Γιὰ νὰ μὴ «τρομάξει» κανένας ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς ἐπισκόπους μας σπεύδουμε νὰ εἰποῦμε, ὅτι τὸ «ΟΧΙ» στοὺς αἱρετικοὺς δυτικοὺς καὶ τὸ «ΝΑΙ» μὲ τούς, ὁμόδοξους τοῦ Βορρᾶ, Ρωσίας κ.λπ. Ἐτόλμησε νὰ τὸ εἰπεῖ πρὸς τὸν μασόνο1 Πατριάρχη Ἀθηναγόρα ὁ τότε Μητροπολίτης Κερκύρας Μεθόδιος Κοντοστάνος. (Τὸ εἶπαν βεβαίως τότε καὶ ἄλλοι Μητροπολίτες μας τὸ «Ὄχι» στὰ οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα τοῦ Ἀθηναγόρα).
Πότε ἔγινε αὐτό;
Ἔγινε ὅταν ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἐζήτησε δι’ ἐπιστολῆς του ἀπὸ τὸν Μητροπολίτην ἐκεῖνον τὴν συνεργασίαν αὐτοῦ γιὰ τὰ διαβόητα οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα τοῦ Πατριαρχείου2 πρὸς «Ἕνωσιν τῶν Ἐκκλησιῶν»!
Ἔγραψε λοιπὸν εὐθαρσῶς ὁ Μεθόδιος Κοντοστάνος πρὸς τὸν Πατριάρχην Ἀθηναγόραν:
«…Ὅσον δὲ ἀφορᾶ εἰς τὴν συνεργασίαν τῆς ἐμῆς ταπεινότητος, ὡς ὀρθόδοξος χριστιανὸς καὶ ὡς Ἕλλην ταπεινὸς τῆς Κερκύρας Ἱεράρχης, ὁμολογῶ ὅτι δὲν συμφωνῶ εἰς ἕνωσιν [τῶν “Ἐκκλησιῶν”] ἐν ἀναγνωρίσει τῶν παπικῶν ἀξιώσεων καὶ πάσης ἄλλης κακοδοξίας.
Ὑπενθυμίζω δὲ εὐθαρσῶς πρὸς πᾶσαν πλευράν, ὅτι διάκειμαι εὐλαβῶς πρὸς τά, ἃ βαθέως συναισθάνομαι, λεχθέντα ὑπὸ τοῦ ὑπερτάτου Ἀποστόλου Παύλου, Ἑλληνιστὶ δὲ γραφέντα, «Εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ’ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω». Ὁμοίως καὶ τῷ παρὰ τοῦ αὐτοῦ ὑπερτάτου Ἀποστόλου λεχθέν: «Εἰ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἤμην» (Γαλ. α΄ 8,9).
Ταῦτα, οὐχὶ ὑποτιθέμενος οὐδὲν προβάλλων, ἀλλ’ εὐλαβῶς ὑποβάλλων τῇ Ὑμετέρᾳ θειοτάτῃ Παναγιώτητι, εὐλαβῶς καὶ ὑποσημειοῦμαι. Μετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ ὡς ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφὸς καὶ συλλειτουργὸς ὁ Κερκύρας καὶ Παξῶν Μεθόδιος ταπεινὸς Μητροπολίτης».
(Πηγή: Ἀπόσπασμα ἀπὸ ἐπιστολὴν τοῦ Μεθοδίου Κοντοστάνου, ἄλλοτε Μητροπολίτου Κερφύρας, πρὸς τὸν τότε Οἰκ. Πατριάρχην Ἀθηναγόραν ἀποσταλεῖσαν τῇ 13 Σεπτεμβρίου 1961, μὲ ἀρ. πρωτ. 3461 καὶ Διεκπ. 781. Συμπεριλαμβάνεται στὸ ἔντυπο ὑπὸ τὸν τίτλο Μεθοδίου Κοντοστάνου Μητροπ. Κερκύρας καὶ Παξῶν ΑΠΟΨΕΙΣ ἐπὶ τοῦ προκληθέντος Ζητήματος Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν, μέρος Γ΄, Κέρκυρα 1961, σελ. 14, 15).
Ἀλήθεια ποιὸς Ἱεράρχης μπορεῖ…
Ἀλήθεια, ποιὸς Ἱεράρχης μπορεῖ νὰ «μιλήσει» τώρα μὲ τέτοια γλῶσσα θάρρους ἐπὶ θεμάτων Πίστεως πρὸς Πατριάρχην; Γιατί δὲν ἐφοβεῖτο ὁ ἀείμνηστος ἐκεῖνος Ἱεράρχης τῆς Κέρκυρας, ὅπως δὲν ἐφοβοῦντο ἐπίσης οἱ Βασιλόπουλοι, οἱ Καντιώτηδες, οἱ Ἀμβρόσιοι καὶ οἱ λοιποί, δηλώνοντες τὴν σφοδρή τους ἀντίθεση στὴν -εἰσέτι- ἐπιχειρούμενη “Ἑνότητα”, “Ἕνωση”3 καὶ ἐντέλει “Συγχώνευση” θρησκειῶν καὶ “ἐκκλησιῶν” Ἕνωση – συνονθύλευμα γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση (κατ’ ἀρχὴν) γεωπολιτικῶν ἐπιδιώξεων τοῦ Δυτικοῦ Κόσμου4;
Ἀντιστάθηκαν ὅλοι αὐτοὶ -ὅσοι- ἐπειδὴ ἤξευραν, φαίνεται, τί παρὰ τὰ προσχήματα κρυβόταν -καὶ κρύπτεται κατὰ δόσεις- πίσω ἀπὸ τὸ ἀνόσιο αὐτὸ κουβάρι τῶν πάσης μορφῆς «Ἑνώσεων»5…
Ἰδιαίτερα ὁ Μεθόδιος Κοντοστάνος…
…Ἰδιαίτερα ὁ Μεθόδιος Κοντοστάνος, ὡς Κερκυραῖος Κληρικός, ἤξερε φαίνεται τὸ ἄκρατον οἰκουμενιστικὸ πνεῦμα τοῦ Ἀθηναγόρα, ὡς ὑπηρετήσαντος ἐπὶ ἔτη στὴν Κέρκυρα. Ἔμαθε, ἴσως ἀργότερα, καὶ τὴν μασονική του ἰδιότητα – ἐκτροπὴ τὴν ὁποία ἀπέκτησε, ὅταν ἐπῆγε στὴν Ἀμερικὴ ὁ Ἀθηναγόρας αὐτός; Τὸ τελευταῖο εἰκάζεται ἀπὸ τὰ διαλαμβανόμενα σὲ μία παράγραφο ἐπιστολῆς, ποὺ ἔστειλε ὁ Μεθόδιος στὸν Ἀθηναγόρα, ὅπου γράφει τὰ παρακάτω “στυφά”:
«…Κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος, ἡ τότε ἡμετέρα Σεβασμιότης μετεφυτεύθη [!] εἰς τὰς Ἡνωμένας Πολιτείας τῆς Ἀμερικῆς, ὡς Ἀρχιεπίσκοπος. Ἐκεῖθεν δὲ εἰς τοῦ Βύζαντος τὴν πόλιν…6», τὴν Κωνσταντινούπολη μὲ τὸ προσωπικό, προεδρικὸ ἀεροπλάνο τοῦ μασόνου7 Τρούμαν: -ἐπὶ σκοπῷ πονηρῷ.
Ἐπὶ ποίῳ Σκοπῷ ἀκριβῶς;
Μὰ γιὰ νὰ πρωταγωνιστήσει ὡς Πατριάρχης αὐτὰς ἐν ταῖς ποικιλωνύμαις συσσωματώσεις, «ἑνώσεις», «συμφιλιώσεις», ἰσοπεδώσεις γλωσσῶν καὶ πολιτισμῶν, «συμμαχίες» ἐντέλει… Νά ’τὸ λοιπὸν τὸ ΝΑΤΟ καὶ τὰ λοιπά, οἱ «ἀδελφικὲς» συναντήσεις, τὰ ἀλληλοθυμιάματα, οἱ ἐναγκαλισμοὶ κ.ἄ. μεταξὺ τῶν Ἀρχηγῶν τῶν «Ἐκκλησιῶν» καὶ τῶν θρησκειῶν… Ἀκόμη καὶ ἡ προσφορὰ τῶν χρυσῶν δισκοπότηρων πρὸς Πατριάρχες τότε ἔγινε8!
Νὰ ἐπίσης ἡ ΜΙΑ Εὐρώπη, τὸ ΕΝΑ νόμισμα, οἱ “ὁδηγίες” διαταγὲς ἀπὸ τὰς Βρυξέλλας, ἰδίως πρὸς τὶς μικρὲς “ψωροκώσταινες”: ἡ νέα δουλεία ἡμῶν…
…Καὶ οἱ ἐθνικὲς Κυριαρχίες τί γίνονται;9
…Καὶ τὰ Δόγματα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησία μας, καθ’ ὅσον μᾶς ἀφορᾶ ἐδῶ περισσότερο, ποῦ θὰ πᾶνε;
-«…Τὰ δόγματα πρέπει ἡ κάθε Ἐκκλησία νὰ τὰ βάλη μὲ σεβασμὸ στὸ σκευοφυλάκιό της…».
Ποιὸς τὸ εἶπε αὐτό;
– Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας! Ὁ μασόνος Πατριάρχης Ἀθηναγόρας! (Στὸ θεοσοφικὸ/τεκτονικὸ περιοδικὸ Ἰλισός, 1964, τεῦχος 33, σελ. 37).
Ποιὸς ἄλλος τὸ εἶπε;
Τὸ εἶπε ὁ Καρδινάλιος Κρακοβίας καὶ μετέπειτα πάπας Ρώμης, ὁ Κάρολ Βοϊτύλα: -«…Δὲν πρέπει νὰ παραδεχόμαστε τὰ συστήματα καὶ τὰ δόγματα», εἶπε! (ὅπ. παρ. 1978, τ. 130, σελ. 390).
…Ἔτσι ὥστε -κατὰ τὸν Ἀθηναγόρα, πάλι- νὰ πορευθοῦμε «μὲ τὴν Αὐτοῦ Ἁγιότητα [τὸν Πάπα] καὶ αἱ δύο Ἐκκλησίαι Δύσεως καὶ Ἀνατολῆς (…) νὰ μεταλάβωμε ἀπὸ τὸ ἴδιον ἅγιον Κοινὸν Ποτήριον…» (στὸν Ἰλισὸ 1972, τ. 92, σελ. 123, ἀπόσπασμα ἀπὸ ἄρθρο τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα ὑπὸ τὸν τίτλο Ἡ πορεία τῶν Ἐκκλησιῶν).
Μπορεῖ νὰ γίνη αὐτό; Καὶ πῶς;
– Ναί, “μπορεῖ”, διότι “διὰ τοὺς μύστας” (μασόνους, θεοσοφιστὲς καὶ λοιποὺς) «δὲν ὑπάρχουν οὔτε αἱρέσεις οὔτε ὀρθοδοξίαι…»! (Στὸ μασονικὸ/θεοσοφικὸ Περιοδικὸ ΙΛΙΣΟΣ ἔτους 1990, τεῦχος 197, σελ. 218, στὸ ἄρθρο «τοῦ ἀειμνήστου Διδασκάλου [τῆς μασονίας] Δημητρίου Α. Ἰωαννίδη, ὑπὸ τὸν τίτλο ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ – Αἱ Δογματικαὶ Προλήψεις).
Παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ ἄλλοτε
Μητροπολίτης Κερκύρας…
Παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ ἄλλοτε Μητροπολίτης Κερκύρας, ἀείμνηστος Μεθόδιος Κοντοστάνος, ἀντιστέκεται. Γράφει λοιπὸν στὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα:
«…Τὸ προβαλλόμενον ζήτημα τῆς Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν εἶναι ὑπόθεσις πραγματικῶς μεγάλη. Ἀλλὰ ἡ ἑνότης ἔχει τεθῆ ὡς προϋπόθεσις ἀναγνωρίσεως τοῦ «πρωτείου» καὶ «ἀλαθήτου», καί, κατὰ συνέπειαν, τῆς Αὐτοῦ Ἁγιότητος τοῦ ἑκάστοτε Πάπα τῆς Ρώμης ὡς ἰσοχρίστου.
Παντὶ ποὺ δῆλον, ὅτι διὰ τοιαύτης ἀναγνωρίσεως δὲν προάγεται ἡ πίστις πρὸς τὸν Θεόν, ἀλλὰ τουναντίον, ὑποθάλπτεται ἡ ἀπιστία (…)
…Πιστεύω -συνεχίζει ὁ Μεθόδιος- ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία οὐδέποτε θὰ κατέλθη εἰς τοιαύτην πτῶσιν, καὶ δὴ κωμικήν, (…) διότι ἐν τοιαύτῃ ἀπευκταίᾳ περιπτώσει, δὲν θὰ λέγεται Ὀρθοδοξία…».
(Ἀπόσπασμα ἀπὸ ἐπιστολὴν τοῦ ἄλλοτε Μητροπολίτου Κερκύρας Μ. Κοντοστάνου πρὸς τὸν Οἰκουμ. Πατριάρχην Ἀθηναγόραν -13 Σεπτεμβρίου 1961- ἔτσι ὅπως δημοσιεύθηκε στὸ τευχίδιον Ἀπόψεις Ἐπὶ τοῦ προκληθέντος Ζητήματος Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν, μέρος Γ΄, Κέρκυρα 1961, σελ. 13-14).
Γράφει καὶ ταῦτα πρὸς Ἀθηναγόραν
ὁ Ἱεράρχης ἐκεῖνος
«…Ἑπομένως πρὸς ἅπαντας τοὺς ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας Δὲν Δύναται νὰ νοηθῆ ἐξ ἡμῶν Δογματικὴ Ἕνωσις διὰ ὑποχωρητικῶν Συμφωνιῶν. Διότι τοιαύτη συμφωνία εἶναι «παζαρεύματα» τῶν περὶ πίστεως ζητημάτων. Συνεπῶς οὐ δύναται νοηθῆναι οὐδὲ Μυστηριακὴ καὶ Τελετουργικὴ κοινωνία. Καὶ ἀποκλείεται, κατὰ τὴν ταπεινὴν ἡμῶν γνώμην…». (Πηγή, Ἀνοικτὸν Γράμμα πρὸς τὴν Α.Θ. Παναγιότητα τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην Ἀθηναγόραν, Κέρκυρα 1961, σελ. 7, παρὰ Μεθοδίου Κοντοστάνου, Μητροπολίτου Κερκύρας καὶ Παξῶν, σὲ ἰδιαίτερο τεῦχος ὡς ἀπόσπασμα ἐκ τοῦ Περιοδικοῦ «Ἅγιος Ἰάσων Σωσίπατρος”, Μηνὸς Δεκεμβρίου 1960).
(Προσεχῶς, «διὰ χειρὸς» Μεθοδίου Κοντοστάνου: – ΟΧΙ στὴν ἀπερίσκεπτον ἐκκλησιαστικὴν στροφὴν πρὸς τὴν Δύσιν, – Ναὶ στὴν ἐκκλησιαστικὴ συνεννόηση μετὰ τοῦ Πατριαρχείου τῆς ἐν Ρωσίᾳ Ἐκκλησίας! Πάντα ταῦτα τὰ «προφητικὰ» ἐγράφησαν θαρραλέως ἐν ἔτει 1960, ἀπὸ τὴν Κέρκυρα πρὸς τὸν Πατριάρχην Ἀθηναγόραν!).
Μοναχὸς Ἀβέρκιος
Σημειώσεις:
1. Μασόνος ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἔγινε στὴν Ἀμερική. Πηγή, τὸ τεκτονικὸ / θεοσοφικὸ Περιοδικὸ ΙΛΙΣΟΣ, 1973, τεῦχος 97 καὶ ἀλλοῦ πολλὲς φορές. 2. Μητρ. Κερκύρας Μ. Κοντοστάνου Ἀπόψεις ἐπὶ τοῦ προβληθέντος Ζητήματος ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν, Κέρκυρα 1961, σελ. 28 κ. ἑξ. 3. Συνηγόρησαν περὶ αὐτῆς τῆς σειρᾶς καὶ οἱ πνευματιστές, στὸ περιοδικό τους Ὁ Κόσμος τῆς ψυχῆς. 4, 5. Ἐναντίον γενικῶς τῆς Ρωσίας – καὶ ὄχι μόνο τῆς Σοβιετικῆς ἐποχῆς, τεκτ. Δελτίον 1969, τεῦχος 86, σελ. 193, 194. 6. Μητροπολίτου Μεθ. Κοντοστάνου «Ἀνοικτὸν Γράμμα» πρὸς τὸν Ἀθηναγόραν, Κέρκυρα 1961, σελ. 3. 7. Μασόνος ὁ ἄλλοτε πρόεδρος ΗΠΑ, ὁ Τρούμαν, τεκτ. Περ. Πυθαγόρας 1995 τ. 52, σελ. 335. 8. Εἰς τὸν Ἀθηναγόρα καὶ τὸν Βενέδικτο Ἱεροσολύμων ἐδόθησαν τὰ χρυσὰ Δισκοπότηρα, Ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Πάπα, συμβολικῶς καὶ ὡς πολύτιμα δῶρα. 9. Οἱ Ἐθνικὲς κυριαρχίες καταλύονται, δὲν ἀναγνωρίζονται πλέον, τεκτ. περ. ΚΟΡΥΜΒΟΣ 1987, τεῦχος 11, σελ. 17. Ἰλισὸς 1956, τεῦχος 2, σελίδες 65-68.