Ὅταν Ἱεράρχαι δηλώνουν ὅτι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται νὰ λάβουν τὰς νέας ταυτότητας καὶ τὸν Προσωπικὸν Ἀριθμὸν εἶναι ψυχοπαθεῖς καὶ ζηλωταὶ καὶ εἶναι ἕτοιμοι νὰ καταπατήσουν θεμελιώδη ἀνθρώπινα δικαιώματα, ἀλλὰ καὶ τὴν προσωπικὴν βούλησιν τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος διὰ συγκεκριμένους λόγους ἀρνεῖται νὰ τὸν λάβη, τί νὰ περιμένη κανεὶς ἀπὸ τοὺς πολιτικούς! Δυστυχῶς οἱ Ἱεράρχαι πρὸ τριῶν ἐτῶν μᾶς προέτρεπαν νὰ ἐμβολιασθῶμεν, τώρα νὰ λάβωμεν τὸν Π.Α., πλήρης ταύτισις μὲ τὴν κυβέρνησιν. Ποῖαι αἱ ὑπόγειοι, σκοτειναὶ διαδρομαί;
Συμφώνως πρὸς δημοσίευμα τοῦ ἱστολογίου ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ τῆς 26ης Ὀκτωβρίου:
«Ὅταν ὁ κόσμος ρωτᾶ γιὰ τὶς νέες ταυτότητες καὶ τὸν Προσωπικὸ Ἀριθμό, περιμένει ἕνα σοβαρὸ διάλογο. Ἀντὶ γιὰ αὐτό, ὁ Μητροπολίτης Σερβίων καὶ Κοζάνης Παῦλος διάλεξε νὰ στοχοποιήσει ὅσους ἔχουν ἀνησυχίες. Τοὺς ἀποκάλεσε «ψυχοπαθεῖς ζηλωτὲς» καὶ εἰρωνεύτηκε μοναχοὺς καὶ πιστοὺς ὅτι «κυκλοφοροῦν μὲ ταγάρια γεμᾶτα κινητὰ καὶ λάπτοπ». Ἔφτασε μάλιστα νὰ μᾶς πεῖ ὅτι «ὁ οὐρανὸς εἶναι γεμᾶτος ποὺ παρακολουθεῖ τὰ πάντα» καὶ ὅτι «μᾶς μάρανε ἡ ταυτότητα». Ἀντὶ γιὰ πατρικὴ φωνή, ἀκούστηκε σὰν χλεύη.
Οἱ πολίτες δὲν ἀνησυχοῦν γιὰ ἀστεῖα. Ἀνησυχοῦν γιατί οἱ νέες ταυτότητες συνδέονται μὲ ἕνα ἑνιαῖο ἀριθμὸ ποὺ θὰ συνοδεύει τὰ πάντα στὴ ζωή μας. Ποιοὶ εἴμαστε, τί κάνουμε, ποῦ πηγαίνουμε, τί ἀγοράζουμε. Ὅταν τὰ στοιχεῖα μαζεύονται ὅλα μαζί, ὁ κίνδυνος εἶναι ξεκάθαρος: ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἀριθμός. Χάνει τὴν ἐλευθερία του χωρὶς κἄν νὰ τὸ καταλάβει.
Καὶ εἶναι ἀπολύτως θεμιτὸ νὰ λέει ὁ κόσμος «δὲν τὸ θέλω αὐτό». Δὲν εἶναι οὔτε παράλογος οὔτε ἀμόρφωτος. Βλέπει τί γίνεται γύρω του. Βλέπει πὼς κάθε μέρα ἡ τεχνολογία χρησιμοποιεῖται ὡς ἐργαλεῖο ἐλέγχου. Βλέπει πὼς σὲ ἄλλες χῶρες ὑπῆρξαν κινήματα ποὺ εἶπαν «ὄχι» σὲ παρόμοια μέτρα. Οἱ πολίτες τῆς Εὐρώπης ἔχουν δικαίωμα ἐπιλογῆς. Τὸ ἴδιο δικαίωμα ἔχουν καὶ οἱ Ἕλληνες.
Ἀντὶ κάποιος ποὺ φορᾶ μίτρα νὰ τοὺς σέβεται, τοὺς προσβάλλει. Ἀντὶ νὰ ἀκούσει τὴν ἀγωνία τους, γελᾶ μὲ τὴν πίστη τους. Ἀντὶ νὰ στηρίξει αὐτοὺς ποὺ ἀγαποῦν τὴν Ἐκκλησία, τοὺς βάζει ἀπέναντι. Ἀπὸ πότε ἡ ἀμφιβολία καὶ ἡ ἐγρήγορση εἶναι ἁμαρτία; Ἀπὸ πότε ἡ προσοχὴ γίνεται «ψυχοπάθεια»;
Ἡ Ἐκκλησία δὲν στάθηκε ποτὲ μὲ ἐκείνους ποὺ χλεύαζαν τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου».