Ὁ Σεβ. Ἀργολίδος εἰς πρόσφατον κείμενόν του, ποὺ ἔγινε γνωστὸν μὲ τίτλον «Ἂς μὴ ζοῦμε μὲ ψέματα», ἐξαίρει τὸν κ. Σωτήριον Τσιόδραν. Εἰς προηγούμενον εἶχε θαυμάσει τὸν Πρωθυπουργόν. Ὑπάρχουν 7.000 ὑγειονομικοὶ ποὺ ὁ Ὑπ. Ὑγείας τοῦ κ. Μητσοτάκη «ἐπέταξε εἰς τὸν δρόμον» καὶ τώρα ἀπειλεῖ νὰ ἀπολύση, ἐπειδὴ δὲν δέχονται τὰ ἐμβόλια ἀπὸ «διακοπὴν κυήσεως», ὅπως ἔγραψεν ὁ κ. Τσιόδρας εἰς τὸ «Πρὸς τὸ λαόν». Αὐτοὶ ἀπὸ τὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ ἰοῦ ἔρριψαν ἑαυτοὺς ψυχῇ τε καὶ σώματι εἰς τὸν ἀγῶνα καὶ μερικοὶ εἶναι πολὺ καλύτεροι ἰατροὶ ἀπὸ τὸν κ. Τσιόδραν, ἀλλά… δὲν ἔχουν φίλον τὸν Πρωθυπουργόν. Ἴσως αὐτοὶ εἶναι οἱ «κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι», οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀνάγκην στηρίξεως ἀπὸ χείλη Ἀρχιερέως καὶ ὄχι ὁ κ. Τσιόδρας ποὺ τὸν στηρίζει ὅλη ἡ Κυβέρνησις καὶ τὰ καλοπληρωμένα ΜΜΕ. Παραθέτομεν ἀπόσπασμα:
«Συνηθίζω τοὺς καλοκαιρινοὺς μῆνες νὰ ἐπισκέπτομαι τὰ ὀρεινὰ χωριὰ τῆς Ἀργολίδας, τὰ ὁποῖα ζωντανεύουν κάπως ἀπὸ τοὺς παραθεριστές. Ἕνα ἀπ’ αὐτὰ τὰ χωριὰ εἶναι καὶ τὸ Νεοχώρι, σκαρφαλωμένο στὸ Ἀρτεμίσιο. Κάθε χρόνο θὰ βρεθῶ μὲ τὸν ἱερέα καὶ τοὺς λιγοστοὺς ἐνορίτες, γιὰ νὰ ψάλλουμε τὴν παράκληση. Μοναδικὸς ψάλτης τοῦ χωριοῦ, ἡ κυρία Φωτεινή, ποὺ γνωρίζει καλὰ τὰ “γράμματα” καὶ τοὺς ἤχους. Συνήθως ἔχουμε κι ἕνα βοηθὸ στὸ ψαλτήρι, ἕνα πολὺ καλὸ ψάλτη ποὺ διακρίνεται γιὰ τὴν σεμνότητά του. Ἂν δὲν μοῦ τὸν σύστηναν, δὲν θὰ γνώριζα ποιὸς ἦταν: Γιὸς τῆς κυρὰ Φωτεινῆς, ὁ καθηγητὴς Σωτήρης Τσιόδρας… Ὁ κ. Καθηγητὴς καθόταν διακριτικά, μὲ τὴ σεμνότητα ποὺ τὸν διακρίνει… Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ πῶ ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς σήκωσε στοὺς ὤμους του, εἰδικά τούς πρώτους μῆνες, ἕνα τεράστιο βάρος. Ἡ προσφορὰ του εἶναι ἀνεκτίμητη καὶ πιστεύω πὼς μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου, ὅταν καταλαγιάσει ὁ κουρνιαχτός, θὰ ἀποτιμηθεῖ κατὰ πῶς πρέπει… Θὰ ἀναφερθῶ καὶ πάλι στὸν κ. Τσιόδρα. Τὸ καλοκαίρι μὲ ἐπισκέφθηκε γνωστό μου ζευγάρι ποὺ μένουν στὴν Ἀμερική. Ὁ σύζυγος εἶναι γιατρὸς καὶ ἐργάζεται σὲ μεγάλο νοσοκομεῖο στὴ Βοστώνη. Μοῦ εἶπε μεταξὺ τῶν ἄλλων: “Ἐργάζομαι στὸ ἴδιο νοσοκομεῖο ποὺ ἐργαζόταν ὁ κ. Τσιόδρας. Ἂν καὶ πέρασαν τόσα χρόνια ἀκόμα μιλοῦν μὲ θαυμασμὸ γιὰ τὸ ὄνομά του. Τὸ θεωροῦν μεγάλη ἀπώλεια ποὺ ἔφυγε. Ξέρω ὅτι ἔφυγε ἀπὸ τὸ καλύτερο, γιὰ νὰ ἔρθει νὰ προσφέρει στὴν πατρίδα μας. Πόσοι τὸ κάνουν; Λυπᾶμαι ποὺ ὑπάρχουν στὴν Ἑλλάδα ἄνθρωποι ποὺ τὸν ἀμφισβητοῦν καὶ τὸν κατηγοροῦν. Μὰ καλά, ἔχετε καταλάβει ποιὸν ἄνθρωπο ἔχετε στὴν Ἑλλάδα;”… Ἀνήμερα τὰ Χριστούγεννα εἶχα τὴν εὐλογία μίας ἀκόμη συνάντησης μὲ τὸν κ. Τσιόδρα στὸ Νεοχώρι. Μιλήσαμε γιὰ πολλὰ θέματα καὶ βρῆκα τὴν εὐκαιρία νὰ θέσω κάποια ἐρωτήματα. Ρώτησα μεταξὺ τῶν ἄλλων: Γιατί νοσοῦν καὶ οἱ ἐμβολιασμένοι; Εἶστε ἱκανοποιημένος ἀπὸ τὴν ἀνταπόκριση τοῦ ἐμβολίου; Ἡ ἀπάντηση ἦταν: Ἀπόλυτα, ἴσως καὶ πάνω ἀπὸ τὶς προσδοκίες μας».