούς θά γίνεται ἀναμφισβήτητα λιγότερη σημαντική καί θά εἶναι πιό δύσκολα τά πράγματα γιά τά ἐνεχόμενα μέλη…», νά σημειώσουμε ὅτι αὐτές οἱ παρατηρήσεις ἔγιναν ἀπό τόν Ἀμερικανό πολιτικό ἐπιστήμονα τό 1998.
Ὁδηγούμεθα εἰς ἕν πολυκεντρικὸν σύστημα
Εἴκοσι τέσσερα χρόνια ἀργότερα ἡ Ἑλλάδα ἐκσυγχρονίσθηκε, «ἔχοντας ἐνισχυθῆ ἡ πολιτιστική της ἀναδιαμόρφωση» μέσῳ τῆς συνεχῆς δυτικῆς προπαγάνδας, «ἔχει προσαρμοσθῆ πλήρως στίς ἀρχές καί τά ἤθη» τῆς Δύσης καί «ἔχει πάρει ἕνα ἔντονο δυτικό προσανατολισμό» ὄχι μόνον ἡ ἐξωτερική της πολιτική ἀλλά καί ἡ καθημερινότητα τῶν Ἑλλήνων. Καί ἐνῶ τήν δεκαετία τοῦ 1990, στόν πόλεμο στήν Σερβία, ὑπῆρχε μεγάλη συμπάθεια πρός τόν ὁμόδοξο σερβικό λαό καί ὑποστηρίχθηκε ἀνοικτά ἀπό τήν διοικοῦσα Ἐκκλησία ἀκόμη καί ἀπό πολλά μέσα ἐνημερώσεως, σήμερα ἡ Χώρα μας, «ἔχοντας προσαρμοσθῆ πλήρως στίς ἀρχές καί τά ἤθη» τῆς Δύσης, ἀδυνατεῖ ἀκόμα καί νά ἀντιληφθῆ τό τί διαδραματίζεται στόν πόλεμο στήν Οὐκρανία, νά διαβάση σωστά τίς ἐπερχόμενες ἐξελίξεις καί νά βρεθῆ μέ τήν σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας. Νά ἀντιληφθῆ ὅτι ὁδηγούμεθα σέ ἕνα πολυκεντρικό σύστημα, μέσα στό ὁποῖο ἕνα Ὀρθόδοξο κράτος, ἡ Ρωσία, κατέχει ἰδιάζουσα καί κεντρική θέση στίς παγκόσμιες ἀλλαγές πού γίνονται. Ἀδυνατεῖ νά ὁδηγήση τήν Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τῆς Μόσχας, τήν Δύση καί τήν Ρωσία σέ μία εἰρηνική συνύπαρξη.