Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Ἐμμανουήλ
«Ἔφοδος λύκων εἰς τὴν ποίμνην τοῦ Χριστοῦ»
(Πρόσθετα σχόλια εἰς τὰς δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτου
Φλωρίνης διὰ τὸν Προσωπικὸν Ἀριθμὸν καὶ τὰς Νέας Ταυτότητας)
Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Σήμερα, 15 Ὀκτωβρίου 2025 ἡ πόλη μας γιόρτασε τὰ ἐλευθέριά της ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγὸ καὶ μαζὶ τὴν μνήμη τῆς Ὁσίας Παρασκευῆς τῆς Ἐπιβατινῆς… Ὁ Ὄρθρος, ἡ Θεία Λειτουργία, ἡ κατάθεση στεφάνων στὴν πλατεία μπροστὰ στὸ ἄγαλμα τῆς Ἐλευθερίας, ἡ παρέλαση καὶ τὰ χειροκροτήματα ἔλαβαν αἴσιο τέλος… Ἡ ἡμέρα κέκλεικε! Ἔκλεισε λοιπὸν ἡ ἡμέρα καὶ ἰδοὺ ὁ Ἑσπερινός τῆς 16ης τοῦ μηνὸς προβάλλει ἐνώπιόν μας νέους ἀστέρες τοῦ νοητοῦ στερεώματος (Λογγίνου τοῦ ἑκατοντάρχου), «ἀστέρες» ποὺ φωτίζουν μία ἀκόμη πλευρὰ τῆς ὑπόθεσής μας. Κανεὶς στὴν Φλώρινα καὶ στὴν Ἐορδαία δὲν ἀγνοεῖ τὶς δηλώσεις τοῦ «Θεοπροβλήτου» Σεβασμιωτάτου Εἰρηναίου Λαφτσῆ ὑπὲρ τῆς «ὑποχρεωτικῆς» παραλαβῆς τόσο τοῦ Π.Α., ὅσο καὶ τῆς νέας ταυτότητας, «χάρη ὑπακοῆς στὴν Ἐκκλησία»!
– «Ἡ Ἐκκλησία», εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος (ἐννοώντας τοὺς 12 Ἀρχιερεῖς τῆς Δ.Ι.Σ.) «ἀσχολήθηκε κατὰ τὸ προηγούμενο ἔτος καὶ κατά… ὅλη τὴ προηγούμενη Συνοδικὴ Περίοδο, συνεργάστηκε μὲ τὴν Ἑλληνικὴ Ἀστυνομία καὶ μὲ τὰ ἁρμόδια Ὑπουργεῖα καὶ ἐνημέρωσε μὲ Ἐγκύκλιο σημείωμα, ὅλον τὸν κόσμο! ὅτι μποροῦμε νὰ πάρουμε τὸν Π.Α., ὅπως καὶ τὴν Ταυτότητα. …Ἔτσι λοιπὸν καὶ γραπτῶς συνιστᾶ στοὺς πιστοὺς νὰ προχωρήσουν στὴν ἔκδοση τοῦ Π.Α. …(Ἡ Ἐκκλησία) Δὲν βλέπει αὐτὴν τὴν στιγμὴ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΙΣΤΕΩΣ καὶ καμία μείωση τῆς Ἐλευθερίας τῶν Πολιτῶν καὶ τῶν Χριστιανῶν. ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ… ἡ Ἐκκλησία μᾶς προτρέπει! αὐτὴν ὑπηρετοῦμε καὶ σ’ αὐτὴν ὑπακοῦμε.» [1].
1. «Σημεῖα τῶν καιρῶν»
Ἀγαπητοί, σὰν σήμερα καὶ πρὶν 72 χρόνια, βρίσκουμε τὸν Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνο Καντιώτη σκυμμένο πάνω στὸ γραφεῖο του νὰ ὑπογράφει, τὸν «Πρόλογο» τῆς Α΄ Ἐκδόσεως τοῦ γνωστοῦ βιβλίου αὐτοῦ μὲ τίτλο: «Σημεῖα τῶν καιρῶν» μὲ τὰ ἑξῆς λόγια: «Ἔγραφον ἐν Ἀθήναις τὴ 16 Ὀκτωβρίου τοῦ Σωτηρίου ἔτους 1953, μνήμη τοῦ μάρτυρος Λογγίνου τοῦ ἑκατοντάρχου, τοῦ φρουρήσαντος τὸν Κύριον ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ καὶ ἐν τῷ Τάφῳ καὶ ἐκ τῶν κατὰ τὴν Σταύρωσιν καὶ Ἀνάστασιν σημείων μετανοήσαντος» (2/σελ. 15). Γιὰ νὰ ἐννοήσουμε καλύτερα καὶ βαθύτερα τὴν τῶν «σημείων» σωστικὴ ἐνέργεια – ὁ Ἑκατόνταρχος Λογγίνος μετανόησε βλέποντας τὰ σημεῖα, καὶ μόνο τὰ σημεῖα ποὺ ἔλαβαν χώρα κατὰ τὴν Σταύρωση καὶ Ἀνάσταση – θυμίζουμε λίγες μόνο γραμμὲς ἀπὸ ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα συνομιλίας τοῦ ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτη μὲ Κύπριους προσκυνητές… [3/σελ. 93]. Σ’ αὐτὸ βλέπουμε λοιπὸν τὴν πρωταρχικὴ ἀξία τῶν «Σημείων» ἔναντι τοῦ Δ.Α. (τοῦ Δυσώνυμου Ἀριθμοῦ). Δυστυχῶς, ἂν καὶ βλέπουμε μὲ τὰ μάτια τὸν τίτλο τῆς χειρόγραφης ἐπιστολῆς του («Σημεῖα τῶν καιρῶν-666»), ἐντούτοις δὲν ἐννοοῦμε τὴν βαρύτητα τοῦ πρώτου μέρους αὐτῆς. Ἐννοεῖται τῶν ΣΗΜΕΙΩΝ! Λέγει ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ: «Καλά… Μέχρι τώρα καλά, ἂς ὑποθέσουμε… [ἔνν. Οἱ ἄνθρωποι δικαιολογοῦνταν λίγο ποὺ δὲν ἔπαιρναν χαμπάρι, γιατί οἱ Σιωνισταὶ δούλευαν κρυφά]. Τώρα (ὅμως, μὲ τὴν φανερὴ ἐξάπλωση τοῦ 666 καὶ μὲ ὅλα ὅσα ἀπροκάλυπτα γίνονται) δὲν προβληματίζονται λίγο;… Γιατί τώρα, τὰ ἑξάρια, τὰ τρία ἑξάρια, καὶ νὰ μὴ τόγραφε ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὅτι εἶναι τοῦ Ἀντιχρίστου κλπ., ἕνας πιστός, ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν του καὶ τὴ γενικὴ κατάσταση, θὰ καταλάβαινε τί γίνεται… Αὐτοὶ [σ.σ. οἱ Σιωνιστές, καὶ μαζὶ οἱ «Θεοπρόβλητοι» ἐπίσκοποι] τώρα, πᾶνε νὰ πάρουνε ὅλη τὴν οἰκονομία στὸ χέρι τους… Μὲ τὸ μὲν φακέλλωμα, μᾶς ἔχουν ὅλους φακελλωμένους, (θὰ ἔχουν καὶ) ὅλη τὴν οἰκονομία στὸ χέρι τους – μὲ τὸ (δὲ) σφράγισμα πού πᾶνε νὰ κάνουν σιγὰ-σιγά, λοιπὸν (θὰ) μᾶς παρακολουθοῦν… Τέτοια δικτατορία πού σκέφτονται νὰ κάνουν, μόνον ὁ διάβολος μποροῦσε νὰ τὴν σκεφθεῖ! Κατάλαβες τί γίνεται;» (3/σέλ. 97-98)
Λοιπόν, μετὰ ταῦτα ἂς ἀκούσουμε – ὡς ἄλλο σημεῖο τῶν καιρῶν -, τὴν σημασία ὅλων ὅσων σημειώνει ὁ π. Αὐγουστῖνος στὸν ἐν λόγῳ ΠΡΟΛΟΓΟ, κυρίως δὲ τὰ σχετικὰ μὲ τὶς «θέσεις» ποὺ καταλαμβάνουν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας ἄνθρωποι πονηροί!
α) «Εἰσελεύσονται γὰρ λύκοι μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου»
«Καὶ ὁ Παῦλος προλέγει τὰ σημεῖα. Καὶ ἕν σημεῖον χαλεπῶν ἡμερῶν, κυριώτατον, ἐμφάνισις λύκων, ἔφοδος λύκων εἰς τὴν ποίμνην τοῦ Χριστοῦ. Ἔτι χείριστον: Αὐτοὶ οἱ ποιμένες λύκοι. Καὶ τί λύκοι; Βαρεῖς. «Εἰσελεύσονται γὰρ λύκοι μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου» (Πράξ. 20,29). Καὶ ἀκούεται ὁ κλαυθμὸς τοῦ Παύλου προβλέποντος τὴν ἐρήμωσιν τοῦ ποιμνίου τοῦ Ἰησοῦ. Ὁ Παῦλος κλαίει καὶ σὺ γελᾶς; Καὶ δὲν εἶναι μόνον ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον προφητεύει. Ὑπάρχει καὶ ταύτης ἄλλη προφητεία προφητικωτέρα, ἀναλυτικωτέρα. Ὁ Παῦλος…γράφων…πρὸς τὸν πεφιλημένον μαθητὴν του Τιμόθεον, προλέγει τὰ σημεῖα: Τοῦτο γίνωσκε, ὅτι ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέρες ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί…».
Καὶ συνεχίζει (ἐν ἔτη 1953): «Δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία, ὅτι εὑρισκόμεθα εἰς κρισιμωτάτην καμπὴν τῆς παγκοσμίου ἱστορίας, ὅτι ἔχομεν ἐμπέσει εἰς τὴν περίοδον τῶν χαλεπῶν καιρῶν. Αἱ σκιαὶ πυκνώνονται. Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν αὐξάνονται.»
β) «Ἐπιστήμονες!… Ἐπιστημονικὸν θηρίον (ὁ ἄνθρωπος)»
«Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν αὐξάνονται
Ὁ ἄνθρωπος πνίγεται ἐντός τοῦ κοσμικοῦ θορύβου, ἀποβαίνει ὁσημέραι ἰδιοτελής, ὠμός, ἀναιδής, κτηνώδης, ἐπιστημονικὸν θηρίον. Κινεῖται ὡς ροπμὸτ ἐντός τοῦ κακοῦ, ἐπιτελικῶς καὶ διεθνῶς ὠργανωμένου. …Ἡ μέχρι χτὲς ὑποκρυπτομένη κακία ἀποκαλύπτεται δημοσίᾳ, εὑρίσκει ΘΕΣΕΙΣ, ἀναπαυτικὰ ἀνάκλινδρα εἰς τὴν κρατικὴν Νομοθεσίαν (σ.σ. σοδομονόμοι;) τῶν ἐθνῶν, συγχορεύει μετὰ τῶν ἰσχυρῶν, ἀποσπᾶ ἐπευφημίες καὶ χειροκροτήματα τοῦ πλήθους, καὶ ἀναιδῶς εἰσέρχεται ἀκωλύτως εἰς θρησκευτικὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ κέντρα καὶ ἐπευλογεῖται ὑπ’ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχον ὡς ἀρχὴν τὸν κανόνα τοῦ Παύλου! «ΕΙ ΤΙΣ ΟΥ ΦΙΛΕΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ, ΗΤΩ ΑΝΑΘΕΜΑ. ΜΑΡΑΝ ΑΘΑ». (Α’ Κορινθ. 16,22).» [2/σελ. 13-14]
Ἀντὶ ἐπιλόγου
Α) Φωνὴ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη:
«Ἐφευρέσεις τοῦ σατανᾶ εἶναι ἡ τεχνολογία,
τελευταῖα μὲ τὶς ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ…»
Ἡ τεχνολογία εἰς τοὺς ἐσχάτους καιροὺς
Τὴν τεχνολογία θὰ τὴν χρησιμοποιήσει ὁ Διάβολος στοὺς ἐσχάτους καιροὺς καὶ βρισκόμαστε στοὺς ἐσχάτους καιρούς. Διότι, ἂν διαβάσουμε ἐφημερίδα… ἐφευρέσεις τοῦ σατανᾶ εἶναι ἡ τεχνολογία τελευταῖα μὲ τὶς ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ. Ἐντὸς ὀλίγου θὰ ἀλλάξουμε ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ… Δὲν εἶναι σὰν τὶς Ἀστυνομικὲς Ταυτότητες, ἀλλὰ κάτι ἄλλο, ὅπου γράφουν μέσα, μετα-γράφουν ἰδιαίτερες πληροφορίες πού δὲν τὶς γνωρίζει κανεὶς ἄλλος. Καὶ φτιάξανε ἐκεῖ στὶς Βρυξέλλες ἕνα τεράστιο κομπιοῦτερ πού ἔχει ὅλα τὰ ΟΝΟΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Σατανισμὸς εἶναι αὐτό. Σατανισμός. Καὶ γι’ αὐτὸ ὀρθῶς οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες, στὸ Ἅγιον Ὄρος… καὶ ἐγὼ συνεφώνησα μαζί τους ὅτι, τέτοιες ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ νὰ μὴ πάρουμε. Νὰ μὴ πάρουμε, διότι εἶναι μία ΠΡΟΔΟΣΙΑ.» [4].
Β) Φωνὴ ἁγίου Παϊσίου:
«δὲν θὰ δώσουμε καὶ τώρα σημασία;!!!»
«Ἀλλὰ τώρα, ὅταν βλέπωμε (ὅτι) τὸ πᾶνε ἐκεῖ…, τὰ φέρνουν τὰ πράγματα (ὥστε) οὔτε νὰ μπορῆς νὰ πουλᾶς, οὔτε νὰ ἀγοράζης…, θὰ καταργήσουν τὰ χρήματα…, ὅλα αὐτά…ἑτοιμάζουν… (δὲν θὰ δώσωμε καὶ τώρα σημασία;!!!)
Νά! πρὶν ἀπὸ 2-3 χρόνια ἔλεγα σὲ κάποιον ἀπὸ τὴν Ἀμερική, καθηγητὴ Πανεπιστημίου, κάτι τόλεγα, καὶ μάλιστα ἔγραψα καὶ κάτι…κανὰ-δύο σελίδες, καὶ τοῦ δίνω κάτι, καὶ μοῦ λέει…μοῦ γράφει ἕνα γράμμα: «Ἐπέστρεφα ἀπὸ ἕνα συνέδριο ἀπὸ τὴν Εὐρώπη», λέει, «καὶ μόλις φτάσαμε στὸ Τορόντο», λέει, «θυμήθηκα αὐτὰ ποὺ μούλεγες πρὶν ἀπὸ 2-3- χρόνια. Τώρα μᾶς ζητᾶνε ἀντὶ γιὰ κάρτα (σ.σ. Κάρτα τοῦ πολίτη, δηλ. Π.Α. +Νέα ταυτότητα;), μᾶς ζητᾶνε ἀποτυπώματα στὸ χέρι ἢ στὸ μέτωπο», λέει.
Τὸ ξέρεις αὐτὸ τὸ πρᾶγμα; Ἔμ, ἅμα ἐκεῖ πέρα ἐσὺ δὲν τὰ ξέρεις;… [ἔνν: γιατί δὲν πείθεσαι καὶ ἀντιλέγεις;]» [3/σελ.100).
Γ) Φωνὴ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη: «Οἱ πιστοὶ
πρέπει ν’ ἀναλάβουν ἔχθραν δι’ ἀγάπην Θεοῦ»
«Αἱ ἡμέραι ἡμῶν ὥσπερ αἱ ἡμέραι Νῶε καὶ Λώτ. Καὶ ὁ κόσμος παρὰ τὰς σαφεῖς προειδοποιήσεις τῶν Γραφῶν, παρὰ τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν, ὁ κόσμος κοιμᾶται ἀμέριμνος, ἐνῶ ἡ θύελλα ἔρχεται.
Τὶς θὰ ξυπνήσει; Τὶς θ’ ἀγωνισθῆ διὰ τὴν σωτηρίαν ἑαυτοῦ καὶ τῶν ἄλλων;»,
«Εἰς μίαν τοιαύτην ἐποχὴν ζῶντες οἱ πιστοὶ ἔχουν νὰ ἐκπληρώσουν ὑψίστην ἀποστολήν: Νὰ συναισθανθοῦν τὴν εὐθύνην των, νὰ κλαύσουν διὰ τὰ σφάλματά των, διὰ τὴν ΧΛΙΑΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ, διὰ τὴν ὠχρὰν ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν ἐμφάνισιν τοῦ ἀγαθοῦ. Νὰ ζήσουν «μετὰ φόβου καὶ τρόμου τὴν ἑαυτῶν σωτηρίαν ἀπεργαζόμενοι». Νὰ σταθοῦν ὄρθιοι ἀντιμετωπίζοντες ἡρωϊκῶς τὸν κόσμον καὶ ἀνταγωνιζόμενοι πρὸς τὴν ἁμαρτίαν μέχρις αἵματος. Ν’ ἀναλάβουν ἔχθραν δι’ ἀγάπην τοῦ Θεοῦ.
Διά δακρύων καὶ αἵματος, διὰ λόγων καὶ ἔργων νὰ ἀναζωπυρώσουν ἐν ἑαυτοῖς καὶ ἀλλήλοις τὴν νεκρωθεῖσαν πίστιν. Νὰ γίνουν ἐν ἑνὶ λόγῳ «ἄμεπτοι καὶ ἀκέραιοι, τέκνα Θεοῦ ἀμώμητα ἐν μέσῳ γενεᾶς σκολιᾶς καὶ διεστραμμένης, ἐν οἷς φαίνεσθε ὡς φωστῆρες ἐν κόσμῳ» (Φιλ. 2,15).» (2/σελ. 14-15).
Ἀμήν, γένοιτο!