Ο αρνητισμός της Τουρκίας έχει 3 συνιστώσες: άρνηση, παραποίηση, δυσφήμιση
Η συλλογική μονογραφία «Τουρκοποίηση των Αρμενόπουλων κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας των Αρμενίων» εκδόθηκε με τη συν-συγγραφή και τις προσπάθειες των ερευνητών του Ινστιτούτου-Μουσείου Αρμενικής Γενοκτονίας – Εντίτα Γκζογιάν, Ρεγκίνα Γκαλουστιάν, Σουσάν Χατσατριάν και Ελίνα Μιρζογιάν.
Οι συγγραφείς μελέτησαν και παρουσίασαν τη βίαιη μεταφορά, τον εξισλαμισμό και τον εκτουρκισμό των αρμενόπουλων κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας των Αρμενίων ως γενοκτονική πράξη από νομική, ιστορική, ιδεολογική και θρησκευτική σκοπιά.
Η τουρκολόγος, Διδάκτωρ Ελίνα Μιρζογιάν στο πέμπτο κεφάλαιο της μονογραφίας εξερεύνησε, συντόνισε και παρουσίασε τις θεωρίες, ρήτρες, θέσεις και αντιθέσεις που αναπτύχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στο πλαίσιο του τουρκικού αρνητισμού, βάσει των οποίων επιχειρήθηκε και επιχειρείται να αρνηθεί τη σχεδιαζόμενη πολιτική της βίαιης μεταφοράς, του εκτουρκισμού και του εξισλαμισμού των αρμενοπούλων κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας.
Την Παραμονή της 108ης επετείου της Γενοκτονίας των Αρμενίων, το Ermenihaber.am μίλησε με την Ελίνα Μιρζογιάν για τα θέματα που θίγονται στη μονογραφία και τον τουρκικό αρνητισμό.
– Κυρία Μιρζογιάν, τα παιδιά ήταν μια από τις πιο ευάλωτες και στοχοποιημένες ομάδες κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Τα παιδιά των Αρμενίων σκοτώνονταν, πέθαιναν από ασθένειες, πείνα και εξάντληση. Ωστόσο, παραλλήλως, όπως αναλύεται λεπτομερώς στην μονογραφία σας, οι οθωμανικές αρχές διαχώριζαν τα παιδιά από την εθνοτική τους ομάδα και τα μετέφεραν με τη βία σε ένα τουρκοϊσλαμικό περιβάλλον. Με ποια σχήματα πραγματοποιόταν αυτή η διαδικασία;
– Όσο κι αν είχε μελετηθεί το θέμα, χρειαζόταν ακόμα νέες και βαθιές ερευνητικές προσεγγίσεις και παρατηρήσεις, τις οποίες παρουσιάσαμε στη συλλογική μονογραφία που συντάξαμε με τους συναδέλφους μου, παρουσιάζοντας πλήρως και ολοκληρωμένα (σε αυτή την περίπτωση σε μορφή βιβλίου). Μεμονωμένα και επιμέρους ζητήματα ανέκαθεν αντιμετωπίζονταν επιστημονικά, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό το βιβλίο είναι μια από τις πρώτες απόπειρες έρευνας αυτών των θεμάτων στο πλαίσιο της Γενοκτονίας των Αρμενίων με συλλογική και διεπιστημονική προσέγγιση και παρουσίασή τους σε στενές κατευθύνσεις.
Είναι αναμφισβήτητο ότι τα Αρμενόπουλα, τα οποία, γενικά, παίζουν σημαντικό ρόλο στη διασφάλιση της συνέχειας και της ύπαρξης του Γένους, έγιναν στόχος των γενοκτόνων εγκληματιών κατά την εφαρμογή της Γενοκτονίας των Αρμενίων.
Κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας των Αρμενίων, η σχεδιασμένη από το τουρκικό κράτος πολιτική της βίαιης επανατοποθέτησης και αφομοίωσης των αρμενοπούλων είναι ένα από τα θεμελιώδη στοιχεία της Γενοκτονίας των Αρμενίων, την οποία η οθωμανική Τουρκία πραγματοποιούσε συστηματικά και σταδιακά με διάφορους τρόπους και μεθόδους: αναγκαστική μετατροπή της θρησκείας στις διάφορες εκφάνσεις της, επιλεκτική στρατολόγηση αρμενοπούλων, βίαιη μετεγκατάσταση σε άλλη εθνοτική ομάδα (αναγκαστικές μέθοδοι και ενέργειες που οδηγούν στην απώλεια της αυτογνωσίας και την απώλειας της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας), υιοθεσίες, εκμετάλλευση ως δωρεάν εργατικού δυναμικού, αναγκαστική εκπαίδευση και ανατροφή σύμφωνα με τα ισλαμικά έθιμα, τόσο σε ορφανοτροφεία όσο και στα σπίτια ή/και σε άλλες συνθήκες, αναγκαστικοί γάμοι νεαρών κοριτσιών με μουσουλμάνους άντρες κ.λπ. Αυτή η ειδικά οργανωμένη, σχεδιασμένη και σκόπιμη διαδικασία πραγματοποιήθηκε ως κρατική πολιτική, με συνεπή εποπτεία από υψηλόβαθμους ηγέτες και με προνόμια και ενθάρρυνση της συμμετοχής διαφόρων τμημάτων της μουσουλμανικής κοινωνίας, για την οποία υπάρχουν άφθονα αδιάσειστα στοιχεία και πραγματικές αποδείξεις.
– Η αναγκαστική αφομοίωση ήταν η συνέχεια της διαδικασίας, δηλαδή η τουρκοποίηση και ο εξισλαμισμός των αρμενοπούλων. Ποιες ήταν οι κύριες μέθοδοι και τα στάδια υλοποίησης αυτού του στόχου; Ποια γεγονότα ή απομνημονεύματα ήταν δυνατόν να αναφερθούν στο πλαίσιο της εργασίας σχετικά με αυτό το έγκλημα που διαπράχθηκε κατά των αρμενοπούλων;
– Στο βιβλίο παρουσιάζεται σαφώς όλη η διαδικασία του εκτουρκισμού και εξισλαμισμού των αρμενοπούλων, τόσο οι μέθοδοι και οι φάσεις εκτουρκισμού και εξισλαμισμού στα κρατικά ορφανοτροφεία, όσο και μεμονωμένες και σποραδικές περιπτώσεις και φαινόμενα. Οι μέθοδοι που εφαρμόστηκαν από το κρατικό πρόγραμμα, μερικές θρησκευτικές και τελετουργικές εκδηλώσεις, αναγκαστικοί γάμοι νεαρών κοριτσιών, η σεξουαλική δουλεία, τα ιατρικά, εθνοψυχολογικά και ψυχικά πειράματα σε οικιακές συνθήκες, οι νομικά τιθέμενες ιδεολογικές, θρησκευτικοφιλοσοφικές, κοινωνικοπολιτισμικές ορατές και αόρατες μέθοδοι δεν έμειναν χωρίς συνέπειες: αυτοί οι μέθοδοι έχουν αναλυθεί και παρουσιαστεί προσεκτικά. Προς αυτή την κατεύθυνση, οι συν-συγγραφείς του βιβλίου αποκαλύπτουν την πλήρη εικόνα λεπτομερώς με τις αντίστοιχες ερευνητικές τους ενότητες, βασισμένες σε πρωτογενείς πηγές, αρχειακά έγγραφα, μαρτυρίες επιζώντων, απομνημονεύματα ανθρώπων που έπεσαν θύματα της διαδικασίας, άτυπα και έντυπα χειρόγραφα. Μερικές από αυτές τις πηγές τίθενται σε κυκλοφορία για πρώτη φορά. Τα διαγράμματα, οι πίνακες και οι φωτογραφίες του βιβλίου μαρτυρούν και, θα μπορούσαμε να πούμε, τεκμηριώνουν όλη την πραγματικότητα.
– Γινόμαστε συνεχώς μάρτυρες διαφόρων μορφών άρνησης της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Τουρκία, τη διάδοχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Πώς, και σε ποιες πλατφόρμες ή τομείς εκδηλώνεται αυτό; Ποιες είναι οι συνιστώσες της άρνησης στο πλαίσιο της αναγκαστικής μεταφοράς και αφομοίωσης των Αρμενοπούλων;
– Στο πλαίσιο της άρνησης της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Τουρκία, το θέμα των αρμενοπούλων έχει μελετηθεί εν μέρει στη χώρα μας, ενώ η τουρκική πλευρά συνεχίζει σκόπιμα τόσο να διαμορφώνει και να προωθεί ψευδείς θέσεις, υποθέσεις, θεωρίες, οι οποίες αναπαράγονται σκόπιμα σε επιστημονικούς κύκλους, σε επιστημονικά περιοδικά, συνέδρια κ.λπ., όσο και να τις δημοσιοποιεί στο χώρο του τουρκικού Τύπου, προκειμένου να εξασφαλίσει, να διαδώσει και να αναπτύξει την πρόσβαση του επιστημονικού κοινού στο θέμα για να αρνηθούν τις ήδη κυκλοφορούντες αντικειμενικές επιστημονικές θέσεις σχετικά με τη Γενοκτονία των Αρμενίων.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτός ο αρνητισμός υλοποιείται κυρίως με την άρνηση, την παραποίηση και τη δυσφήμιση των θέσεων, των δηλώσεων και των θεωριών μας. Σε αυτό το πλαίσιο, η τουρκική πλευρά εφαρμόζει τον αρνητισμό κυρίως με τρεις συνιστώσες: άρνηση, παραποίηση, δυσφήμιση, στο πλαίσιο του οποίου διακινεί αρνητικές θέσεις, θεωρίες, αντιθέσεις, και χρησιμοποιεί επίσης αρνητικό λεξιλόγιο, εκφράσεις, αποτυπώσεις και φράσεις. Σε ένα από τα παραρτήματα του βιβλίου, έχω παρουσιάσει ένα διάγραμμα-πίνακα που έχω συντάξει, με το οποίο έχω περιγράψει ξεκάθαρα αυτή τη διαδικασία. Τονίζεται η εικόνα του τουρκικού αρνητισμού απέναντι σε αυτό το πρόβλημα, η οποία, ωστόσο, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι θα υποστεί αλλαγές με την πάροδο του χρόνου, γιατί η Τουρκία κρατά δυναμική αυτή την κατεύθυνση, με όλες τις προγραμματικές κατευθύνσεις άρνησης.
Αυτός ο γλωσσικός αρνητισμός, ο οποίος αποτελεί ένα ξεχωριστό και ειδικά αναπτυγμένο κομμάτι, αποτελεί αντικείμενο ξεχωριστής μελέτης. Με τη μέθοδο της άρνησης, αντιπαραθέτουν τις αντικειμενικές ιστορικές θέσεις στις αντιεπιστημονικές, προβάλλοντας ψευδείς θέσεις. Με τη μέθοδο της παραποίησης, διαστρεβλώνουν την ιστορική πραγματικότητα παραποιώντας τα γεγονότα και αποδίδοντας τις ενέργειές τους στην αρμενική πλευρά και σε άλλες ξένες δυνάμεις. Και με τη μέθοδο της δυσφήμισης αποδίδουν κατασκευασμένες κατηγορίες τόσο στους Αρμένιους όσο και στους ξένους. Και αυτή η κρατική επιστημονική πρακτική προωθείται με όλα τα δυνατά μέσα, μέσω επίσημων επιστολών, εκδοτικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένου του Τύπου, πολιτικών προσώπων, ηθοποιών, εργαζομένων στην επιστημονική πληροφόρηση και ερευνητών.
– Ποια είναι η κύρια θέση ή αντίθεση που αποκαλύπτεται από την έρευνα μέσω της οποίας η τουρκική πλευρά προσπαθεί και συνεχίζει να αρνείται αυτή την γενοκτονική πράξη κατά των αρμενοπούλων;
– Η εις βάθος μελέτη του θέματος στο γενικότερο πλαίσιο του αρνητισμού μου επέτρεψε να αποκαλύψω όλες τις ψευδείς θέσεις, θεωρίες, δηλώσεις και αντιθέσεις που προσπαθούν να αρνηθούν την εξέταση του προβλήματος των αρμενοπούλων στο πλαίσιο της Γενοκτονίας των Αρμενίων και τον διορισμό του τουρκικού “μοντέλου της Οδύσσειας της διάσωσης” ως γενοκτονική πράξη. Το θέμα της αναγκαστικής μετεγκατάστασης, του εκτουρκισμού και του εξισλαμισμού των Αρμενίων ορφανών παρουσιάζεται από την τουρκική πλευρά ως «ανθρωπιστική εκδήλωση συμπαράστασης» προς τα ορφανά παιδιά κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ως αποτέλεσμα αυτού. Ανάμεσα στα «Κίνητρα της διάσωσης», οι Τούρκοι συνεχίζουν να προωθούν άλλες ψευδείς θέσεις και ρήτρες.
Από την επιστήμη μέχρι τους πιο στενούς τομείς πληροφόρησης, το τουρκικό κράτος ασχολείται με τη δημοσίευση αυτών των ψευδών θέσεων. Ξεκινώντας από λεξιλόγιο, με παραμορφώσεις περιεχομένου, των ιστορικών γεγονότων, με τη μέθοδο απόδοσης γενοκτονικής πράξης στο θύμα, συνεχίζουν να αρνούνται, να επινοούν και να δυσφημίσουν, προσπαθώντας να διορθώσουν την ιστορία τους με στόχο να αποφύγουν τη νομική ευθύνη και όλες τις συνέπειες που απορρέουν από αυτή, καθώς και για να παρουσιαστούν ενώπιον της διεθνούς κοινότητας ως «ανθρωπιστικό κράτος». Στην κατεύθυνση αυτής της προπαγάνδας, η τουρκική πλευρά επενδύει τους πόρους της «ήπιας δύναμης».
Μελετώντας τις θέσεις του τουρκικού αρνητισμού στη γενοκτονική πράξη του βίαιου εκτοπισμού των αρμενοπούλων κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας των Αρμενίων, μπορώ να πω ότι η δική μας αρμενική ιστοριογραφία και οι μελέτες μας για τη γενοκτονία βασίζονται όχι μόνο σε προσωπικότητες, επιζώντες, ξένους μάρτυρες, έγγραφα, πηγές και αρχειακό υλικό, αλλά και σε νομικές και βασικές πηγές από άλλους κλάδους, κυρίως τη Σύμβαση για τη Γενοκτονία, ενώ οι τουρκικές θέσεις αποτελούν αντανάκλαση των δικών μας θέσεων με στοιχεία άρνησης, παραποίησης, δυσφήμισης.
–Σε ποιο βαθμό καταφέρνει η τουρκική πλευρά να διαδώσει αυτές τις θέσεις εκτός Τουρκίας; Μήπως η εργασία αυτή έχει στόχο να δείξει με συντονισμένο τρόπο στη διεθνή κοινότητα τη ματαιότητά τους ;
– Η πολιτική του αρνητισμού, όπως είπα, διεξάγεται με ιδιαίτερη κρατική υποστίρηξη. Υπάρχει μια σαφώς στοχευμένη κίνηση Τούρκων συγγραφέων στον τουρκικό επιστημονικό χώρο, οι οποίοι δρουν ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση. Οι τελευταίοι δημοσιεύουν άρθρα σε διεθνώς αναγνωρισμένα περιοδικά, αναφέρονται σε κορυφαίες εφημερίδες, θα λέγαμε μεταφορικά, “ελέγχουν τους καρδιακούς παλμούς” των Αρμενίων επιστημόνων, και συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους. Ξαναγράφουν αρχειακές οθωμανικές πηγές στη σύγχρονη τουρκική γλώσσα, διανέμοντάς τες σε σύντομες εκδοχές και καθιστώντας την αρχική αρχειακή πηγή απρόσιτη. Ωστόσο, καταφέραμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιο αρχειακό υλικό που έχουμε στη διάθεσή μας, στο οποίο υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία για την κρατική πολιτική εκτουρκισμού των Αρμενίων ορφανών. Ο τουρκόφωνος αρχειακός Τύπος τους, ακόμη και οι πρωτότυπες πηγές, μπορούν να δώσουν την πραγματική εικόνα, σε αντίθεση με τον δικό τους αρνητισμό.
Στην πραγματικότητα, πρέπει να αναλογιστούμε το γεγονός ότι δεν έχουμε καμία πρόθεση από αυτή την άποψη να αποδείξουμε την πραγματικότητα που είναι γνωστή και ήδη υποστηρίχθηκε από τον κόσμο, γιατί στην περίπτωσή μας η ίδια η ιστορία ήταν υλικό για εμάς, ενώ στην περίπτωση των Τούρκων είναι τεχνητή και επινοημένη. Ερευνώντας και παρουσιάζοντας τη σκόπιμη και συνεπή πολιτική αρνητισμού της Τουρκίας με τις χαρακτηριστικές της πτυχές, καταδεικνύουμε το γεγονός της σκόπιμης και προγραμματισμένης εμπλοκής και στόχευσης των Αρμενοπούλων στη γενοκτονική πράξη.
– Σας ευχαριστώ για τη σημαντική δουλειά και τη συνέντευξη.
– Κι εγώ ευχαριστώ.
el.armradio.am