Γράφει ο Κώστας Νούσης | Θεολόγος – Φιλόλογος
Το θέμα της μάσκας ενέχει τεράστιο συμβολισμό. Πρόκειται για τη φίμωση του λόγου και για την απόκρυψη και σταδιακή απάλειψη του προσώπου κατά τα σχέδια της παγκοσμιοποίησης.
Δεν αποτελούν αυτά θεωρίες συνωμοσίας πλέον, αλλά υλοποιούμενα σχέδια καθημερινώς ορώμενα.
Η αντίσταση στην ανίερη παγκοσμιοποίηση επιβεβλημένη και τουναντίον απαράδεκτη πάσα απόπειρα επευλόγησης και απενοχοποίησης των σκοτεινών και δαιμονικών σχεδίων της.
Το κλείσιμο των Εκκλησιών σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν μια τεράστια επιτυχία των σκοτεινών δυνάμεων κατά παραχώρηση Κυρίου.
Οι πρώτες σπασμωδικές αντιδράσεις μπορούν να τύχουν συγγνώμης και δικαιολόγησης, όχι όμως και οι μεταγενέστερες εκτροπές, κυρίως από πλευράς θεολόγων και εκκλησιαστικών ταγών.
Περάσαμε στη φάση που το κατάντημα της υποτακτικής εκδούλευσής των εκκλησιαστικών ηγετών στις προσταγές του άθεου μετανεωτερικού και παγκοσμιοποιημένου οικουμενικού συστήματος διακυβέρνησης μέσω ανδρείκελων κυβερνώντων – υπαλληλίσκων του, μετεβλήθη σε εκούσια και πλήρως ενσυνείδητη συμπόρευση.
Και αυτό φαίνεται στο γεγονός των απροκάλυπτων δηλώσεων στήριξης των «επιστημονικών» υποδείξεων και στην ανενδοίαστη χρήση μασκών υπό φορέων της ιερωσύνης, προφανώς με υποδειγματική για τις ευρείες λαϊκές μάζες στόχευση.
Τα δε επιστρατευόμενα επιχειρήματα συνήθως αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας και της γελοιότητας.
Όταν βλέπεις ιερέα να περπατάει μέσα στον καύσωνα και να φοράει τη μάσκα μέχρι τα μάτια, πόσα θλιβερά μπορείς να σκεφτείς για την κατρακύλα μας;
Πού είναι ο Χριστιανισμός μας; Ποια η Ορθοδοξία μας; Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο θα ωρύεται ο κληρικός αυτός στην ενορία του, σαν δει εισερχόμενο πιστό χωρίς μάσκα…
Και όλοι λίγο πολύ ακούσαμε ιστορίες με ιερείς και επιτρόπους να μοιράζουν μάσκες ή να εκβάλλουν πιστούς μη συμμορφούμενους στις ΚΥΑ…
Το ποτήρι ξεχειλίζει, όταν ακούς κηρύγματα με θεολογικώς επιχρισμένα επιχειρήματα υποστήριξης της χρήσης μάσκας και άλλων ανίερων πρακτικών, τα οποία στο βάθος αποτελούν βλασφημία κατά της Χάρης του Αγίου Πνεύματος.
Ο Ναός του Θεού είναι γεμάτος από τη θεία Χάρη. Ειδικότερα οι ιερές Εικόνες και τα ιερά Λείψανα των Αγίων.
Δεν γίνεται καν λόγος για τη Θεία Κοινωνία. Στον Ναό εισερχόμαστε για να θεραπευθούμε και να αγιασθούμε.
Και ασθενείς όντες, εκεί μέσα έχει τόσα «φάρμακα» που θα μας γιατρέψουν: προσκύνηση εικόνων, λειψάνων, προσευχές, υμνωδίες, Μυστήρια.
Σε όλα αυτά απλέτως υφίσταται και δι’ αυτών χορηγείται η Άκτιστη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, του Τριαδικού Θεού.
Με αυτό το πνεύμα και αυτήν την πίστη εισερχόμαστε εμείς οι χριστιανοί στον Ναό. Και αν θα βάλουμε μάσκα, θα το κάνουμε για να μην αρπάξουμε κανένα πρόστιμο – ας έχουμε μια στην τσέπη σε περίπτωση που «μπουκάρει» η αστυνομία! – και ίσως και για την ασθένεια του αδελφού δίπλα μας, όπως συμβουλεύει ο απόστολος Παύλος για τα ειδωλόθυτα. Και αυτά πρέπει να λέγονται από τους Ιερείς και τους Επισκόπους μας και όχι, αντιθέτως, να «μαλώνουν» και να πετάνε έξω τους απείθαρχους στα κρατικά εντάλματα πιστούς!
Είναι τραγελαφική η αυτοαναίρεση μας ως πιστών εκκλησιαζομένων μέσω της χρήσης όλων αυτών των «προληπτικών» μέτρων.
Η κατάληξη θα είναι η φυσική απαγόρευση της Θείας Κοινωνίας σαν του πιο επικίνδυνου μέσου μετάδοσης των ασθενειών και στο τέλος τέλος η ιδιωτικοποίηση της λατρείας του θείου.
Και δεν κατανοούμε πως τις δίκαιες αφορμές και τα όπλα για μια τέτοια τραγική απόληξη αθρησκειοποίησης της κοινωνίας μας τις χορηγούμε οι ίδιοι οι Χριστιανοί με τα λόγια και κυρίως με τη μασκαρεμένη εμφάνιση και συμπεριφορά μας.
Μη λησμονάμε ότι ήδη αρκετές δυτικές χώρες έχουν επίσημα περιθωριοποιήσει τις θρησκείες.
Κοντοζυγώνει και στην Ορθόδοξη Ελλάδα, αν συνεχίσουμε με αυτές τις αντιλήψεις και τις εκούσιες υποτακτικές και οσφυοκαμπτικές υποχωρήσεις μας στον Καίσαρα…
Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Και είναι η απιστία μας. Δεν πιστεύουμε στη δύναμη του Χριστού.
Πιστεύουμε μέχρι εκεί που μας βολεύει ή που οριοθετεί η επιστήμη – την οποία έχουμε τοποθετήσει στη θέση του Θεού. Δεν θέλω να το αναλύσω περισσότερο εδώ.
Όταν διαπιστώνεις ότι ιερείς λειτουργούν χρόνια τώρα και δεν πιστεύουν ουσιαστικά στη μεταβολή των Δώρων σε Σώμα και Αίμα Χριστού και ένα μεγάλο ποσοστό των εκκλησιαζομένων να έχει πλήρως εκκοσμικευθεί και να κοινωνεί και να εκκλησιάζεται εθιμικά ή με μαγικοειδωλολατρικές αντιλήψεις, τότε με απογοήτευση γεύεσαι αυτό που λέμε έσχατα.
Και όλα αυτά αποκαλύπτουν τον σταδιακό αποχριστιανισμό μας και τον απορφανισμό μας από τον Θεό Πατέρα.
Ποια η πίστη μας στην ανάσταση του Χριστού; Μήπως τελικά οι άθεοι έχουν δίκιο να μας σνομπάρουν, βλέποντας το κατάντημά μας;
romfea.gr