1ον
Οἱ χριστιανοὶ εἶναι μέλη μιᾶς κοινωνίας ποὺ ἀγνοεῖ τὸν Χριστὸ καὶ οἱ ἄρχοντές της εἶναι ἀδιάφοροι σὲ θέματα θρησκείας. Πάντα ἔτσι ἦταν. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος δὲν ἀρνεῖται τὴν ὑποταγὴ σ’ ἐκείνους ποὺ κατέχουν ἀνώτερες ἐξουσίες στὴν πολιτεία. Τονίζει σχετικά: «Κάθε ἄνθρωπος ὀφείλει νὰ ὑποτάσσεται στὶς ἀνώτερες ἐξουσίες, γιατί δὲν ὑπάρχουν παρὰ ἀπὸ τὸν Θεό· Ἔτσι, λοιπόν, ὅποιος ἀντιτάσσεται στὴν ἐξουσία ἀντιστέκεται στὴν τάξη ποὺ ἔβαλε ὁ Θεός, κι ὅσοι ἀντιστέκονται εἶναι οἱ ἴδιοι ὑπεύθυνοι γιὰ τὴν τιμωρία τούς»1.
Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέει ὅτι οἱ ἄρχοντες εἶναι ἀναγκαῖοι. Ὁ λαὸς θέλει ἀρχηγὸ «γιὰ νὰ μὴ εἴμαστε σὰν ἑρπετά· γι’ αὐτὸ ὑπάρχει ἄρχοντας, γιὰ νὰ μὴ κατατρώγουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο σὰν τὰ ψάρια»2. Καὶ συνεχίζει ὑποστηρίζοντας ὅτι οἱ ἄρχοντες ἐξασφαλίζουν τὴν εὐταξία: «Τὸ ὅτι ὑπάρχουν βασιλεῖς καὶ δικαστές, πρέπει νὰ ἀναπέμπουμε στὸ Θεὸ μεγάλες εὐχαριστίες. Γιατί ὁ Θεός, φροντίζοντας γιὰ τὴν εὐταξία μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων καὶ γιὰ νὰ μὴ συμπεριφέρονται πιὸ παράλογα ἀπὸ ἄλογα θηρία οἱ πολλοί, μᾶς χάρισε τὶς ἐξουσίες καὶ τὶς βασιλεῖες, ποὺ εἶναι παρόμοιες μὲ τὴν τέχνη τοῦ ἡνιόχου καὶ τοῦ κυβερνήτη τοῦ πλοίου»3.
Τὸ ἔργο τῶν ἀρχόντων εἶναι νὰ τιμωροῦν τοὺς παραβάτες τῶν νόμων ὡς ἐπιζήμιους καὶ ἐπικίνδυνους γιὰ τὴν κοινωνία καὶ νὰ προωθοῦν τοὺς τίμιους καὶ ἀγαθούς. Νὰ ἐπιζητοῦν τὸ κοινὸ συμφέρον καὶ νὰ κοπιάζουν γιὰ τὸ λαό. Ἡ εὐθύνη τους εἶναι μεγάλη καὶ συχνὰ ἀντιμετωπίζουν ἀπειλὲς γιὰ τὴ σωματική τους ἀκεραιότητα.
Τὰ ἀξιώματα φέρνουν στὴ δημοσιότητα καὶ πολλὲς πτυχὲς τῆς προσωπικῆς ζωῆς τῶν ἀρχόντων. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν περιέργεια νὰ γνωρίσουν πῶς ζοῦν κι ἂν οἱ ἴδιοι τηροῦν αὐτὰ ποὺ τοὺς ἐπιβάλλουν. Πολλὲς φορὲς οἱ πληροφορίες εἶναι προκλητικὲς καὶ ἀπογοητεύουν.
Τοὺς ἄρχοντες πάντα τοὺς πλησιάζουν καὶ ἄνθρωποι ποὺ ἐπιδιώκουν τὴν ἱκανοποίηση προσωπικῶν τους θεμάτων, ἀλλὰ μερικὲς φορὲς καὶ διευκολύνσεις ἀνθρώπων ποὺ ἔχουν ἀνάγκη καὶ ἀντιμετωπίζουν προβλήματα. Ὁ Μέγας Βασίλειος ἀναφέρει σχετικά: «Ἐκεῖνοι ποὺ βαδίζουν κάτω ἀπὸ τὸν ἥλιο, τοὺς ἀκολουθεῖ ὁπωσδήποτε ἡ σκιὰ τους, ἔστω κι ἂν αὐτοὶ οἱ ἴδιοι δὲν τὸ ἐπιθυμοῦν, ἔτσι καὶ τὶς συναναστροφὲς μὲ τοὺς ἄρχοντες τὶς ἀκολουθεῖ καὶ κάποια μικρὴ συναλλαγή, ἡ βοήθεια πρὸς τοὺς δυστυχεῖς»4.
Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης
Σημειώσεις:
1. Ρωμ. ιγ΄ 1-2. 2. Βασιλείου Δ. Χαρώνη, Παιδαγωγικὴ ἀνθρωπολογία Ἰωάννου Χρυσοστόμου, τόμος Α΄, Ἀθήνα 1993, σελ. 673. 3. Ὅπ. παρ., σελ. 674. 4. Βασιλείου Δ. Χαρώνη, Παιδαγωγικὴ ἀνθρωπολογία Μεγάλου Βασιλείου, τόμος Α΄, Ἀθήνα 2002, σελ. 362.