ΤΟ 2025 ΕΙΝΑΙ γιὰ τὸν Παπισμὸ «Ἰωβηλαῖο Ἔτος», τὸ ὁποῖο «τελεῖται» κάθε 25 χρόνια. Κατ’ αὐτὸ προβλέπονται «ἱερὲς ἀποδημίες», προκειμένου νὰ γεμίσουν τὰ «ἅγια παγκάρια» τοῦ Βατικανοῦ, ἡ «ἐνεργοποίηση» τῶν «λυσίποινων», δηλαδὴ ἡ «ἄφεση ἁμαρτιῶν» ποὺ χορηγεῖ ὁ «Πάπας», ἀπὸ τὰ «περισσεύματα» τῶν καλῶν ἔργων τῶν ἁγίων καὶ ἡ «πνευματικὴ ἀνάταση» τῶν πιστῶν! Μὲ ἄλλα λόγια καὶ ὅπως τόνισε τὸ ἀντιαιρετικὸ Γραφεῖο τὴν Ἱ. Μ. Πειραιῶς, τὸ παπικὸ «Ἰωβηλαῖο» ἔχει καθιερωθεῖ ἀπὸ τὸν διαβόητο αἱρετικό, σιμωνιακὸ καὶ σοδομιστὴ «Πάπα» Βονιφάτιο Η΄ τὸ 1300, προκειμένου νὰ προβάλει τὶς παπικὲς κακοδοξίες καὶ νὰ προωθήσει σκοπιμότητες, ὅπως ἡ ποδηγέτηση τῶν πιστῶν καὶ οἰκονομικές! Πρόκειται γιὰ μία ἀκόμα ἔκπτωση τοῦ Παπισμοῦ, ποὺ εἶναι τὸ πισωγύρισμα στὸν παρωχημένο ἀπὸ τὴν χάρη τῆς Καινῆς Διαθήκης μωσαϊκὸ νόμο. Τόνισε χαρακτηριστικὰ πὼς «Ὁ Παπισμός, θέτοντας τὸν ἑαυτό του ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας, μετὰ τὴν ἀπόσχισή του ἀπὸ Αὐτή, στερεῖται τῆς Θείας Χάριτος καὶ ὡς ἐκ τούτου ὁδηγεῖται ἀναπόφευκτα σὲ νομικὰ καὶ δικανικὰ σχήματα “σωτηρίας”. Καὶ πράγματι, ὁ Παπισμὸς ὡς πολιτικοοικονομικὸς ὀργανισμὸς “κληρονόμησε” τὸν νομικισμό, μέσῳ τοῦ σχολαστικισμοῦ, θεωρώντας τὴν σχέση μὲ τὸ Θεὸ μὲ νομικὰ καὶ δικανικὰ σχήματα, ἐξαφανίζοντας τὴν ἔννοια τῆς ἀγάπης καὶ τῶν ἄπειρων οἰκτιρμῶν Του. Ὅπως οἱ Ἑβραῖοι αἰσθάνονταν “τακτοποιημένοι” μὲ τὸ Θεό, τηρώντας τυπικὰ τὶς μωσαϊκὲς διατάξεις, ἔτσι καὶ ὁ Παπισμὸς προωθεῖ ἀνάλογη νομικὴ “τακτοποίηση”! Αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν σκοπὸ ἐξυπηρετεῖ τὸ “Ἰωβηλαῖο”, δίνοντας τὴν ψευδαίσθηση τῆς σωτηρίας, τὴν “λύση τῶν ποινῶν”, μὲ τὰ “περισσεύματα” τῶν καλῶν ἔργων ἄλλων! Ἐξωφρενικὰ παράλογο!»! Ὁπωσδήποτε ναί!
Τὸ παπικὸν «Ἰωβηλαῖον» καὶ αἱ κακόδοξοι παράμετροί του
