Ἐπιμέλεια τοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου †, Δρ. Θεολογίας, Δρ. Φιλοσοφίας
4ον
Ἡ ὑπουργὸς παιδείας τοῦ Mecklenburg-Vorpommern (Γερμανία) Steffi Schnor, στὸν πρόλογο τοῦ ἐνημερωτικοῦ βιβλίου, ποὺ ἐκδόθηκε ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο της μὲ τίτλο «Ἐνημερωτικὴ Μπροσούρα γιὰ αἱρέσεις καὶ κοσμοθεωριακὲς ὁμάδες» (1994), ὑπογραμμίζει:
«Στὴν κοινωνία μας, ποὺ διαπερᾶται ἀπὸ τὴν ἐπίδραση τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης καὶ τὴν πίεση ἀποδόσεως, τίθενται συχνὰ τὰ ἐρωτήματα, ποὺ ἀναφέρονται στὶς θεμελιώδεις ἀξίες τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, στὴν κατανόηση καὶ στὴ ζεστασιά… Ὁ ἀποκλεισμὸς ἀπὸ μέρους τῆς πολιτείας τῶν θρησκευτικῶν θεμάτων ἀπὸ τὴν κοινωνικὴ ζωὴ κατὰ τὰ τελευταῖα 40 χρόνια συνετέλεσε, ὥστε νὰ εἴμαστε ἀπροετοίμαστοι νὰ ἀντιμετωπίσουμε αὐτὰ τὰ θέματα» (Informationsbroschüre über Sekten und Weltanschauungsgruppierungen, ἔκδ. Kultusministerium Mecklenburg-Vorpommern, 1994, σ.3).
Ὑπάρχουν φυσικὰ καὶ ἄλλα αἴτια, ποὺ σπρώχνουν νεαρὰ κυρίως ἄτομα σ’ αὐτὲς τὶς αἱρέσεις. Στὸ βιβλίο ποὺ ἀναφέραμε («Ἡ Χαμένη Ἀθῳότητα-Περιπλανήσεις σὲ δρόμους τοῦ Ἑωσφόρου») ἀναλύουμε μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἀκόλουθα αἴτια:
– Ἡ αὐτονομία τοῦ ἀνθρώπου.
– Ἡ θρησκεία τῆς ἐκκοσμίκευσης.
– Ἀναζήτηση νοήματος.
– Ὁ ὑπαρξιακὸς φόβος.
– Ἀνασφάλεια καὶ ἀβεβαιότητα.
– Ἡ πλήξη.
– Δίψα γιὰ ἀγάπη καὶ ζεστασιὰ
-Ὁ πόθος γιὰ ἀναγνώριση.
-Ἡ περιέργεια.
– Δίψα γιὰ ἐμπειρίες
-Ἀποδυνάμωση τοῦ λατρευτικοῦ στοιχείου.
– Οἱ κοινωνικὲς εὐθύνες.
-Ἔλλειψη πνευματικῶν στηριγμάτων.
-Ἡ διάβρωση τῆς αὐθεντίας.
– Ἔλλειψη οὐσιαστικῆς κατήχησης.
-Ἡ ἀρνητικὴ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ.
-Ἡ διαφήμιση.
– Οἱ αἱρετικὲς καὶ παραθρησκευτικὲς ὁμάδες ὑπόσχονται νὰ πληρώσουν τὰ παραπάνω κενὰ μὲ ποικίλες προσφορές. Μεταξὺ αὐτῶν εἶναι:
-Ἡ «γνώση».
-Ἡ «ἀπόκρυφη ἐπιστήμη».
-Ἡ «ἄμεση -γνώση».
-Ἡ «δύναμη».
– Τὸ «δραστικὸ τελετουργικό».
-Ἡ «εἴσοδος στὴν τάξη τῶν ἐκλεκτῶν».
-Ἡ «ἄνοδος στὴν ἱεραρχία».
– Οἱ «εὔκολες λύσεις».
– Ἡ «οἰκοδομὴ τοῦ Νέου Κόσμου».
Πέρα ἀπ’ ὅλα αὐτά, αἱρέσεις καὶ κοσμοθεωριακὲς ὁμάδες προσφέρουν τὴ δυνατότητα συνειδητῆς «ἐξόδου» ἀπὸ τὴν κοινωνία τῆς ἀποτυχίας καὶ εἰσόδου στὴ «σωσμένη οἰκογένεια», στὸν «ἀποκατεστημένο παράδεισο». Σ’ αὐτὴ τὴ «νέα τάξη» ἢ τὴν «Κοινωνία τοῦ Νέου Κόσμου» ὑπάρχει πλέον ἡ διδαχὴ καὶ ἡ ἀπαραίτητη «αὐθεντία», ποὺ καθορίζει τὰ πάντα στὴ ζωὴ τῶν ὀπαδῶν καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο τοὺς προσφέρει προσανατολισμὸ καὶ τοὺς ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὴ σύγχυση ἢ τὴν ἀναγκαιότητα νὰ λαμβάνουν οἱ ἴδιοι ἀποφάσεις γιὰ τὶς λεπτομέρειες τῆς καθημερινῆς ζωῆς.
ε) Μέθοδος προσηλυτισμοῦ
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ παγιδευθεῖ κανεὶς σ’ αὐτὲς τὶς ὁμάδες; Ἐδῶ πρέπει νὰ ποῦμε πὼς ὑπάρχουν ποικίλες μεθοδεύσεις. Μερικοὶ κάνουν λόγο γιὰ ἔλεγχο τοῦ νοῦ ἢ καὶ γιὰ πλύση ἐγκεφάλου. Ὑπάρχει ἕνα ἀξιόλογο βιβλίο Γάλλου στρατιωτικοῦ, τοῦ Comantant Morin, μὲ τὸ χαρακτηριστικὸ τίτλο «Sectarius. Le voleur de Conscience». Ὁ Morin ὑπηρέτησε στὴν Ἀλγερία κατὰ τὰ ἔτη 1951-1960. Στὸ βιβλίο του ἀναφέρεται στὶς μεθόδους ἀλλαγῆς τῆς προσωπικότητος, ποὺ χρησιμοποιήθηκαν ἀπὸ τοὺς Κινέζους καὶ ἀπὸ τοὺς Ἀμερικανούς, σὲ περιπτώσεις αἰχμαλώτων πολέμου. Αὐτὲς οἱ τεχνικές, λέγει ὁ Morin, πέρασαν στὶς σύγχρονες αἱρέσεις (βλ. βιβλίο μας «Πνευματικὸς βιασμός – Νέες αἱρέσεις μιὰ πραγματικὴ ἀπειλή», Ἀθήνα).