«ΑΓΩΝΙΣΘΗΤΕ, ΔΙΑ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΘΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»
Ἐπίσκοπος Φλωρίνης Αὐγουστῖνος Καντιώτης
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΙΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟ True Story Radio 14/11/2024
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΟΥΓΑΡΙΔΗΣ: Θέλω, Σεβασμιώτατε, νὰ πᾶμε καὶ στὰ δύσκολα. Σίγουρα ὑπῆρχαν καὶ στιγμὲς δύσκολες, πέραν τῆς προσαρμογῆς σὲ ἀνθρώπινο ἐπίπεδο. Ὑπάρχουν προβλήματα, ὑπάρχουν ἐμπόδια, ὑπάρχουν καὶ συμπεριφορές, ἂν θέλετε, οἱ ὁποῖες μπορεῖ νὰ μὴ συνάδουν μὲ μία κανονικότητα, ἔτσι, μία εἰρήνη μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων. Θέλω νὰ μοῦ πεῖτε ἂν βασάνισε τὴ σκέψη σας αὐτὴ ἡ κατάσταση, ἐμεῖς τὴν ζοῦμε ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια. Τί σκέπτεστε γιὰ ὅλα αὐτά, πῶς πρέπει νὰ προχωρήσετε, πῶς πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἑπόμενη μέρα. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἐκτὸς ποὺ κάνουν αὐτὸ πού νομίζουν, αὐτοβούλως, καὶ θεολογικὰ καὶ μὲ ἄλλους τρόπους, ἂς ποῦμε δὲν μνημονεύουν τὸν Πατριάρχη μας, ἀλλὰ καὶ λειτουργοῦν μόνοι τους, σὲ ἐπίπεδο διοικητικό, ἂς ποῦμε ἔτσι. Τί σκέπτεσθε;
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ: Κοιτάξτε, πράγματι μπροστὰ στὶς εὐλογίες ὑπάρχουν καὶ τὰ προβλήματα πού, προσωπικὰ γιὰ μένα, ἀλλὰ θεωρῶ καὶ γιὰ κάθε ἄνθρωπο, καὶ τὰ προβλήματα εἶναι εὐλογίες, διότι ἔτσι ἀναγκαζόμαστε νὰ ἀποκτοῦμε ἐμπειρία, νὰ ἀποκτοῦμε ταπείνωση καὶ νὰ εἴμαστε πάντα μάχιμοι. Ὑπάρχουν λοιπὸν ἐδῶ στὴν περιοχή μας, στὴν Ἐορδαία, θὰ ἔλεγα ὅτι ὑπάρχουν δύο τέτοια προβληματάκια. Τὸ πρῶτο λέγεται ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Παρασκευῆς Μηλοχωρίου καὶ τὸ δεύτερο εἶναι μία ὁμάδα ποὺ τὴν συνάντησα καὶ ’γὼ καὶ τὶς πρῶτες μέρες, ποὺ ἤθελε νὰ ἐπικοινωνήσουμε διαδικτυακά, λοιπόν, ἂς τὸ πῶ ἔτσι· μοῦ στέλναν ἐπιστολὲς μέσα ἀπὸ τὰ κοινωνικὰ δίκτυα· ἐγὼ εἶμαι ποιμενάρχης, εἶμαι ἐπίσκοπος. Ὅποιος θέλει ἔρχεται, μὲ βλέπει στὸ γραφεῖο μου, τὸν σέβομαι, τὸν ἀκούω, ἀκούω ἀκόμη καὶ τὴν διαφωνία του, καὶ ἀπὸ ‘κεῖ καὶ πέρα προσπαθοῦμε νὰ δοῦμε καὶ νὰ βροῦμε μία καλύτερη λύση. Ὅμως ἐπειδὴ ὑπηρετῶ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἐπειδὴ ἔχω τὴν συνείδηση καὶ τὴν εὐθύνη τοῦ Ἐπισκόπου, δίνω χρόνο. Δίνω χρόνο μόνο μετανοίας.
Γιὰ τὸ μὲν μοναστήρι τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τοῦ Μηλοχωρίου· πρέπει οἱ ἄνθρωποι νὰ καταλάβουνε καὶ νὰ μὴ πηγαίνουνε, διότι οὔτε ἱερωσύνη ὑπάρχει, οὔτε χάρις τοῦ Θεοῦ ὑπάρχει, λοιπόν, οὔτε Ἐκκλησία ὑπάρχει. Εἶναι μία ὁμάδα προβατόσχημων λύκων, ποὺ λυμαίνονται πνευματικὰ τὴν περιοχὴ καὶ ποὺ θὰ ἔχει τέλος, ὅταν ἔλθει ἡ ὥρα.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΟΥΓΑΡΙΔΗΣ: Τί ἐννοεῖτε;
Μητροπολίτης Εἰρηναῖος: Ὅταν ἔλθει ἡ ὥρα θὰ τὸ καταλάβετε. Λοιπόν, σέβομαι τὸν ὑπεύθυνο, τὸν π. Μάξιμο, σέβομαι τὴν ἡλικία του, σέβομαι τὴν διακονία του καὶ τὴν ἱστορία του. Ἀλλὰ εἶμαι ὑποχρεωμένος νὰ λειτουργήσω, ὅταν θὰ ’λθει ἡ ὥρα, χειρουργικά, γιὰ νὰ μὴ πεθάνουν ἀσθενεῖς. Δηλαδὴ, τί ἐννοῶ πνευματικά· γιὰ νὰ μὴ δηλητηριάζουν κόσμο καὶ γιὰ νὰ μὴ τὸν ἀποκόπτουν ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ποὺ εἶναι ὁ Χριστὸς καὶ ποὺ εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Ὅποιος φεύγει, ἔχει εὐθύνη καὶ ὅποιος εἶναι ἐκτός τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας ἐξυπηρετεῖ, λατρεύει, τιμᾶ μόνο τὸν διάβολο. Πολλὲς φορὲς ὅλα αὐτὰ γίνονται στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλά, ὄχι. Ἂν διαβάσει κάποιος καὶ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἐὰν κάποιος δεῖ τὴν Παράδοση καὶ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας συμφέρει ὅλους μας νὰ εἴμαστε μέσα στὴν Ἐκκλησία κι ἂς κάνουμε τὰ λάθη μας. Ὄχι ἔξω ἀπὸ Αὐτήν. Πάντα τὰ προβλήματα τῆς Ἐκκλησίας συμπεριλαμβάνονταν σ’ ἕνα καὶ μοναδικὸ πρόβλημα· ὁ ἐγωϊσμὸς καὶ ἡ ἀλαζονεία. Αὐτὸς ὁ ἐγωϊσμὸς καὶ ἡ ἀλαζονεία ὁδήγησε αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους νὰ νομίζουν ὅτι εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἢ εἶναι κάτι τὸ ξεχωριστὸ ἢ κάτι τὸ χειρότερο, νὰ νομίζουν ὅτι προστατεύουν τὸν Χριστό. Ἔχει ἀνάγκη ὁ Χριστὸς αὐτοὺς ὡς φρουρὰ εἰδική; Ἔχω πεῖ κι ἄλλη φορά, μαντρόσκυλα ὁ Θεὸς δὲν θέλει. Ὁ Θεὸς καὶ ὁ Χριστὸς εἶναι τὰ πάντα, ἐμεῖς τὸν ἔχουμε ἀνάγκη. Ὅποιος λοιπὸν ἀποτειχίζεται ἢ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία παίρνει τὴν εὐθύνη καὶ κάνει τὴν ἐκλογὴ νὰ χάσει τὴν ψυχή του.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΟΥΓΑΡΙΔΗΣ: Ἀντιλαμβάνομαι ὅτι παρόλο ποὺ ἔχετε ἀντιληφθεῖ πλήρως τὴν κατάσταση κι ἔχετε κατανοήσει τὰ ζητήματα ἐπιλέγετε νὰ κινεῖσθε μὲ μετριοπάθεια, ἐπιλέγετε νὰ ἀνέχεσθε μία παράλληλη λειτουργία, μία παράλληλη ὕπαρξη.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ: Νὰ σᾶς πῶ, μετριοπάθεια, ναί, τακτικὴ ποιμαντική, ναί.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΟΥΓΑΡΙΔΗΣ: Ἀνοχή, ναί!
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ: Ἀνοχή μέχρις ὁρίου. Δὲν παίζω μὲ τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων. Θὰ ‘ρθεῖ ἡ ὥρα ποὺ θὰ πᾶνε τὰ πράγματα στὴ θέση τους. Δὲν μπορῶ νὰ σᾶς πῶ, μέσα στὴ σκέψη μου τὸ ἔχω, τὸ ἔχω συζητήσει μὲ πολὺ κόσμο καὶ μὲ πολλοὺς κληρικούς.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΟΥΓΑΡΙΔΗΣ: Φαντάζομαι καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἔχει ἄποψη γιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ: Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἔχει ἄποψη, ὑπάρχει προϊστορία γιὰ τὴν κατάσταση, ἀλλὰ οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐκμεταλλεύτηκαν, ἂς ποῦμε τὴν ἐπιείκεια καὶ τὴν ἁγιότητα τοῦ Μητροπολίτη Θεοκλήτου καὶ δὲν μπόρεσαν νὰ πάρουν τίποτα ἀπὸ τὴν ἀγάπη του κι ἀπὸ τὸ παράδειγμά του. Καὶ σ’ αὐτὴν τὴν ἀρρωστημένη κατάσταση ἦλθαν καὶ παρεισέφρησαν καὶ ἄνθρωποι προβληματικοὶ καὶ ἐπικίνδυνοι γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Ἔχουν ὄνομα. Εἶναι, ὁ ἕνας εἶναι καθηρημένος κληρικὸς ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἀπὸ τὴν Κρήτη, ὁ ὁποῖος καὶ λειτουργεῖ. Ἡ Λειτουργία αὐτὴ λοιπόν, δὲν εἶναι κανονική. Νὰ μὴ πηγαίνουν οἱ ἄνθρωποι. Δὲν εἶναι κληρικός! ἐὰν ἐσεῖς βάλετε ἕνα ράσο καὶ πᾶτε νὰ κάνετε σ’ ἕνα Ναὸ μία Θεία Λειτουργία, θὰ εἶναι Θεία Λειτουργία; Θὰ εἶναι κάτι ποὺ θὰ ἔχει μέσα τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος; Ὄχι! Ὅπως ντύνεστε στὰ καρναβάλια καὶ θὰ βγεῖτε νὰ κάνετε μία βόλτα, λοιπόν, φορώντας ἕνα σχῆμα, παράλογο αὐτὸ ποὺ λέω, ἔτσι εἶναι κι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι. Καὶ ὁ ἄλλος, δυστυχῶς, εἶναι ἕνας καταξιωμένος καθηγητής μας ποὺ ἔχασε τὸ μέτρο, λοιπόν, καὶ σκλήρυνε ἡ καρδιά του καὶ δὲν καταλαβαίνουν ὅτι βλάπτουν ψυχές. Προτρέπω λοιπόν, παρακαλῶ, συμβουλεύω τοὺς Πτολεμαϊδιῶτες καὶ ὅλους τούς κατοίκους τῆς περιοχῆς νὰ μὴ πηγαίνουν σ’ αὐτὸ τὸ Μοναστήρι. Δέν ὑπάρχει Χάρις καὶ Εὐλογία τοῦ Θεοῦ ἢ ἂν θέλουνε, ἐπειδὴ καταλαβαίνω ὅτι καλόβουλοι εἶναι κάποιοι ἄνθρωποι καὶ θέλουν νὰ πᾶνε νὰ προσκυνήσουν τὴν Ἁγία καὶ τὴν εἰκόνα της καὶ νὰ ποῦν τὸν πόνο τους! Νὰ πᾶνε νὰ προσκυνήσουν καὶ νὰ φύγουν. Οὔτε μὲ ἱερεῖς νὰ ἔχουνε πάρε-δῶσε. Δὲν εἶναι ἱερεῖς. Οὔτε μὲ κανένα ἄλλον. Δηλητηριάζουν ψυχὲς καὶ σκληραίνουν τοὺς ἀνθρώπους.
Ἀπότοκο ἀπ’ ὅ,τι πληροφορήθηκα αὐτῆς τῆς ἕδρας εἶναι καὶ μία μικρὴ ὁμάδα ποὺ τὴν εἶδα καὶ ἐγὼ νὰ δρᾶ στὸν Ἑσπερινό τοῦ Ἁγίου Στεφάνου τῶν Ἐλευθερίων, ὅπου εἴχαμε προσκαλέσει τὸν Μητροπολίτη Περιστερίου, ἕνα συμπατριώτη μας, ἕνα καταξιωμένο καθηγητή, λοιπόν, ὁ ὁποῖος πῆρε μία ἀπόφαση. Ἂς τὸ κρίνει ἡ Ἐκκλησία αὐτό, ἂν εἶναι θετική, ἀρνητικὴ -ποὺ ἀφορᾶ τὴν μετακίνηση ἑνὸς Σταυροῦ-, καὶ ποὺ συγκεντρώθηκαν γιὰ νὰ διαμαρτυρηθοῦν, ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν Πτολεμαΐδα, ἐὰν θὰ πρέπει νὰ γυρίσει ὁ Σταυρὸς δεξιὰ ἢ ἀριστερὰ στὴν Ἐκκλησία. Συμφωνῶ ἢ διαφωνῶ μαζί τους· δὲν μπορῶ νὰ ταυτιστῶ, ἂς τὸ πῶ ἔτσι. Ἐμεῖς φέραμε ἕνα ἐπίσκοπο καὶ μητροπολίτη συμπατριώτη, ἕνα ἄνθρωπο ποὺ μεγάλωσε στὴν Πτολεμαΐδα, ποὺ παρέλασε (ἔνν. ὡς μαθητής)! Καὶ ἐγώ, ἐπειδὴ καθόμαστε μαζὶ στὴ Σύνοδο δίπλα, ὅταν τοῦ εἶπα κάτι γιὰ τὴν Μητρόπολη (μοῦ εἶπε), «Καὶ ’γώ ἀπὸ ’κεῖ εἶμαι. Στὴν Πτολεμαΐδα μεγάλωσα, πῆγα σχολεῖο, μοῦ ἀρέσει πάρα πολύ, ἔχω φίλους», καὶ ἐκεῖ λοιπὸν (τοῦ εἶπα), «ἀφοῦ ἤσασταν, ἐλᾶτε στὰ Ἐλευθέρια νὰ θυμηθεῖτε τὰ παιδικά σας χρόνια»! Καὶ ἐνῶ ἔχουμε ἕνα εὐγενῆ κόσμο, κάποιοι μᾶς ἐκθέτουν. Κι αὐτὸ νομίζουν ὅτι τὸ κάνουν στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι παραλογισμός. Εὐτυχῶς ποὺ καταλαβαίνω ὅτι ὁ κόσμος ἔχει κρίση καὶ θεωρεῖ ἀμελητέα αὐτὴν τὴν ὁμάδα, ἡ ὁποία μόνο κακὸ κάνει. Ἀλλὰ οἱ ἄνθρωποι βλάπτουν καὶ τὴν ψυχή τους κι αὐτὸ μ’ ἐνδιαφέρει ἐμένα, μὲ πονάει.
* * *
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΝ ΤΟΝ «ΧΑΛΑΣΤΗ»
«Ὅποιος λέει ὅτι «ὅποιος κόβει τὴ Μνημόνευση εἶναι σχισματικὸς καὶ ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας», αὐτὸς εἶναι αἱρετικός. Γιατί εἶναι αἱρετικός; Γιατί τὴ διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου τὴ θέσπισε ὁ ΙΕ΄Κανόνας τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Ἑπομένως κατηγορεῖ τὴν Ἐκκλησία ὅτι εἶναι πλανεμένη ποὺ θέσπισε αὐτὸ τὸν Κανόνα. Γι’ αὐτὸ εἶναι αἱρετικός.» (Γέροντας Γαβριήλ, ὁ Ἁγιορείτης)[1]
Ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς πληροφορεῖ πὼς πολλοὶ ἀντίχριστοι (=αἱρετικοὶ) ἔχουν ἔλθει μέχρι σήμερα καὶ ἐπιπλέον ὅτι ὁ ἔσχατος καὶ ἀσεβέστερος ὅλων, πρόκειται νὰ ὑβρίσει αὐτὴν τὴν σκηνὴ τῶν Ἁγίων. Ἐπίσης, γιὰ τοὺς ψευδοπροφῆτες ὅλων τῶν ἐποχῶν (ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν ψευδοπροφήτη τῶν ἐσχάτων) γνωρίζουμε ὅτι κύριος σκοπὸς τους εἶναι νὰ παρασύρουν ὅλους τούς πιστοὺς (ἐνν. ὅλων τῶν θρησκειῶν) ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐκλεκτοὺς (ἐνν. ἀποκλειστικά τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς) στὴν προσκύνηση τῆς εἰκόνας τοῦ πρώτου θηρίου. Βασικὸ δέ, γνώρισμα αὐτῶν – σύμφωνα μὲ τὸν ἅγιο Ἐφραὶμ τὸν Σύρο – εἶναι τὸ «ἐξαπατοῦσαν τὸ λαό, λέγοντας στὸν καθένα αὐτὸ ποὺ τοῦ ἄρεσε» [2].
1. « Ἔχω πεῖ κι ἄλλη φορά, μαντρόσκυλα ὁ Θεὸς δὲν θέλει.»
(Ἐπίσκοπος Εἰρηναῖος)
Ἀγαπητοί, ἡ ὑπόθεση τῆς προστασίας τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν ἐξετάζεται ἀπὸ συγχρόνους μεγαλόβαθμους κληρικοὺς καταλήγει εἴτε στὸ «Ὁ Χριστὸς δὲν ἔχει ἀνάγκη προστασίας» εἴτε στὸ «μαντρόσκυλα ὁ Θεὸς δὲν θέλει».
Ὑπερασπιστὴς αὐτῆς τῆς «χαλασμένης» ἀπόψεως -ποὺ ἀποσκοπεῖ νὰ χαλάσει τὴν ὀρθόδοξη ἀντίσταση τοῦ λαοῦ- εἶναι καὶ ὁ καλούμενος ἐπίσκοπος Εἰρηναῖος. Συγκεκριμένα εἶπε: «Αὐτὸς ὁ ἐγωϊσμὸς καὶ ἡ ἀλαζονεία ὁδήγησε αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους [ἐνν. αὐτοὺς ποὺ δὲν τὸν μνημονεύουν] νὰ νομίζουν ὅτι εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἢ εἶναι κάτι τὸ ξεχωριστὸ ἢ κάτι τὸ χειρότερο, νὰ νομίζουν ὅτι προστατεύουν τὸν Χριστό. Ἔχει ἀνάγκη ὁ Χριστὸς αὐτοὺς ὡς φρουρὰ εἰδική; Ἔχω πεῖ κι ἄλλη φορά, μαντρόσκυλα ὁ Θεὸς δὲν θέλει. Ὁ Θεὸς καὶ ὁ Χριστὸς εἶναι τὰ πάντα, ἐμεῖς τὸν ἔχουμε ἀνάγκη»…
Τὴν χαριστικὴ βολὴ – ἀπάντηση στὸν Μητροπολίτη Εἰρηναῖο Λαφτσὴ δίνει (ὑπὲρ ἡμῶν καὶ χάρη ἡμῶν) ὁ καλός μας Σύριος σύμβουλος, ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ σὲ ὁμιλία του πάνω στὸ ρητὸ «Πρόσεχε τὸν ἑαυτό σου». Ἰδοὺ ἡ ἐπίμαχη πρόταση: «Ἄκου, ἀγαπητέ· τὰ δυσκολογιάτρευτα πάθη δὲν ξεριζώνονται, παρὰ μόνο μὲ καυστικὰ καὶ στυπτικὰ φάρμακα. Καὶ σὺ λοιπόν, ἀγαπητέ, μὴ ὀργίζεσαι ἀκούγοντας τὰ λόγια τῆς ἀλήθειας· ἂν ὅμως ἀγανακτεῖς μ’ αὐτὸν πού σοῦ προσφέρει τὴ γιατρειά, ἀποκαλύπτεσαι ὅτι δὲν θέλεις νὰ γιατρευτεῖς, οὔτε θέλεις νὰ γλυτώσεις ἀπὸ τὸ πάθος, ἀλλὰ προτιμᾶς ἀκόμη νὰ βρίσκεσαι μέσα στὴν ἀκαθαρσία. Διότι ἂν κρύψουμε τὴν ἀλήθεια καὶ σὲ ὁδηγήσουμε μὲ τὶς συμβουλές μας στὴν ἡδονή, δὲν θὰ διαφέρουμε καθόλου ἀπὸ τοὺς ψευδοπροφῆτες, οἱ ὁποῖοι ἐξαπατοῦν τὸ λαό, λέγοντας στὸν καθένα αὐτὸ ποὺ τοῦ ἄρεσε. Οἱ προφῆτες τοῦ Θεοῦ ὅμως, κηρύσσοντας τὴν ἀλήθεια, γίνονταν μισητοὶ καὶ φονεύονταν. Καὶ δὲν τὰ λέω αὐτά, διότι θεωρῶ τὸν ἑαυτό μου ἴσο μὲ προφήτη, γιατί ἐγὼ εἶμαι ὅπως ἕνα σκυλί, ποὺ ἀκολουθεῖ τὰ πρόβατα τοῦ Κυρίου του, καὶ ποὺ ὅταν δεῖ τὸ λύκο νὰ ἔρχεται, δὲν ἡσυχάζει, ἀλλὰ εὐθὺς σηκώνεται καὶ ὁρμᾶ ἐπάνω του καὶ οἱ βοσκοί, μόλις ἀκούσουν τὸ σκυλὶ νὰ γαυγίζει, σηκώνονται καὶ διώχνουν τὸν «χαλαστὴ» καὶ σώζουν τὰ πρόβατα». Ὁ νοῶν νοείτω, ἀγαπητοί…
Καὶ ἐπειδὴ τὸν Ἐπίσκοπο κ. Εἰρηναῖο Λαφτσὴ τὸν «γνωρίσαμε» γιὰ πρώτη φορὰ τότε ποὺ μετονόμασε τὸ πρῶτο καρναβάλι τῆς Πτολεμαΐδας σὲ «παιδικὴ γιορτή», τότε ποὺ τὴν ἐπώνυμη ἐπιστολὴ ἀποτειχισμένων καὶ μὴ (δημοσίως) τὴν ὀνόμασε «Ἀνώνυμη», ἐξαπατώντας τὸ πλήρωμα τῆς ἐπισκοπῆς του…, καταθέτουμε αὐτὸ ποὺ ἔμεινε χαραγμένο στὴν μνήμη μας (καθὼς καὶ σὲ ὀλίγα ἐκλεκτὰ ἱστολόγια), δηλαδὴ τὸ πῶς ἐξαπατοῦσε τὸν λαό, «λέγοντας στὸν καθένα αὐτὸ ποὺ τοῦ ἄρεσε»! Ἰδοὺ ἡ ἐπίμαχη ΕΝΟΤΗΤΑ ποὺ ὑπάρχει ἐντός τῆς ἐπώνυμης (δημοσιευμένης) ἐπιστολῆς μας μὲ τίτλο: ««ΕΠΩΝΥΜΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟ ΔΗΜΑΡΧΟ», Η ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ. ΑΛΙΜΟΝΟ ΜΑΣ.», καὶ ποὺ ἀπὸ τότε φανέρωνε τὴν ἀλήθεια τῆς ὑπόθεσης…
«ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΕΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ «ΚΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ», ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.
Διότι, λέγει ‘’στὸν καθένα αὐτὸ ποὺ τοῦ ἄρεσε’’, π. χ. :
1 Στὸν Δήμαρχο εἶπε ὅτι εἶναι καλὸς Χριστιανὸς
2 Στοὺς ἀσεβεῖς καὶ κατ’ ὄνομα Χριστιανοὺς εἶπε ὅτι τὰ χρόνια ἄλλαξαν καὶ πὼς δὲν πρόκειται νὰ χωριστοῦμε (ἐξ αἰτίας τοῦ καρνάβαλου) σὲ πιστοὺς καὶ ἀπίστους.
3 Στοὺς εὐσεβεῖς Χριστιανούς, δηλ. στοὺς παραδοσιακούς, ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ, ὁ Μητροπολίτης εἶπε (συμβουλευτικά, παρακλητικὰ καὶ προτρεπτικὰ) ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται οἱ χριστιανοὶ νὰ παίρνουν μέρος στὸ καρναβάλι…
4 Στὰ παιδιὰ εἶπε ὅτι ὡς ἐπίσκοπος δὲν ἔχει κανένα θεσμικὸ ρόλο νὰ τὰ ἀποκλείσει ἀπὸ μία τέτοια παρέλαση (μὲ ἐκπολιτιστικὸ ὑπόβαθρο), ἀπὸ μία ἁπλὴ παιδικὴ γιορτή…
5 Στοὺς καταστηματάρχες τῆς πόλεως εἶπε πὼς σέβεται κάθε προσπάθεια ποὺ ἀποσκοπεῖ νὰ τονώσει τὴν τοπικὴ ἀγορά…
6 Στοὺς υἱοὺς τῆς ἀπώλειας (σὲ σχέση μὲ τὶς πομπὲς τοῦ σατανᾶ) εἶπε ὅτι σέβεται τὸ δικαίωμα κάθε ἀνθρώπου καὶ κάθε συλλογικότητας νὰ κάνει αὐτὸ ποὺ κρίνει…
7 Στοὺς «ἀνώνυμους καντιωτικοὺς» ἐπιστολογράφους, πολίτες τοῦ Δήμου μας, ποὺ ἀντέδρασαν, ἀλλὰ καὶ ἀπαίτησαν νὰ μὴ γίνει καρνάβαλος, εἶπε ὅτι καὶ αὐτοὶ καλὰ ἔκαμαν, ἔκαναν κάτι πολὺ φυσιολογικό. (Ἐπίσης, συμβουλευτικά, παρακλητικὰ ἀλλὰ καὶ προτρεπτικὰ εἶπε ὅτι οἱ καλοὶ χριστιανοί, δὲν κτυπᾶνε καὶ δὲν καταστρέφουν, ἀλλὰ μένουν στὴν ἔκσταση τοῦ ἑαυτοῦ καὶ ἔτσι παραμένουν ἐκπολιτισμένοι, ζοῦν πνευματικά).» [3].
ΚΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!
ΜΕ ΤΙΜΗ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ
Δημήτριος Β. Ἐμμανουὴλ
Ζῆκος Π. Παπάζογλου
Χρῆστος Θ. Ἐλευθεριάδης
Πτολεμαΐδα 21 Νοεμβρίου 2024
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Α΄. «Ἀγωνισθῆτε γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας».
«Ἀγωνισθῆτε, γιὰ νὰ καθαρισθῆ ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ τὰ ἀνάξια στελέχη της, γιὰ νὰ ἔλθη ἡ Ἐκκλησία στὸ ὕψος τῶν Πατέρων» (Ἐπίσκοπος Φλωρίνης Αὐγουστῖνος Καντιώτης)
Β΄. «Ποιοὶ εἶναι οἱ ψευδοδιδάσκαλοι»;
Ψευδοδιδάσκαλοι κατὰ τῆς εὐσεβείας, ψευδοαπόστολοι καὶ ψευδοπροφῆτες, κατὰ τὸν Ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή, εἶναι οἱ αἱρετικοί, τούς ὁποίους ἐξέλεξε ὁ διάβολος, ὥστε νὰ πολεμηθεῖ ὁ παλαιὸς Νόμος καὶ ὁ Εὐαγγελικός. Γι’ αὐτό, συνεχίζει ὁ Ἅγιος, ὅποιος τοὺς δέχεται, δέχεται τὸν διάβολο. Ὁ Κύριος, στὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο, μᾶς λέει: «προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύματι προβάτου, ἔνδοθεν δὲ εἰσὶ λύκοι ἅρπαγες. ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς». (κατὰ Ματθαῖον κεφ.ζ’ στ 15)» [4].
Γ΄. «Τί εἶναι ἡ ἀποτείχιση»!
Ἀποτείχιση εἶναι ἡ ἀπομάκρυνση (χωρισμὸς) ἀπὸ κάτι νόθο, ἐπιβλαβὲς καὶ ξένο πρὸς τὴν ὑγιῆ Πίστη τῆς Ἐκκλησίας.
Εἶναι τὸ τεῖχος ποὺ σηκώνει ὁ πιστὸς, ὥστε νὰ περιφρουρήσει τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ νὰ προφυλαχθεῖ ὁ ἴδιος ἀπὸ τὴν πλάνη τῶν αἱρετικῶν, παραμένοντας μέσα στὴν διαχρονικὴ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία καὶ ταυτόχρονα τὸ μέσο πίεσης ποὺ χρησιμοποιεῖ, ὥστε νὰ δρομολογηθεῖ σύνοδος ποὺ θὰ καταδικάσει τοὺς αἱρετικούς. Ἡ ἀποτείχιση ἐπιτελεῖται διὰ τῆς διακοπῆς μνημονεύσεως τοῦ αἱρετικοῦ ἐπισκόπου (δὲν εἶναι δυνατὸν ὁ αἱρετικὸς ἐπίσκοπος νὰ ὀρθοτομεῖ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας) καὶ τῆς διακοπῆς κάθε ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας καὶ ἐπικοινωνίας μαζί του. Εἶναι, τέλος, ἡ ἀποτείχιση ἡ ἐνδεδειγμένη καὶ ὑγιὴς συμπεριφορὰ τοῦ πιστοῦ σὲ καιρὸ αἱρέσεως, ὥστε νὰ ἀποφευχθεῖ ἡ ἐγκατάσταση τῆς αἵρεσης. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο, ὅσοι προχώρησαν σὲ ἀποτείχιση εἶναι ἄξιοι τιμῆς καὶ ἐπαίνου [σ.σ. ἀκόμη κι ἂν ἔχουν (ἀδίκως) καθαιρεθεῖ ἢ ἀφοριστεῖ μὲ Συνοδικὸ τρόπο, π.χ. ὁ ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς ἀπὸ τὸν τότε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ἰωάννη Καλέκα…].» [4+].
Σημειώσεις:
[1] katanixi.gr
[2] «ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ ΕΡΓΑ», Τόμος Β’, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ», Σελ. 158
[3] orthodoxostypos.gr
[4]vimaorthodoxias.gr