Τοῦ κ. Λέοντος Μπράνγκ, Δρος Θεολογίας
Πρὶν ἀπὸ περίπου δυόμιση χρόνια στὴν εἰσήγησή του πρὸς τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας (3/10/17) ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος ἔκανε μία μακροσκελέστατη ἀναφορὰ στὴν ἱστορία τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς Βαυαροκρατίας μέχρι καὶ τὶς μέρες μας. Στὴν εἰσήγηση αὐτὴ μᾶς πληροφορεῖ γιὰ τὴν ἀπόλυτη πολιτειοκρατία ποὺ ἐπικράτησε ἀπὸ τὸ 1833 καὶ ἐκφραζόταν τόσο μὲ τὸ διορισμὸ Ἀριστίνδην Συνόδου ἀπὸ τὸν Βασιλιᾶ ὅσο καὶ κυρίως μὲ τὸν θεσμὸ τοῦ Βασιλικοῦ Ἐπιτρόπου, ὁ ὁποῖος ἐξέφραζε τὴν βασιλικὴ-κρατικὴ ἐξουσία μέσα στὴν Ἱερὰ Σύνοδο. Τὸ καταστατικὸ τῆς 23 Ἰουλίου (4 Αὐγούστου) 1833 ὅριζε: «Πᾶσα δὲ ἀπόφασις ἤ πρᾶξις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, γινομένη ἐν ἀπουσίᾳ τοῦ Βασιλικοῦ Ἐπιτρόπου, ἤ μὴ φέρουσα τὴν προσυπογραφὴν αὐτοῦ, εἶναι ἄκυρος». Αὐτὸ τὸ καθεστώς, τὸ ὁποῖο σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Μακαριωτάτου ἐπιτυχημένα ὀνομάστηκε «Βαβυλώνειος Αἰχμαλωσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος», δὲν ἄλλαξε οὔτε μὲ τὸν «Πατριαρχικὸ Τόμο τοῦ 1850», ὁ ὁποῖος παρεῖχε τὸ κανονικὸ Αὐτοκέφαλο στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Διατηρήθηκε ἐπίσημα μέχρι τὸ 1909. Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὰ κρατικὰ δεσμὰ κατὰ καιρούς, ἐπὶ περιόδων δικτατορικῶν κυβερνήσεων, ὅπως σημειώνει ὁ Μακαριώτατος, ὑπῆρξαν ἐπεμβάσεις τῆς Πολιτείας στὰ τῆς Ἐκκλησίας, χαρακτηριστικὸ τῶν ὁποίων ἦταν «ὁ θεσμὸς τῶν Ἀριστίνδην Συνόδων, ἡ ἀφαίμαξις τῆς μοναστηριακῆς περιουσίας, ὁ παραγκωνισμὸς καὶ ἐμπαιγμὸς τῆς Ἐκκλησίας». Αὐτὲς φθάνουν μέχρι καὶ τὸν νόμο 1700/1987, τὸν λεγόμενο νόμο Τρίτση γιὰ τὴν ἀπαλλοτρίωση τῆς μοναστικῆς περιουσίας. Παρότι ὁ νόμος αὐτὸς κρίθηκε μὲ ἀπόφαση τοῦ ΣτΕ (5057/1987) ὡς συνταγματικός, καταρρίφθηκε ἀργότερα ἀπὸ τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων (ὑπόθεση ἀριθ. 10/1993/405/483-484), τὸ ὁποῖο ἔκανε δεκτὴ τὴν προσφυγὴ τῶν Ἱερῶν Μονῶν. Ὅπως γίνεται ἀπόλυτα σαφὲς ἀπὸ αὐτὴ τὴ σύντομη ἀναφορὰ στὴν εἰσήγηση τοῦ Μακαριωτάτου, ὁ τωρινὸς Ἀρχιεπίσκοπός μας ἐπιθυμεῖ μία Ἐκκλησία ζωντανὴ καὶ ἐλεύθερη ἀπὸ ἐπεμβάσεις τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας.
Αὐτὴ τὴν ἐλεύθερη Ἐκκλησία ἄλλωστε ἐγγυᾶται τὸ σημερινό μας Σύνταγμα (1975/1986/2001), τὸ ὁποῖο κυρίως μὲ τὸ ἄρθρο τρία ρυθμίζει τὶς σχέσεις Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας. Καὶ αὐτὸ τὸ συνταγματικὸ πλαίσιο εἶναι σαφές: Σύμφωνα μὲ τὸν «Πατριαρχικὸ Τόμο τοῦ 1850», ὁ ὁποῖος ἔχει ἐνταχθεῖ μὲ τὸ ἄρθρο τρία στὸ Σύνταγμα, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὡς ἀνώτατη Ἐκκλησιαστικὴ ἀρχή, διοικεῖ «τὰ τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τοὺς θείους καὶ ἱεροὺς κανόνας ἐλευθέρως καὶ ἀκωλύτως ἀπὸ πάσης κοσμικῆς ἐπεμβάσεως».
Καὶ ἐρχόμαστε στὴ σημερινὴ κρίση, ἡ ὁποία προκλήθηκε μὲ ἀφορμὴ τὸν κορωναϊὸ Covid-19. Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος (ΔΙΣ) ἀπὸ νωρὶς εἶχε συμμεριστεῖ τοὺς φόβους ποὺ εἶχε ἐκφράσει ὁ κ. Πρωθυπουργὸς καὶ ἡ Κυβέρνηση, ὅτι πρόκειται γιὰ πανδημία καὶ ὅτι ὑφίσταται σοβαρὸς κίνδυνος γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ λαοῦ. Συναισθανόμενη τὴν εὐθύνη της καὶ προφανῶς πιεσμένη ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση καὶ τὰ Μέσα Ἐνημέρωσης, γιὰ νὰ μὴ χρεωθεῖ ἡ Ἐκκλησία θανάτους ἐξ αἰτίας τοῦ ἰοῦ, εἶχε λάβει στὶς 16 Μαρτίου τὴν ἀπόφαση γιὰ τὴν «λιτὴ τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας» μέχρι τοῦ Σαββάτου τοῦ Λαζάρου (11/4/2020). Ὅρισε νὰ τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία μόνο τὶς Κυριακὲς καὶ κατὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, ἀπὸ 7:00 ἕως 8:00 π.μ., καὶ ἀποφάσισε τὴν ἀναβολὴ ὅλων τῶν ἄλλων καθημερινῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν ὅπως καὶ τῶν προγραμματισμένων μυστηρίων Βαπτίσεως καὶ Γάμου (ἐκτὸς ἀπὸ λόγους ἀνάγκης). Μόνο γιὰ τὶς Ἱερὲς Μονὲς ἔγινε ἀποδεκτὴ ἡ συνέχιση τοῦ καθιερωμένου προγράμματος τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν, χωρὶς ὅμως νὰ μποροῦν νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτὲς προσκυνητές. Λίγη ὥρα ἀργότερα, τὸ ἴδιο βράδυ, ὁ Πρωθυπουργὸς κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, καταργώντας μὲ περιφρονητικὸ καὶ προσβλητικὸ γιὰ τοὺς Ἱεράρχες τρόπο τὸ συνταγματικὰ ἐγγυημένο αὐτοδιοίκητο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, μὲ ἀνάρτησή του στὸ Twitter, ἀνακοίνωσε τὴν ἀναστολὴ τῆς τέλεσης κάθε εἴδους λειτουργιῶν καὶ ἱεροπραξιῶν σὲ ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς χώρους θρησκευτικῆς λατρείας. Αὐτὸ μάλιστα ἰσχύει ἀνεξαρτήτως τοῦ μεγέθους καὶ τῆς χωρητικότητάς τους, ὅπως τονίζει ἡ Κοινὴ Ὑπουργικὴ Ἀπόφαση 2867/Υ1 ποὺ δημοσιεύθηκε στὸ ΦΕΚ 872/Β/16-3-2020 καὶ ἔδωσε νομικὴ ἰσχὺ στὴν ἀπαγόρευση αὐτὴ μέχρι τὶς 30 Μαρτίου. Δηλαδὴ γιὰ τὴν Κυβέρνησή μας ἀκόμα καὶ σὲ Ἱεροὺς Ναούς, ὅπως στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀχαρνῶν καὶ τὸν Ἅγιο Ἀνδρέα Πατρῶν ὑπάρχει κίνδυνος διάδοσης τῆς λεγόμενης πανδημίας, ἐὰν ἔστω ἕνας Ἱερέας λειτουργεῖ συνοδευόμενος ἀπὸ ἕνα ψάλτη. Ἀπαγορεύτηκαν ὅλες οἱ Ἱερὲς Ἀκολουθίες ἀκόμα καὶ στὰ μοναστήρια, τὰ ὁποῖα ὑποχρεώθηκαν ἐπίσης νὰ μὴ δέχονται προσκυνητές. Ἡ μόνη ἐξαίρεση αὐτῆς τῆς ἀπαγόρευσης ἀφορᾶ τὴν τηλεοπτικὴ ἢ ραδιοφωνικὴ ἀναμετάδοση Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν. Ἐπίσης οἱ Ἱεροὶ Ναοὶ ἔμειναν ἀνοικτοὶ μόνο γιὰ ἀτομικὴ προσευχὴ μὲ τὴν ἐξασφάλιση τῶν 10 τμ γιὰ τὸν κάθε προσκυνητή. Ὅλα αὐτὰ ἀποφασίστηκαν δικτατορικὰ μὲ Πράξεις Νομοθετικοῦ Περιεχομένου καὶ Ὑπουργικὲς Ἀποφάσεις ἀπὸ μία δημοκρατικὰ ἐκλεγμένη κυβέρνηση.
Ἐντύπωση στοὺς πιστοὺς πολίτες τῆς χώρας μας ἔκανε στὴ συνέχεια ἡ ἀπόλυτη σιωπὴ τῆς ΔΙΣ, ἡ ὁποία ἑρμηνεύτηκε ἀπὸ πολλοὺς ὡς σιωπηλὴ συναίνεση στὴν ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας καταπάτηση τοῦ αὐτοδιοίκητου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὸ θέμα αὐτό. Αὐτὴ ἡ σιγὴ τελικὰ λύθηκε μὲ τὴν πρόσφατη τηλεδιάσκεψη τῆς ΔΙΣ (1/4/20), ἡ ὁποία μὲ τὴν ἀπόφαση ποὺ ἔλαβε προκάλεσε μεγάλη λύπη σὲ κάθε πιστὸ μέλος τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅπως φανερώνει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὸ κείμενο τῆς ἀπόφασης, ἡ ΔΙΣ δηλώνει τὴν ἀπόλυτη ὑποταγή της στὰ μέτρα τῆς Πολιτείας. Προτρέπει τοὺς πιστοὺς νὰ «τηροῦν ἀπαρέγκλιτα τὶς ὑποδείξεις τῶν ὑγειονομικῶν ἀρχῶν καὶ τῶν εἰδικῶν ἐπιστημόνων». Ἐννοεῖται βέβαια ἐδῶ: τῶν “ἐπιστημόνων” τῆς Κυβέρνησης ποὺ πρέπει νὰ ὁρίζουν μεταξὺ ἄλλων, ὅτι ὑπάρχει κίνδυνος λοίμωξης στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς ἔστω μὲ ἕνα Λειτουργὸ καὶ ἕνα ψάλτη, ἐπειδὴ αὐτοὶ ποὺ μᾶς κυβερνοῦν λένε ὅτι κάθε τους ἀπόφαση στὴν καταπολέμηση τῆς πανδημίας στηρίζεται στὶς ἐπιστημονικὰ ἔγκυρες καὶ ἐπιστημονικὰ θεμελιωμένες συμβουλὲς καὶ ὁδηγίες τῶν ἐπιδημιολόγων συμβούλων τους. Αὐτοὺς τοὺς ἐπιστήμονες λοιπὸν μᾶς προτρέπει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος νὰ ἀκολουθοῦμε «ἀπαρέγκλιτα». Τὸ ὑπογραμμίζει ἡ ΔΙΣ ἀκόμα περισσότερο μὲ τὴ δήλωση ποὺ ἀκολουθεῖ ἀμέσως στὴ συνέχεια, ὅτι «ἀποδέχεται τὶς αὐστηρὲς ὑποδείξεις» τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας μέχρι τὶς 11 Ἀπριλίου, δηλαδὴ καὶ τὴν ἀπαγόρευση κάθε Ἱερᾶς Ἀκολουθίας. Ἀλλά, σὰν νὰ μὴ ἀρκοῦν ὅλα τὰ παραπάνω, ἡ ΔΙΣ προχωρεῖ καὶ πιὸ πέρα, εὐχαριστεῖ τὴν Ὑπουργὸ Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων κ. Νίκη Κεραμέως γιὰ τὴ διάθεση ποὺ ἐξέφρασε στὶς 30 Μαρτίου σὲ συνέντευξη στὴν ΕΡΤ, ὅτι θὰ ἐξετάσει εὐμενῶς τὸ αἴτημα, νὰ ἐπιτραπεῖ μόνο γιὰ τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα ἡ τέλεση τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, δηλαδὴ μόνο μὲ Ἱερέα καὶ ψάλτη. Συνάθροιση ὅμως πιστῶν σὲ ὁποιαδήποτε μορφὴ καὶ ὑπὸ ὁποιουσδήποτε ὅρους, ὅπως τόνισε ἡ κ. Ὑπουργός, ἀποκλείεται νὰ ἐπιτραπεῖ, ἐπειδὴ ἡ πολιτεία ἔχει τὸ ἀπόλυτο χρέος νὰ προτάξει τὴν προστασία τῆς δημόσιας ὑγείας, ἐννοεῖται βέβαια, στηριζόμενη στὶς ὁδηγίες τῶν ἐπιστημόνων συμβούλων της. Στὴ συνέχεια ἡ ΔΙΣ παρηγορεῖ τοὺς πιστούς, τοὺς προτρέπει νὰ κάνουν σύμφωνα μὲ τὶς ὑποδείξεις τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καὶ τοῦ Γέροντα Ἐφραὶμ τοῦ Κατουνακιώτη τὸν ἑαυτὸ τους θυσιαστήριο, ἐνῷ ὁ Ἱερὸς Κλῆρος θὰ λειτουργεῖ (προσθήκη δική μου: ἐὰν βέβαια τελικὰ τοῦ ἐπιτραπεῖ) κεκλεισμένων τῶν Θυρῶν. Τὴν ἀλλοιωμένη χρήση ἐκ μέρους τῆς ΔΙΣ τῶν λόγων τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου καὶ τοῦ Γέροντα Ἐφραὶμ μὲ πολλὰ παραδείγματα ἔχει ἀποδείξει σὲ ἄρθρο του ὁ κ. Κυριάκος Κυριαζόπουλος, Ἐπίκουρος Καθηγητὴς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου στὴ Νομικὴ Σχολὴ τοῦ Α.Π.Θ., δικηγόρος παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ καὶ Θεολόγος (βλ. romfea.gr). Τὸ Πάσχα, ὅπως διαβεβαιώνει ἡ ΔΙΣ τοὺς πιστούς, θὰ μπορέσουν νὰ τὸ γιορτάσουν μὲ λαμπρότητα τὴν ἡμέρα τῆς Ἀπόδοσης τοῦ Πάσχα, «κατὰ τὸ μεσονύκτιο μεταξὺ Τρίτης 26 πρὸς Τετάρτη 27 Μαΐου 2020». Καὶ ἀναρωτιέται κανείς: Ἆραγε ἔχει λάβει ἡ ΔΙΣ διαβεβαίωση ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση γιὰ μία προοδευτικὴ ἀποκλιμάκωση τῶν μέτρων στὴν Ἑλλάδα, φυσικὰ μετὰ τὸ δικό μας, τὸ Ὀρθόδοξο Πάσχα; Διότι στὴ Γερμανία ὅλο καὶ περισσότερο προβάλλονται φωνὲς εἰδικῶν ἐπιστημόνων ἀπὸ τὰ ἐπίσημα κρατικὰ κανάλια τῆς τηλεόρασης ποὺ ἀναδεικνύουν τὴν δυσαναλογία τῶν μέτρων ποὺ ἔχουν ληφθεῖ σὲ σχέση μὲ τὴν πραγματικὴ ἀπειλὴ λόγω τοῦ κορωναϊοῦ. Ἔτσι π.χ., στὶς 31-3-20 κλήθηκε ὁ Καθηγητὴς Λοιμωξιολογίας καὶ Διευθυντὴς τοῦ Ἰνστιτούτου Λοιμωξιολογίας καὶ HIV-Ἔρευνας στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Βόννης κ. Hendrik Streeck στὴν δημοσιογραφικὴ ἐκπομπὴ τοῦ Markus Lanz (πολὺ ἀγαπημένη ἐκπομπὴ μὲ ὑψηλὰ ποσοστὰ τηλεθέασης) στὸ Δεύτερο Κρατικὸ Κανάλι τῆς Γερμανικῆς Τηλεόρασης (ZDF) (βλ. youtube.com) καὶ δήλωσε μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς βασικὰ στοιχεῖα: Ἀποδεδειγμένα, ἀπὸ τὶς ἔρευνες ποὺ ἔχει κάνει μαζὶ μὲ συνεργάτες του, προκύπτει ὅτι δὲν ὑπάρχει ἀπολύτως κανένας κίνδυνος γιὰ μετάδοση τοῦ ἰοῦ μέσῳ μεταλλικῶν ἢ ἄλλων ἐπιφανειῶν. Στὴν περιοχὴ Heinsberg, ποὺ πλήττεται ἰδιαίτερα ἀπὸ τὸν κορωναϊό, ἐξέτασαν ἀντικείμενα ὅπως κινητά, χερούλια θυρῶν, νιπτῆρες ἀκόμα καὶ γάτες σὲ περιβάλλον οἰκογενειῶν μὲ ἔντονη λοίμωξη καὶ διαπίστωσαν μόνο νεκροὺς ἰούς. Ἔτσι καταλήγει, ὅτι κίνδυνος μετάδοσης τοῦ κορωναϊοῦ ὑπάρχει κυρίως σὲ στενὲς ἐπαφές, ὅπως π.χ. σὲ πάρτυ, ποδόσφαιρο κ.ἄ., ὄχι σὲ δραστηριότητες ποὺ τηρεῖται μία στοιχειώδης ἀπόσταση ἀσφαλείας. Ἀπορεῖ ὅτι ὥς τώρα τὸ κεντρικό, καὶ κατὰ τὰ ἄλλα ἔγκυρο στὶς ἔρευνές του, ἰνστιτοῦτο τῆς Γερμανίας Robert Koch, ὑπεύθυνο γιὰ τὴν ἐκτίμηση τοῦ κινδύνου ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸ Covid-19, δὲν εἶχε προβεῖ σὲ τέτοια ἔρευνα. Ὁ ἴδιος τὴν εἶχε ἀναλάβει ἐπιπρόσθετα στὴν κανονικὴ ἐργασία του, ἐπειδὴ διαπίστωσε αὐτὸ τὸ ἀδικαιολόγητο τεράστιο κενὸ στὴ διερεύνηση τῶν διαστάσεων κινδύνου μετάδοσης τοῦ ἰοῦ.
Ἐπιστρέφουμε στὴν ἀνακοίνωση τῆς ΔΙΣ τῆς 1ης Ἀπριλίου. Μετὰ τῶν ὅσων εἶπε γιὰ τὸ Πάσχα τονίζει, ὅτι αὐτὸ τὸ μέτρο, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο οἱ πιστοὶ θὰ ἀναγκαστοῦν νὰ ζοῦν τὴν «κατ’ οἶκον προσευχὴ καὶ τὴν κατ’ οἶκον Ἐκκλησία», ἀσφαλῶς δὲν μπορεῖ νὰ ὑποδηλώσει ἔστω καὶ τὴν παραμικρὴ ἀμφισβήτηση τοῦ Κοινοῦ Ποτηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Βεβαίως καὶ δὲν μπορεῖ μέσῳ τῆς Θείας Κοινωνίας καὶ τῆς Ἱερᾶς Λαβίδας νὰ μεταδοθεῖ ὁποιαδήποτε μόλυνση. Κάνοντας τέλος μία ἐκτενῆ ἀναφορὰ στὴν συμπαράσταση τῆς Ἐκκλησίας τόσο μὲ χρηματικὰ ποσὰ ὅσο καὶ κυρίως μὲ τὶς δομές της στὸν ἀγώνα τῆς Πολιτείας πρὸς καταπολέμηση τοῦ κορωναϊοῦ, ἡ ΔΙΣ καταλήγει σὲ μία ρητὴ ἀπαγόρευση: «Δὲν ἐπιτρέπει πλέον σὲ κανένα ἀπολύτως, Ἀρχιερέα, Ἱερέα, Διάκονο, Μοναχὸ ἢ ἄλλον ἐργάτη τῆς Ἐκκλησίας, νὰ προβαίνει σὲ δημόσιες δηλώσεις ἢ ἐμφανίσεις στὰ μέσα τῆς Γενικῆς Ἐνημερώσεως καὶ τὸ Διαδίκτυο». Ὅλοι ὀφείλουν «νὰ ἀσκοῦνται στὴν σιωπὴ καὶ τὴν ἐντονότερη προσευχή». Ὡς ἐκπρόσωπος στὸ ζήτημα τῆς πληροφόρησης τῶν μέσων ἐνημέρωσης ὁρίζεται ὁ Ἅγιος Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος.
Μὲ βάση τὰ παραπάνω δημιουργοῦνται εὔλογα ἐρωτήματα στοὺς πιστούς, τὰ ὁποῖα θέλουμε στὴ συνέχεια νὰ ἀπευθύνουμε στὴν σεβαστὴ Ἱεραρχία μας. Καὶ ξεκινᾶμε μὲ τὸ τελευταῖο, τὴ ἀναγκαστικὴ σιωπὴ ποὺ ἐπιβάλλει ἡ ΔΙΣ στοὺς Κληρικούς, Μοναχοὺς καὶ Λαϊκοὺς ποὺ ἐξαρτῶνται ἀπὸ τὴ Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὴ τὴ σιωπὴ δὲν τὴν ἔχει ἀπαιτήσει ἡ Πολιτεία. Πουθενὰ ὥς τώρα δὲν ἐμφανίστηκε φορέας τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας ποὺ νὰ ἀπαιτήσει ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Κλῆρο αὐτὴ τὴν ἀπαγόρευση δημόσιων δηλώσεων στὰ μέσα Ἐνημέρωσης ἢ στὸ Διαδίκτυο. Ἡ Ἱεραρχία μας, ἡ ὁποία διαχρονικὰ σύμφωνα μὲ τὴν δισχιλιετῆ Ὀρθόδοξη Παράδοση διοικεῖ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Σῶμα μὲ βάση τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, καὶ ὀφείλει νὰ τὸ κάνει μὲ βάση τὸν Πατριαρχικὸ Τόμο τοῦ 1850, στὸν ὁποῖο ἀναφερθήκαμε παραπάνω, σὲ ποιὸν Ἱερὸ Κανόνα στηρίζει αὐτὴ τὴν ἀπαγόρευση; Δεδομένο εἶναι ὅτι δὲν ἀναφέρει οὔτε ἕνα Ἱερὸ Κανόνα, προκειμένου νὰ στηρίξει αὐτὴν τὴν ἀνίερη, καὶ ἐπὶ πλέον ἀντισυνταγματική, φίμωση τῶν ποιμένων τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι σ’ αὐτοὺς τοὺς δύσκολους καιροὺς ἀποτελοῦν μὲ τὸ ἀνάστημά τους παρηγοριὰ τῶν πιστῶν. Μήπως θὰ πρέπει νὰ ὑποθέσουμε ὅτι μὲ αὐτὴ τὴ λογοκρισία ἡ ΔΙΣ μετατρέπεται σὲ πρόθυμη θεραπαινίδα τῶν κρατούντων καὶ ἐπιτελεῖ τὸ ἔργο ἐκεῖνο, ποὺ ἐκεῖνοι ἐπιμελῶς ἀποφύγανε;
Οἱ 12 Ἱεράρχες καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ποὺ ἀποτελοῦν τὴν ΔΙΣ μοιάζουν μὲ τὴν ἀπόφαση τῆς 1ης Ἀπριλίου νὰ ἀποδέχονται τὴ συλλογιστικὴ τῶν ὑγειονομικῶν ἀρχῶν καὶ εἰδικῶν ἐπιστημόνων, ὅπως βέβαια καὶ τῆς Κυβέρνησης, ὅτι κατὰ τὴ Θεία Λατρεία οἱ Ἱεροί μας Ναοὶ ὡς τόποι συνάθροισης θὰ ἀποτελοῦν, στὴν περίπτωση ποὺ βρίσκονται φορεῖς τοῦ κορωναϊοῦ στοὺς συναθροισμένους, τόπους μολύνσεως. Μοιάζουν νὰ ἀποδέχονται ὅτι ἡ φιλοξενία τῶν πιστῶν στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς κατὰ τὶς Ἱερὲς Ἀκολουθίες μπορεῖ νὰ ἀποτελέσει ἐνδεχομένως αἰτία θανάτου γιὰ τοὺς πιστοὺς ἢ καὶ γι’ αὐτοὺς ποὺ τοὺς συναναστρέφονται. Μάλιστα μοιάζουν νὰ ἀποδέχονται ὅτι οἱ Ἱεροὶ Ναοὶ εἶναι πολὺ περισσότερο ἐπικίνδυνοι ἀπ’ ὅ,τι οἱ «ναοὶ» τῆς ὑλικῆς μας τροφοδοσίας, τὰ Σοῦπερ Μάρκετ –ἐκεῖ ἐπιτρέπεται ἡ συνάθροιση φυσικῶν προσώπων μὲ τὴν προϋπόθεση τῆς ἀπόστασης τῶν 2 μέτρων καὶ μὲ τὴν ἀναλογία τῶν 15 τετραγωνικῶν μέτρων ἀνὰ ἐπισκέπτη– καὶ οἱ Λαϊκὲς Ἀγορές. Καὶ ἡ ἐρώτησή μας: Ὄντως πιστεύουν οἱ σεπτοὶ Ἱεράρχες, ὅτι οἱ Ἱεροὶ Ναοὶ ποὺ εἶναι οἱ Οἶκοι τοῦ Θεοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων μας, γιὰ τοὺς ὁποίους ἀποδεχόμαστε σὲ πολλὲς περιπτώσεις, ὅτι μὲ θαυματουργικὸ τρόπο μᾶς λύτρωσαν στὸ παρελθὸν ἀπὸ μολυσματικὲς ἀσθένειες (ἀναφέρουμε ἐνδεικτικά: ἀπὸ τὴν πανώλη στὴν Κέρκυρα τὸ 1673, στὴ Μυτιλήνη τὸ 1832, ἀπὸ τὴν ἀνεμοβλογιὰ στὸν Πειραιὰ τὸ 1895 κ.ἄ.) μποροῦν νὰ ἀποτελοῦν ἑστίες μόλυνσης; Θεωροῦμε αὐτονόητο, ὅτι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι στὰ σπίτια μας φροντίζουμε νὰ κάνουμε τὰ πάντα, ὥστε οἱ φιλοξενούμενοί μας νὰ μὴ ἐκτεθοῦν σὲ κανένα κίνδυνο. Γιὰ τὸν φιλάνθρωπο Χριστὸ καὶ Θεό μας, γιὰ τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, γιὰ τοὺς Ἁγίους μας δὲν θὰ δεχθοῦμε, ὅτι μὲ πολὺ περισσότερη φροντίδα θὰ προστατεύσουν τοὺς δικούς τους φιλοξενούμενους στὸ δικό τους Οἶκο; Ἐμεῖς, ὅπως εἴπαμε, κάνουμε τὰ πάντα. Σὲ Ἐκείνους ποὺ στὴν ἱστορία τοῦ λαοῦ μας ἄπειρες φορὲς μὲ ἱστορικὰ γεγονότα –δηλαδὴ ἐπιστημονικά, προσιτὰ στὴ δική μας παρατήρηση– ἔχουν ἀποδείξει μὲ τὴ δική τους θαυματουργικὴ λύση ἐπιστημονικὰ ἀνεπίλυτων δικῶν μας προβλημάτων (ὑγείας, πανδημίας, ἁλώσεως ἀπὸ ἐχθροὺς καὶ πολλῶν ἄλλων) τὴν πρόνοια καὶ φροντίδα τους, θὰ ἀμφισβητήσουμε τὴ δυνατότητα νὰ ἀντιμετωπίσουν ἕνα κορωναϊὸ στὸ σπίτι τους; Μὲ συγχωρεῖτε γιὰ τὰ λόγιά μου, ἀλλὰ ἐὰν τὰ πράγματα εἶναι ὄντως ἔτσι καὶ στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς ὑπάρχει κίνδυνος μόλυνσης, τότε τί θέλουμε αὐτὸν τὸν Θεό, αὐτὴν τὴν Παναγιὰ καὶ αὐτοὺς τοὺς Ἁγίους, ποὺ δὲν εἶναι ἱκανοὶ νὰ φροντίζουν ἔστω τὸ σπίτι τους. Ἄπαγε τῆς βλασφημίας.
Τέλος νὰ μᾶς ἐπιτραπεῖ καὶ ἕνα τρίτο ἐρωτήματα. Ἡ ΔΙΣ ἐπικαλεῖται συχνὰ στὴν ἀνακοίνωση τῆς 1ης Ἀπριλίου τὴν ἔγκυρη ἐπιστημονικὴ ἐνημέρωση, ἐπὶ τῆς ὁποίας στηρίζονται οἱ ἀποφάσεις της. Τὴν πρώτη ἀπόφασή της (16η Μαρτίου) στήριξε σὲ ἐνημέρωση ποὺ εἶχε ἀπὸ τὸν κ. Τσιόδρα, τὸν ἐντεταλμένο λοιμωξιολόγο τῆς Κυβέρνησης. Δὲν ἔχει φθάσει σὲ ἐκείνη ἡ εἴδηση, ὅτι πολλοὶ ἐπιστήμονες διεθνοῦς κύρους (ὅπως λ.χ. οἱ Dr. Sucharit Bhakdi, Dr. Wolfgang Wodarg, Dr. Joel Kettner, Dr. John Ioannidis, Dr. Yoram Lass, Dr. Pietro Vernazza, Frank Ulrich Montgomery, Prof. Hendrik Streeck, Dr. Yanis Roussel et. al., Dr. David Katz κ.ἄ [βλ. oliverjanich.de]) θεωροῦν ὅτι τὰ μέτρα ποὺ ἔχουν ληφθεῖ εἶναι δυσανάλογα (ἰδίως στὴ Ἑλλάδα ποὺ ἔχει ἕνα συγκριτικὰ μικρὸ ἀριθμὸ θυμάτων, μὲ ἀπόσταση μικρότερο ἀπὸ ἐκεῖνον τῆς ἐποχικῆς γρίππης) μὲ τὴν πραγματικὴ ἀπειλὴ ποὺ ἀποτελεῖ αὐτὸς ὁ ἰός; Νὰ ἀναφέρω καὶ ἄλλο ἕνα σημεῖο ἀπὸ τὴν παραπάνω συνέντευξη τοῦ κ. Hendrik Streeck. Στὴ συζήτησή του μὲ τὸν δημοσιογράφο κ. Markus Lanz ἐπισημαίνεται καὶ τὸ ἀκατανόητο λάθος ἐκ μέρους τῆς Κυβέρνησης τῆς Γερμανίας, νὰ συμβουλεύεται καὶ νὰ στηρίζει τὰ μέτρα σχετικὰ μὲ τὸν κορωναϊὸ βασικὰ μόνο ἕνα λοιμωξιολόγο, τὸν κ. Drosten, ἀντί, ὅπως θὰ ἦταν φυσικό, νὰ σχηματίσει ἕνα συμβούλιο ἐπιδημιολόγων. Διότι ὁ κάθε εἰδικὸς ἐπιστήμονας προσεγγίζει τὸ θέμα μὲ βάση τὸ δικό του ἰδιαίτερο ἐρευνητικὸ πεδίο. Μὲ βάση αὐτὰ τὰ δεδομένα ρωτᾶμε τοὺς σεπτοὺς Ἱεράρχες τῆς ΔΙΣ: Γιατί παραβλέπουν τὴν ἐπιστημονικὰ ἄριστα θεμελιωμένη ἐπιχειρηματολογία τόσων κορυφαίων τῆς ἐπιστήμης καὶ συμμερίζονται τόσο δυσανάλογα καὶ δραστικὰ μέτρα εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας;