Ὁ ἀποχριστιανισμὸς τῆς Εὐρώπης
Τοῦ Δρ. Φιλολάου Δημητρίου, Διδάκτορος Νομικῆς,
Δικηγόρου παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ / Ι.Β.Α. – Α.Α.Α. – LCIARB
– Ι –
3ον.- Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Εἰσαγωγή
Εἶναι ἡ τρίτη μεγάλη Εὐρωπαϊκὴ Χώρα ποὺ ἐξετάζουμε τὸν ἀποχριστιανισμόν της.
Ἡ Γερμανία, ὡς χώρα ἡττημένη καὶ καθημαγμένη ἀπὸ τὸν Β΄ Παγκόσμιον Πόλεμον, ὁπωσδήποτε ἐπιζητοῦσε τὴν “συνεργασίαν” μὲ τὶς νικήτριες δυνάμεις, ὡς “πορείαν ζωῆς” συμφέρουσαν, συγκριτικῶς πρὸς τὴν ἀντιδικίαν ἢ τὴν ἀποξένωσιν καὶ ἀπομόνωσιν.
Εὐτύχησε, βεβαίως, νὰ ἔχη ἀμέσως μετὰ τὴν κατοχήν της ὑπὸ τῶν νικητριῶν δυνάμεων ἡγέτην τῆς πνευματικῆς δυναμικότητος τοῦ Κόνραντ Ἀντενάουερ. Οὗτος δὲν εἶχε στόχους μόνον οἰκονομικοὺς καὶ ὑλικοὺς διὰ τὸν λαόν του, ἀλλὰ συνέλαβε τὴν μακροχρόνιον ἐν εἰρήνῃ καὶ πνεύματι ἀλληλεγγύης καὶ χριστιανικῆς ἀδελφοσύνης συμβίωσιν ὅλων τῶν Εὐρωπαϊκῶν λαῶν. Εἰς τὸν σωτήριον αὐτὸν προσανατολισμὸν μὲ πᾶσαν εἰλικρίνειαν καὶ ἐντιμότητα “συναντήθηκε” μὲ τὶς ἐπίσης ἄξιες πνευματικὲς προσωπικότητες, τοὺς εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς σειρᾶς τῶν ἄρθρων τούτων μνημονευθέντες ἡγέτες τῶν Εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, ποὺ εἶχαν πληγῆ καὶ ὑποφέρει ἀπὸ τὸν ναζισμόν, ἀλλὰ ἐμφοροῦντο ἀπὸ τὰ ἴδια αἰσθήματα.
Καὶ ὅσον ἐζοῦσε καὶ ἐκυβερνοῦσεν ὁ Ἀντενάουρ καὶ ἡ Γερμανία ἦτο ὄχι μόνον καθημαγμένη ἀλλὰ καὶ διηρημένη (Δυτικὴ-Ἀνατολική), ὑπὸ τὴν κατοχὴν ὑστερότερα δύο “συμμάχων-ἀντιτιθεμένων” Ὑπερδυνάμεων, ἡ συνεργασία μὲ τὶς ἄλλες Εὐρωπαϊκὲς χῶρες ἔβαινε καλοπίστως καὶ μὲ καλὰ ἀποτελέσματα, ὅπως εἴδαμε εἰς τὰ ἀρχικὰ κεφάλαια ἀνωτέρω.
α.- Μετὰ τὸν Κόνραντ Ἀντενάουερ
Τὸν διαδέχεται ὁ Ludwing Erhard to 1963 καὶ ἐθήτευσε μέχρι τὸ 1966.
Ὁ Ἀντενάουερ πρὶν ἀκόμη ἐγκαταλείψη τὴν Καγκελλαρίαν, εἶχε σοβαρὰ προβλήματα μὲ τὸν διάδοχόν του καθηγητὴν οἰκονομολόγον Εrhard Ludwing, τὸν ὁποῖον ἐπὶ χρόνια εἶχεν ὑπουργὸν οἰκονομικῶν.
Ὁ τελευταῖος ἦταν ἀσφαλῶς διακεκριμένος ἐπιστήμων καὶ προσέφερε πολλὰ εἰς τὴν πατρίδα του, κατὰ τὰ δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια τῆς διαιρέσεως καὶ τριπλῆς κατοχῆς της. Ὡς ὑπουργὸς τῶν οἰκονομικῶν τῆς Δυτικῆς Γερμανίας ἐφήρμοσεν ἐπιτυχημένην καὶ οἰκοδομητικὴν οἰκονομικὴν πολιτικήν, ἔτσι ὥστε ὄχι ἁπλῶς νὰ ἀναρρώση ἡ πληγεῖσα ἀπὸ τὸν πόλεμον Γερμανικὴ οἰκονομία, ἀλλὰ καὶ νὰ ἠμπορῆ νὰ ἔχη σοβαρὸν λόγον εἰς τὰ πράγματα τῆς Εὐρώπης γενικώτερα.
Ὅμως, ἦταν περισσότερον homo economicus καὶ ὀλιγώτερον ἄνθρωπος τοῦ πνεύματος. Δι’ αὐτὸ δὲν ἠμποροῦσε νὰ συλλάβη τοῦ Ἀντενάουερ καὶ τοῦ Σουμὰν τὶς πνευματικὲς προσεγγίσεις διὰ τὸ κοινὸν καλόν, ὄχι μόνον τῆς Γερμανίας ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων χωρῶν τῆς Εὐρώπης, εἰς μίαν ἑνοποίησιν ὄχι μόνον οἰκονομικὴν ἀλλὰ καὶ πνευματικήν, ἠθικὴν καὶ ἀνθρωπιστικήν.
Ἄνθρωπος καὶ αὐτὸς τῆς Μπίλντερμπεργκ, δὲν συνεμερίζετο τὰ σχέδια καὶ τὶς προσπάθειες τοῦ Ἀντενάουερ διὰ πλήρη προσέγγισιν μὲ τὴν Γαλλίαν καὶ μὲ τὶς ἄλλες Εὐρωπαϊκὲς χῶρες. Δὲν ἤθελε στενωτέραν συνεργασίαν μὲ τὴν Γαλλίαν καὶ οἱ προσωπικὲς σχέσεις μὲ τὸν Γάλλον ὁμόλογόν του δὲν ἦσαν, ὅπως τοῦ Ἀντενάουερ. Ἦτο “ἀτλαντιστής” καὶ ὄχι εὐρωπαϊστής. Ἀπέβλεπεν εἰς εὐρυτέραν συνεργασίαν μὲ τὶς ΗΠΑ, γενόμενος καὶ αὐτὸς “παιδὶ” τῶν…Illuminati. Βεβαίως, εἰς τὴν φιλοαμερικανικήν του αὐτὴν συμπεριφορὰν διεδραμάτισεν ἀποφασιστικὸν ρόλον ἡ ἐνδόμυχος ἐπιθυμία καὶ “σκοπιμότης” νὰ ἔχη τὴν εὔνοιαν τῶν ΗΠΑ, εἰς τὸ φλέγον τὴν Γερμανίαν ζήτημα… τῶν Γερμανικῶν ἐπανορθώσεων πρὸς τοὺς λαούς, ποὺ οἱ Ναζὶ εἶχαν καταστρέψει. Καὶ αὐτὸ τό…ἐπέτυχε τὸ 1952 μὲ τὴν βοήθειαν τῶν ΗΠΑ! Εἶναι τὸ πρόβλημα ποὺ ἀντιμετωπίζει, χρόνια τώρα, ἡ Χώρα μας μὲ τὶς σοβαρὲς ὑποχρεώσεις τῶν Γερμανῶν ἀπέναντί της!
Μὲ τὸν Ἀντενάουερ εἶχεν ἔλθει πολλάκις εἰς διάστασιν, ὅσον ἀφορᾶ εἰς ζητήματα ὅπως: Τῶν σχέσεων μὲ τὴν Γαλλίαν. τῆς εἰσόδου τοῦ Η.Β. εἰς τὴν ΕΟΚ καὶ τῶν οἰκονομικῶν τῆς τελευταίας.
Μὲ τὴν ὅλην του πολιτείαν ὡς πολιτικὸς ἐξέθρεψεν, ἴσως καὶ ἀκουσίως, τὴν ὑλιστικὴν ἀντίληψιν εἰς τοὺς συμπολίτες του τὴν ἐποχὴν ἐκείνην καὶ τὴν ἐγωϊστικὴν ἀντιμετώπισιν τῶν λοιπῶν Εὐρωπαϊκῶν Χωρῶν.
Καὶ ἔτσι ἔφθασαν οἱ διάδοχοί του (εἰς τὴν εὐρυτέραν πολιτικὴν σκηνήν), ἰδίως μετὰ τὴν ἐπιτυχῆ ἐπανένωσιν τῆς Γερμανίας, νὰ θέσουν ὡς βασικὸν ὅραμά των, ὄχι μίαν Ἑνωμένην Χριστιανικὴν Εὐρώπην, ὅπου οἱ λαοί της θὰ ζοῦν “ἐν εἰρήνῃ, δικαιοσύνῃ καὶ ἀλληλεγγύῃ”. Ἀλλὰ τὸ πῶς θὰ αὐξάνουν τὰ ἔσοδά τους ἀπὸ τὰ τοκοφόρα δάνεια πρὸς τὶς πτωχότερες Εὐρωπαϊκὲς χῶρες καὶ πῶς καὶ πότε θὰ “κατακτήσουν οἰκονομικῶς” τοὺς λαοὺς αὐτούς, ἀφοῦ δὲν τὰ κατάφεραν μὲ τὰ τάνκς νὰ τοὺς …κρατήσουν ὑποδούλους! Αὐτὰ τὰ ‘ὁράματα’ ὅμως ἐκτρέφουν τὸν ἀπὸ-χριστιανισμόν!
β.- Μετὰ τὸν Ἔρχαρντ
Τὸν Ἔρχαρντ εἰς τὴν καγκελλαρίαν διαδέχεται διὰ μίαν τριετίαν ὁ Κurt Kiesinger (1966-1969), ἀνήκων καὶ οὗτος εἰς τοῦ Ἀντενάουερ τὸ κόμμα τὸ Χριστιανοδημοκρατικόν. Ἀπὸ τὸ ἔτος 1969 ἕως τὸ 1982 ἀρχίζει ἡ διακυβέρνησις τῆς Γερμανίας ὑπὸ τῶν Σοσιαλιστῶν τοῦ Willy Brand (Βίλλυ Μπράντ, 1969-1974) καὶ Helmut Schmidt (Χέλμουτ Σμίντ, 1974-1982). Ἀπὸ τὸ 1982 ἐπανέρχονται εἰς τὴν ἐξουσίαν οἱ Χριστιανοδημοκράτες μὲ πρῶτον Καγκελλάριον τὸν Helmut Kol (1982-1998) καὶ ὕστερα ἀπὸ μίαν παρένθεσιν τοῦ Σοσιαλδημοκράτου Σρέντερ (1998-2005) θὰ ἀκολουθήση ἡ Ἄγγελα Μέρκελ (2021).
Διατὶ τοὺς ἀναφέρω “ὅλους μαζὶ” συνοπτικῶς; Διότι:
1. Ὅλοι τους ἀνεξαιρέτως ἦσαν καὶ εἶναι μέλη τῆς Bilderberg, ὅπως ἐπίσης καὶ πολλοὶ ὑπουργοὶ καὶ στελέχη τους.
2. Ὅλοι τους ἀνεξαιρέτως ὑπηρετοῦν… τὰ σχέδια τῶν Illuminati!
3. Ὅλοι τους νομοθετοῦν νόμους καὶ βοηθοῦν ποικιλοτρόπως ΜΚΟ, τύπου “Soros Open Society”, ποὺ ἀποσκοποῦν εἰς τὴν διάλυσιν τῶν θεσμῶν Οἰκογενείας καὶ Γάμου καὶ τὸν ἀποχριστιανισμὸν τῶν Εὐρωπαϊκῶν Χωρῶν, διὰ τῆς ἀνεξελέγκτου μεταναστεύσεως σὲ αὐτὲς μουσουλμανικῶν πληθυσμῶν, ὅπως θέλουν οἱ Illuminati.
4. Καθὼς εἰς τὴν ἐξωτερικὴν πολιτικὴν δὲν ὑπάρχουν κομματικὲς διαφορές, μὲ τὰ στελέχη των εἰς τὶς Βρυξέλλες, εἰς τὸ Στρασβοῦργον καὶ εἰς τὸ Λουξεμβοῦργον καὶ τοὺς Εὐρωβουλευτές των, μαζὶ μὲ τοὺς “ὁμοίους” τῶν ἄλλων (μεγάλων ἰδίως) χωρῶν, ἐπηρεάζουν καὶ ἀπορρυθμίζουν τὴν μὲ βάση τὶς Χριστιανικὲς ἀρχὲς συνεργασίαν καὶ συμβίωσιν τῶν Εὐρωπαϊκῶν Λαῶν. Ἔτσι, “πρωτοπόροι” ἔγιναν καὶ αὐτοὶ εἰς τὸν Ἀπὸ-χριστιανισμόν, διὰ τὸν ὁποῖον τώρα ὁ λόγος.