Παρά το γεγονός ότι η κείμενη νομοθεσία προβλέπει ρητώς την υποχρεωτική διεξαγωγή πρωινής προσευχής στα Δημοτικά αυτό δεν τηρείται. Βεβαίως όσοι το πράττουν είναι δυνάμει υπόδικοι. Αυτούς όμως δεν τους απειλεί ο Υπουργός παρά μόνον τους θεολόγους! Συμφώνως προς την «Εφημερίδα των Συντακτών» της 6ης Οκτωβρίου 2018:
«Ως φιλοσοφικά άθεος θίγομαι, γιατί αναγκάζομαι καθημερινά να οργανώνω και να συμμετέχω σε λατρευτικές τελετουργίες» τονίζει ο υποδιευθυντής του 132ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας… Στο 132ο Δημοτικό Σχολείο, πάνω από το 80% των μαθητών είναι παιδιά μεταναστών και άρα μη ορθόδοξα… «Και αφού είναι ετερόθρησκα τα παιδιά, γιατί δεν παίρνουν απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών;» ρωτάμε. «Η πρόβλεψη απαλλαγής είναι πολύ προβληματική. Αν πάρουν απαλλαγή, πρέπει να βγουν από την τάξη. Παιδαγωγικά αυτό δημιουργεί πρόβλημα στη διπλανή τάξη και δεν είναι ωραίο και για τα ίδια τα παιδιά, που αναγκάζονται να αφήσουν το θρανίο τους και την παρέα τους. Προσωπικά έχω επιλέξει μία διαφορετική προσέγγιση. Μέσα στην τάξη έχουμε βιβλιοθήκη, οπότε λέω στα παιδιά να κάτσουν εκεί και να διαβάσουν κάτι που τους ενδιαφέρει» μας λέει. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η προσπάθεια του εν λόγω σχολείου να ουδετεροποιήσει τόσο το μάθημα των Θρησκευτικών όσο και την πρωινή προσευχή: «Τα τελευταία χρόνια, αντί για προσευχή, ζητάμε από τα παιδιά να παραμείνουν σιωπηλά για ένα λεπτό. Έτσι, όποιος μαθητής θέλει μπορεί να προσευχηθεί, ανεξάρτητα από το που πιστεύει. Αν πάλι δεν πιστεύει, μπορεί απλά το ένα αυτό λεπτό να ησυχάσει. Όσο για το μάθημα των Θρησκευτικών, μιλάμε γενικά για τις ανθρώπινες αξίες και για την έννοια του θείου, χωρίς να θίγουμε άλλες θρησκείες και δόγματα».