Γράφει ὁ κ. Νικόλαος Ζαχαριάδης, Καθηγητὴς Θεολόγος – Συγγραφεύς & Πρωτοψάλτης
Μὲ ἱερὴ κατάνυξη, δέος, πίστη καὶ εὐλάβεια, κάθε χρόνο ζοῦμε τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα, τὰ φρικτὰ πάθη τοῦ Κυρίου μας, σὲ μία πορεία Σταυροῦ ποὺ ἔχει τέρμα τὴν Ἀνάσταση!
Κάθε μέρα ἀπὸ τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἡ Ἐκκλησία μας, μᾶς παρουσιάζει, ἕνα πρόσωπο ἢ ἕνα γεγονὸς σὰν τρόπο ζωῆς, θυσίας καὶ θριάμβου, ὥστε νὰ τὸ βιώσουμε καὶ νὰ τὸ διδαχθοῦμε…
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Μεγάλη Ἑβδομάδα: Ὀνομάζεται μεγάλη γιατί συνέβησαν μεγάλα, ἀθάνατα, ἠθικὰ καὶ θρησκευτικὰ γεγονότα ποὺ διδάσκεται ἡ ἀνθρωπότητα, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴ Σταυρικὴ θυσία, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
1. ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ: Παρουσιάζεται ὁ Πάγκαλος Ἰωσὴφ ποὺ ἀντιστάθηκε στὴν πρόσκληση τοῦ πειρασμοῦ… Ὁ Ἰωσὴφ γιὸς τοῦ Ἰακὼβ καὶ τῆς Ραχὴλ προεικονίζει τὸν Χριστό, γιατί αὐτὸς πουλήθηκε γιὰ 30 ἀργύρια.
2. ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ: Διαβάζεται ἡ παραβολὴ τῶν δέκα παρθένων. Πέντε ἀνόητες καὶ πέντε φρόνιμες. Εἶχαν τὴν παρθενία, χωρὶς βάθος καὶ περιεχόμενο. Τὸ λάδι, συμβολίζει τὰ καλὰ ἔργα. Οἱ πέντε ζοῦσαν μὲ καλὰ ἔργα, οἱ ἄλλες πέντε ἄνευ αὐτῶν. Οἱ πέντε εἶχαν ἀγάπη πρὸς τὸ Θεὸ καὶ πρὸς τὸν πλησίον, ὅπως τοῦτο ἐκφράζεται ἀπὸ τὸ κάθετο δοκάρι καὶ τὸ ὁριζόντιο τοῦ Σταυροῦ, σύμβολο ἀπολυτρώσεως νίκης καὶ δυνάμεως!!!
3. ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ: Θὰ ἀκούσουμε τὴ συγκλονιστικὴ καὶ συγκινητικὴ περικοπὴ τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς πόρνης ποὺ πλησίασε τὸν Κύριο. «Ὡς ἡ πόρνη ἐν κλαυθμῷ, πρὸς τοὺς πόδας σου γυρνῶ, δέξε με Χριστέ μου ὥσπερ ἐκείνη καὶ ἐλέησόν με ὁ Θεός». Μὲ τὰ δάκρυα τῆς Μετανοίας της καὶ τὸ μύρο ποὺ ἔφερε μαζί της μᾶς δίνει δύναμη νὰ πλησιάσουμε καὶ ἐμεῖς τὸν ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟ καὶ γλυκύ μας Ἰησοῦ, ὥστε νὰ μετανοήσουμε γιὰ τὶς δικές μας ἁμαρτίες. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει: «Ἐνίκησες τὴν ἁμαρτία, ἔκοψες τὰ νεῦρα τοῦ Σατανᾶ».
4. ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ: Οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὅρισαν νὰ ἑορτάζουμε:
1) Τὸ νίψιμο τῶν ποδιῶν τῶν μαθητῶν ἀπὸ τὸν Δάσκαλό τους.
2) Τὸ Μυστικὸ Δεῖπνο, τὴν παράδοση ἀπὸ τὸν Κύριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
• Τὴν Ἀρχιερατικὴ προσευχὴ τοῦ Κυρίου μας πρὸς τὸν Πατέρα του.
• Τὴν προδοσία τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν Ἰούδα.
Ὁ διδάσκαλος Ἰησοῦς μας πλένει τὰ πόδια τῶν μαθητῶν του. Ὁ δημιουργὸς σκύβει στὰ δημιουργήματά του!!! Ἡ πράξη αὐτή μᾶς διδάσκει τὴ μεγάλη ἀρετή τῆς ταπεινοφροσύνης, ἡ ὁποία ἕλκει τὶς χάριτες τοῦ Θεοῦ, ἡ ἔπαρση, ὁ ἐγωισμὸς τίς ἀπωθεῖ…
5. ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Θυμόμαστε τὰ Ἅγια καὶ φρικτὰ Πάθη τοῦ Χριστοῦ μας, τοὺς ἐμπτυσμούς, τὰ ραπίσματα, τὸν γέλωτα καὶ κυρίως τὴ Σταύρωση καὶ τὸν φρικτὸ θάνατο!!! Ἐπάνω στὸ ξύλο τοῦ Σταυροῦ ἔγινε τὸ θῦμα καὶ ὁ θύτης γιὰ τὴ δική μας ἱστορία καὶ Σωτηρία. Τὸ «Θεέ μου, Θεέ μου ἵνα τι με ἐγκατέλειπες…», ποὺ εἶπε ὁ Κύριος, δὲν κρύβει μεμψιμοιρία, οὔτε ἀνυπομονησία, εἶναι κραυγὴ ὑπερκόσμιας εὐαισθησίας, γιατί ὑποφέρει γιὰ τὸ ἀνθρώπινο γένος. Ἀπὸ τὸν Σταυρό κατέρχεται, στὸ μνῆμα, στὸν Ἅδη. Τὴν εἰς Ἅδου κάθοδο τοῦ Χριστοῦ τὴν γιορτάζουμε τήν Μεγάλη Παρασκευὴ τὸ βράδυ, μὲ τὰ κατανυκτικὰ ἐγκώμια. Στὸν Ἅδη κατέρχεται ὁ Κύριος κατέρχεται συγχρόνως καὶ ἡ ζωὴ, γιὰ νὰ ἐλευθερώσει ἐκείνους, ποὺ ἡ ἁμαρτία ὁδήγησε στὸ θάνατο. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει «τὰ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας, θάνατος». «Νοῦς ἀποστὰς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἢ δαιμονιώδης γίνεται ἤ κτηνώδης». (Ἅγιος Γρηγόριος Ναζιανζηνὸς ἢ Θεολόγος).
Τὸ ἀποκορύφωμα τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας εἶναι τὸ Πάσχα, ἡ διάβαση ἀπὸ τὸ θάνατο στὴ ζωή, ἀπὸ τὴ γῆ στὸν οὐρανό. Αὐτὲς τὶς Ἅγιες ἡμέρες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας ποὺ εἶναι μέρες κατανυκτικές, μέρες γλυκύτατων συγκινήσεων, μέρες θρησκευτικῆς ἀνατάσεως, ὅπου ὁ Θεάνθρωπός μας Ἰησοῦς, σταυρώνεται γιὰ τὴ δική μας σωτηρία, θὰ πρέπει καὶ ἐμεῖς νὰ πάρουμε τὸν αὐγινὸ δρόμο, ποὺ πῆραν οἱ μυροφόρες γιὰ νὰ ἀκούσουμε ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Σταυρωθέντος καὶ Ἀναστάντος Χριστοῦ τὸ «ΧΑΙΡΕΤΕ».
11 ἐμφανίσεις ἔγιναν τοῦ Χριστοῦ μετὰ τὴν Ἀνάστασή ΤΟΥ. Τὸ χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι τὸ λεγόμενο ΣΤΑΥΡΟΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, κατέχουμε μία Ἐκκλησία τὴν ἀληθινή, τὸ εἶπε ὁ Κύριός μας «ἐγὼ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή…» (Ἰωάννου κεφάλαιο 15 στίχος 1). Δὲν εἶπε ἁπλῶς ὁ Κύριος, ὅτι εἶναι ἡ «Ἄμπελος» καὶ μάλιστα ἡ «ἀληθινή». Νὰ τὸ ἀκούσουν οἱ παπόφιλοι καὶ οἱ οἰκουμενίζοντες. Μίλησε περὶ Ἀμπέλου ὄχι περὶ «ΑΜΠΕΛΩΝΟΣ». Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι σταυρώνουμε τὰ πάθη μας, εἴμαστε ἄνθρωποι τοῦ Σταυροῦ, ἀλλὰ ἄνετα μποροῦμε νὰ ὀνομασθοῦμε καὶ «τέκνα ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ».
Σὲ αὐτὴν τὴν ἐποχὴ τῆς ἀποορθοδοξοποίησης καὶ τοῦ ἀφελληνισμοῦ, τῆς ἰσοπέδωσης τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν, τὰ μηνύματα τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος εἶναι πάντα ἐπίκαιρα…
Μὲ τὸ Σταυροαναστάσιμο
ἀγωνιστικὸ χαιρετισμό μου ἀναφωνῶ:
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ