“Περιμένει νὰ τὸν σώση ὁ πόλεμος καὶ τὰ Ψευδῆ “Ὁράματα” καὶ Ὄχι ἡ Ὀρθοπραξία”!
Τοῦ κ. Περικλέους Ἠλ. Νταλιάνη, θεολόγου
Τὰ Ὁράματα τοῦ Μόρφου Νεόφυτου, σὲ παλαιότερο βίντεο μετὰ τὴν ἀναγνώριση τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας ἐκ τοῦ Φαναρίου, ὅπου ὁ Μόρφου παριστάνει τὸν “ὁριοφύλακα” τῆς Ἐκκλησίας, κάνοντας ἐμμέσως τὸν δικηγόρο τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως (youtu.be)
Ἡ “Θεολογία” τοῦ Πολέμου καὶ τῶν Ὁραμάτων
Ὁ Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος εἶναι ἕνα πρόσωπο ποὺ ἀρχικὰ ἐκπέμπει σεβασμό, γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη τοποθέτηση ποὺ πέρνει σὲ πολλὰ θέματα. Σὲ πολλὲς περιπτώσεις ὅμως, ἐνῶ ἀρχίζει σωστὰ στὴν συνέχεια ἀλλάζει τακτικὴ καὶ ἐφαρμόζει τὰ ἀντίθετα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἀρχικὰ καὶ ὀρθόδοξα ὁμολογεῖ καὶ πρεσβεύει. Θὰ ἔλεγε κανεὶς ὅτι κινεῖται σὲ δύο πλευρές, ἀνάλογα τὴν πίεση ποὺ δέχεται ἀπὸ τὸν ἑκάστοτε Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου, ἀλλὰ καὶ τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως. Τὸ ἴδιο ἔγινε καὶ μὲ τὸ Οὐκρανικὸ σχίσμα. Στὴν ἀρχὴ ἔλεγε τὰ σωστά, ἐνῶ στὴν συνέχεια ἄλλαξε στάση καὶ ὑποστηρίζει τὸ λάθος, τὸ ὁποῖο καὶ ὁ ἴδιος στὴν ἀρχὴ ξόρκιζε ὡς κακό.
Στήν συνέχεια παραθέτω καὶ ἀναλύω σχετικὸ βίντεο μὲ τὶς θέσεις τοῦ ἐπισκόπου Μόρφου Νεοφύτου σχετικὰ μὲ τὸ Οὐκρανικὸ σχίσμα καὶ τὴν ἐξέλιξη αὐτοῦ. Ἡ ἀνακολουθία τοῦ Μόρφου Νεόφυτου ἐπεκτείνεται σὲ ὅλο της τὸ “μεγαλεῖο”, ἀφοῦ σύμφωνα μὲ τὰ λεγόμενα αὐτοῦ, περιμένει νὰ τὸν σώσει ὁ πόλεμος καὶ τὰ γεγονότα μὲ τὴν πόλη – ὅπως ὁ ἴδιος ὁμολογεῖ στὸ ἐν λόγῳ βίντεο – καὶ ὄχι ἀντιθέτως ἡ Ὀρθοπραξία, τὴν ὁποία πρέπει ὅλοι νὰ δείξουμε. Ὅμως τί γίνεται, ἐὰν ὁ πόλεμος μᾶς βρεῖ ἀμετανόητους καὶ νεκρούς; Καὶ ἐὰν δὲν γίνει τελικὰ πόλεμος ἢ μία Πανορθόδοξη Σύνοδος ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας, αὐτὸς θὰ συνεχίσει νὰ στηρίζει ὅσους ἐφαρμόζουν τὴν ἀντικανονικότητα; Ἐδῶ ΟΜΙΛΟΥΜΕ “γιὰ τὴν θεολογία τοῦ πολέμου” καὶ ὄχι γιὰ τὸ κανονικὸ ἐκκλησιαστικὸ δίκαιο. “Ζῆσε Μάϊ μου νὰ φᾶς τριφύλλι,” λέει ὁ σοφὸς λαός. Ἔτσι καὶ ὁ ἴδιος ἀναβάλλει τὴν μετάνοια καὶ περιμένει ἀπὸ τὸν πόλεμο “νὰ ἐφαρμόσει τὸ κανονικὸ ἐκκλησιαστικὸ δίκαιο”. Ὅμως καὶ στὴν Οὐκρανία γίνεται πόλεμος, ἀλλὰ ἐκεῖ βλέπουμε ὅτι διώκονται οἱ κανονικοὶ Ἐπίσκοποι ἀπὸ τοὺς σχισματικούς. Ἄρα ὁ πόλεμος πιθανὸν νὰ φέρει καὶ χειρότερες καταστάσεις, ἀντὶ νὰ “λύσει” τὰ προβλήματα.
Τὸ ἀνωτέρω βίντεο μὲ ἡμερομηνία 26 Νοεμβρίου 2019, ἀναρτήθηκε πρὶν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος μνημονεύσει τὸν σχισματικὸ Ἐπιφάνιο Ντουμένκο. Γιαυτὸ ὁ Μόρφου ὁμιλεῖ μὲ ἄνεση ὑπὲρ τοῦ Ὀνουφρίου, στάση ὅμως ποὺ ἄλλαξε μετὰ τὴν ἀπόφαση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου. Τὴν ἴδια ὥρα ὅμως ποὺ ὁ Σεβ. Νεόφυτος ὁμιλεῖ δῆθεν ὑπὲρ τοῦ Ὀνουφρίου, βλέπουμε ὅτι προσπαθεῖ ταυτόχρονα νὰ στηρίξει τὴν λανθασμένη ἀπόφαση τοῦ Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου, στὸ νὰ ἀναγνωρίσει πρῶτος στὶς 12 καὶ 21 Ὀκτωβρίου τοῦ 2019 καὶ πρὶν τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου, τὸν σχισματικὸ Ἐπιφάνιο. Ἀκολούθησε τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας στὶς 08 Νοεμβρίου τοῦ 2019. Στὶς 24 Ὀκτωβρίου τοῦ 2020, κατὰ τὴ διάρκεια Συνοδικῆς Θείας Λειτουργίας στὴ Μονὴ Χρυσορρογιατίσσης, ὁ Κύπρου Χρυσόστομος μνημόνευσε γιὰ πρώτη φορὰ τὸν Ἐπιφάνιο ὡς προκαθήμενο τῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας, χωρὶς νὰ εἶχε ὑπάρξει ἐπίσημη ἀπόφαση ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, τὰ μέλη τῆς ὁποίας δὲν γνώριζαν γιὰ τὴν ἀπόφαση (βλέπε καὶ Ρομφαία 24 Ὀκτωβρίου 2020 καὶ δήλωση τοῦ Κύπρου Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος εἶπε ὅτι “ἡ ἀπόφασή μου αὐτὴ ὑπηρετεῖ τὴν Ὀρθοδοξία”).
Ὁ Μόρφου λοιπὸν Νεόφυτος ἀπὸ τότε ἔκανε “πλάτες” στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο, ὥστε νὰ ἀφήσει τὴν “οὐδετερότητα” ποὺ ἀρχικὰ εἶχε ἐπικαλεστεῖ, ἀλλὰ δυστυχῶς ὑπὲρ τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας καὶ ὄχι ὑπὲρ τοῦ Ὀνουφρίου. Καὶ φυσικὰ μετὰ τὴν μνημόνευση τοῦ Ἐπιφανίου, δὲν ἐξέφρασε διαφωνία, ἀλλὰ ὑπακοή!. Ἐδῶ βλέπουμε πόσο καλὰ παίζουν τὸ θέατρο ἔμπροσθεν τοῦ ἀκατήχητου λαοῦ. Μετὰ μπῆκε τὸ ἀφήγημα τοῦ Μόρφου περὶ “Ὑπακοῆς στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου” καὶ “στὴν μὴ ἀποτείχιση ἀπὸ αὐτόν, ἀφοῦ τὰ θέματα αὐτὰ θὰ τὰ λύσει δῆθεν ὁ μεγάλος πόλεμος καὶ ἡ μετὰ αὐτὸν Πανορθόδοξη Σύνοδος ποὺ θὰ συγκληθεῖ”, σύμφωνα μὲ τὸν Μόρφου Νεόφυτο.
1. Ἡ διεστραμμένη “θεολογία” “περὶ τοῦ σχίσματος”
Ὁ Μόρφου ἐπικαλεῖται στὴν ὁμιλία του “μὲ θέμα τὴν (ἀντικανονικὴ) ἀναγνώριση τοῦ ψευδο-Κιέβου Ἐπιφανίου ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο τὸ 2019, ὡς “νέου ἀρχιεπισκόπου Οὐκρανίας”, τὴν δῆθεν θαυματουργικὴ ἐμφάνιση μέσῳ ὁράματος τοῦ γέροντος Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας, “ὁ ὁποῖος φέρεται νὰ προτρέπει ἀνδρόγυνο τῶν Ἀθηνῶν νὰ μὴ ἐκκλησιάζεται στὸ Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων καὶ τὰ μετόχια αὐτοῦ καθὼς καὶ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σινᾶ, τὰ ὁποῖα βρίσκονται στὴν Ἀθήνα, γιὰ νὰ μὴν δημιουργηθεῖ σχίσμα δῆθεν καὶ γιὰ νὰ μὴ πέσουν σὲ σχίσμα”. Δηλαδὴ καὶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἦταν μήπως “σχισματικός”, ὅταν ἦταν στὴν Ἱερὰ Μονὴ Σινᾶ; Ἢ μήπως ὅταν ὁ Μόρφου φέρνει τὸ Ἅγιο Φῶς τοῦ Παναγίου ΤΑΦΟΥ κάθε χρόνο στὴν Μητρόπολη Μόρφου, “μετέχει καὶ αὐτὸς τοῦ σχίσματος”, σύμφωνα μὲ τὴν βλάσφημη καὶ ἀθεολόγητη θεωρία του! Ὕπαγε τῆς βλασφημίας. Μάλιστα λέει ὅτι “τὸ σχίσμα ἐνδύεται μὲ τὴν εὐσέβεια” (ἐννοώντας ὡς “σχίσμα” τὴν μὴ ἀναγνώριση τοῦ ψευδο-Κιέβου Ἐπιφανίου), πράγμα παράλογο, ἀφοῦ οὐσιαστικὰ νομιμοποιεῖ ὁ ἴδιος τὸ Οὐκρανικὸ Κακοκέφαλο καὶ σχίσμα.
Τὸ Ἱστορικὸν τῆς ἀναγνωρίσεως
Ἐπίσης ὁ Μόρφου Νεόφυτος προτρέπει σὲ “Ὑπακοή”, ὡς πρὸς τὴν (λάθος) μνημόνευση ἀπὸ τὴν Κυπριακὴ Σύνοδο τοῦ σχισματικοῦ Ἐπιφανίου. Θυμίζω ὅτι ἡ ἀρχικὴ ἀπόφαση τῆς Κυπριακῆς Συνόδου, ἦταν νὰ μείνει “οὐδέτερη”, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἐφαρμόσθηκε. Οὐσιαστικὰ ἡ ἐπιβολὴ τῆς μνημόνευσης τοῦ Ἐπιφανίου, ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς μεμονωμένης ἀπόφασης τοῦ πρώην Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος τὴν ἐπέβαλε μὲ παπικὸ τὸν τρόπο καὶ ὑπὸ τὴν ἀπειλὴ τῆς καθαιρέσεως στοὺς ἀντιφρονοῦντας Ἐπισκόπους. Ἄρα καὶ ὁ Μόρφου Νεόφυτος δὲν κάνει ὑπακοὴ στὴν ἀρχικὴ ἀπόφαση τῆς Κυπριακῆς Συνόδου, ἡ ὁποία ἔστω καὶ ἔτσι δὲν μνημόνευε τὸν Ἐπιφάνιο ἀκόμη.
Ὁ Προκαθήμενος τῆς Κυπριακῆς Ἐκκλησίας Χρυσόστομος εἶχε καλέσει χωρὶς συνοδικὴ ἀπόφαση τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2020 τὸν ἀντικανονικὸ “νέο ἀρχιεπίσκοπο” Οὐκρανίας, Μητροπολίτη Ἐπιφάνιο, ὁ ὁποῖος “ἐξέφρασε ἐκ μέρους τοῦ ἰδίου καὶ τοῦ πληρώματος τῆς “Τοπικῆς” Ἐκκλησίας τὴν εὐγνωμοσύνη του γιὰ τὸν συντονισμὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου μὲ τὶς ἄλλες δύο Τοπικὲς Ἐκκλησίες (ἀπὸ τὶς δεκατέσσερις) ποὺ ἔχουν ἀναγνωρίσει τὸν Τόμο τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. Σύμφωνα μὲ τὴν ἀνακοίνωση, “ὁ Προκαθήμενος τῆς “Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας” τῆς Οὐκρανίας Ἐπιφάνιος ἐξέφρασε τὴν ἱκανοποίησή του γιὰ τὴν ἐγκαθίδρυση τῆς πληρότητας τῆς προσευχῆς καὶ τῆς εὐχαριστιακῆς κοινωνίας μεταξὺ τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν”. Δηλαδὴ ὁ Κύπρου Χρυσοστόμος θεωροῦσε τότε τὶς ἕνδεκα τοπικὲς Ἐκκλησίες, ποὺ δὲν εἶχαν ἀναγνωρίσει τὸν Ἐπιφάνιο ὡς δῆθεν “σχισματικές”;
Τελικὰ ἀπὸ ὅλες τὶς τοπικὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες μόνο τὰ Πατριαρχεῖα τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ τῆς Ἀλεξανδρείας καὶ οἱ Ἀρχιεπισκοπὲς Κύπρου καὶ Ἑλλάδος ἔχουν ἀναγνωρίσει τοὺς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας. Ἄρα καὶ ἐδῶ ἔχουμε μειοψηφία, διότι μόνο τέσσερις ἀπὸ τὶς δεκατέσσερις τοπικὲς ἐκκλησίες ἔχουν ἀναγνωρίσει τὸν Ἐπιφάνιο, ὁ ὁποῖος προστέθηκε ἀπὸ τὸ Φανάρι στὰ δίπτυχα ὡς 15ος δῆθεν προκαθήμενος. Ποιοὶ εἶναι λοιπὸν οἱ σχισματικοί; Ὅλες οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες ποὺ δὲν ἔχουν ἀναγνωρίσει τοὺς σχισματικούς, οἱ ὁποῖες εἶναι καὶ οἱ περισσότερες, μήπως καὶ αὐτὲς εἶναι σχισματικὲς γιὰ τὸν Μόρφου;
Μὲ ἀπόφαση ποὺ ἀπέστειλε στὸν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ὁ Πατριάρχης Σερβίας Εἰρηναῖος, γνωστοποίησε ὅτι “δὲν προτίθεται νὰ ἀναγνωρίσει τὴν αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, καθὼς ἡγοῦνται «σχισματικὲς παραφυάδες», ὅτι δὲν προτίθενται νὰ ἀναγνωρίσουν κανένα κληρικό της, διότι «στεροῦνται ἀποστολικῆς διαδοχῆς καὶ ἱερωσύνης» καὶ οὔτε ἀναγνωρίζουν ὡς ἀρχιερέα τὸν Ἐπιφάνιο Ντουμένκο”.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας μὲ προκαθήμενο τὸν τότε Ἀλβανίας Ἀναστάσιον, μὲ ἐπιστολὴ ποὺ ἀπέστειλε στὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καὶ δημοσιοποίησε στὶς 7 Μαρτίου 2019, θεωρεῖ «ἀνυπόστατες, κενές, στερούμενες τῆς θείας χάριτος καὶ τῆς ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» τὶς χειροτονίες ποὺ τέλεσε ὁ Φιλάρετος Ντενισένκο «ὅσο χρόνο ἦτο καθηρημένος καὶ ἀναθεματισμένος», μεταξὺ αὐτῶν «καὶ τοῦ γραμματέως αὐτοῦ Σεργκέι Ντουμένκο, νῦν Μητροπολίτου Ἐπιφανίου». Ἐπίσης ὁ Ἀλβανίας Ἀναστάσιος τονίζει καὶ ἐπισημαίνεται ὅτι «ἀντὶ εἰρηνεύσεως καὶ ἑνότητος τῶν Ὀρθοδόξων τῆς Οὐκρανίας, ἐπαπειλεῖται ὁ κίνδυνος διασπάσεως τῆς ἑνότητος τῆς ἀνὰ τὸν κόσμο Ὀρθοδοξίας» καὶ «ἡ κατ’ Ἀλβανίαν Αὐτοκέφαλος Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀπευθύνει θερμὴν παράκλησιν, ὅπως τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, ἀξιοποιῶν τὸ κατ’ ἐξοχὴν προνόμιον τοῦ συντονισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, συγκαλέσει τὸ συντομότερον δυνατὸν Πανορθόδοξον Σύναξιν ἢ Σύνοδον, προκειμένου νὰ προληφθῆ ὁ ἐμφανὴς κίνδυνος δημιουργίας ὀδυνηροῦ Σχίσματος (βλέπε, Τὰ Νέα 02 Ἀπριλίου 2019).
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Πολωνίας τονίζει ὅτι “ἡ δομὴ ποὺ ἀνακηρύχθηκε τὸ 2019 ἀπὸ τὸ Φανάρι καὶ ἡγεῖται ἀπὸ τὸν Ντουμένκο Ἐπιφάνιο, δὲν πληροῖ τὶς προϋποθέσεις τῆς κανονικότητας καὶ ζήτησε σύγκληση Προκαθημένων. Στὶς 23 Αὐγούστου 2022, μὲ ἐπίσημη ἀνακοίνωσή της, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Πολωνίας ἐπισημαίνει ὅτι «οἱ ἀποστατήσαντες ἀπὸ τὴ διδασκαλία τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας δὲν μποροῦν νὰ ἀποτελοῦν ὑγιὲς ἐκκλησιαστικὸ σῶμα. Τοῦτο διαταράσσει τὴν εὐχαριστιακὴ ἑνότητα τοῦ συνόλου τῆς Ὀρθοδοξίας» (βλέπε καὶ Ρομφαία 01/09/2022).
Φυσικὰ τὸ Φανάρι δὲν θέλει νὰ συγκληθεῖ ἢ πανορθόδοξη Σύνοδος, διότι οἱ ἐνέργειες αὐτοῦ θὰ καταδικαστοῦν, καθὼς δὲν ἔχει τὴν πλειοψηφία τῶν ψήφων. Φυσικὰ πανορθόδοξη Σύνοδο μποροῦν νὰ συγκαλέσουν καὶ τὰ Πατριαρχεῖα τῆς Ἀντιοχείας καὶ τῶν Ἱεροσολύμων, τὰ ὁποῖα ἔχουν τὰ πρεσβεῖα τιμῆς μετὰ τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τὴν Ἀλεξάνδρεια, ἀφοῦ οἱ δύο πρῶτες μὲ πονηριὰ δὲν κάνουν τὸ καθῆκον τους. Καὶ φυσικὰ ὁ Μόρφου Νεόφυτος ἐπιτίθεται ὄχι τυχαῖα στὰ Ἱεροσόλυμα, διότι ἔχουν ἐκφράσει τὴν διάθεση νὰ φιλοξενήσουν τὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο.
Οἱ ἀναθεματισμένοι ἔγιναν “ἀφεντικὰ”
Θυμίζω ὅτι οἱ σχισματικοὶ τῆς Οὐκρανίας ἦταν ἀναθεματισμένοι ἀπὸ ὅλα τὰ Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα καὶ τὶς Ἀρχιεπισκοπὲς (καθότι πολλοὶ εἶναι καὶ ἑτερόδοξοι, ὅπως ὁ Ἀγγλικανὸς ψευδεπίσκοπος Τσεκάλιν, ἀλλὰ καὶ χωρὶς χειροτονίες) καὶ ξαφνικὰ τὸ 2019, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος τοὺς ἔδωσε ἀντικανονικὰ τὴν αὐτοκεφαλία μέσα σὲ μία νύκτα καὶ μάλιστα χωρὶς νὰ τοὺς χειροτονήσει καὶ ἐκβιάζοντας τὸν κανονικὸ Ἀρχιεπίσκοπο Ὀνούφριο ὥστε νὰ ἐνταχθεῖ στὴν διοίκηση τῶν σχισματικῶν. Στόχος ἦταν ἡ εἰσπήδηση τοῦ Φαναρίου στὸ Κίεβο καὶ ὁ πόλεμος κατὰ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας, κατὰ ἐντολὴ τῶν ΗΠΑ καὶ τοῦ ΝΑΤΟ. Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἦταν ἡ αἰτία νὰ γίνει διακοπὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητας τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καὶ τῶν Ἀρχιεπισκοπῶν Κύπρου καὶ Ἑλλάδος κ.λπ. μὲ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας. Ἄρα ἡ ἐνέργεια αὐτὴ ὁδήγησε στὴν διάσπαση καὶ ὄχι στὴν ἑνότητα! Ἐν συνεχείᾳ ὁ Ζελένσκι ἔθεσε ἐκτὸς νόμου τὴν κανονικὴ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας μὲ Ἀρχιεπίσκοπο τὸν Ὀνούφριο καὶ οἱ διωγμοὶ (φυλακίσεις, ἐξορίες, δολοφονίες κληρικῶν, καθὼς καὶ βίαιη ἁρπαγὴ τῶν ἱερῶν ναῶν τῆς κανονικῆς ἐκκλησίας), ἔφτασαν στὸ ἀπόγειό τους.
Βγάζει “σχισματικὸν” Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων
Ὁ Μόρφου Νεόφυτος στὴν ὁμιλία του θέτει ἐμμέσως πλὴν σαφῶς “ὡς ἐκτὸς ἐκκλησίας” τὸ Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων καὶ ὅσους ἐκκλησιάζονται σὲ αὐτό”! Ἀπὸ πότε εἶναι σχισματικὸ τὸ Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων καὶ γιατί; Δηλαδὴ γι’αὐτὸν ἐὰν ἐκκλησιαστεῖς στὸ Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων, δημιουργεῖς σχίσμα, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ αὐτὸ δὲν νομιμοποίησε τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας καὶ ἐπειδὴ συνεχίζει νὰ μνημονεύει τὸν κανονικὸ Ἀρχιεπίσκοπο Οὐκρανίας Ὀνούφριον; Ἐὰν δοῦμε καὶ τὸ ὑπόλοιπο ἀπόσπασμα τοῦ βίντεο ποὺ στὸ ἀνωτέρω τμῆμα εἶναι κομμένο, ἢ ἄλλα βίντεο, αὐτὸ ἀκριβῶς ἐννοεῖ ὁ Μητροπολίτης Μόρφου, ἀφοῦ ὁμιλεῖ “γιὰ ἔξοδο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία”. Λὲς καὶ γι’αὐτὸν “Ἐκκλησία” εἶναι δῆθεν “οἱ σχισματικοὶ τῆς Οὐκρανίας”, ὁπότε ὅποιος δὲν τοὺς ἀναγνωρίζει εἶναι καὶ αὐτὸς δῆθεν “σχισματικὸς καὶ ἐκτὸς Ἐκκλησίας”. Ὢ τῆς παραφροσύνης!
Ἡ “νέα Ἐκκλησιολογία”
Ἄρα σύμφωνα μὲ αὐτὸν “κριτήριον τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τὰ σχίσματα” καὶ ὄχι οἱ κανονικοὶ Ἐπίσκοποι. Ἰδοὺ ἡ νέα “σχισματικὴ Ἐκκλησιολογία”. Μὲ τὴν λογική του αὐτὴ καὶ τὸ Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων, “ἐπειδὴ δὲν ἀκολουθεῖ τὴν αἱρετικὴ πολιτικὴ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Κωνσταντινουπόλεως – στὸ θέμα αὐτὸ τουλάχιστον καὶ ὄχι σὲ ὅλα τὰ θέματα – καὶ ἐπειδὴ δὲν ἀναγνωρίζει τοὺς σχισματικοὺς τοῦ Κιέβου, εἶναι δῆθεν “ἐκτὸς Ἐκκλησίας,” κατὰ τὴν λογικὴ τοῦ Μητρ. Νεοφύτου.
Ἡ ἐκκλησιολογία τοῦ Μόρφου εἶναι στὴν καλύτερη περίπτωση προβληματική. Διότι ἀφενὸς θέτει ὡς κριτήριο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητας τὴν κοινωνία μὲ τοὺς σχισματικοὺς καὶ ἀχειροτόνητους καὶ ἀφετέρου διαχωρίζει ἐκτὸς τῶν ἄλλων τὴν Ὀρθόδοξη πίστη, ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο βίωμα καὶ τὴν ὀρθοπραξία. Εἶναι δηλαδὴ σὰν νὰ λέει “ὅτι ἄλλο εἶναι τὸ σωστὸ – τὸ ὁποῖο μένει μόνο στὴν θεωρία, καὶ ἄλλο εἶναι τί θὰ πρέπει νὰ κάνουμε ἐμεῖς στὴν πράξη – ἀκόμη καὶ ἐὰν αὐτὸ εἶναι λάθος!” Δηλαδὴ γιὰ αὐτὸν ἐπικρατεῖ “τὸ λάθος στὴν πράξη”, ὡς δῆθεν “σωστό”. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ διαχωρίζει τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴν ἀλήθεια καὶ ἀπὸ τὴν Ὀρθοπραξία καὶ ἔτσι τὸ Ὀρθόδοξο δόγμα καὶ ἦθος μένουν ἁπλὰ στὰ βιβλία τοῦ παρελθόντος, ὡς μουσειακὸ εἶδος.
Οὐσιαστικὰ ἡ ἀντεστραμμένη θεολογία τοῦ Νεοφύτου ὑποστηρίζει, “ὅτι “σχισματικοὶ” εἶναι ὅσοι δὲν δημιουργοῦν σχίσμα, ἐπειδὴ δὲν μνημονεύουν τοὺς σχισματικούς”, ὅταν οἱ Ἱεροὶ κανόνες ὁρίζουν ἀντιθέτως ὅτι ὅσοι ἔχουν κοινωνία καὶ μνημονεύουν τοὺς σχισματικούς, αὐτοὶ μετέχουν τοῦ σχίσματος. Ἄρα ὁμιλοῦμε γιὰ πλήρη διαστρέβλωση τῆς Θεολογίας.
Γιὰ τὸν Σεβ. Νεόφυτον “κανονικὸς Ἀρχιεπίσκοπος Οὐκρανίας εἶναι σωστὰ ὁ Ὀνούφριος”, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλη αὐτὸς καὶ ἡ Σύνοδός του μνημονεύουν τὸν ἀντικανονικὸ καὶ σχισματικὸ Ἐπιφάνιο. Καὶ αὐτὸς στηρίζει τὴν λάθος ἀπόφαση μίας τοπικῆς Συνόδου, κάνοντας ἀνυπακοὴ στὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Καὶ ὅλα αὐτὰ ἐπειδὴ τοῦ σχίσματος ἡγεῖται ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος ἐλέγχει τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Γεώργιο. Ἀλλὰ πῶς γίνεται νὰ δημιουργοῦν σχίσμα αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι μνημονεύουν τοὺς κανονικοὺς Ἀρχιεπισκόπους;”. Ἐπίσης ὁ Σεβ. Νεόφυτος ὑποστηρίζει τὸ κενοφανὲς ἐπιχείρημα, ὅτι “θὰ πρέπει ὅλες οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες καὶ σύνοδοι, νὰ μνημονεύουν τὸν σχισματικὸ Ἐπιφάνιο, ἕως ὅτου συγκληθεῖ μία πανορθόδοξη Σύνοδος (προκειμένου δηλαδὴ νὰ καταδικάσει τὸν Πατριάρχη καὶ ὅσους μνημονεύουν τὸν Ἐπιφάνιο, ἄρα καὶ τὴν Κυπριακὴ Σύνοδο). Ἐδῶ δηλαδὴ ὁ Μητρ. Νεόφυτος καταργεῖ πλήρως τοὺς ἱεροὺς κανόνες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ οὐσιαστικὰ μεταφέρει τὴν κρίση τοῦ θέματος στὸ μέλλον, προκειμένου νὰ ἀποφύγει τὶς εὐθύνες του καὶ νὰ μὴν χάσει τὸν Μητροπολιτικό του θρόνο, ἐφαρμόζοντας αὐτὸ ποὺ ὁ ἴδιος ὁμολογεῖ ὡς λάθος. Σκεφτεῖτε γιὰ παράδειγμα οἱ Ἅγιοι Πατέρες νὰ μνημόνευαν τὸν αἱρεσιάρχη Ἄρειο, ἕως ὅτου νὰ τὸν καταδίκαζε στὸ μέλλον μία Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, δείχνοντας ἀδιαφορία. Τότε εἶναι σίγουρο ὅτι δὲν θὰ εἶχε συγκληθεῖ ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος καὶ ὁ Ἀρειανισμὸς θὰ εἶχε ἐπικρατήσει, ἀφοῦ δὲν θὰ ἔβρισκε ἀντίδραση. Ἔτσι εἶναι σὰν νὰ λέει καὶ ὁ Μόρφου Νεόφυτος. “Ἄς κρατήσω ἐγὼ τὸν θρόνο μου μνημονεύοντας μαζὶ μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο τὸν σχισματικὸ Ἐπιφάνιο καὶ ἐὰν ἢ ὅταν γίνει στὸ μέλλον μία πανορθόδοξη Σύνοδος, ἂς βγάλει τὰ κάστανα ἀπὸ τὴν φωτιά”. Τὴν ἄρνηση στὶς ἀνωτέρω καινοτομίες τὴν θεωρεῖ ὡς “ἀποτείχιση” καὶ “σχίσμα”.
Τὸ μήνυμα ποὺ περνάει ὁ Σεβ. Νεόφυτος εἶναι “ὅτι θὰ δεχθεῖ ὅλες τὶς ἀντικανονικότητες τοῦ Φαναρίου, ἀρκεῖ νὰ μείνει Μητροπολίτης Μόρφου”! Γιαυτὸ βλέπουμε ὅτι ὁ νέος Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος τὸν ἀντιμετωπίζει πολὺ πιὸ χαλαρά, σὲ σχέση μὲ τὸν Μητροπολίτη Πάφου Τυχικό, ὁ ὁποῖος βαδίζει πρὸς τὴν ἔξοδο ἀπὸ τὴν Μητρόπολη καὶ πιθανὸν τὴν ἀντικανονικὴ καθαίρεση.
2. Ἡ Ψευδοσύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου καὶ τὸ Οὐκρανικὸν κακοκέφαλον
Ὁ Μόρφου Νεόφυτος δὲν εἶναι γνωστὸ στοὺς πολλοὺς ὅτι εἶχε δώσει τὴν ἄδεια στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο, νὰ βάλει τὴν ὑπογραφή του ἀντὶ αὐτοῦ, στὴν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης τὸ 2016, ἡ ὁποία ἔλεγε καὶ ἐδογμάτισε τὶς αἱρέσεις ὡς “ἐκκλησίες” καὶ ὄχι μόνο. Καὶ μὲ τὸν Χριστὸ καὶ μὲ τὸν διάβολο δὲν γίνεται! Δηλαδὴ ὁ Μόρφου ἀρχικὰ θεωροῦσε τὴν Σύνοδο σωστὰ ὡς αἱρετική, ἀλλὰ ὅμως ἔμμεσα ὑπόγραψε τὶς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου.
Στὴν ἐν λόγῳ ψευδοσύνοδο τὸ Φανάρι θεώρησε ὅτι μπορεῖ νὰ κάνει εἰσπήδηση στὶς Ἐκκλησίες τῆς διασπορᾶς, ἀλλὰ καὶ στὰ ἄλλα Πατριαρχεῖα καὶ δικαιοδοσίες. Μετὰ ἦλθε καὶ ἡ ἀναγνώριση τοῦ Ἐπιφανίου, ἀλλὰ καὶ ὁ πόλεμος κατὰ τῆς κανονικῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας μὲ Ἀρχιεπίσκοπο τὸν Ὀνούφριο, ἐπειδὴ ὁ δεύτερος ἔχει κοινωνία μὲ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας.
Ποῖοι εἶναι οἱ σχισματικοί;
Ἄρα σχισματικοὶ εἶναι ὅσοι ἔχουν κοινωνία μὲ τοὺς Οὐκρανοὺς σχισματικοὺς τοῦ Ἐπιφανίου, ὅπως εἶναι δηλαδὴ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Ἀλεξανδρείας, οἱ Ἀρχιεπισκοπὲς τῆς Κύπρου, τῆς Κρήτης, τῆς Ἀμερικῆς, Καναδᾶ, Αὐστραλίας καὶ οἱ περισσότερες Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῶν ὁποίων οἱ προκαθήμενοι μνημονεύουν τὸν σχισματικὸ Ἐπιφάνιο καὶ ὄχι ἀντίθετα ὅσοι ἀναγνωρίζουν τὸν κανονικὸ Ἀρχιεπίσκοπο Ὀνούφριο ὡς προκαθήμενο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας.
Διότι ναί μὲν ὁ Μόρφου λέει σωστὰ ὅτι “κανονικὸς Ἀρχιεπίσκοπος Οὐκρανίας εἶναι ὁ Ὀνούφριος”, ἀλλὰ ὅμως ἡ σύνοδός του ἀναγνωρίζει τὸν Ἐπιφάνιο καὶ ὄχι τὸν Ὀνούφριο. Ὅποτε ἐδῶ ΟΜΙΛΟΥΜΕ γιὰ ἀναγνώριση σχισματικῶν καὶ ταυτόχρονα οὐνιτῶν καὶ κοινωνία μετ’αὐτῶν καὶ ὄχι ἀντίθετα μὲ τὸν κανονικὸ Ἀρχιεπίσκοπο Ὀνούφριο. Ὁπότε ὁ Μόρφου λέει κανονικὸ Ἀρχιεπίσκοπο Οὐκρανίας τὸν Ὀνούφριο, ἀλλὰ ὅμως μνημονεύει μαζὶ μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Γεώργιο τὸν Ἐπιφάνιο. Ἐδῶ ὁμιλοῦμε γιὰ διχασμένη προσωπικότητα καὶ θεολογικὴ ἀσυμφωνία. Οἱ ἱεροὶ κανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων εἶναι σαφεῖς. Ὅποιος κοινωνεῖ μὲ ἀκοινώνητους καὶ καθηρημένους εἶναι καὶ αὐτὸς ἀκοινώνητος καὶ καθαιρεῖται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία (βλέπε Ι’, ΙΑ’, ΙΒ’, κανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων). Ἀντίθετα βλέπουμε ὅτι σήμερα τὸ αἱρετίζον Φανάρι ἔχει ἀντιστρέψει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία καὶ ἔχει ἐπιβάλει τὴν αἵρεση καὶ τὰ σχίσματα ὡς νέα κανονικότητα.
Κανὼν Ι΄ Ἁγίων Ἀποστόλων
Εἴ τις ἀκοινωνήτῳ κἄν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, οὗτος ἀφοριζέσθω.
Κανὼν ΙΑ΄
Εἴ τις καθῃρημένῳ, κληρικὸς ὤν, κληρικῷ συνεύξηται, καθαιρείσθω καὶ αὐτός.
Κανὼν ΙΒ΄
Εἴ τις κληρικός, ἢ λαϊκός, ἀφωρισμένος, ἤτοι δεκτός, ἀπελθὼν ἐν ἑτέρᾳ πόλει προσδεχθῆ ἄνευ γραμμάτων συστατικῶν, ἀφοριζέσθω καὶ ὁ δεξάμενος, καὶ ὁ δεχθείς.
3. Ὁ Πειρασμός, ἡ ψεύτικη “εἰρήνη” καὶ
τὰ Ὁράματα, τά ὁποῖα ὁδηγοῦν εἰς τὸ σχίσμα
Ὁ Μόρφου ἐπικαλεῖται, ὅπως προεῖπα δῆθεν ἐμφάνιση – ὅραμα τοῦ γέροντα Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας, τὴν ἴδια ὥρα στὴν ἐκκλησία τοῦ ἀνδρογύνου, ἡ ὁποία ἀνήκει στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν, μνημονεύουν οἱ ἐπίσκοποι καὶ ὁ οἰκεῖος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος τοὺς σχισματικοὺς καὶ ἀχειροτόνητους Οὐκρανούς. Λέγει μάλιστα ὁ Μόρφου Νεόφυτος, “ὅτι τὸ ὅραμα αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἐκ τοῦ πειρασμοῦ, γιατί προτρέπει σὲ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία καὶ ὄχι σὲ σχίσμα”. Δὲν μᾶς εἶπε ὅμως ποιὰ κοινωνία ἐννοεῖ. Διότι τὸ ὅραμα προτρέπει σὲ κοινωνία μὲ τοὺς σχισματικοὺς καὶ ὄχι μὲ τοὺς κανονικοὺς Ἀρχιεπισκόπους. Διότι ὁ πειρασμὸς θέλει τὴν κοινωνία τῶν πιστῶν μὲ τὰ σχίσματα καὶ τὶς αἱρέσεις καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι φυσικὰ “εἰρήνη”, ὅπως λέει ὁ Μόρφου, μὲ ἀφορμὴ τὸ ὅραμα ποὺ ἐπικαλεῖται, γιὰ νὰ στηρίξει τὸ Φανάρι, ἀλλὰ μία ψεύτικη συμφεροντολογικὴ καὶ ἐκκοσμικευμένη εἰρήνη μὲ τὴν βόλεψή μας. Ἐπίσης τὸ ψευδο-ὅραμα παρουσιάζει ἕνα σεβαστὸ γέροντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν Ἐφραὶμ Ἀριζονίτη, οὐσιαστικὰ “νὰ στηρίζει (δῆθεν) τὰ σχίσματα”, ὅπως εἶναι τὸ Οὐκρανικὸ σχίσμα καὶ ταυτόχρονα νὰ εἰσηγεῖται τὴν διακοπὴ τῆς κοινωνίας μὲ τὸ Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ αὐτὸ μένει στὴν κανονικότατα καὶ μνημονεύει τὸν κανονικὸ Ἀρχιεπίσκοπο Οὐκρανίας Ὀνούφριον, μὴ νομιμοποιώντας τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας. Ἄρα εἶναι προφανὲς ὅτι τὸ ἐν λόγῳ ψευδὲς “ὅραμα” (εἴτε πρόκειται γιὰ πειρασμὸ τοῦ διαβόλου, εἴτε γιὰ κατασκευασμένο ψεῦδος), προσβάλλει τὸν ἅγιο Γέροντα Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας, διότι τὸν παρουσιάζει ὡς ὑπερασπιστὴ τῶν σχισματικῶν καὶ τῶν σχισμάτων, ἀλλὰ καὶ ὡς εἰσηγητὴ νέου σχίσματος μὲ τὸ Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων. Ἄρα μόνο τὴν “εἰρήνη” δὲν προωθεῖ, ὅπως πιστεύει ὁ Μόρφου Νεόφυτος!
Ὁ Θεὸς ἔχει σχέδιο, ὅπως ἰσχυρίζεται ὁ Μόρφου, ἀλλὰ μᾶς ἔχει δώσει τὴν ἐλεύθερη βούληση, τὴν Ἁγία Γραφή, τοὺς ἱεροὺς κανόνες καὶ τὶς ἐντολές του καὶ δὲν πρέπει νὰ περιμένουμε τὸν “ἀπομηχανῆς Θεό”, ὥστε νὰ μᾶς λύνει ὅλα τὰ προβλήματα ἀνώδυνα, χωρὶς ἐμεῖς νὰ δίνουμε τὴν ὁμολογία τῆς πίστεως. Ἄλλωστε ἀπὸ τότε ἔχουν περάσει 5,5 χρόνια καὶ καμία σύνοδος δὲν ἔχει καταδικάσει τὸ αἱρετίζον Φανάρι καὶ τὶς ἐνέργειές του, ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Μόσχας. “Μία ἁγιασμένη μορφὴ μετὰ εἶπε στὸ ἀνδρόγυνο (συνεχίζει τὴν διήγηση ὁ Μόρφου Νεόφυτος), νὰ κάνουν ὅτι λέει ὁ Ἐφραίμ”! Εἶναι ὅμως ἄγνωστη καὶ ἡ “ἁγιασμένη μορφὴ” ἀλλὰ καὶ τὸ ζευγάρι ποὺ κατὰ τὸν Μόρφου καὶ μόνον “ἔζησε τὸ γεγονός”. Ἐπίσης ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἐμπειρία, δὲν μπορεῖ νὰ στηριχθεῖ στὰ δῆθεν ὁράματα ἑνὸς ζευγαριοῦ, ἀλλὰ ἀντίθετα στὴν διαχρονικὴ ἐμπειρία τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Ἀπὸ πότε ἕνα ζευγάρι καὶ μάλιστα μὴ θεολόγων, γίνεται κριτήριο δογματικῆς θεολογίας καὶ ἀκρίβειας; Ἄρα ἡ διήγηση μοιάζει μὲ ἐκκλησιαστικὸ παραμύθι, ποὺ σκοπὸ ἔχει ἀφενὸς νὰ κτυπήσει τὸ Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων, τὸ ὁποῖο δὲν ἀναγνωρίζει τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας καὶ ἀφετέρου φυσικὰ καὶ γιὰ νὰ μὴν φύγουν οἱ πιστοὶ ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστὲς ἐπισκόπους τῆς Κύπρου καὶ τῶν Ἀθηνῶν καὶ χάσουν τὰ ἔσοδα καὶ τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ. Μάλιστα σὲ ἄλλο βίντεο τοῦ Μόρφου στὶς 28/10/2020, μετὰ τὴν ἀναγνώριση τοῦ ψευδο-Κιέβου Ἐπιφανίου ἀπὸ τὸν Κύπρου Χρυσόστομο, ὁ Μόρφου Νεόφυτος ἐπικαλεῖται τὰ ἴδια ποὺ λέει στὸ πρῶτο βίντεο τοῦ 2019, “περὶ δημιουργίας πολέμου καὶ περὶ τῆς συγκλήσεως πανορθοδόξου Συνόδου μετὰ τὸν πόλεμο”, μὲ τὴν διαφορὰ ὅτι τώρα τὶς ἀπόψεις αὐτὲς τὶς ἀποδίδει στὸν γέροντα Πορφύριο καὶ ὄχι στὸν γέροντα Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας. Τελικὰ ποιὸς εἶπε τὰ ἀνωτέρω. Μήπως ἡ μνήμη του τὸν πρόδωσε;
Τὸ “ἐκκλησιαστικὸν ψεῦδος”
Δυστυχῶς ὑπῆρχε καὶ ὑπάρχει καὶ τὸ “ἐκκλησιαστικὸ ψέμα”, τὸ ὁποῖο εἶναι χειρότερο ἀπὸ τὸ κοσμικὸ ψέμα, ἀκριβῶς διότι “ἐξαγιάζεται” καὶ λαμβάνει ἀπὸ τοὺς ἐκφραστές του μία ἀνίερη “ἱερότητα”. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ προσπαθοῦν νὰ παραπλανήσουν τοὺς πιστούς. Ἐὰν ἕνας ἄλλος χριστιανὸς ἐπικαλεῖτο καὶ αὐτὸς ἕνα ὅραμα, γιὰ νὰ διακόψει τὴν κοινωνία μὲ τοὺς σχισματικούς, τότε ὁ Μόρφου εἶναι σίγουρο ὅτι θὰ τὸν ἔλεγε ὡς “πλανεμένο”. Δύο μέτρα καὶ δύο σταθμά. Ἐπίσης στὴν Μονὴ Ἀββακοὺμ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ταμασοῦ στὴν Κύπρον, μοναχὸς μιμείτω τὴν φωνὴ τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου, γιὰ νὰ παρουσιάζει ψεύτικα θαύματα. Αὐτὴ ἡ τακτικὴ μὲ τὰ “θαύματα” εἶναι διαδεδομένη τακτικὴ στὴν Κύπρον, χωρὶς ἐμεῖς φυσικὰ νὰ ἀπορρίπτουμε ἐν γένει τὰ γνήσια θαύματα.
Ὁ Ρῶσσος Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ λέγει «νὰ μὴ δίνουμε προσοχὴ στὶς ὀπτασίες κι οὔτε ν’ ἀρχίζουμε διάλογο μαζί τους, θεωρώντας τὸν ἑαυτό μας ἀκατάλληλο ν’ ἀσχολεῖται μὲ ἐχθρικὰ δαιμονικὰ πνεύματα καὶ ἀνάξιο νὰ συνομιλεῖ μὲ ἅγια ἀγγελικὰ πνεύματα». Τὶς πλεῖστες φορὲς εἶναι «εἴδωλα λογισμῶν πλανωμένων», κατὰ τὸν Ἅγιον Διάδοχον Φωτικῆς. Πολλὲς φορὲς δηλαδὴ δὲν πρόκειται οὔτε γιὰ δαιμονικὲς ἐπιρροὲς οὔτε γιὰ ἀγγελικὲς ὀπτασίες, ἀλλὰ γιὰ αὐθυποβολὴ τοῦ ἰδίου τοῦ ἀνθρώπου ποὺ βλέπει τὴν “ὀπτασία”. Γιαυτὸ χρειάζεται μεγάλη ἐμπειρία στὰ θέματα αὐτά. Ἐὰν κρίνουμε τὴν ἐν λόγῳ ὀπτασία ποὺ ἀναφέρει ὁ Μόρφου, θὰ λέγαμε ὅτι αὐτὴ καταρρίπτεται ἀπὸ μόνη της, ἀφοῦ προτρέπει τὴν ὑποστήριξη τῶν σχισματικῶν καὶ τὴν ὑπακοὴ στὸ σχίσμα!
Ὑπάρχει καὶ μία περίπτωση ἑνὸς μοναστηριοῦ στὴν Κύπρο, ὅπου μοιάζει μὲ τὴν περίπτωση τῆς ὀπτασίας ποὺ ἀναφέρει ὁ Μόρφου Νεόφυτος. Ὅπως διηγεῖται στὴν ἐφημερίδα τοῦ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ ὁ Χαράλαμπος Βασιλόπουλος μὲ τίτλο “ὁ γέροντας Παΐσιος γιὰ τὰ ὁράματα”, κοντὰ στὸ 1980 ἐπισκέφθηκα τὸν Γέροντα Παΐσιον στὸ ἐρημητήριόν του, στὴν Παναγούδα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μὲ ἕναν ἄλλον Κύπριο, μὲ τὸν ὁποῖον γνωρίστηκα καθ’ὁδόν. Ὁ συνοδοιπόρος μου ἀνέφερε στὸν Γέρονταν Παΐσιον, ὅτι στὴν Κύπρον, οἱ μοναχές τοῦ Μοναστηριοῦ τοῦ Ἁγίου ….(δὲν ἀναφέρω τὸ ὄνομα γιὰ εὐνοήτους λόγους), στηριζόμενες ὅτι εἶδαν τὸν Ἅγιο…, διέδιδαν ὅτι θὰ γίνει καταστροφικὸς πόλεμος, ἂν δὲν μετανοήσουν οἱ Κύπριοι. Ἡ ἀπάντηση ἀπὸ τὸν Γέροντα Παΐσιο, δόθηκε μὲ ἁπλότητα καὶ πολὺ πόνο, χωρὶς ρητορισμοὺς καὶ περιττὲς ἀναλύσεις. «Ἄκου νὰ δεῖς», εἶπε ὁ Γέροντας, «μπορεῖ νὰ εἶδαν τὸν Ἅγιο, τοὺς ἀνακάτεψε ὅμως καὶ τὸ ταγκαλάκι (ἔτσι ἔλεγε ὁ Γέροντας τὸν πονηρόν)». Στὴ συνέχεια ἀνέφερε μία ἱστορία, γιὰ μία γυναίκα (δὲν θυμᾶμαι, ἂν ἦταν μοναχὴ ἢ λαϊκὴ), ἡ ὁποία εἶχε δεῖ πολλὰ ὁράματα (διακόσια ὀγδόντα περίπου). Ὁ Γέροντας Παΐσιος εἶπε ὅτι «στὴν ἀρχὴ ὄντως εἶδε ἐκ Θεοῦ κάποια ὁράματα, στὴ συνέχεια ὅμως ὑπερηφανεύτηκε καὶ τὰ ὁράματα ποὺ εἶδε μετέπειτα, ἦταν ἐκ τοῦ πονηροῦ» (ἔνθα ἀνωτέρω).
Ἄρα ἂς μὴ ὁμιλεῖ μὲ ὀπτασίες ὁ Μόρφου, προκειμένου νὰ δικαιολογήσει τὰ ἀδικαιολόγητα καὶ τὴν “σχισματικὴ θεολογία”.
Υ.Γ.: Ὁ Ο.Τ. δημοσιεύει τό ἄρθρον τοῦ κ. Περικλέους Νταλιάνη, ὅμως μή μᾶς διαφεύγη ὅτι ὁ Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος εἶναι ἕνας παραδοσιακός Ἐπίσκοπος καί μάλιστα ἀντιτάχθηκε εἰς τήν ἀπόφασιν τοῦ Ἀρχ. Κύπρου Γεωργίου νά ἀπομακρύνη τόν Μητρ. Τυχικόν.