Πάντοτε ἡ νεανικὴ ἡλικία, καλοί μου φίλοι, ἰδιαίτερα δὲ ἡ ἐφηβεία, ἦταν συνδεδεμένη μὲ τὴν κατανάλωση τοῦ ἀλκοόλ. Στὶς ἐξόδους, στοὺς τόπους διασκέδασης, στὸ ξενύκτι, στὰ πάρτι, στὶς σχολικὲς ἐκδρομὲς καὶ στὶς χοροεσπερίδες. Εἶχε νὰ κάνει ὄχι μόνο μὲ τὴν ψυχαγωγία, ἀλλὰ καὶ μὲ τήν… ἀντίδραση καὶ τὴν ἐπανάσταση! Ὄχι πιὰ σήμερα! Ποὺ τί παρατηρεῖται πλέον; Μὰ τοῦτο τὸ ἀπίστευτο: Μία συνεχὴς μείωση τοῦ ἀλκοὸλ ἀπὸ τὴ νέα γενιά! Εὐχάριστο, θὰ πεῖτε. Ὅμως δὲν εἶναι! Καὶ νὰ γιατί…
* * *
Ἀλλ’ ἂς δοῦμε κατ’ ἀρχὰς τί ἀκριβῶς συμβαίνει…
Πρῶτο. Σύμφωνα μὲ ἔγκυρες στατιστικὲς ἡ κατανάλωση ἀλκοὸλ ἀπὸ τοὺς νέους μειώνεται συνεχῶς. Τουλάχιστον σὲ εὐρωπαϊκὸ ἐπίπεδο οἱ νέοι ξοδεύουν πλέον λιγότερα χρήματα γιὰ ἀλκοόλ. Σὲ βαθμὸ ποὺ πολλοὶ ἔφθασαν νὰ μιλοῦν «γιὰ μία νέα τάση ποὺ ξεκίνησε πρὸς τὴ ζωὴ μὲ νηφαλιότητα»!
Δεύτερο. Ὑπολογίζεται ὅτι ἡ μείωση αὐτὴ τῆς κατανάλωσης ἀλκοὸλ ἀπὸ τοὺς νέους ἄνω τῶν 15 ἐτῶν, ἔχει ξεκινήσει ἀπὸ τὸ 2000 κι ἐντεῦθεν καὶ μάλιστα παγκοσμίως, σύμφωνα μὲ τὸν Π.Ο.Υ.
Ἰδιαίτερα στὴν Εὐρώπη ἡ κατανάλωση αὐτὴ μειώθηκε ἀπὸ 12 λίτρα ποὺ ἦταν τὸ 2000, σὲ 9,5 λίτρα τὸ 2020 (μείωση 21%). Στὴν Ἑλλάδα ἡ μείωση εἶναι ἀπὸ 8,3 λίτρα σὲ 6,3 λίτρα ἀντίστοιχα, δηλαδὴ 24%, ποὺ εἶναι καὶ ἡ μεγαλύτερη ἀπὸ τὶς ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες!
Τρίτο. Πολλοὶ ἀποδίδουν τὴν μείωση αὐτὴ στὶς δυσχερεῖς οἰκονομικὲς συνθῆκες πού, σύμφωνα μὲ τὸ περιοδικὸ Fortune, «οἱ νέοι τῆς Εὐρώπης δὲν φαίνεται ὅτι θὰ ἐπιστρέψουν στὴν ἔντονη κοινωνικὴ ζωὴ σύντομα». Ὅμως αὐτὸ δὲν ἔχει νὰ κάνει μόνο μὲ τὶς χῶρες ποὺ ἔχουν τὴν ὅποια οἰκονομικὴ ὕφεση, ἀλλὰ καὶ μὲ ἄλλες καθ’ ὅλα ἀνθηρὲς οἰκονομικά. Ἔχει νὰ κάνει ἀκόμη καὶ μὲ τὶς ΗΠΑ, σύμφωνα μὲ ἔρευνα τῶν καταναλωτῶν ἀπὸ τὸ NCSolutions.
Ἄλλοι πάλι κάνουν λόγο στὴ στάση πολλῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, οἱ ὁποῖες ἔχουν ἐφαρμόσει μία σειρὰ ἀπὸ πολιτικὲς μείωσης τῆς κατανάλωσης ἀλκοόλ, ὅπως φορολογία, ἀπαγόρευσης διαφημίσεων κ.λπ. Ὅμως, σύμφωνα μὲ τὸν ΟΟΣΑ, ἡ ἀποτελεσματικότητα τῶν μέτρων τους αὐτῶν παρεμποδίζεται ἀπὸ τὴν κακὴ ἐφαρμογή τους καὶ στοὺς περιορισμένους πόρους ποὺ διαθέτουν.
* * *
Καὶ τελικά, ποῦ ὀφείλεται τὸ φαινόμενο;
Στὸ ὅτι οἱ νέοι εἶναι πιὸ μόνοι ἢ καλύτερα πιὸ κοινωνικὰ ἀπομονωμένοι ἀπὸ ποτέ. Ναί!
Σύμφωνα μὲ τοὺς εἰδικούς, οἱ νέοι, ἰδιαίτερα στὶς μέρες μας, βιώνουν πλέον μία ἐπιδημία μοναξιᾶς καὶ ἀπομόνωσης. Καὶ τὸ μεγάλο ὄντως αὐτὸ πρόβλημα ὀφείλεται κατὰ κύριο λόγο στὸν ἐθισμό τους στὰ κοινωνικὰ δίκτυα, σὲ ἐκεῖνα δηλαδή, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ἦλθαν στὴ ζωή μας γιὰ νὰ μᾶς… ἑνώσουν καὶ ὄχι γιὰ νὰ μᾶς ἀπομονώσουν!
Μάλιστα, πάντα κατὰ τοὺς εἰδικούς, ἡ ἐπιδημία αὐτῆς ἀκριβῶς τῆς μοναξιᾶς, ἔχει διπλασιάσει τὰ ποσοστὰ τῶν (ἀπομονωμένων) νέων!
Ἔκθεση τοῦ The Cigna Group γράφει ὅτι, τὸ 79% τῶν νέων 18-24 ἐτῶν ἀναφέρουν ὅτι αἰσθάνονται μοναξιά, ὅταν οἱ ἄνω τῶν 65 ἐτῶν ἀναφέρουν ὅτι τοὺς συμβαίνει αὐτὸ σὲ πολὺ μικρότερο ποσοστό, δηλαδὴ 41%!!
Ὁπωσδήποτε θὰ ἔπρεπε νὰ συμβαίνει τὸ ἀντίθετο, ἂν σκεφτοῦμε ὅτι οἱ εὐκαιρίες τῶν νέων γιὰ πραγματικὴ συντροφιὰ μὲ τοὺς συνομήλικους εἶναι κατὰ πολὺ περισσότερες.
Ἔτσι ἡ ἀποχὴ ἢ ἔστω ὁ περιορισμὸς τῶν νέων ἀπὸ τὸ ἀλκοόλ, τελικὰ δὲν προέρχεται ἀπὸ συνειδητή τους ἐπιλογή, ἀλλὰ ἀποτελεῖ τὸ σύμπτωμα ἢ καλύτερα τὸ τίμημα τῆς ἔλλειψης κοινωνικῶν συναναστροφῶν.
* * *
Δὲν τὸ συζητᾶμε! Ἡ κατανάλωση ἀλκοὸλ καὶ μάλιστα ἢ χωρὶς μέτρο, λογικὴ καὶ ὅρια, ἀσφαλῶς βλάπτει. «Κανένα ἐπίπεδο κατανάλωσης ἀλκοὸλ δὲν εἶναι ἀσφαλὲς γιὰ τὴν ὑγεία μας», ἀναφέρει ὁ Π.Ο.Υ.
Κατὰ τοὺς ἰατρούς, τὸ ἀλκοὸλ – ἰδιαίτερα στὸν ὀργανισμὸ τῶν ἀνηλίκων – δημιουργεῖ σοβαρὲς βλάβες σὲ ὅλα τὰ κύτταρα καὶ ἰδίως στὰ εὐαίσθητα ὄργανα, ὅπως εἶναι τὸ συκώτι, τὸ πάγκρεας, ὁ ἐγκέφαλος, ἡ καρδιὰ καὶ τὰ ἀγγεῖα. Ἡ δὲ ἐκτεταμένη του χρήση φθάνει νὰ συνδέεται ἀκόμη καὶ μὲ τὸν καρκίνο (100.000 περιπτώσεις ἐτησίως)!
Ὅμως τὸ νὰ ἀπομονώνεται κανεὶς καὶ νὰ ζεῖ «σκλοράροντας» μέρα νύκτα στὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης, κάνει σαφῶς μεγαλύτερη ζημιά, τόσο στὴ σωματικὴ ὅσο καὶ στὴν ψυχική μας ὑγεία. Ἡ μοναξιά, ὡς γνωστό, εἶναι ἄμεσα συνδεδεμένη μὲ ἕνα σύνολο μεγάλων ψυχικῶν καὶ ὀργανικῶν διαταραχῶν.
* * *
Ζωή, τελικά, δὲν εἶναι νὰ βρισκόμαστε πότε στὴ Σκύλλα καὶ πότε στὴ Χάρυβδη. Ζωὴ εἶναι νὰ εἴμαστε μὲ τὸν Χριστό. Νὰ ζοῦμε κατὰ Χριστό. Γι’ αὐτὸ καὶ λέμε ὄχι στὰ διάφορα «εἴδη ζωῆς» ποὺ ἀφειδῶς μᾶς προσφέρονται σήμερα…
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος